Close
De boeken van de echte lente

De boeken van de echte lente

Begin mei pende ik nog een lijstje gelezen neer onder de titel ‘boeken van de lente die maar niet wil beginnen‘, dus wordt dit een echt lenteoverzicht. Wat las ik in mei, juni en begin juli? Zoals steeds geef ik de titels in het Engels mee, met een Nederlandse titel tussen haakjes indien het boek vertaald is.

Herc – Phoenicia Rogerson

Herakles wordt geboren als halfgod, zijn vader is dan ook Zeus de oppergod. Maar diens vrouw Hera is daar niet blij mee en probeert hem te doden en als dat mislukt, het leven zuur te maken. En zo gaat Herakles op zoek naar liefde en zingeving, niet wetende dat hij vele levens daarmee schade zal berokkenen.

Een Griekse mythe hervertelling van Hercules en de vele mythes waar hij in voor komt. Het boek wisselt constant in perspectief: tussen zijn ouders, zijn broer en zus, zijn neven, zijn vrouwen en zijn (mannelijke) geliefden. De stijl is heel modern. Het staat vol met hippe taal en vloeken. En Rogerson legt veel focus op humor, zo veel dat het er te dik op ligt. Dus ik vond deze niet zo goed als andere Griekse mythen die ik al las (denk Circe, Medea, De blik van Medusa…).

Hera – Jennifer Saint

Nadat ze samen met haar broer Zeus de titanen versloeg hoopt Hera met haar familie op Olympus vrede te bekomen. Maar dan trekt Zeus de macht naar zich toe en schept hij de mensen om hem te vereren. Hera heeft geen andere keuze dan zijn koningin te worden, maar heel trouw blijkt haar man ook niet.

Op naar de volgende Griekse mythe dan. Hera is de koningin onder de Goden en haar verhaal wordt door Saint mooi uit de doeken gedaan. Niet mijn favoriete boek van deze schrijfster, maar zeker een boek om te lezen als je houdt van het genre.

The scandalous duchess – Anne O’ Brien

Katherine Swynford heeft net haar man verloren op het slagveld van Aquitanië en vraagt aan de hertog Van Lancaster – John Of Gaunt – of ze opnieuw een plek kan krijgen in zijn huishouden. John is net hertrouwd met Constanza van Castilië en wil in naam van zijn vrouw de Spaanse troon bemachtigen. Het is dus een puur politieke alliantie. John vraagt Katherine daarom om met hem zijn bed te delen. Maar wil Katherine wel minnares worden van één van de machtigste mannen van Engeland en daarbij haar reputatie op het spel zetten?

Mooi historisch boek dat het levensverhaal neerzet van een vrouw die als minnares van John Of Gaunt (Jan Van Gent) opklimt en wiens kinderen later aan de wieg van de Tudors zullen staan. Maar Katherine is vooral een misbegrepen vrouw die verliefd wordt op de verkeerde man, al is John voor haar de juiste man.

The king’s witches – Kate Foster

Prinses Anna Van Denemarken wordt uitgehuwelijk aan koning James van Schotland, maar daar bestaat de traditie dat de bruid zich het eerste jaar voor het huwelijk moet bewijzen alvorens ze echt zijn vrouw mag worden. Een hevige storm vertraagt de heenreis en al snel wijzen al neuzen in de richting van hekserij. Anna’s hofdame Kirsten heeft zo haar eigen motieven om terug te keren naar Schotland. En in Schotland zelf gaat de jonge vrouw Jura in dienst bij een landeigenaar die in haar meer ziet dan een meid.

Het boek wordt in drie perspectieven vertelt: Anna, Kirsten en Jura. Het lot van de drie vrouwen wordt mooi met elkaar verweven. Tegelijkertijd komt de heksenjacht en hoe die vooral gericht is op vrouwen (inclusief gruwelijke martelingen) aan bod en dat geeft dus een mooi beeld van de tijdsgeest. Geen te fel historisch verhaal. Voor de fans van Weyward (een ander boek over drie vrouwen en hekserij). Aanrader!

The queen’s promise – Lyn Andrews

Henry Percy wordt als oudste van drie broers opgeleid om de volgende Duke Of Northumberland te worden. Maar hij is een zachtaardige jongen die van poezië houdt met een zwakke gezondheid, en dan is het klimaat in het Noorden van Engeland, met rebellerende Schotten die voortdurend de grens oversteken en huizen platbranden niet ideaal. Henry wordt samen met zijn schildknaap Will naar Londen gestuurd om aan het hof onder kardinaal Wolsey de knepen van het vak te leren. Daar ontmoet hij Anne, de dochter van opkomend man Thomas Boleyn en de vonk slaat over.

Het verhaal van de eerste geliefde van Anne Boleyn. Ik had hier niet veel van verwacht, maar heb deze heel graag gelezen. De focus ligt op het Noorden waar Henry Percy probeert om Engeland veilig te houden voor de Schotten. En tegelijk ontdekken vanuit zijn schildknaap Will het leven van de gewone man. Entertainend, goed uitgedacht, alleen komt het einde iets te snel.

The longest exile – Tana Rebellis

Julia, de jongere, is de kleindochter van keizer Augustus, één van de kinderen van zijn enige kind, zijn dochter Julia, de oudere – die al jaren verbannen is. Wanneer haar man samen met haar broer Agrippa een coup pleegt die faalt wordt hij geëxecuteerd en Agrippa wordt een banneling. Een jaar later blijkt Julia zwanger, niet van haar man want die is al langer dan 9 maanden dood, en dus wordt ook zij verbannen. Eens aangekomen op het eiland Trimerus met vier wachters, haar slavin Aurelia en nog drie extra slaven zorgen enkele vreemde incidenten ervoor dat ze voor haar leven – en dat van haar ongeboren kind – begint te vrezen.

Een boek over de kleindochter van Keizer Augustus die in ballingschap op een eiland probeert te overleven. Dit boek is echt geschreven als een ware thriller en brengt het verhaal van een vrouw waar ik nog niets over wist. En er komt snel een vervolg, woehoe!

The puzzle wood – Rosie Andrews

Catherine verneemt dat haar jongere zuster Emily zelfmoord heeft gepleegd in het bos achter Locksley Abby waar ze als Nanny werkte voor Sir Rowland. Maar Catherine dacht dat haar zus al jaren dood was. Dus meldt ze zich onder een valse naam aan om de volgende nanny te worden. Eens ze in de buurt van Locksley komt, hoort ze geruchten over gevaren in het ‘Puzzle wood’. Ook Arthur komt weer thuis bij zijn grootvader, die dokter is, en Sir Rowland vraagt hem om te bemiddelen bij de mijners die moeilijkheden ondervinden.

Klinkt als een fijne gothic roman en dat is ook wat ik had verwacht. Helaas komt die spanning er pas helemaal op het einde doorheen. Er is veel focus op het verhaal van Arthur die zich het harde lot van de mijnwerkers aantrekt, terwijl Catherine de waarheid achter de dood van haar zus zoekt. Iets te chaotisch voor mij die boeken van Rosie Andrews.

Ritual of fire – D.V. Bishop

Cesare Aldo vertegenwoordigt de Otto op het platteland net buiten Firenze nu hij in de clinch ligt met Carlo Strocchi. Wanneer hij een dief vangt en die naar de stad brengt, is Carlo zonet getuige geweest van de moord op een edelman door hem in brand te steken met de boodschap ‘Savonarola leeft’. Net 40 jaar na de dood van Savonarola roept iemand diens geest op om moorden te plegen en Strocchi en Aldo doen er alles aan om de moordenaar te stoppen. Terwijl Bindi in de gunst probeert te blijven van de Medici.

Weer een heerlijk moordmysterie, nummer 3 in deze reeks, of deze keer zelfs een hele reeks moorden die opgelost moeten worden, in hartje Firenze met Carlo en Strocchi die proberen samenwerken. Deze reeks is echt heel goed. Dus je begint best bij het eerste boek ‘City of vengeance’.

The king’s mother – Annie Garthwaite

Cecily Neville’s zoon Edward heeft zich zonder gekroond tot koning van Engeland. Maar de oude koning Henry VI, zijn Franse koningin Margaret of Anjou en hun zoon Edward zijn nog altijd voortvluchtig. Ondertussen wil Cecily’s neef Warwick ook zijn deel van de macht. En dan zijn er nog haar jongere zonen George en Richard die elk hun weg moeten vinden als erfgenamen in deze nieuwe dynasty.

Eindelijk een vervolg op één van mijn favoriete boeken over de Rozenoorlogen ‘Cecily’. In the king’s mother is ze ondertussen moeder van de koning (deuh) en krijgt ze weinig rust aangezien velen haar zoon graag van de troon zouden stoten, zeker wanneer Edward trouwt met de niet zo populaire Elizabeth Woodville. Net wat minder dan Cecily, maar dit boek stelde zeker niet teleur.

Ok, ik geef het toe, weer heel wat historische verhalen :). Ik overweeg om stilaan weer over te stappen naar een maandelijks overzicht en daarin ook mijn gelezen boeken op te lijsten. Ik zie wel.

Wat las jij de laatste tijd?

Ik ben op mijn vrolijkst als…

Ik ben op mijn vrolijkst als…

Bij Luus las ik een fijn lijstje van momenten waarop ze op haar vrolijkst is en ik dacht: dat wil ik ook eens proberen. Dus ik neem dat idee hier schaamteloos over.

Ik ben op mijn vrolijkst als…

  • …de zon schijnt
  • …ik goed uitgeslapen ben
  • …ik een stuk chocola kan eten
  • …ik een kat kan knuffelen
  • …ik een fijn compliment heb gekregen of zelf een gevoel van voldoening heb (bv. over mijn werk)
  • …ik tijd kan doorbrengen met mensen die graag zie
  • …één van mijn favoriete liedjes plots op de radio speelt
  • …ik na een lange dag kan gaan slapen
  • …ik kleurrijke sokken of andere kleurrijke kledij kan dragen
  • …ik op de dansvloer sta (alleen sta ik daar dus te weinig)
  • …ik op vakantie ben
  • …het redelijk stil is in mijn hoofd
  • …ik in een boekenwinkel of bibliotheek ben
  • …ik zelf niet moet koken (aka uit eten gaan of een overschotje kan opwarmen)
  • …iets waar ik tegen op zag, toch minder erg blijkt te zijn

En jij, waar word jij vrolijk van?

Mijn bucket list voor de zomer – editie 2024

Mijn bucket list voor de zomer – editie 2024

In het verleden maakte ik al van deze seizoenslijstjes en ik ben niet de enige in blogland. Vorige zomer sloeg ik blijkbaar over, maar deze keer wil ik terug een lijstje maken.

Ik heb voor deze zomer nog niet zoveel plannen. Er staat geen grote vakantie op het programma, ik hoop een beetje van de zomer in eigen land te genieten dus.

  • Naar de Rodin expo in Bergen
  • Naar zoveel mogelijk muzikale festivalletjes in de buurt (geen grote festivals gepland dit jaar namelijk, maar ik ga naar P!nk in het Koning Boudewijnstadion!)
  • Minstens 10 boeken lezen tussen 1 juni en 31 augustus
  • Zoveel mogelijk van de Olympische Spelen meepikken (op tv weliswaar, geen tickets voor Parijs gekocht)
  • Naar de Tour De France femmes in Nederland (deze staat al gepland, dus is misschien een beetje valsspelen :D)
  • Mijn fotoboek van Ierland afwerken (ik zit al over de helft, dus deze moet haalbaar zijn)
  • Naar zee gaan
  • De muur en trap in de hal afwerken (blijft veel te lang liggen)
  • Een volgende online cursus over kunstgeschiedenis afwerken (ik ben al ingeschreven ^^)
  • Van de zon genieten wanneer die er is: ijsjes eten, buiten een boek lezen, gaan wandelen, lunchen met collega’s in de zon op ons terras of op een terrasje
  • Voldoende bewegen: regelmatig gaan zwemmen, pilates doen voor mijn rug, naar de zomerlessen van de dansschool en voldoende wandelen. Niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar zo heb ik verschillende opties
  • Een tripje voor het najaar plannen

Voila, eigenlijk een heel simpel lijstje. Op naar lange zomeravonden.

Wat ga jij doen deze zomer?

Gelezen in 2023

Gelezen in 2023

Zoals ieder jaar blik graag even terug op mijn gelezen boeken van het jaar. Mijn jaar in boeken vind je via deze link op Goodreads. Ik lijst net als de vorige jaren eerst de belangrijkste cijfers op om nadien mijn tien favorieten op een rijtje te zetten.

De cijfertjes

  • Ik las in 2023 43 boeken uit. Dat zijn er minder dan de 46 en 48 van de voorbije jaren. Maar nog steeds meer dan 40, wat mijn leesdoel was.
  • Die 43 boeken telden allemaal samen 18.427 pagina’s. Niet slecht!
  • De gemiddelde boeklengte was 428 pagina’s. Dat is een beetje hoger dan de voorgaande jaren, dikke boeken zijn mijn ding.
  • Het dikste boek was ‘A column of fire’ (Het Eeuwige vuur) van Ken Follett met 916 pagina’s. ‘Written in my own heart’s blood’, het 8ste Outlander boek telde 825 pagina’s, ook een dikke klepper
  • Het kortste boek was ‘In her own right’ van Amanda Schiavo, een boek over Mary Tudor (231 pagina’s).
  • Ik las bijna exclusief historische fictie. 6 boeken speelden zich Voor Christus af (bv. Griekse mythen – die zou je technisch gezien ook fantasy kunnen noemen, en het oude Egypte). Daarnaast las ik een boek met de 1ste eeuw N.C. en eentje met de 7de eeuw als setting en van alle eeuwen tussen de 10de en de 21ste eeuw las ik ook minstens één boek dat zich toen afspeelde.
  • Mijn topeeuw is dit jaar de 16de eeuw met 12 boeken. Opvallend: normaal lees ik veel over de 15de eeuw, maar dit jaar waren dat maar twee boeken!
  • Qua landen topt het Verenigd Koninkrijk elk jaar de lijst. In 2023 kwam dat land 22 keer voorbij. Ook Italië was populair met 7 boeken. Daar is een verklaring voor: ik ging twee keer op vakantie naar Italië en dan lees ik graag op voorhand wat geschikte boeken die zich op de bestemming afspelen.
  • Ik las 9 boeken in het Nederlands en 34 in het Engels.
  • 19 boeken las ik op mijn Kindle e-reader, ik haalde er 17 uit de bib en nam 7 boeken uit mijn fysieke boekenkast.

Mijn favorieten

Hieronder lijst ik mijn tien favorieten op. Ik begin met de boeken die vijf sterren kregen, en dan maakte ik nog een selectie uit de vier sterren boeken. Indien het boek in het Nederlands is vertaald staat de titel tussen haakjes.

Circe (ook Circe in het Nederlands) – Madeline Miller

Het eerste boek van 2023 dat meteen een plek kreeg in deze top tien. Een Griekse mythologie hervertelling vanuit het perspectief van Circe. Een heks zeg maar, die verbannen werd en op haar eiland allerlei andere goden en mensen verwelkomt. Hermes, Pasiphae en de minotaurus, Daedalus, Medea en Jason en natuurlijk Odysseus komen aan bod. Eén van de beste boeken uit het genre.

Meer Griekse mythen? Probeer dan de minder bekende boeken ‘The shadow of Perseus‘ of ‘Clythemnestra’s bind‘ eens.

A Column of fire (Het eeuwige vuur) – Ken Follett

Het derde boek uit de Kingsbridge reeks, deze keer tijdens de Tudorperiode. Geen verrassing dus dat dit mijn favoriete boek van het jaar is. De 16de eeuw is het begin van de globalisering. En dus zijn deze keer de personages ook elders te vinden dan in Kingsbridge en dat vond ik net geweldig aan het boek. Historische fictie van de bovenste plank dit.

Disobedient – Elizabeth Fremantle

Een boek over de vrouwelijke schilder Artemisia Gentileschi die in het 17de eeuwse Rome verkracht wordt door een vertrouweling van haar vader. En dat van mijn favoriete auteur die normaal over Engeland schrijft. Heel goed boek!

The Marriage portrait (Het huwelijksportret)– Maggie ‘O Farrell

Meer literatuur dan historische fictie dit. Het hoofdpersonage Lucrezia De Medici heeft wel bestaan, maar veel weten we niet over haar. Het is een traag boek waarvan ik tijdens het lezen niet altijd wist wat ik er nu van vond. Maar ik denk er toch nog vaak aan terug dus vandaar verdient het een plek in deze top tien.

City of vengeance – D.V. Bishop

En eigenlijk ook het vervolg ‘The darkest sin‘. Deze historische detectivereeks was de ontdekking van het jaar. Het speelt zich af in Firenze waar Cesare Aldo die bij de politiedienst werkt moorden moet oplossen en omwille van zijn connecties met de Medicifamilie ook in contact komt met enkele voorname historische personages. Leest heel vlot weg.

The London Séance Society (Het geheime bondgenootschap) – Sarah Penner

Een heel onverwachte favoriet. Ik heb helemaal niets met boeken die gaan over geesten oproepen en het vorige Sarah Penner boek vond ik wel oké. Maar in dit boek bleef ik maar lezen. Ik vond dit gewoon een goed opgebouwd verhaal, waarin geesten gelukkig niet te centraal stonden.

The steel beneath the silk – Patricia Bracewell

Het derde deel uit een trilogie over Emma Van Normandië. Een reeks die tot mijn favorieten behoort en hoewel dit derde boek misschien niet het beste deel is, hoort het daarom toch in deze top tien. Voor de fans van Vikings: Valhalla op Netflix (want daar is Emma ook één van de personages).

Written in my own heart’s blood (Met het bloed van mijn hart I en II) – Diana Gabaldon

Ik hou van dikke kleppers en dan zit je goed bij de Outlanderserie. Het 8ste seizoen zal op tv het laatste zijn en baseert zich voor een groot deel op dit boek. Ik vond het einde heel hartverwarmend dus ik hoop dat ze daar de tv-serie stoppen (ook al is er ondertussen een 9de boek en is er een 10de onderweg). Gabaldon doet je altijd wel wat doorzetten tijdens het lezen, maar ik vind deze serie gewoon te goed.

Lamentation – S.J. Sansom

Dat geldt ook voor de Matthew Shardlake detective serie. In Lamentation heeft de zesde vrouw van Henry VIII – Catherine Parr – zich in nesten gewerkt en moet Matthew op zoek naar een gestolen manuscript en een moordenaar. Dit boek zit echt weer heel slim in elkaar.

The temple of Fortuna (moet nog vertaald worden) – Elodie Harper

Harper is een ster geworden onder de Engelse bookcommunity. Bijna iedereen houdt wel van haar Pompeiitrilogie waarbij ze het leven van de prostituee Amara vertelt. In dit derde boek keert Amara terug uit Rome naar Pompeii waar haar oude pooier Felix haar probeert af te persen. Ook de vulkaan Vesuvius zal zich mengen in debatten. En zo krijg je een zicht op één van de grootste natuurrampen uit onze geschiedenis.

Meer leestips?

Mijn leesvorderingen kan je zeker hier blijven volgen en op Goodreads (voeg me zeker toe als vriend), uitgebreide reviews en andere bookish content schrijf ik op mijn andere blog In Another Era. Zin om mijn leesoverzichten van de afgelopen jaren terug te lezen en zo nog wat aanraders te ontdekken? Deze kan je hier terugvinden: 2022, 202120202019201820172016 en 2015.

Wil je weten hoe ik zoveel boeken lees op een jaar tijd? Ik schreef ooit al eens een post met tips om meer lezen.

Dingen die ik niet begrijp…

Dingen die ik niet begrijp…

In een zeer zeer ver verleden deelde ik hier al eens zo’n lijstje van dingen die ik niet begrijp. Maar Irene blies deze rubriek onlangs nog eens nieuw leven in en daardoor had ik zin om zelf nog eens zo’n lijstje samen te stellen.

  • Babyshowers (met dank aan Lesley deze). Om te beginnen: wat heeft dat met een douche te maken? En gaan we nu echt vieren dat twee mensen succesvol seks hebben gehad en zich nu moeten voorbereiden op een kind dat hun hele leven overhoop gaat halen? Op het moment dat ze eigenlijk nog zouden moeten genieten van de rust die binnenkort niet meer te vinden zal zijn? Bizar, zeker wetende dat er ook gender reveal party’s en babyborrels georganiseerd worden. De gemiddelde baby heeft een drukker sociaal leven dan ik.
  • Hardcover boeken met dan ook nog eens zo’n papieren hoescover erover getrokken. Ik ben echt zwaar team paperback! Een hardcover kan soms wel mooi zijn maar het is zwaar en het boek plooit niet goed. En dan doen die daar dus soms zo’n papieren cover rond, waarom? Dat is echt irritant om te lezen (ik haal die er dan ook altijd vanaf). En je kan je daar gewoon aan snijden (heb ik echt vaak voor) en het gaat ook stuk…
  • Begrijp me bij deze niet verkeerd: ik vind het geweldig dat andere vrouwen ondernemen en een eigen zaak starten. Maar waarom zie ik elke gemiddelde veertigjarige vrouw ontslag nemen om dan na het volgen van één cursus een eigen Instagramaccount op te starten dat met naaien, breien of borduren te maakt heeft? Waar je patronen of stoffen kan kopen. Met een overvloedig gebruik van #girlboss en melige foto’s van hun kinderen die poseren in eigen creaties (benieuwd hoe die kinderen daar gaan over denken later).
  • Matcha in eten doen waardoor die dingen groen kleuren. Thee, koffie, koekjes, cake… zijn niet groen. Die kleur associeer ik echt met gras, of met sommige groenten – sorry.
  • Van die mensen die naar een sportwedstrijd gaan om dan te zwaaien of andere dingen doen om op tv te komen (zoals gevaarlijk naast renners lopen – ik kijk naar jou Tour De France!). Vaak gevaarlijk voor de sporters in kwestie (remember omie en opie?). Plus niemand is naar het publiek aan het kijken – ook uw bomma niet – dus stop daarmee. Er zijn echt veel makkelijkere manieren om op tv te komen. Schrijf u in voor Million Dollar Island, First dates of desnoods Blokken.

Wat begrijp jij niet?

Dingen die ik tof vind #1
cof

Dingen die ik tof vind #1

Ik besefte dat ik al wel eens schrijf over zaken waaraan ik me erger, of waaraan ik gewoonweg een hekel heb. Maar dat het misschien ook wel leuk is om af en toe een lijstje te maken met toffe dingen. Gewoon omdat juni al een maand is geweest met zoveel lelijkheid en vrouwen in de VS niet langer mogen beschikken over hun eigen lichaam. In plaats van me daarover kwaad te maken, stelde ik dit lijstje op.

  • Wanneer een van mijn favoriete liedjes begint te spelen net als ik in de auto stap
  • Een verfrissende douche
  • Een mooie lucht wanneer ik onderweg ben van of naar het werk
  • Een boek lezen op een rustige trein
  • Een schattige hond tegenkomen op straat
  • Gaan slapen zonder een wekker te moeten zetten
  • Een favoriete film opnieuw kijken
  • Een onverwachte lachbui waarbij de tranen uit je ogen rollen
  • Een bloemenveld vol kleuren passeren
  • Mijn favoriete zomerkleren dragen
  • Door een fotoboek bladeren van een van mijn voorbije vakanties
  • Wanneer er onverwacht dessert opduikt

Et voila, ze hebben we onze portie positiviteit voor vandaag ook weer gehad ☺️.

Mijn bucketlist voor de zomer – editie 2022

Naar jaarlijkse traditie stel ik opnieuw een lijstje op met dingen die me leuk lijken om te doen deze zomer. Om er dan waarschijnlijk redelijk hard in te falen. Maar kijk, het maken van een lijstje is zo leuk. Ik geef mezelf wel tijd tot eind september voor deze :). En ik hou het bewust behapbaar.

  • Een avond meezingen op één van de vele festivalletjes die Vlaanderen deze zomer eindelijk weer rijk zal zijn. Bv. Beleuvenissen of Maanrock
  • Minstens een keer naar de wellness
  • Twee musea meepikken met de Museumpas (om terug wat on track te zijn met dat puntje van de 15 van 2022)
  • Op twee plekken in België gaan eten waar ik nog niet geweest ben (ook deze staat op die lijst en ik loop wat achter :)).
  • Een gezelschapsspelletjesnamiddag of -avond houden
  • Een daguitstap naar Wallonië
  • Naar het buitenland op vakantie tijdens mijn twee weken vakantie eind augustus
  • Mijn verjaardag vieren (ook eind augustus)
  • 1x keer per week naar de zumba. Tijdens mijn vakantie of het als het +30 graden is mag ik van mezelf skippen.
  • Een boek of 10 lezen, liefst in de zon. Maar gewoon in bed mag ook. ^^
  • Ijsjes eten!

Voila, niet te veel op het lijstje deze keer. Er moet ook nog wel wat gewerkt worden aan #projecthuis natuurlijk.

En wat ga jij doen deze zomer?

Dingen die ik niet begrijp…

Dingen die ik niet begrijp…

Speciaal voor vandaag, een totaal nutteloos lijstje van een aantal zaken die ik niet begrijp. We zijn de week voor kerst, dus waarom niet hé.

  • Waarom heet een smurfentaart een smurfentaart? Dat ziet toch niet blauw? Dat smaakt toch niet naar smurfen? En zelfs als het naar smurfen smaakt, hoe weet je dat dan? Heeft er al ooit iemand een smurf geproefd?
  • Hoe snel de nagels aan je vingers en tenen wel niet groeien. Twee keer knipperen met je ogen en je kan weer bijknippen. Jep, ik ben zelfs een knipper en geen vijler (dus in principe groeien ze bij mij nog iets minder snel). Ik heb geen geduld voor vijlen, haha
  • Mensen die proppen in plaats van plooien, hoe zelfs?
  • Wat een mens doet met al die totebags die je overal krijgt of koopt voor het goede doel. Hoe beslis je welke totebag je wanneer gebruikt? Want ik gebruik precies altijd de dezelfde (de stevigste en de grootste want zo ben ik dan ook wel weer, er moet veel brol in kunnen).
  • Hoe het kan dat mensen zo’n mooi gecureerde Spotify Wrapped hebben? Bij mij zit dat vol met een mix van guilty pleasure en emomuziek. Hebben die twee verschillende accounts ofzo?
  • Dat je het geluid van je smartphone hebt aanstaan op publieke plaatsen. Er is toch niets genanter dan dat heel de trein naar jou aan het kijken is als je de telefoon moet opnemen?
  • Wat er met je gebeurt tijdens het slapen/dromen. Ik ben zo iemand die echt nooit onthoud wat ze droomt. Maar ik vind het gewoon zo’n fascinerend gegeven waarvan ik echt zou willen weten hoe dat werkt ofzo.

En jij, wat begrijp jij niet zo goed?

8 willekeurige feitjes over mij #3

In de rubriek nutteloze kennis die jullie opdoen over mij is dit editie 3 (naar editie 1 of 2). Ik som opnieuw enkel weetjes op in een lijstje. Here we go:

  • Ik heb maar één paar zwarte sokken. Ik vind saaie sokken echt een afknapper. Het leven is te kort voor gewone zwart of witte sokken. In mijn kast vind je dus verschillende paar sokken met ananassen, aardbeien, watermeloenen en andere fruitsoorten. Maar ook pandaberen, katten, honden of toekans. Of gewoon bollen en strepen in felle kleuren. En ja, soms zelfs een beetje glitter. Ik vind het ook altijd moeilijk als een paar sokken stuk gaat, alsof ik afscheid moet nemen van een goede vriend. Ik word gewoon gelukkig van leuke sokken.
  • Als we het dan toch over afknappers hebben. Een random lijstje van zaken die ik onaantrekkelijk vind aan mensen (en ik heb het hier bewust kort gehouden want ik kan blijvennnn doorgaan): als ze niets met dieren hebben, als ze geen muziek op willen in de auto, mensen die heel veel alcohol drinken (nope, ge wordt er niet aantrekkelijker van), als ze politieke haatberichten of fake news verspreiden (een kritische blik is voor mij een heel belangrijke eigenschap aan mensen en hiermee bewijzen ze meteen dat ze die niet hebben – ook al denken ze vaak net van wel), mensen die geen chocolade lusten (ze bestaan echt!), mensen die over hun lijn beginnen op het moment dat ik een stuk chocolade in mijn mond steek én mensen die zeggen dat ze geschiedenis niet interessant vinden omdat het passé is (het feit dat jij een eigen mening mag hebben is dankzij de geschiedenis, Agnes!).
  • Ik draag een bril, maar niet omdat ik echt slecht kan zien. Ik heb maar een lichte afwijking aan beide ogen en zonder bril kan ik zeker ook mijn weg vinden. Ik heb een soort geboorteafwijking aan mijn rechteroog waardoor als ik moe ben mijn pupil wat wegdraait en dat ziet er niet zo leuk uit. Met een bril doet die pupil dat niet en moet niemand dat zien.
  • Voor de sokken had ik een nagellakverslaving waarbij ik letterlijk elke mogelijke kleur in mijn kast had staan. Ik droeg elke week een ander kleurtje en maakte soms zelfs van die creaties op mijn nagels. Maar na mijn studies had ik daar precies geen tijd en zin meer in. Ondertussen ben ik het helemaal ontgroeid en zijn enkel de 80 potjes nagellak nog de stille getuigen van wat ooit is geweest.
  • Ik heb heel flexibele tenen, ik kan die in twee richtingen bijna in een hoek van 90 graden stoppen. Handig wel bij moderne dans dit. Mijn achillespezen zijn dan weer totaal niet flexibel dus mijn voet in 90 graden houden lukt niet. Minder handig bij moderne dans.
  • Ik ben op zich wel erg bezig met de toekomst van deze planeet en wil graag mijn duurzaam steentje bijdragen, maar in praktijk struggle ik daar heel hard mee. Ik werk op een duurzame werkplek (sinds kort zijn we een B Corp) en probeer op een goede manier om te gaan met de mensen om me heen. Ik ben een mensenmens en dus is dat steeds stap één. Maar op vlak van klimaat heb ik nog veel stappen te zetten en ik voel me daar vaak schuldig over. Misschien komt het door de levensfase waar ik in zit, maar ik hoop hier nog wel fel in te groeien. Alles op zijn tijd zeker?
  • Ik heb weinig geduld met technologie. En ja, ik werk in de technologische sector. Dus dat is soms ferm vervelend! Ik vind gewoon dat die dingen (laptops, smartphones, computerprogramma’s….) moeten werken. Maar daar zijn die dingen het duidelijk niet altijd mee eens :). Erop kloppen helpt soms, maar vooral op de korte termijn. Dus mijn advies luidt: klop er niet op maar zet het even aan en uit én doe rustig. Het komt allemaal wel weer goed. Ik zeg dit vooral ook tegen mezelf.
  • Ik heb enorm veel moeite met links en rechts als andere mensen mij dat toeroepen of ik onder druk sta. Hiermee bedoel ik: als er bij mij iemand in de auto zit en die zegt plots ‘hier links’ of mijn lerares in de dansles zegt ‘rechts’ zonder het zelf voor te doen, dan heeft mijn hoofd het moeilijk. Ik moet dan enkele seconden nadenken en als het snel moet gaan neem ik zelf een beslissing en die is al eens fout. Dus soms rij ik dan de rechterstraat in ipv. de linkse. Ja zeg, ze moeten het maar vroeger zeggen hé. Het is vanzelfsprekend altijd die ander zijn of haar fout ;).

Zitten hier herkenbare dingen tussen of is it just me?

Mijn alfabet

Eentje die ik de laatste tijd her en der zie opduiken: jezelf voorstellen aan de hand van een eigen alfabet. Ik vind dit altijd leuk om lezen bij anderen, dus kroop ik ook even in mijn pen op zoek naar mijn persoonlijke lettersoep. En dat was soms makkelijk en soms een pak moeilijker dan ik dacht :D.

A

De eerste letter van mijn voornaam. Dat zorgt ervoor dat ik degene ben die per ongeluk gebeld wordt door mijn grootouders omdat hun gsm in hun broekzak zit. En op kantoor werken we ook bijna altijd met een lijst alfabetisch op voornaam en ben ik dus de eerste. Maar verder kan ik wel best leven met mijn voornaam denk ik. Er werden in 2020 maar twee Anneliezen meer geboren, dus vind het best jammer dat die naam niet meer zo populair is. Alles komt terug zeker?

B

Boeken, boeken, boeken. #Nevernotreading. Ik heb een hele tijd niet gelezen, tijdens mijn studiejaren, maar de laatste jaren heb ik het lezen weer enorm omarmd (zoals jullie hier wel al eens kunnen merken :p). Ik heb altijd een stapel klaarliggen op mijn nachtkastje en ook op mijn e-reader staan nog opties genoeg.

C

De C in mijn leven staat voor controle. Wie hier al langer meeleest weet dat ik een enorme controlefreak ben. Ik kan daarom niet zat worden of zal niet snel een impulsieve beslissing nemen. Soms zou ik dit wel aan mezelf willen veranderen, maar langs de andere kant typeert het mij zo, dat ik niet weet of ik nog ik zou zijn ofzo. Haha, ik hoop dat jullie nog volgen.

D

Al sinds mijn 6 jaar sta ik wekelijks in de dansles. Als covid er geen stokje voorsteekt natuurlijk. Voor mij is dat echt een uitlaatklep om gewoon pasjes te leren en stap voor stap in de choreo te groeien. Het is de meest cliché hobby voor een meisje, maar ik hou het nu toch al meer dan 20 jaar vol. Ik ben dus niet zo het kind geweest dat duizend hobby’s heeft uitgeprobeerd. Ik ben sowieso wel een ‘volhouder’ op dat vlak.

E

Ik ben redelijk geobsedeerd door Engeland en hoop er ooit een grote roadtrip te maken (bij uitbreiding ook graag in Schotland). Ik vind het heel jammer dat de Brexit er is door gekomen en hoe je (o.a. daardoor) het land momenteel in een soort van politieke impasse ziet gaan. Maar de Britse geschiedenis is zo boeiend en ik vind de cultuur er ook gewoon fijn. Ik zou er kunnen wonen, alleen is het niet goedkoop. En het weer is er ook niet zo top. Maar soit, dan liever hetzelfde rotweer in Engeland dan hier.

F

Ik ben een trouwe lezer van het Nederlandse Flow magazine en haal er vaak interessante inzichten uit. Soms dienen de artikels ook als inspiratie voor deze blog. Ik loop wel meestal achter, zeker sinds ze twee jaar geleden van 8 naar 10 edities per jaar zijn gegaan. Ik lees vooral graag de stukken rond persoonlijke ontwikkeling of inzichten. Minder de interviews of levensverhalen.

G

De eerste letter van mijn achternaam. Maar de G staat ook voor geschiedenis. Mijn favoriete vak op school en vooral iets waar ik in mijn vrije tijd mee bezig ben. Door historische fictieboeken te lezen, kostuumdrama’s en docu’s te kijken of er nieuwsbrieven over te schrijven. Waarom vind ik geschiedenis zo fantastisch? Dat vind ik moeilijk om uit te leggen. Maar ik denk dat het me vooral helpt relativeren wat er in mijn leven en de huidige maatschappij gebeurt. Mensen hebben het echt al heel zwaar gehad. We komen van heel ver. En heel veel van vandaag is te verklaren door naar gisteren te kijken vind ik. En ik kan er ook echt in wegvluchten mocht dat nodig zijn.

H

Hier had ik verschillende opties, maar het feit dat ik een huis aan het bouwen is, is op dit moment wel redelijk typerend voor hoe mijn leven er uit ziet. Ik zeg nu altijd tegen anderen dat ze moeten kopen ipv. bouwen want er komt echt belachelijk veel bij kijken, zeker als je alles zelf doet. En nee, ik ben nog altijd niet aan het verhuizen :).

I

Ik ben een introvert en vind dat heel oké. Ik kan goed alleen zijn en hou van rustig mijn eigen ding doen. Maar tegelijk breng ik ook graag tijd door met vrienden. Maar dan eerder one on one dan in grote groepen. Je gaat me niet snel op grote feestjes of festivals terugvinden en ik zoek zelden het midden van de aandacht op. Maar ik ben wel een teamplayer die het belangrijk vind dat iedereen zich goed voelt en zichzelf kan zijn en daarvoor zal ik alles in het werk stellen.

J

De eerste letter van de voornaam van het lief, die hier dus consequent het lief wordt genoemd. Ook al weet ik dat sommige lezers dat misschien vervelend vinden, maar ik vind dat de beste manier om hem hier te vermelden ;).

K

Kastelen zoek ik altijd bewust op wanneer ik op vakantie ben. Ik vind het echt geweldig om de verschillende kamers te bezoeken, op de kantelen te staan en de geschiedenis op te snuiven. Al is een kasteel toch vaak net gebouwd ter verdediging in tegenstelling tot een paleis dat vooral als verblijfplaats van de koninklijke familie dient. Op de bucket list: overnachten in een echt middeleeuws kasteel.

L

L is een letter die ik kan koppelen aan de twee belangrijkste steden in mijn leven: Leuven en Londen. Ik heb 4 jaar gestudeerd in Leuven en werk er nu al 5 jaar. Londen is dan weer mijn favoriete wereldstad. Meer cliché kan niet, dat weet ik. Maar het is zo’n geweldig diverse stad. En de deur staat er open naar heel Engeland.

M

Ik behoor tot de generatie van millennials en hoewel ik me er niet altijd in kan herkennen, klopt er ook veel van het plaatje wel. Je leest hier misschien niet over chai lattes of superfoods. Maar ik denk dat er heel wat herkenbare onderwerpen op deze blog aan bod komen voor millennials.

N

De N van nerd. Ik kom er zonder blikken of blozen voor uit dat ik redelijk nerdie ben. Ik ben iemand die graag dingen weet en heel veel verschillende interesses heeft. Ik vind dat daar ook niets mis mee is en dat het stigma van nerd stilaan de vuilbak in mag. Ik knap zelfs af op mensen die helemaal geen gezonde interesses hebben en niet graag bijleren. Ik vind dat echt onaantrekkelijk.

O

Lang getwijfeld hier. Maar de Olympische Spelen zijn echt altijd iets waar ik enorm naar uitkijk. Het idee van de Olympische droom die al eeuwen bestaat trekt me enorm aan. Ook het feit dat er eens andere sporten aan bod komen dan je anders op tv ziet is mooi meegenomen. Slalom kajakken bv. is echt machtig om te zien!

P

Pasta? Pizza? Bring it on. 🙂

Q

Quiz is zowat het enige woord dat ik kon bedenken. Ik ben geen enorme quizzer, maar doe het wel eens graag. Al merk ik daar dat ik van veel iets weet, maar van niets veel – behalve dan die dingen die nooit gevraagd worden in een quiz.

R

Recht voor de raap, zo zou je me ook kunnen omschrijven. Al heb ik geleerd om daar een filter op te zetten soms. Het draagt niet altijd bij om te zeggen wat je denkt, dus daar probeer ik rekening mee te houden. Maar in het algemeen weet je heel goed wat je aan me hebt. Direct is een van de eigenschappen die ik te horen krijg als mensen me moeten omschrijven die me nog niet zo lang kennen. Het valt dus wel snel op dat ik geen blad voor de mond neem.

S

Mijn officiele functie is Strateeg en dat ben ik bij een webbureau dat ook waarvan de naam ook met een S begint. Strateeg wil zoveel zeggen als dat ik mee nadenk over een online oplossing voor een ‘probleem’ of nood die zich stelt bij een van mijn klanten. Ik doe mijn werk heel graag, ook al zijn er natuurlijk ook al eens mindere momenten. Er zijn ook veel schone dingen aan.

T

Dit bleek een onverwacht moeilijke letter :). De T staat voor de Tudordynastie. Het is eigenlijk via The Tudors dat ik zo’n grote interesse heb gekregen in geschiedenis. Ik weet over hen nog steeds het meeste, al zoek ik ook bewust andere periodes op om nieuwe dingen bij te leren. Heb ik een favoriet Tudorfiguur? Moeilijke keuze. Dat wisselt ook al wel eens. Misschien Catherine Parr, de zesde vrouw van Henry VIII.

U

Ik heb altijd heel graag aan de universiteit gestudeerd. Voor mij was het een verademing om niet meer taken of groepswerken te moeten maken (ok ok, heel soms moest dat wel) en gewoon in de les te zitten en kennis op te nemen. Ik geef toe dat ik zelf een gestructureerd persoon ben met veel discipline en dat daarom deze vorm van studeren goed voor me werkte. Ik denk dat voor heel wat jongeren een hogeschool veel meer structuur geeft en dat de vrijheid van de universiteit best moeilijk is. Maar voor mij was dat dus echt waarnaar ik op zoek was. Ik moet wel toegeven dat ik veel te weinig heb geprofiteerd van het studentenleven omdat ik zo serieus bezig was met mijn studies. Maar soit, of ik daar nu echt spijt over heb, dat weet ik niet.

V

Ik ben echt zo vaak verkouden, meestal de hele winter lang. Al denk dat het sommige periodes van het jaar ook met een allergie te maken heeft. Ik ging er ooit mee naar de neus-keel-oorarts en die lachte het allemaal weg. Ze zei dat het lag aan mijn slechte houding en het allemaal uit mijn rug zou komen die druk op mijn hoofd. Soit, 50 euro weggegooid dus en ik ben tijdens de winter redelijk hard één mijn doos zakdoeken. Heel fijn ook tijdens corona dit :D.

W

Omdat de C (van cyclocross) al bezet was, plaats ik wielrennen hieronder. Ik ben zelf geen fietser en zal het nooit worden. Maar ik geniet enorm van het kijken naar wielrennen. Op de weg, de mountainbike maar vooral in het veld. Ik trotseer met plezier de koude om mijn favorieten naar de overwinning te schreeuwen. Al kijk ik ook graag op tv lekker warm vanuit de zetel hoor.

X

Ik heb letterlijk gegoogled naar woorden die starten met een X en er stond niet echt iets tussen dat toepasselijk was voor mij. Moeilijke letter ook tijdens Scrabble dit.

Y

Mijn eerste ingeving hier was Ijs (dat is maar een beetje valsspelen), want ijs kan elke dag, toch? Behalve bananen- en chocoladeijs. Mensen die deze smaken nemen zijn altijd meteen verdacht.

Z

Ik heb iets met de zee, al heel mijn leven. Ik word er rustig van en ben sowieso meer een waterrat dan iemand die graag in de lucht hangt, héhé. Ergens is al dat natuurgeweld wat angstaanjagend en tegelijk rustgevend. Ik hou wel van die mix. Je kan er je hoofd zo goed van leegmaken.

Komen sommige van onze letters overeen, of net niet?

Wat ik soms lastig vind

Deze post is geïnspireerd op een mooie open blogpost die ik las bij Irene. Zij stelt zich daarin zowel kwetsbaar als nog steeds positief op. Ik ben echt jaloers op hoe zij van dat soort artikels uit haar mouw schudt. Soit, we hebben het soms allemaal wel eens moeilijk met een aantal zaken en ik besloot ook eens zo’n lijstje te maken. Met misschien hier en daar een wat komischere noot, maar eigenlijk zijn dit allemaal echt wel situaties waar ik het soms moeilijk mee heb.

Naar buiten gaan

Ik weet dat het goed voor je is, dat buiten zijn. En toch struggle ik er mee. In de winter kom ik soms hele dagen amper buiten, behalve om naar het werk te gaan. Als je dan een winter moet thuiswerken door covid valt het pas echt op hoe veel ik binnen zit. In de zomer gaat dat beter. Ik lig graag in de tuin een boek te lezen, maar dan nog trek ik vroeg op de avond naar binnen om ik het frisser vind worden en de muggen om me heen beginnen zoemen. Ik ben gewoon een huismus die graag mijn vaste cocon heeft ofzo. Maar ik vind het soms ook wel irritant van mezelf want ik word net heel kalm van de natuur.

Vriendschappen onderhouden tussen de afspraakjes door

Deze kwam ook terug bij Irene en ik heb heel wat bloggers hier al over weten schrijven waardoor ik heb beseft dat het helemaal niet zo erg is als ik denk. Ik ben gewoon echt niet goed in berichtjes sturen via Whatsapp die nergens heen gaan. Ik ben nogal praktisch ingesteld op dat vlak. Handig zo’n appje om dingen af te spreken of als er echt iets gezegd moet worden. Maar van die tussentijdse updates of ‘Hey cava’s’ liggen me gewoon niet. Ik heb heel wat vrienden die exact hetzelfde gevoel hebben daarover, dus soms horen we elkaar een tijdje niet. Tot één van ons eens het initiatief neemt om een afspraakje te plannen.

Mijn deur staat wel altijd open. Altijd. En toch jongens, soms voel ik me zo’n slechte vriendin. En dat gevoel suckt. Hard.

Mijn kritisch stemmetje negeren

Ik ben een mega kritisch persoon die de lat voor zichzelf hoog legt. Privé, maar vooral ook op werkvlak. En hoewel de lat voor collega’s een pak lager ligt dan voor mezelf, struggle ik er echt mee om niet steeds de kritische en negatieve uit te hangen. Ik weet dat niemand iets heeft aan een ‘Ja, maar’ en dus probeer ik heel erg te focussen op de ‘Ja, en’. Met veel enthousiasme voor elk nieuw idee, ook al is het misschien nog ver weg of lijkt het onhaalbaar. Maar ik geef toe dat het soms dan gespeeld enthousiasme wordt en dat knaagt aan mijn binnenste. Zeker wanneer ik achteraf gelijk krijg. Wat gelukkig niet altijd gebeurt. Maar ik heb ook wel geleerd dat mijn intuïtie vaak wel juist zit.

Mezelf iets gunnen

Ik ben echt een gierigaard als het gaat om mezelf te verwennen. Zeker op vlak van spullen. Ik heb nooit iets nodig. En dus doe ik het met wat ik heb en ga ik pas schoenen kopen als de vorige uit elkaar vallen en dan vind ik natuurlijk niet mijn goesting. Daar kan ik me dan enorm in opwinden. Er is geen shopping queen aan mij verloren gegaan, helaas.

Ook op vlak van dure spullen heb ik nooit gevoel iets nodig te hebben. Zo heb ik laatst na maanden doorbijten toch een grote monitor gekocht voor op mijn thuiswerkbureau en eindelijk een duurdere rugzak die beter is voor mijn rug. Ik gebruik beiden bijna dagelijks en het is echt een verademing. En toch heeft het dus maanden geduurd voor ik mezelf dat gunde want ik heb dat toch niet nodig, hé? Ik snap mezelf soms ook niet.

Aan de kassa van de supermarkt

Ik vind dat een ontzettend stresserend moment, zo aan de kassa staan met je boodschappen. Omdat mensen dan kunnen zien wat je allemaal koopt enerzijds. Maar anderzijds ook omdat je spullen aan een sneltempo van die band rollen dat je onmogelijk kan volgen om alles in te pakken. Ik stapel meestal mijn boodschappen al redelijk strategisch op grootte en heb altijd een herbruikbare zak klaar. Maar argh, die wil nooit open. En dan liggen al mijn boodschappen daar op een hoop. Of dan is de zak vol. Of laat ik iets vallen. En net dan zegt de madame achter de kassa een bedrag waardoor ik in mijn portemonnee naar mijn bankkaart begin te grabbelen als een zottin en ondertussen nog gracieus probeer in te pakken ook. Nee danku, ik hoef geen spaarzegels voor keukenhanddoeken (het zijn ook altijd keukenhanddoeken waar je voor kan sparen he, serieus).

En dan nog het meest stresserende moment. Je hebt betaald, hoera! Maar ik moet dan mijn portefeuille nog weg stoppen (en op een of andere manier begin ik daarmee al-tijd te sukkelen). Natuurlijk ben ik eigenlijk nog aan het inpakken. En de boodschappen van de volgende rollen al over die band (nog eens twee keer zo snel lijkt dat dan) en wat moeten die mensen achter mij wel niet denken?! In mijn hoofd speelt dit alles zich ook altijd in slow-motion af waardoor ik echt het gevoel heb iedereen te hinderen. In realiteit zal dat waarschijnlijk heel goed meevallen. Kan iemand mij bevestigen dat je dit gevoel herkent of ben ik zot aan het worden?

Herkenbaar? Welke situaties of dingen vind jij lastig?

28 dingen die ik goed kan

Afgelopen week werd ik 28 jaar. Zelf was ik nog niet gewend aan de 27 en schreef ik nog naar hartelust 26 neer als mijn leeftijd gevraagd werd. Dus hoe er nog maar eens een jaar voorbij is, niemand die het weet. Om te vieren dat ik nu echt wel op de TGV richting de 30 ben gestapt (ik heb veel vrienden die dat graag onder mijn neus wrijven :p), kom ik vandaag met een lijstje van 28 dingen die ik verbazingwekkend goed kan. Was lastig, maar ik ben uiteindelijk dan toch aan 28 dingen geraakt. Het ene al wat nuttelozer dan het andere.

  • Woordzoekers oplossen. Ik zet toptijden neer in de Libelle.
  • Nutteloze middeleeuwse geschiedenisweetjes opsommen op momenten dat het gesprek stilvalt.
  • Dessert eten.
  • Heten en noemen uit elkaar houden.
  • Dingen net niet laten vallen. Inclusief de nodige reflexen en rare schijnbewegingen
  • Met mijn ogen rollen 🙄
  • Van die nutteloze kaartjes volschrijven voor een verjaardag, huwelijksfeest of housewarming. Van mij krijg je altijd een volgeschreven kaart. Of je daar blij mee bent, dat is een andere vraag.
  • Mensen verbeteren die heten en noemen niet uit elkaar kunnen houden.
  • Zo enthousiast over iets willen vertellen dat ik over mijn woorden struikel. Echt elke keer!
  • Flauwe taalmopjes maken.
  • Een half uur op voorhand klaar zijn om te vertrekken. En dan toch vijf minuten te laat vertrekken waardoor ik ineens begin te stressen over te laat komen (en dan toch nog als eerste staan te wachten op de rest, maar dat ligt aan de rest).
  • Heel de menukaart lezen op restaurant om dan toch bij mijn eerste keuze te blijven.
  • Ongeduldig zijn.
  • Een bericht lezen, daar straks op willen antwoorden en het dan vergeten.
  • Evenveel tijd besteden aan het zoeken naar interessante boeken als aan het lezen zelf.
  • Stressen over dingen die ik niet kan controleren.
  • Vakanties plannen.
  • Inschatten hoe laat het is. Volgens het lief is dat mijn grootste talent. Heb ik al veel geld mee verdiend ook *ahum*.
  • Nederlandstalige liedjes meezingen. Engelstalig vaak ook, maar dan zit ik er soms eens naast qua tekst.
  • Heel veel interessante podcastafleveringen downloaden en er dan niet naar luisteren. Want wanneer doe je dat?
  • Aan het eten beginnen als ik al kei veel honger heb. Dat in combinatie met mijn ongeduld is een recept (heb je em? ;)) voor frustratie.
  • Te luid beginnen praten net wanneer je best wat stiller bent.
  • Luisteren, of toch volgens de collega’s. Ik ben namelijk één van ‘de luisterende oren’. Sinds ik dat ben, hebben al twee van mijn vier ‘praters’ (of hoe noem je de sidekick van een luisterend oor? Help!) hun ontslag gegeven…. Jep! Ik weet niet of er een oorzakelijk verband is.
  • In paniek raken omdat ik denk dat ik mijn gsm kwijt ben die niet meer in mijn handtas zit. Om hem dan onderaan diezelfde handtas te vinden, of in mijn jaszak of in mijn hand.
  • Op mijn intuïtie vertrouwen.
  • Winnen van het lief bij een gezelschapsspelletje, dat is nu ook niet altijd zo moeilijk ;).
  • Zo enthousiast over dingen praten die ik leuk vind zodat ik heel wat anderen overtuigd krijg om het ook te proberen (bv. de pilateslessen van Studio Natuurlijk, leuke restaurantjes, musea, series, boeken…). Ik ben eigenlijk een influencer zonder ervoor betaald te worden. Of iedereen is mijn enthousiast gedoe zo beu, dat ze maar toegeven. Kan ook.
  • Twijfelen. Geef mij twee opties en ik zal eentje kiezen. Maar al die keuzestress tegenwoordig met ongelimiteerde opties (vooral als ge aan het bouwen zijt! OMG, zelfs een simpele lichtspot heeft duuzend opties: rond, rechthoekig, wit, zwart, inox, mat, glazend… aaaargh). Het maakt mij kapot zeg ik u.

Ik heb zeker 7 keer nageteld of ik nu wel exact 28 dingen heb opgesomd, haha. Niet bepaald zaken om op mijn CV te zetten vrees ik, maar soit, ge kiest uw talenten niet hé!

Wat kan jij belachelijk goed?

Struggles van het volwassen leven #4

Struggles van het volwassen leven #4

De vierde editie van deze rubriek waarin ik op zoek ga naar tekenen die erop wijzen dat ik stilaan op mijn moeder begin te lijken. #adultlife enal.

  • Ik geniet van stilte. Wanneer iedereen weg is uit huis en het enige wat je hoort is het tikken van de klok of het spinnen van de katten. ZALIG.
  • Ik ga ook actief op zoek naar die stilte en vermijd mensenmassa’s. Op vakantie maak ik hele strategieën om in dat bekend museum net op dat moment aan te komen dat het rustiger zou zijn. Ik heb al lang geen zin meer in concerten of festivals waarbij je moet rechtstaan met de okselgeur van degene naast je in je neus. Geef mij maar een zitplaats. Winkelen op een zaterdag tijdens de solden? No way! En zit de trein vol, dan neem ik wel de volgende (tenzij ik al te laat ben, dan moet iedereen die in mijn weg staat MOVEN).
  • Ik ben zo degene geworden die thuis én op kantoor klaagt over de rommel. Tegen iedereen die het (niet) horen wil. Help mij.
  • Ik krijg stress van het feit dat mijn belastingbrief zo laat pas wordt opgestuurd, dus zit ik al op voorhand rond te neuzen in Tax-on-web. Want ja, ik heb echt niets beters te doen 😒. Update: blijkbaar sturen ze je belastingbrief niet meer op als je een paar keer via Tax-on-web hebt ingevuld? Mystery solved!
  • Over het laatst was ik aan het nadenken over hoe ik later mijn keukenkasten ga inrichten (dat op zich is al een teken aan de wand). Ik dacht daarbij aan allemaal van die glazen bokalen met netjes een sticker op met wat erin zit. Ge weet wel, zo gelijk in de reclame en de kasten van uw moeder.
  • Ik bekijk soms de weekmenu’s van diensten van maaltijdboxen. Gewoon uit nieuwsgierigheid om wat andere mensen zoal eten. Jep, er is iets mis met mij :D.
  • Ik deel gekregen alchohol ondertussen terug uit aan vrienden als ik op bezoek ga (allez ja, als ik ooit terug op bezoek ga, danku corona) omdat ik het zelf niet opgedronken krijg. Haha, ofwel heb ik nu geen vrienden meer. Ofwel wil iedereen nu vrienden met me worden want free booze.
  • Ik vierde net mijn vijfde werkverjaardag. Nope, dat pensioen is nog niet in zicht (gelukkig maar), maar wel een goede wake-up call om je even oud te laten voelen :D.

Herkenbaar? Or is it just me?

8 willekeurige feitjes over mij #2

8 willekeurige feitjes over mij #2

Onder het motto het moeten niet altijd diepzinnige posts zijn vol inzichten om mij wat beter te leren kennen deel ik vandaag acht random dingen over mezelf. Gratis en voor niks. Ik schreef al eerder zo’n post, dus het werd eens tijd voor een vervolg.

  • Ik kan enkel slapen in een bed. Ga ik op vakantie met het vliegtuig, de auto, de bus of de trein, dan ben ik heel de rit wakker. Het moet donker zijn en ik moet kunnen neerliggen voordat ik comfortabel kan slapen. Zo sliep ik ooit twee keer niet tijdens een schoolreis naar Barcelona met een nachtbus, waardoor ik volledig uitgeput terug thuiskwam. Mensen die wel na 5 minuten in de auto indutten (lees het lief), daar ben ik extreem jaloers op.
  • Ik kan ontzettend slecht tegen fel licht. Vooral koplampen van andere auto’s. Het lijkt tegenwoordig wel een wedstrijd om ter felst bij de nieuwe auto’s. Ik kan er echt niet tegen. Ik krijg er onmiddellijk hoofdpijn van en ook mijn ogen beginnen te branden of te tranen. Zonlicht op mijn computerscherm, felle weerkaatsingen in de sneeuw… het zijn allemaal zaken die ik probeer te vermijden. Het is een van mijn gevoelige plekken.
  • Ik heb helemaal niets met sneeuw. Ja, dat is allemaal mooi en de hele natuur ligt onder een prachtig nieuw doek. Ik snap het wel. Maar ik vind er echt niets aan. Het is gevaarlijk om met de auto te rijden. En ik schuif al gewoon te voet uit… Mooi om naar te kijken allemaal goed en wel, maar dan zal ik wel gewoon een postkaart van een besneeuwd landschap kopen. Dan kan ik er naar kijken hoe vaak ik wil. Zonder uitglijden.
  • Ik ben nog nooit gaan skiën en het zegt me ook absoluut niets. Het is in de sneeuw (minpunt dus), het lijkt me super moeilijk en gevaarlijk. Het ziet er vermoeiend uit. Er is te veel kans op fel licht. En veel mensen gaan naar daar om zich tijdens de après-ski eens goed te bezatten. Iets dat ik als niet alcohol-drinker en controlefreak al helemaal verafschuw. Een skivakantie zou voor mij dus eerder een strafkamp zijn.
  • Ik drink amper alcohol. Niet eens uit principe, al ben ik ervan overtuigd dat de wereld mooier zou zijn zonder. Ik lust meer dan de helft van de alcoholische dranken gewoon niet. Vooral bier vind ik echt vies smaken. Dus ook alchoholvrij bier is niet aan mij besteed. Ik drink enkel bepaalde zoete en fruitige wijnen, cider en cava die niet te droog of te bitter is. Zelfs al die sterke dranken en cocktails zijn niet aan mij besteed. Ik ben dus heel vaak bob en heb daar ook geen probleem mee.
  • Ik lees ontzettend graag, maar ik kan niet lang achter elkaar lezen. Je zal mij nooit mijn vakantie aan een zwembad in een ligstoel met een boek zien doorbrengen. Ik lees gewoon elke dag een dik uur, dan ga ik iets anders doen en daarna kan ik nog eens een uurtje lezen als ik daar zin in heb. Hetzelfde trouwens met series: ik kan niet uren na elkaar dezelfde serie kijken. Bingen is echt mijn ding niet.
  • Ik kan enorm genieten van autorijden. Radio aan en rijden, het is de ultieme vrijheid. Ik word daar gewoon rustig van. Alles valt dan op zijn plaats in mijn hoofd ofzo. Maar tegelijk kan ik mij ook opjagen in het verkeer (zoals je hier wel kon lezen), want mensen hé.
  • Ik roer in mijn chocomousse. Toch bij van die supermarkt chocomoussekes. Ik eet dat heel graag, maar de mousse zorgt er in mijn idee voor dat de chocoladesmaak minder fel is, dus ik roer die mousse er uit zodat het meer een soort pudding wordt en dan eet ik het op. Ik doe dat al zo lang als ik me kan herinneren en ja dat is raar. En nee, dat is niet op te lossen door chocoladepudding te kopen. There’s a difference. Geloof mij. Je moet het zelf maar eens proberen.

Heb jij wat met sneeuw en skiën?

Struggles van het volwassen leven #3

Struggles van het volwassen leven #3

Op je 16de is het laatste wat je wil op je ouders lijken als je zelf volwassen bent. Want jij gaat het allemaal anders aanpakken. Niet toegeven aan die sociale druk, het kapitalisme of de gezondheidstrends… Niet te veel werken. Niet saai uitgeput in de zetel zitten op vrijdagavond. Nope, dat nooit. En dan ben je plots 26 en begin je verdomme hard op je moeder te lijken. Want het volwassen leven, daar is geen ontwijken aan. *Insert dramatische ondertoon*.

Ik deelde een hele tijd geleden als eens twee posts vol volwassen struggles (hier en hier) en kijk er was weer inspiratie genoeg voor een vervolg!

  • Vroeger gingen gesprekken met vrienden over feestjes, muziekbands en de cover van de Joepie, nu klagen we uren aan een stuk over alle verkeerswerken in de buurt. Want je geraakt tegenwoordig toch nergens meer zonder urenlang te moeten omrijden en die werken daar duren al jaren en WANNEER GAAT DAT NU EENS EINDELIJK KLAAR ZIJN?
  • Het laatste jaar is het voor het eerst een paar keer voorgevallen dat mensen mij ‘bijna 30’ noemen (ik ben 27) of zelfs ouder dan 30 schatten. HELP MIJ.
  • Naast ragen over verkeerswerken praten mijn vrienden en ik ook graag over hoe moe we zijn en hoe weinig tijd we hebben voor bepaalde dingen. Weet ge nog dat wij de generatie waren die alles gingen veranderen?
  • Ik zit op het punt dat ik musea bezoeken en lezen officieel als mijn hobby’s begin te noemen. Niet meer zoals vroeger ‘reizen’ (dat is niet eens een hobby?), met vrienden afspreken (deuh) en creatief bezig zijn (hahaha – hoe zelfs?). Hoe een basic bitch was ik zeg 😅. En lezen en musea, ik begin te snappen waarom mensen mij boven 30 categoriseren. (Al noemden ze me in de nieuwsbrief van Museumpas 20 en ik glunderde van trots, dat ook!)
  • Slechte gewoonte: maar soms vind ik het fijn dat het slecht weer is want dan hoef ik geen excuus te verzinnen waarom ik vandaag niet buiten ben geweest.
  • Ik voel me officieel niet meer aangesproken door het woord ‘jongere’. Al zal ‘volwassene’ ook altijd zo’n term zijn waarvan ik niet weet of ik er nu onder val of niet :D.
  • Nadat we de vacature online hadden gezet voor iemand die deels bepaalde taken van mij zal moeten overnemen nu ik van team switch, solliciteerden er mensen geboren in 1997 of jonger die veel kennis hadden van TikTok, en ik zweer het: er niks beter om u echt oud te laten voelen.

Maar hey, je bent maar zo oud als je je voelt zeker? 😀

Herkenbaar? Waardoor voel jij je ‘oud’?