Ik hoef niet op de wei van Werchter te staan. Of in wachtrij van de luchthaven. Ik hoef niet al verhuisd te zijn. Of op vakantie. Ik hoef geen afgewogen ontbijt met havermout en vers fruit klaar te hebben. Of zelf ijs te bereiden, zonder suiker. Ik hoef zelfs de afgebladderde nagellak niet van mijn tenen te verwijderen. Of me druk te maken om hoe mijn haar vandaag weer valt. Met hier en daar nog witte verf erin als herinnering aan het werk van gisteren.
Ik hoef niet elke dag hyperproductief te zijn op het werk. Of op alles een antwoord te hebben. Ik mag klagen over de regen. En over de hitte. Ik kan me zorgen maken om de coronacijfers. Of me daar voor een keer eens niets van aantrekken. Ik hoef mijn emoties niet weg te stoppen. Maar ik moet er ook niet naar luisteren.
Het is zomer. En hoewel ik geen hyperinstagramwaardige plannen heb, kan het voor eerst in twee jaar weer gewoon zomer zijn. Met lange zomeravonden. Waarin ik buiten lig met een boek. Of toch binnen zit een serie te kijken omdat ik daar zin in heb. Alles kan. Alles mag.
De zomer ligt nog open. En ergens verontrust me dat. En ergens heb ik er heel veel zin in. Dat dubbele gevoel ervaar ik al een aantal weken ondertussen. Tranen. Een glimlach. Allemaal te samen en soms geen van beiden. Alsof ik me voortdurend in het Twilight uur van de dag bevind.
Ik deel graag nog een bijpassende quote van Matt Haig:
Iets
Je hoeft niet altijd iets te doen
of iets te bereiken.
Je hoeft in je vrije tijd niet productief te zijn.
Je hoeft niet aan tai chi te doen,
te doe-het-zelven of brood te bakken.Soms kun je gewoon zijn, voelen,
je erdoorheen slaan,
chips eten en overleven,
en is dat al meer dan genoeg.– Uit ‘Het Troostboek’ van Matt Haig
Instagramwaardige plannen zijn nergens voor nodig. Lekker van een boek in de tuin genieten en af en toe wandelen in het zonnetje is ook fijn. Niks van aantrekken wat mensen op het internet allemaal voor fantastische dingen lijken te doen – schijnt bedriegt en je kunt nooit zien of iemand echt geniet of juist helemaal niet zo lekker in z’n vel zit. Gewoon rustig aandoen dus, als je voelt dat je daar behoefte aan hebt 🙂
Klopt helemaal! Voor jou ook een fijne zomer!
Fijne zomer gewenst!
Hier bescheiden plannen, vooral zien wat de dagen en weken brengen. En Het Troostboek ligt op het vakantiestapeltje, er zullen ongetwijfeld nog meer schoonheden en waarheden in staan.
Zo mooi! En ook al loopt die zomer op zijn einde, ik hoop dat je deze inzichten ook in de herfst en winter mee neemt. Mij heb je alvast mee!