Zoals ieder jaar blik ik graag even terug op mijn gelezen boeken van het jaar. En wat top leesjaar was het weer! Ik lijst net als de vorige jaren eerst de belangrijkste cijfers op om nadien mijn tien favorieten op een rijtje te zetten. Ik heb een beetje een niche leessmaak, maar ik probeer telkens toch wat toegankelijke boeken voor iedereen op te lijsten, dus hopelijk haal je er wat inspiratie uit.
De cijfertjes
Ik las 46 boeken uit in 2024. Dat is zowat rond het gemiddelde van de afgelopen jaar.
Die 46 boeken waren goed voor 20.618 pagina’s, dat is wel een record. Sinds 2021 was ik niet meer boven de 20.000 pagina’s geraakt.
Ik blijf een fan van dikkere boeken. Gemiddeld was een boek 448 pagina’s lang. En dat vind ik ook exact een goede dikte ;).
Het moois dat we delen was met 270 pagina’s het dunste boek, Het Achtste Leven met 1.275 pagina’s het dikste. Grappig feitje: ze komen allebei voor in mijn top tien van beste boeken.
Ik lees bijna uitsluitend historische fictie, maar dit jaar was er ook plaats voor twee romans.
Mijn topperiode is dit jaar de 17de eeuw, gevolgd door de 20ste eeuw (ik las een aantal oorlogsromans). Meestal is de 16de eeuw mijn meest aanwezige periode, maar die komt nu pas op de derde plaats. Ik las ook best wat boeken (5) over het Oude Rome (1ste eeuw).
Qua land waarin de verhalen zich afspelen zijn er geen verrassingen: 23 boeken spelen zich af in het Verenigd Koninkrijk. Frankrijk (9 boeken) en Italië (9 boeken) staan op een gedeelde tweede plaats, gevolgd door Griekenland (3 boeken).
Wel nieuw: ik las verhalen die zich afspeelden in 16 verschillende landen en dat is meestal niet zo gevarieerd. Ook Polen, Georgië, Israël en Zuid-Afrika kwamen bijvoorbeeld langs.
Ik las 10 boeken in het Nederlands, 36 in het Engels. Dat blijft vrij stabiel.
En ook zit er grappig genoeg heel wat stabiliteit in van waar deze boeken komen: 17 uit de bibliotheek, 7 uit de eigen boekenkast en 22 las ik op mijn e-reader en zijn een mix van zelfgekochte boeken en recensie-exemplaren.
Mijn favorieten
Hieronder lijst ik mijn tien favorieten op. Indien het boek in het Nederlands is vertaald staat de titel tussen haakjes. Ik vond de selectie dit jaar niet gemakkelijk omdat ik veel ‘gewoon goede boeken’ las en weinig grote uitschieters.
Het kortste boek van het jaar en een roman. Over twee mensen die aan de andere kant staan maar toch veel gemeen hebben. Vol rake en poëtische zinnen. Je moet wel voor dit soort schrijfstijl zijn om er van te genieten denk ik.
Het dikste boek van het jaar en een waar familie-epos. Je leest de verhalen van meerdere generaties van Georgische familie tijdens een heel woelige 20ste eeuw. 8 levens, 4 generaties. Veel drama en trieste gebeurtenissen. Maar een boek vol hoop en de helende kracht van chocolade.
Hart’s debuutroman was in de Engelse book community meteen een schot in de roos en is ondertussen ook vertaald. Het gaat over drie vrouwen die in een verschillende tijd een soort van natuurkracht blijken te hebben en daardoor als vreemd worden aanzien. Een verhaal over hekserij zou je denken, maar eigenlijk nog veel meer over toxische mannen en wat vrouwen allemaal moeten verduren. Hou er dus rekening mee dat er best wat zaken inzitten die jou zouden kunnen triggeren: naast spinnen :), ook huiselijk geweld, verkrachting en seksueel geweld, abortus en miskramen… Maar dit is echt een schoontje hoor.
Nog een verhaal over drie heel verschillende vrouwen die samen terecht komen in Bletchley Park, de geheime plek waar de Britten boodschappen van de Duitsers probeerden te decoderen tijdens WOII. Een heel originele setting en ook zit er best wat mysterie in het boek. Wie was de verrader? Wat is er met Beth gebeurd?
Nog een WOII-boek over een Poolse joodse familie met vijf kinderen die van elkaar gescheiden raken tijdens de oorlog. Ze overleven het allemaal zoals de titel doet vermoeden, maar ze komen in heel wat hachelijke en trieste situaties terecht. De schrijfstijl is misschien wat stroef, maar Hunter heeft dit boek geschreven als nakomelinge van de familie die dus echt heeft bestaan en dat maakt dat dit boek wat dieper snijdt dan anders.
Een zeer onbekend boek dat gaat over het Oude Rome. Julia, de jongere, is één van de vrouwen uit de familie van Augustus die verbannen wordt, zwanger in haar geval. En op haar eiland – haar gevangenis – moet ze vechten voor haar leven. Dit is een soort thriller meets historische fictie met die typische Romeinse sfeer. Sterk boek en er is een vervolg!
Dit 9de boek uit de Outlander-serie is in het Nederlands opgedeeld in twee delen. Het is het voorlaatste boek en dat merk je een beetje met veel verschillende verhaallijnen en nog niet te veel antwoorden. Maar ik hou van deze serie en dus zal elk boek in een eindejaarslijstje terecht komen vrees ik.
Oorspronkelijk gaf ik dit verhaal maar drie sterren omdat ik dit het minste Kingsbridge boek vind tot nu toe, maar Follett’s verhalen blijven vaak toch langer hangen (dus is een plek in deze lijst verdiend!). De periode van de industrialisering, de opkomst het socialisme en de oorlog met Napoleon is nu eenmaal niet de meest sexy geschiedenis. Maar dit boek heeft alle elementen die je van een goede Follett verwacht.
Een niet te dik boek dat een periode van 11 maanden uit het leven van Mary, Queen of Scots, covert. Ze zat toen opgesloten in een Schots kasteel met drie van haar hofdames en die vier vrouwen proberen samen een leven op te bouwen en zoeken tegelijk ook naar een manier om te ontsnappen. Hierdoor wordt het een soort van gesloten setting thriller en daar hield ik enorm van. Niet slecht voor een debuutroman.
De hype rond Griekse mythe hervertellingen is een beetje gaan liggen, maar Medea is één van de beste die ik ooit las. Medea is geen makkelijk personage. Ze doet een aantal niet zo mooie dingen, maar dit boek toont wat haar tot die daden dreef. Ze komt los van de heks die wij allemaal kennen. En deze is ondertussen ook vertaald, hoera!
Hebben de lijst nipt niet gehaald: boek 3 (Schip der zielen) en 4 (Vallei van schaduw) van Kate Mosse haar serie over de Hugenoten, The king’s witches (voor wie meer over hekserij wil lezen), The Lost Queen (voor de echte historische fans) en Costanza (voor de feministen onder ons).
Meer leestips?
Je kan mijn leesvordering blijven volgen in de maandelijkse updates en op Goodreads (voeg me zeker toe als vriend), uitgebreide reviews en andere bookish content schrijf ik op mijn andere blog In Another Era. Zin om mijn leesoverzichten van de afgelopen jaren terug te lezen en zo nog wat aanraders te ontdekken? Deze kan je hier terugvinden: 2023, 2022, 2021, 2020, 2019, 2018, 2017, 2016 en 2015.
Wil je weten hoe ik zoveel boeken lees op een jaar tijd? Ik schreef ooit al eens een post met tips om meer te lezen.
Traditiegetrouw blik ik terug op het afgelopen jaar. 2023 was een jaar met veel grote ups en downs. 2024 daarentegen is een veel meer ‘vlak’ jaar gebleken. Geen te grote ups, geen te harde downs (nog wat herstellen van het jaar daarvoor, dat wel). Het leven kabbelde wat voort. Het was ons eerste volle jaar in het huis. Ik denk op zich dus wel dat het een goed jaar was – al ga je sebiet bij de eerste maand van het jaar denken “Zijde zeker?”.
Ga even zitten want naar goede gewoonte is dit een best lange blogpost geworden!
Januari
Eind december was mijn grootmoeder gestorven en dus stond de eerste week van het jaar in teken van haar begrafenis. En aan het einde van de maand namen we ook afscheid van de oma van het lief. Januari was om die reden een wat rare maand waarin ik niet zoveel deed en heel veel moest verwerken.
We gingen naar de cross, ik ging naar Antwerpen om een vriendin te bezoeken en na een leuke avond met mijn team op het werk met raclette werden het lief en ik serieus ziek voor enkele dagen (niet van de raclette, maar van een hardnekkig virus by the way). Het was met dagenlang hoesten en me slecht voelen. Bah. Het was echt lang geleden dat ik nog zo ziek was.
Zo misten we ook het nieuwjaarsetentje op het werk en de week dat er sneeuw lag. Het was super lang geleden dat sneeuw nog eens een tijd bleef liggen maar ik kon er enkel van binnen naar kijken. Ik schreef in mijn bullet journal dat er niet alleen 10 cm sneeuw buiten lijkt te liggen, maar dat er ook 10 cm sneeuw op mijn gemoed drukt. Tegelijk schreef ik ook ’this too shall pass’. Soit, januari was dus echt niet mijn periode.
Februari
Februari voelt meteen als een heel andere maand. Ik ging met collega’s naar een Bouts expo en met vriendinnen naar het Middelheim.
We kochten ook een nieuw bed waarop het nog even wachten was en op het werk wist ik heel goed wat doen. Zo gaf ik een lezing in de raadszaal van het Leuvense stadhuis en dat vond ik echt wel een heel mooie locatie. Ik deel niet zo vaak werkfoto’s, maar allez deze dan wel :). Eigenlijk is het het hele jaar door druk geweest daar en dat vind ik best oké, ik verveel me namelijk nogal snel en daar was nu geen tijd voor.
Halverwege de maand gingen we drie dagen naar Parijs. Uiteraard had ik er enorm naar uitgekeken. Het weer was niet geweldig, maar ook niet zo slecht. We bezochten de Sainte Chapelle en Conciergerie, Le Petit Palais en de Orangerie en daarnaast wandelden we vooral veel rond want voor het lief was het zijn eerste keer in de Lichtstad.
En we bezochten de tijdelijke expo van Invader (de street artist bekend van zijn Invadermannetjes in tegels overal ter wereld). Dat was de reden dat we uiteindelijk Parijs en niet Londen boekten. Londen kwam later nog wel :p.
Parijs stelt nooit echt teleur. Ik waardeer de stad per bezoek meer en meer. Al is het altijd wel wat plannen om lekker eten te vinden zonder je blauw te betalen.
Maart
Het eerste weekend van maart was het tijd voor het teambuildingsweekend op het werk, ik organiseerde het nog één keer mee. Ik had op voorhand al het gevoel dat dit misschien het weekend te veel voor mij was in de organisatie, en dat gevoel bleek ook uit te komen. Opnieuw geleerd dit jaar: mijn intuïtie is vaak heel sterk en meestal waar.
Het weekend bracht ons naar de prachtige Voerstreek.
Het silent disco feestje liep wat te veel uit de hand en ik was de weken erna best triest want niemand durfde het er daarna nog over te hebben. En ik ben zo iemand die wel hoopt op excuses (het was trouwens de aanleiding voor deze blogpost). Tegelijk denk ik nu toch wel met warme gevoelens aan dat weekend terug hoor, maar het was toen allemaal niet zo gemakkelijk.
In maart bezochten we heel wat musea. Het Hof van Busleyden, Bozar en het KMSKB. De maand werd dus vooral gevuld met daguitstapjes en de nodige rust en dat zou de formule voor de rest van het jaar worden ook. De woelige golven van de eerste weken van het jaar leken stilaan voorbij.
April
In april volgde ik online een cursus kunstgeschiedenis en in de zomer zou ik nog een tweede cursus starten. Het lijkt misschien niets groots, maar het feit dat ik geld uitgeef aan mezelf is best big. Verder ging ik een dag thuiswerken bij Leen, maakte ik kennis met soundhealing en sprak ik enkele keren af met vrienden.
Ik genoot van het wielervoorjaar (vooral bij de vrouwen dan) en we gingen zoals gewoonlijk live naar de start van de Brabantse Pijl onder de middagpauze.
Half april was het tijd voor de jaarlijkse citytrip met Leen. Naar Napels deze keer. Ik was de dagen ervoor heel moe en overprikkeld en dus kwam de vakantie als geroepen. Alleen reageerde ik op de eerste dag al slecht op een glas wijn waardoor de eerste avond wat in mineur eindigde en we ons uiteindelijk niet waagden aan de beklimming van de Vesuvius want koud, mist en inspanning dat zag ik niet zo zitten.
Napels zelf was echt wel leuk hoor. Een dag naar Pompeii, een dag rond de haven, een halve dag onder grond, veel kerken en kloosters en altijd die mooie berg Vesuvius op de achtergrond. En met dit Italiaans lied als soundtrack want ze speelden het overal.
Ik kwam wel heel moe terug, maar dat was precies wat ik had verwacht. Ik schreef ‘Napels is een luide, drukke en ja ook vuile stad, maar er zijn ook zo veel mooie plekken’.
Mei
Mei was een veel rustigere maand. Het bed kwam eindelijk aan, hoogtepunt van de maand! Al bleek mijn rugpijn er niet door te verminderen jammer genoeg.
Het lijkt wel alsof het het hele voorjaar heeft geregend maar in mei nam ik toch een aantal zomerse foto’s want de zon scheen precies een beetje en er werden ijsjes gegeten. Ik begon met zwemmen wat ik toch de hele zomer zou volhouden.
En er was ook het weekend van het dansoptreden met vier shows en zo was dat weekend direct gevuld.
Juni
Juni begon met een uitje naar de wellness en nadien zoveel mogelijk uitrusten voor de vakantie. Want ik voelde aan alles dat mijn lijf op was. Ik nam zelfs een extra dag vakantie, de dag voor we naar Porto vertrokken, en bracht die rustend door. Maar het mocht niet baten, ik werd ziek – een uur nadat we waren aangekomen. Een serieus virus want het stak de hele vakantie op en ook nadat we terug waren heb ik nog wat dagen in bed gespendeerd.
Bon, Porto is daarom iets meer een waas in mijn hoofd geworden dan ik wou. En ook iets meer een citytrip. Maar tegelijk heb ik er geweldige momenten beleefd. Met als hoogtepunt het São João feest bijwonen!
Op het werk werden heel wat projecten afgewerkt en ik schreef vol trots dat we heel wat leuke mails en complimenten kregen van klanten. Ik ben zo iemand die mijn werk graag doet omwille van het contact met klanten en voor mij is hun waardering dus het allerbelangrijkste.
Juli
Ondertussen zat ik wat in mijn hoofd met een vriendschap en dat heeft maandenlang aangesleept (en komt soms nog boven). Maar in juli stond er vanalles op de planning en werd de werkagenda wat leger. Oh en mijn gezondheid was eindelijk eens redelijk oké.
We gingen naar een aantal kleine festivalletjes en naar P!nk in het Koning Boudewijnstadium (geweldig!).
En op het einde van de maand ging ik met Leen naar Mons voor de Rodin expo in het CAP. Wat een leuke stad!
Eén keer in de vier jaar is het een heuse sportzomer met de Olympische Spelen en daar geniet ik altijd zo hard van. Doordat het dit jaar in Europa was kon ik ook echt veel sporten live bekijken. Uren keek ik naar zowat vanalles: elke wedstrijd van The Belgian Cats (basketbal), turnen (waar we het weer super deden), het wielrennen natuurlijk, maar ook taikwando, schermen (wat is dat spannend zeg), marathon, zwemmen, atletiek, paardrijden (hoe mooi waren die beelden aan Versailles)… het kwam allemaal voorbij.
Van mij zouden de Spelen ieder jaar mogen doorgaan, maar dan zou het natuurlijk minder magisch zijn. Ik heb maar van één ding spijt: dat ik uiteindelijk geen tickets heb geboekt om live naar Parijs te gaan. Een aantal mensen die ik ken waren er wel en vonden het fantastisch, dus heel veel fomo hier. Maar doordat wij in augustus wel naar de Tour gingen heb ik er gewoon veel te laat aan gedacht. Ik heb mij in ieder geval voorgenomen om de volgende keer dat het in Europa is wel te gaan.
Augustus
In augustus brak de zomer dan eindelijk een beetje door. We hadden deze zomer maar één volle week vakantie, maar gingen toen wel twee nachten naar Rotterdam. Niet op citytrip, maar wel om de Tour De France femmes avec Swift live mee te maken. Twee ritten en een tijdrit door de binnenstad op twee dagen!
Het was de eerste dag bloedheet en na de start aan Het Depot doken we een café binnen om de wedstrijd verder op tv te volgen (de aankomst was in een ander dorp). ’s Avonds deden we mee aan een pubquiz van Rouleur over vrouwenwielrennen en we werden derde, niet slecht :).
Op de derde dag hadden we nog een dag Rotterdam tegoed. We bezochten Het Depot en Huis Sonneveld, maar eigenlijk genoot ik nog het meest van de stad in zomermodus. Die warme gloed op de foto’s hieronder, zalig! Oh en de Erasmusbrug is en blijft één van mijn favoriete bruggen.
Verder was augustus precies de drukste maand van het jaar. Ik ging twee keer naar de wellness, lunchen met Leen, naar de Jeanne d’Arc musical (prachtig!), met een vriendin naar Antwerpen en daar pikten we de Jef Verheyen expo in het KMSKA nog net mee.
We kregen met het werk een heerlijke Nepalese maaltijd voorgeschotels en een week later namen we dan weer gezellig afscheid van twee collega’s die er echt lang zijn bij geweest.
Rond mijn verjaardag ging ik met het lief naar het MSK in Gent en kroketten eten bij Chapeluur (en pizza bij Gigi). Het was zo’n dag dat ze goed weer hadden beloofd, maar het bleek kouder dan gedacht en dus kocht ik een lange broek en een pull om meteen aan te doen, haha!
September
September was iets rustiger. We bezochten Open Monumentendag in Leuven en ik ging een weekend weg met twee vriendinnen. Een heerlijk 30+ weekend met voldoende rust en ook mooie wandelingen, o.a. langs Fondry De Chiens.
Mijn rug bleef opspelen en dat voelde ik tijdens de wandelingen. Verder herinner ik mij van die maand eigenlijk niet veel meer en ik schreef ook niet veel neer. Het was niet de makkelijkste maand voor mijn hoofd denk ik.
Oktober
Oktober was een betere maand. Het begon met het WK gravel in Leuven. We gingen twee dagen kijken. En deden opnieuw mee aan een pubquiz, die we wonnen. Een paar nieuwe peperdure koersschoenen voor het lief was de hoofdprijs.
We gingen nog eens ‘gewoon’ quizzen en wonnen deze keer niet (als het niet over koers gaat, zijn we fundamenteel minder slim :p). En dan vertrokken we voor vijf dagen naar Londen. Amai, ik hou zo van Londen.
We deden superveel nieuwe dingen, zoals een bezoek aan The Charterhouse, Tate Britain, een paar kunstgalerijen, het Design museum, Portobello Road en Leighton House.
We gingen eten bij Dishoom, bij Ottolenghi, bij onze favoriete Mexicaan en op de Maltby Street Market. En op de laatste dag bezochten we nog eens The Tower Of London <3. Het weer was sommige dagen best zonnig, andere dagen nogal winderig met regen. Enfin, Engeland in oktober: regen, zon, herfstbladeren, die laatste geuren van de zomer en de belofte van de herfstkou die in de lucht hangt.
Het was in Londen niet per se veel rustiger in het hoofd, maar je kan die muizenissen iets beter negeren op vakantie natuurlijk ^^. Een week later voelde ik me wel echt beter door een aantal goede gesprekken. Ik kreeg opnieuw bevestiging van mijn intuïtie en schreef dat ik moet blijven op zoek gaan naar nieuwe ervaringen voor mezelf en moet blijven investeren in mezelf.
November
In november ging ik eerst nog wandelen in de herfstzon, om nadien eindelijk aan de oprit te beginnen. Jammer genoeg werd ik opnieuw ziek en dus sputterde mijn lijf een halve maand tegen, want met klinkers sleuren deed ik veel te snel opnieuw.
Een paar regenachtige weekends zorgden voor wat pauze en een bezoek aan Antwerpen om de ensor expo in het KMSKA mee te pikken (veel te druk trouwens) en de wellness. Verder werd er dus vooral gewerkt aan die oprit.
December
December is meestal niet mijn maand, maar voorlopig blijft de echte winterdip weg. Het laatste weekend klinkeren hakte er ruggewijs wel hard in, en dus werd er vooral veel gerust deze maand. Ondertussen kan de auto droog binnengereden worden en is het huis voor het eerst in anderhalf jaar niet meer vuil van de moderige schoenen en banden van de auto. Amai, ik ben daar zo blij mee!
We gingen naar (un)holy light in Leuven en met de collega’s naar de kerstmarkt. Het kerstfeest op het werk was echt nog eens kei gezellig met weinig zieken.
Ik deed ook wat doktersbezoekjes en kreeg voorlopig te horen dat mijn HPV-besmetting niet problematisch is en amai na anderhalf jaar onzekerheid was dat even het goede nieuws dat ik kon gebruiken. Het blijft wel nodig om regelmatig op controle te gaan. En dit is jouw reminder om nog eens een uitstrijkje te laten nemen ;).
De kerstvakantie was hier verbazend rustig. Met twee familiefeesten, veel cross kijken, ik ging eten met een vriend en op het nippertje brachten we nog een bezoek aan de Paul Delvaux expo in La Boverie van Luik en die was zwaar de moeite! Heel wat musea op de teller dit jaar, zo blijkt.
Ik vond het niet gemakkelijk om dit jaar het overzicht bij elkaar te pennen omdat ik er zelf nog niet zo uit ben wat ik van het afgelopen jaar vond. Ik vergeet ongetwijfeld nog dingen te vermelden. Mijn bullet journal, genomen foto’s en de maandoverzichten op de blog van de afgelopen maanden vormden het startpunt om dit bij elkaar te krijgen.
2024 was niet het beste jaar qua mentale rust en mijn gezondheid, maar zat wel vol kleine leuke alledaagse momenten en die koester ik wel. Ik hoop volgend jaar wat meer los te komen uit mijn hoofd en veel te lachen. Ik stel geen grote doelen voor 2025. Que sera, sera.
November was op veel vlakken een normale wintermaand, maar ook wel eentje van uitersten voor mezelf.
De hoogte- en dieptepunten
November begon met een verlengd weekend en nog flink wat herfstzon. Ik ging wandelen met een vriendin en deed flink wat vitamine D. op.
Het weekend nadien begonnen we aan de oprit en het terras. Na anderhalf jaar alleen maar grond rond het huis, en dat in het natste jaar ooit, was ik de vuile schoenplekken in de gang en de garage flink beu. Dus ik kijk er wel naar uit om dat rond te hebben. Alleen viel het eerste weekend werken aan de oprit flink tegen. Mijn lijf reageerde heel fel met rugpijn en extreme vermoeidheid en spierpijn tot gevolg. Een paar dagen later kwam de aap dan uit de mouw en lag ik ziek in bed met een keelontsteking en verkoudheid. Mijn lichaam was dus duidelijk op iets aan het broeden.
Tot aan dat weekend zat mijn energieniveau heel goed. Ik ben na de ziekte iets te snel terug beginnen meehelpen, maar soit. Ondertussen zijn we over de helft met de werken, maar we regelmatig een dag cancellen omwille van te veel regen. En de dagen blijven zwaar voor de armspieren, die gewoon onbestaande zijn bij mij.
Tijdens het 11 november weekend kon er wat minder gewerkt worden dus trokken we met de Museumpas nog eens naar Antwerpen voor een bezoek aan het KSMKA voor de Ensorexpo. Het was er gigadruk want de expo is echt een succes en mikt op een breed publiek waar ze duidelijk in slagen.
Ik heb zelf niet per se iets met Ensor zijn kunst en vond de inhoud misschien ook wat licht. De focus ligt echt op interactie voor kinderen. Maar ik zag er enkele mooie Monet’s en vond de inrichting van de ruimtes wel echt speciaal.
We dronken koffie, gingen langs The Playground en aten pizza bij Bellini. Zo werd ons dagje Antwerpen een leuke uitstap.
Verder las ik heel wat boeken uit deze maand, gingen we een dag naar de wellness, deed ik wat events op het werk en heb ik wonderwel geen last van een winterdip. Mijn lijf deed misschien welke elke dag pijn, haha, maar mijn hoofd was niet bezig met ‘oh bah, regen’, ‘koud’, ‘weinig licht’. En dat is voor het eerst sinds lang en ik heb geen idee hoe dat komt. Als ik het ontdek, vertel ik het zeker! Mocht de winterdip nog komen, heb ik ook al een remedie: we boekten met Black Friday een tripje richting Malaga (in februari). Iets om naar uit te kijken in het nieuwe jaar.
Gelezen
Ik las maar liefst 5 boeken uit in november!
The graces van Siobhan MacGowan, een origineel en heel goed geschreven boek over een meisje met een gave om de toekomst te zien en die daardoor een grote fout maakt en daar mee probeert om te gaan. Het verhaal speelt zich af in Dublin ten tijde van de onafhankelijkheidsstrijd en ik liep zo met haar mee door de straten van de stad (als je er al eens bent geweest zal je dus wel wat plekken herkennen).
Joan (‘Jeanne’) van Katherine J. Chen zag je al op de foto want het heeft één van de mooiste covers uit mijn kast. In het Nederlands vind je dit boek als ‘Jeanne’ want het gaat over Jeanne d’Arc. Chen maakt er een modern verhaal van waarin Jeanne geen stemmen hoort, maar vooral gebruikt wordt door bepaalde mensen. En door haar traumatische jeugd heeft ze nogal een eigenaardige kijk op de wereld. En zoals zo vaak werkt dat net wel of net niet voor mij. Dit is een mooi, maar traag boek dat voor mij net niet genoeg de Jeanne die ik me voorstel naar voren brengt. Religie was nu eenmaal een groot deel van het leven toen dus het volledig skippen werkt niet zo goed.
The tower van Flora Carr gaat niet over die tower in Londen, maar over Lochleven Castle waar Mary, Queen of Scots ooit 11 maanden gevangen zat en we lezen over die 11 maanden :). Het verhaal heeft dus een gesloten setting en een beperkt aantal personages. Naast Mary zijn er ook drie hofdames. Het hele boek bouwt een soort spanning op om te ontsnappen en de onderlinge relaties tussen de dames zijn mooi beschreven. Ik vond dit echt een goed boek.
The Paris library (of ‘de bibliotheek van Parijs’) van Janet Skeslien Charles is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen rond de Amerikaanse bib in een door de nazi’s bezet Parijs. We leren Odile kennen die een grote liefde heeft voor boeken en samen met anderen boeken wil blijven bezorgen aan joden en dat is niet zonder gevaar. Het boek vertelt ook het perspectief van een oudere Odile die nu in Amerika woont. Dit verhaal was helemaal niet wat ik verwacht had en het plot hangt samen met toevalligheden, maar ik heb dit toch graag genoeg gelezen. Niet eentje die me lang zal bijblijven, maar wel leuk voor boekenliefhebbers.
The household van Stacey Halls. In dit boek leren we over Urania Cottage, een huis voor gevallen vrouwen opgericht door Charles Dickens (ja, die schrijver) en de rijke Angela Bourdett-Coutts. We zoomen in op de levens van Josephine en Martha, twee vrouwen die er verblijven, en dat van Angela wiens stalker net is vrijgelaten. Dit Stacey Halls boek vond ik veel minder goed dan al haar anderen. Het is niet zo spannend, het plot gaat alle kanten uit (al komt het uiteindelijk wel allemaal samen). Ik hoop dat haar volgend boek terug meer mijn ding is.
En nu is het alweer tijd voor de laatste maand van het jaar en de kerstperiode. Hoe was jouw november?
