Normaal is dit zo’n blogpost waar ik ieder jaar naar uitkijk om te schrijven. Ik blik dan per maand terug op de gebeurtenissen en kies mijn favoriete blogpost van de maand eruit (Mijn vorige jaaroverzichten teruglezen? Hier zijn ze: 2017, 2018, 2019 en 2020). Deze keer heb ik dit enorm lang uitgesteld. Ik heb ook nog amper een idee wat ik deed in pakweg januari en februari. En heel veel leuke dingen zijn niet doorgegaan. Maar ik doe toch een gooi naar het reflecteren over mijn jaar, al zal het niet maand per maand zijn, maar eerder thematisch.
Schrijven
Begin 2021 stelde ik 5 beperkte doelen op voor het jaar. Eentje daarvan was ‘meer creëren, minder scrollen’. Maar ik ga eerlijk zijn. Op creatief vlak was dit niet mijn beste jaar. Sommige blogposts rolden wel degelijk uit mijn digitale pen op enkele minuten, maar heel vaak was het zoeken naar een invalshoek. Ik kon hier wel nog steeds elke week iets publiceren, mocht fijne reacties van jullie ontvangen en mijn statistieken zijn eigenlijk heel gelijk aan 2019 (2020 was hier het beste jaar om een of andere reden). Dus misschien ben ik te streng voor mezelf, en vonden jullie het wel gewoon nog steeds fijn om mijn reis doorheen deze vreemde tijd mee te lezen.
Ik lijst hierbij enkele van mijn favoriete blogposts op:
- De ‘Lisa’ in mezelf
- Dingen die we over 20 jaar tegen elkaar zeggen
- Een nieuwe jas
- Een beetje feminisme is oké
- 28 dingen die ik goed kan
- Zonder paraplu
Ik startte wel met een historische nieuwsbrief ‘In Another Era’ waar ik ondertussen 11 stukken op publiceerde. Ik ben daar best trots op, want ik denk dat het mijn beste schrijfsels zijn van het jaar. Het was moeilijk om hieruit mijn favorieten te kiezen, maar ik doe dan toch maar een poging:
Met de boekenblog ging het redelijk goed aangezien ik zoveel heb gelezen (48 boeken, die update komt er nog aan!). Ik publiceerde er 82 blogposts, voornamelijk boekrecensies. Ik wil nog altijd wat vaker andere boekgerelateerde content brengen dan recensies, maar dat zal dan voor 2022 zijn.
Op het werk
Eind 2020 switchte ik van functie en begin 2021 was dus vooral de periode van een beetje inwerken en veel nieuwe projecten opstarten. Ik was toen ook te gast in onze podcast. Maar al snel liep de agenda vol en die is niet meer stilgevallen. Ik heb een heel goed jaar gehad op het werk met fijne projecten. Maar het was met momenten heel druk. Zeker dit najaar. Ik vaarde ook mijn 5de werkverjaardag.
Door corona en thuiswerk besefte ik wel hoeveel geluk ik heb met een job die ik graag doe en die goed gevuld is. Het werk heeft me er soms doorgeholpen omdat ik iets om handen had. Maar het thuiswerken was ook wel eenzaam en ik was ontzettend blij toen in september de grote terugkeer naar kantoor gepland stond (al mochten we nog steeds kiezen hoeveel dagen we gingen, ik koos voor 3 dagen kantoor, twee dagen thuis). Er stonden zelfs wat sociale activiteiten en een teamweekend op de planning. Maar het heeft allemaal niet lang mogen duren want in november werd thuiswerk opnieuw verplicht. Ik baalde daar enorm van. Zeker ook omdat we het teamweekend, dat ik mee organiseer, moesten cancelen.
Ik hoop dat 2022 opnieuw uitdagende projecten brengt, maar toch ook wel meer real life momenten met collega’s en klanten.
Uitstapjes
De grens stak ik het afgelopen jaar niet over, we weten wel waarom ;). Maar ik hoopte in de zomer toch heel wat uitstapjes uit te doen. Uiteindelijk is dat niet altijd gelopen zoals ik wilde. Het lief werd ziek de dag voor onze driedaagse trip naar de ardennen en moest door een wonde in zijn been het hele najaar verzorging krijgen waardoor we niet echt weg konden. Mijn bucketlist voor de zomer werd dus geen geweldig succes. Ik ben zelfs in 2021 geen enkele keer aan zee geweest, daar kikker ik nochtans meestal wel echt van op.
Uiteindelijk gebruikten we onze museumpas drie keer als ik het me goed herinner:
- Op de warmste dag van het jaar gingen we naar de expo ‘900 jaar Norbertijnen’ in Parcum
- We trokken naar Antwerpen voor een bezoek aan het Rubenshuis
- We bezochten ook de knalfestival expo in Museum M
Op mijn verjaardag gingen we een dag street art spotten in Mechelen en nadien lekker uiteten. Een paar dagen later bezochten we het dierenpark Paira Daiza voor de eerste keer. Zo sloten we onze zomervakantie toch nog fijn af.
Het fijnste weekend van het jaar was ongetwijfeld het WK wielrennen in Leuven, onze hometown. Ik ben een koersliefhebber en zo’n circus eens van dichtbij kunnen beleven is gewoon fantastisch. Het waren ook echt spannende wedstrijden en er was zoveel ambiance. Het was zonnig en iedereen leek gelukkig. Dat was precies zo lang geleden. Magisch weekend, al was ik niet helemaal zorgeloos door de gezondheid van het lief.
Project huis
Weinig hoogtepunten op vlak van mijn sociaal leven, maar op de bouw werd natuurlijk wel duchtig verder gewerkt. 2021 was het jaar van het vloeren, tegelen, plafonneren en werken aan de nutsvoorzieningen. De buitenkant werd ook volledig afgewerkt en gevoegd waardoor het er uit ‘af’ uitziet. Vanbinnen is natuurlijk nog veel werk. Maar er is een stille hoop om eind 2022 aan verhuizen te denken.
Persoonlijk
2021 was denk ik voor velen van ons geen topjaar. Het voelt een beetje als een tussenjaar. Een jaar waarin alles stilstaat, wat niet klopt, want de wereld is blijven draaien. Maar ik heb soms het gevoel dat ik ben blijven staan. Alsof ik in het midden van een drukke winkelstraat sta en iedereen tegen me aan botst en boos omkijkt.
Ik ben 28 geworden dit jaar en in mijn hoofd is dat een leeftijd dat je veel tijd doorbrengt met je vrienden, op vakantie gaat en aan je dromen bouwt ofzo. Het klinkt nu lullig, maar ik heb echt het gevoel dat de pandemie een rem zet op dat alles. En ik weet dat het is wat is het is. En dat je moet focussen op de kleine lichtpuntjes. Maar het is mentaal toch echt niet makkelijk om mee om te gaan. In gesprekken met leeftijdsgenoten komt datzelfde gevoel telkens waar naar boven.
Ik heel hard gebotst op mijn voorzichtige en conformerende zelf. Ik wil me altijd aan de regels houden en geen risico’s nemen. Daardoor heb ik niet geprofiteerd van de versoepelingen toen ze er waren. En daar heb ik eerlijk gezegd wel spijt van nu.
Maar we zijn gezond. Ik heb slechts één keer 10 dagen in quarantaine gezeten en niemand in mijn directe omgeving is toen ziek geworden. Ik kus daarvoor mijn pollekes en hoop oprecht dat in 2022 iedereen waarvan ik hou gezond mag blijven.
Et voila, een wat kortere terugblik. Laat ons vooral vooruitkijken naar 2022 en hopen dat er ons mooie dingen staan te wachten.
Hoe kijk jij terug op 2021?
Zo herkenbaar wat je schrijft over dingen missen door je voorzichtigheid en daar achteraf spijt van hebben. Als ik wist wat ik nu weet, was ik in de zomer bijvoorbeeld gewoon in september nog snel met het vliegtuig nog eens op reis geweest bijvoorbeeld. Het leven lijkt soms stil te staan maar de jaren tikken voorbij… Ik snap je gevoel daarover echt helemaal. Op naar een beter en hopelijk vrijer 2022!
Ja, laat ons hopen dat 2022 een pak vrijer wordt. Voor jou ook een fijn nieuwjaar!
Oei, die ene zin klopt niet goed. Dat komt ervan als je op je gsm zit te tokkelen en begint na te denken over de gemiste vakanties van de voorbije jaren 😉
Door alles wat er gebeurd is de afgelopen jaren heb ik wel geleerd dat als ik iets wil en de kans heb, ik het ook nu moet doen. Afgelopen jaar was een jaar van ups en stevige downs, maar ik zit weer op de goede weg en daar ben ik al heel blij mee.
Ik ben blij om te horen dat je op goede weg bent en je hebt helemaal gelijk dat je nu ook kansen moet blijven grijpen.
Een overzicht per jaar zorgt er mee voor, dat er ook mooie herinneringen boven komen. Het besef dat er ook klein geluk is waar een mens van kan genieten. Vaak doe ik dat, aan de hand van foto’s en m’n ‘moOImenten’ per maand, dat zijn mijn geheugensteuntjes ;-). Uit het hoofd zou ik het zeker ook niet weten (en hoeft ook niet wat mij betreft, dat ik dat allemaal onthoud).
Los daarvan, was 2021 toch vooral een jaar van persoonlijke groei, met z’n ups and downs, zoals in elk mensenleven. De kunst bestaat erin, om daarin een gezonde balans te zoeken èn vinden (wat – toegegeven – niet altijd evident is).
Persoonlijk ga ik met deze – nog steeds – pandemie om met gezond verstand, zonder mezelf tekort te doen, en dat zie ik nu heel ruim… Mentale gezondheid komt nu op de eerste plaats, wat immers ook fysieke gezondheid in de hand werkt. Ik spreek uit ervaring ;-).
Wens jou toe, dat je méér vreugde mag vinden in het nieuwe jaar en geluk hoef je niet altijd te zoeken, het is soms heel dichtbij ;-).
Een tussenjaar is een goeie omschrijving, en da’s denk ik vaak nog vervelender haha. Maar goed, er waren ook heel wat mooie momenten voor mij. Op meer reizen, vrijheid en tripjes in 2022!
Jaaa, graag!
Jaa het WK-weekend in eigen stad was voor mij ook wel een toppertje! Ik heb het ‘gevaar’ zeker niet opgezocht, maar ik heb ook niks gelaten. Op een vliegtuig ben ik niet gestapt, maar na de 2de prik met de auto naar Italië kon dan weer wel, vond ik. Dat is probleemloos verlopen, om dan onlangs na een week waarin ik amper buiten kwam, toch besmet te raken. Zo zie je maar weer dat het soms ook gewoon een kwestie van geluk of net brute pech is…
Ja inderdaad, we hebben het niet echt onder controle he. Dat wil niet zeggen dat we nodeloze risico’s moeten nemen, maar alleen maar opsluiten is ook de oplossing niet natuurlijk.
Ik hoop het mee met jou!