Parijs #2: van Trocadero naar Arc Du Triomphe

Het is eigenlijk schandalig dat er over onze citytrip naar Parijs in maart 2019 nog steeds geen verslag online kwam. Behalve deze ode aan de Notre-Dame toen die een paar weken na ons bezoek deels afbrandde. Maar COVID-19 zorgde voor een eind aan al dat reisplezier en om die reden had ik ook echt geen zin om reisverslagjes te schrijven of te publiceren. Maar dat wil nu terug oppikken door over mijn twee vakanties in 2019 te schrijven en eerst is Parijs dus aan de beurt.

Op woensdag 27 maart stonden Leen en ik zeer vroeg op om de Thalys te nemen naar het Gare Du Nord in Parijs. Ik had eigenlijk helemaal niet door hoe snel je daar kon zijn. Ik was namelijk nog niet echt in Parijs geweest, op één daguitstap in het derde middelbaar na waarbij we de Eiffeltoren vanuit de bus zagen.

We sliepen trouwens in een gezellige AirBNB in de Batignolleswijk tussen Montmartre en het centrum. Met een bakker op de hoek van het straat en dicht bij leuke eetplekjes voor ’s avonds. Perfect!

Op onze eerste dag liet ik me voornamelijk door Leen, ultieme Parijsliefhebster, meenemen naar de belangrijkste bezienswaardigheden in de Franse hoofdstad. We baseerden ons hiervoor op wandeling 5 in de Time To Momo. Uiteindelijk hebben we op een halve dag meer dan 30.000 stappen verzet dus ik zou je aanraden om voor deze wandeling wel echt een hele dag uit te trekken mocht je nog een extra museum willen meepikken ofzo.

We namen de metro tot aan Trocadero waar we meteen een prachtig zicht kregen op, jawel, de Eiffeltoren. Zeker boven aan het neoklassieke Palais de Chaillot is het uitzicht de moeite, en dat kan je merken aan alle Instagramfoto’s die er gemaakt werden, zelfs bij bewolkt weer zoals toen wij er waren.

De Eiffeltoren hoeft natuurlijk geen introductie. Ik vind het zeker een indrukwekkend bouwwerk om van beneden te bekijken. Een bezoek helemaal naar boven zag ik echt niet zitten – ik heb dieptevrees en dat speelt vooral op op gammele constructies. Ik had graag onder het bouwwerk door gelopen, maar toen wij er waren was dit afgesloten met hekken, jammer.

Vanaf de Eiffeltoren wandelden we langs de Seine op weg naar de Pont Alexandre III, een van de bekendere bruggen van Parijs. Met gouden beelden op de pilaren is dit een elegante en koninklijke brug gebouwd voor de wereldtentoonstelling in 1900.

Ondertussen hadden we honger gekregen natuurlijk en ploften we uiteindelijk neer bij Malabar, een piepklein restaurant niet ver van de Tour Eiffel dat Leen zich nog herinnerde van vroeger. Typisch Frans en dus deden we mee. Want het is nooit te vroeg voor wijn als je op vakantie bent, zeker niet van die goede Franse ;).

Vanaf ons lunchplekje zagen we de gouden koepel van Les Invalides al opdoemen. De kanonnen zijn typerend voor het legermuseum dat er nu huist, maar Les Invalides is ooit gebouwd om gewonde soldaten te verzorgen én Napoleon ligt er begraven in de crypte.

Kanonnen kijken zal voor een andere keer zijn, wij besloten een bezoek te brengen aan het Rodinmuseum, dat zich niet ver van Les Invalides bevindt. Voor mij de eerste keer dat ik kennismaakte met deze kunstenaar en met beeldhouwkunst in het algemeen. Een ticketje kost 12 euro, wie 26 jaar of jonger is mag gratis naar binnen.

Je komt binnen via het nieuwere gedeelte van het museum waar zijn schetsen tentoongesteld worden, daarna kom je in de ruimte tuin waar je zijn grote werken zoals ‘De Denker’, ‘De hellepoort’ en ‘De burgers van Calais’ kan bewonderen.

In het huis (dat overigens het hele jaar door heel warm is – het was er in maart al zweten) kan je wat kleinere werken bekijken zoals ‘De Kus’ en ‘De kathedraal’. Ik vond het allemaal heel aangenaam ingericht met de tuin als hoogtepunt. Het weer begon op te klaren en het was heerlijk om er rond te wandelen. Een museum dat ik zeker nog eens opnieuw zou doen.

Vanaf het Musée Rodin keerden we terug naar de Seine en wandelden we voorbij Musée D’Orsay dat voor een volgende keer zal zijn.

We staken de Seine over via de voetgangersbrug Léopold Sedar Senghor en kwamen zo in Jardin les Tuileries terecht. Vroeger deel van de tuinen die bij het gelijknamige Tuilerieënpaleis hoorde.

We kwamen alvast voorbij het Oranjeriemuseum dat we de volgende dag zouden bezoeken. Maar vandaag was het doel duidelijk: we wilden de Champs-Elysées afwandelen richting Arc Du Triompe.

Daarbij verlieten we de tuilerieën via het Place de la Concorde. Dit is nu een zeer druk verkeersplein met moderne reclameborden, maar in de 18de eeuw was dit het toneel van de Franse Revolutie. Het is hier dat koning Louis XVI, zijn vrouw Marie-Antoinette en velen anderen hun hoofd verloren onder de guillotine. Na staat er een Egyptische obelisk in het midden van het plein. De mooie fonteinen stonden jammer genoeg droog.

We liepen langs de befaamde Champs-Elysées en begonnen spontaan het lied van Joe Dassin te zingen. We maakten nog even een tussenstop bij Le Grand Palais (te herkennen aan zijn grote glazen koepel) en Le Petit Palais. Beide kunstmusea, maar vooral ook prachtige gebouwen die meteen in het oog springen wanneer je langs de Seine wandelt.

Loop je verder langs deze ‘paleizen’ kom je opnieuw aan Pont Alexandre III met zicht op de Eiffeltoren. Maar wij maakten nog even rechtsomkeer terug naar de Champs-Elysées. En toen kwamen we almaar dichter bij de Arc Du Triomphe, ons eindpunt voor vandaag.

De Arc ligt ook op een druk kruispunt, maar je kan de voetgangerstunnel nemen, waarin ook een metrohalte huist, handig! Boven kom je dan op het eilandje van de Arc. Op het moment dat wij er waren, was er net een oorlogsherdenking bezig en dus konden we er niet helemaal onder.

Ik keek mijn ogen uit! Ik moet toegeven dat ik er niet veel van had verwacht. Maar ik vind het echt oprecht een prachtig monument, misschien omdat we er later op de dag waren en de zon al begon onder te gaan waardoor het licht een prachtig kleur had. Wie zal het zeggen? Ik vind dit zeker een aanrader!

De Arc Du Triomphe is gebouwd in de 19de eeuw in opdracht van Napoleon om de slag bij Austerlitz te gedenken. Je kan ook naar boven met uitzicht over de Champs-Elysées maar dat hebben we niet gedaan (was al gesloten door de herdenking).

En zo namen we doodmoe de metro naar huis, want eigenlijk hadden we al belachelijk veel gestapt en gezien én dat op een halve dag. We aten dicht in de buurt van onze Airbnb Libanees bij Chez Sofia. Het was best lekker maar nog vroeg op de avond voor de Fransen dus we zaten er een beetje alleen.

Deze wandeling is zeker een aanrader voor wie een eerste keer in Parijs is, of wie graag één of meerdere musea meepikt, want ik heb er terloops een aantal vermeldt, maar uiteraard zijn we er nog wel een paar gepasseerd. Op vlak van musea biedt Parijs voor ieder wat wils!

Wat is jouw favoriete plek in Parijs?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.