Londen #9: herfstwandeling aan de Thames

Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat denk ik. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. Onze eerste dag begon met vroeg opstaan voor de Eurostar, inchecken in het hotel en daarna gingen we onmiddellijk de stad in. Het was droog (op dat moment toch ^^) en dus kozen we voor een wandeling langs de rivier Thames.

We sliepen in het Citizen M Tower Of London hotel en hadden het geluk nog een kamer op de 1ste verdieping te scoren met zicht op die fameuze Tower. Daar gaat mijn hartje wat sneller van slaan natuurlijk.

Starten deden we dus aan The Tower Of London en met het oversteken van de befaamde Tower Bridge. Het blijft een indrukwekkende constructie en halfweg heb je een leuk zicht op zowel Southwark als The Tower met het zakelijke centrum erachter.

We namen the Queen’s walk langs de Thames en passeerden het glazen stadhuis en de HMS Belfast, gingen ook even piepen bij Hay’s Galleria. Je ziet dat het al wat donkerder begon te worden. Er hing regen in de lucht.

Eens we aan de volgende brug, de echte London Bridge trouwens, gekomen waren hadden we toch wel honger. We besloten te stoppen bij Borough Market voor een lunch. Keuze genoeg, betaalbaar en gezellig!

Na het eten bezochten we Southwark Cathedral, voor mij de eerste keer. Dat kwam goed uit want ondertussen was het aan het regenen. Voor 1 pond krijg je een infoboekje en mag je foto’s maken. Het is een sobere kerk, typisch Anglicaans, en je ziet dat er nog middeleeuwse elementen zijn behouden.

Maar tegelijk zie je ook dat het interieur is opgeknapt voor de toeristen en dat er nog steeds veel volk over de vloer komt. De kathedraal was binnenin wel veel groter dan ik had verwacht op basis van de buitenkant.

We gingen op zoek naar Doorkin, de kat die in de kerk woont, maar vonden haar jammer genoeg  niet :(. In de kerk wordt ze een beetje als een heilige beschouwt. Ik kocht wel een postkaartje met haar erop om de kerk te steunen.

Ondertussen bleef het bewolkt, maar het was niet meer zo fel aan het regenen. We namen Clink Street, een smal middeleeuws straatje waar nog een overblijfsel van het vroegere Winchester Palace te zien is. Je kan er ook een bezoekje brengen aan Clink Prison en komt er een mooie Shakespeare mural tegen.

We wandelden verder langs de Thames en passeerden The Globe, Tate Modern en de Millennium Bridge met in de verte de prachtige koepel van St-Pauls Cathedral natuurlijk.

Onder de Waterloo Bridge vind je een tweedehandsboekenmarkt waar we even bleven snuisteren want #nevernotreading.

Blijf je de Queen’s Walk volgen dan passeer je The London Eye met The Houses Of Parliament aan de overkant. De herfst gaf het een speciaal sfeertje en we zagen de eerste sporen van een kerstmarkt, waar we ver weg van bleven (want ja, ik heb helemaal niets met kerst en al helemaal niet met kerstmarkten, bah!).

De meeste mensen steken dan Westminster Bridge over richting Big Ben (die overigens gerestaureerd wordt momenteel en dus is er maar weinig aan te zien). Wij bleven rechtdoor gaan en kwamen wat mij betreft daardoor op het mooiste stuk van de wandeling. Ik herkende het plaatje van de BBC-serie Howard’s End, het doet dan ook Edwardiaans aan. Ineens was er felle zon waardoor we zelfs even op een bank konden chillen met zicht op het prachtige parlementsgebouw.

Hier was het heerlijk rustig aangezien de meeste toeristen waren afgeslagen. Net voor de volgende brug, die we deze keer wel namen, kom je aan Lambeth Palace. Het paleis is niet toegankelijk jammer genoeg, het is nog steeds de hoofdzetel van de aartsbisschop. Maar voor mij is het gebouw wel van historische waarde aangezien het voorportaal duidelijk uit de Tudorperiode stamt en dat wilde ik toch graag even met mijn eigen ogen zien.

Voor de geïnteresseerden: niet alleen de typische rode baksteen, maar vooral de zwierige ‘schouwen’ bovenaan zijn typisch voor de 16de eeuw. Net zoals nog een aantal details in deze portiek. Het doet wat denken aan Hampton Court Palace, de parel der Tudorarchitectuur.

Met het oversteken van de Lambeth Bridge kwamen we terecht in de Victoria Park Gardens met een prachtig zicht op The Houses Of Parliament.

We maakte een volgende stop aan Westminster Abbey, waar duizenden kruisjes met klaprozen waren verzameld, eentje voor elke gesneuvelde, ter herdenking van de 100ste verjaardag van het einde van WOI (Remembrance Day). Indrukwekkend is het juiste woord hier.

We warmden op met koffie bij Iris & June. Gek op paleizen als ik ben wilde ik nog een laatste stop maken aan Buckingham Palace, het werd al donker ondertussen.

Via St.-James Park namen we de metro naar het hotel. ‘S avonds was het plan om uit eten te gaan in Soho. We belandden bij Wahaca, een Mexicaanse streetfoodketen uit Londen zelf. Op veel andere plaatsen zat het al vol en ik ben altijd in voor Mexicaans. Ik had schrik voor het ketengevoel, maar het werd de beste Mexicaanse maaltijd die ik in tijden had gegeten. Veel keuze uit kleinere gerechtjes die je kan combineren en delen of je neemt gewoon een megaburrito. Kan allebei, aanrader!

Daarna nog even wat avondsfeer meepikken. Piccadilly Circus, Leicester Square, Oxford Street en aangepaste verlichting in Carnaby Street voor de film ‘Bohemian Rhapsody’.

Hoewel ik de meeste plekjes van deze wandeling dus wel al eens had gezien, vond ik dit wel een hele fijne route om in één dag veel topsights te combineren. The queen’s & jubilee walk had ik bv. nog niet gelopen en zeker in de herfst was dat een fijne beleving.

Onze trip zou de dag erna nog iets meer letterlijk in het water vallen (dat kan je uiteindelijk verwachten in Engeland hé), dus ik ben zeer blij dat we op onze eerste dag al zoveel hadden meegepikt. Binnenkort dus nog meer Londen hier op de blog ;).

Ben jij al in de herfst in Londen geweest?