Close
Londen #19: The Wallace Collection, Primrose Hill & The Canal Walk (+ nieuwe eettips)

Londen #19: The Wallace Collection, Primrose Hill & The Canal Walk (+ nieuwe eettips)

Het moet 2017 geweest zijn toen ik voor de eerste keer in Londen was. Het museum ‘The Wallace Collection’ stond toen al hoog op mijn te bezoeken lijstje. Maar het kwam er niet van, en tijdens de volgende bezoekjes ook niet. Toen we in juni 2023 voor een conferentie voor het werk opnieuw in de Britse hoofdstad waren en we één hele dag hadden om te plannen besloot ik dat het hoog tijd was om er nu toch eens binnen te springen.

The Wallace Collection, in het hart van Marylebone

Het statige Marylebone, net onder Regent’s Park, met zijn chique huizen, dure boetieks, bekend van Baker Street (Sherlock Holmes) en Madame Tussauds. Onbekend terrein voor mij, maar ik vond het er heerlijk om in de straten rond te lopen.

Op naar The Wallace Collection dan maar. Het is een nationaal museum en dus is de permanente collectie gratis te bezoeken. Je hoeft daardoor niet op voorhand te reserveren (tenzij je een tijdelijke expo wil bezoeken). Je vind The Wallace Collection in Hertford House, de vroegere familieresidentie van de markiezen van Hertford. Het is Sir Richard Wallace uit deze familie die alle kunst verzamelde en uiteindelijk ook schonk aan de Britse staat.

Langs de buitenkant is het een statig gebouw, maar eens binnen waan je je in een paleisachtig interieur. Alleen al voor de verschillende kamers is een bezoek de moeite waard.

Er hangt heel wat kunst aan de muren, voornamelijk uit de 17de tot de 19de eeuw. Zo kan je er o.a. Canaletto, Velazquez, Murillo, Rubens en Rembrandt spotten. Maar het is meer dan een kunstenmuseum: je vindt er een hele collectie exotische wapens, prachtig servies en andere decoratieve kunst. Een een mooie binnentuin om iets te drinken.

We pikten ook de drukbezochte tijdelijke expo over honden portretkunst mee. Daarvoor hebben ze beneden aan de binnentuin een extra modern gebouw neergezet. Zeker de moeite om te checken welke expo’s er zijn op het moment dat jij bezoekt. En naar schilderijen van honden kijken was super cute :).

Dit museum moet niet onderdoen voor The National Gallery of de V&A, maar is minder bekend en daarom is het er ook iets rustiger om rond te lopen. Ik had dit meer dan terecht op mijn te bezoeken lijst gezet. Ik vind dit echt een aanrader en het staat bij mij nu zeker in de top 5, misschien zelfs top 3 van Londense favoriete musea. (Mijn andere favorieten zijn The V&A en The National Portrait Gallery).

Daunt books

Vlakbij het museum vind je één van de mooiste boekenwinkels van de stad: Daunt Books. Ik was er nog nooit geweest, dus ik vond het fijn om even tussen de rekken te snuisteren. Ze hebben ook een uitgebreide collectie reisboeken die per land gesorteerd staan.

Koffiestop? Saint Espresso zit niet ver van de ingang van Regent’s Park.

Regent’s Park en Primrose Hill

Regent’s Park is voor mij het meest statige park van Londen. En ook enorm groot. Ik ben vooral fan van de inner circle met Queen Mary’s rozentuin en ook wel van het feit dat er altijd bij de minste zon mensen in het gras of op één van de vele bankjes aan het chillen zijn.

Deze keer wilde ik graag helemaal naar de bovenkant van het park om Primrose Hill te beklimmen met een zicht op de skyline van Londen. En dat was een goede keuze, want het uitzicht is er wel degelijk de moeite.

The canal walk

Afdalen deden we via The Canal Walk waarbij we langs het water wandelden. Zo kwamen we uit in Camden, maar daar was het op zaterdag letterlijk over de koppen lopen. Het was me dus veel te druk. We deden dan maar verder met onze Canal Walk tot in King’s Cross.

Coal Drops Yard

In de wijk King’s Cross – die veel meer is dan het treinstation Saint Pancras – vind je Gasholder Park waar industriële gasholders nu omgetoverd zijn tot wooncomplexen en eentje dus ook tot een publiek park.

En ook de gebouwen van Coal Drop’s Yard, vandaag een winkelcentrum, hadden vroeger een industrieel verleden, maar nu kan je er veel hippe winkels en restaurants vinden. Op het grote plein Granary Square zat het vol mensen die van de zon genoten. Wij keken er ook een tijdje naar de mensen en wandelden door Canopy Market, een overdekt marktje waar we churros aten. Om nadien weer de metro naar ons hotel te nemen. En zo kwam er een eind aan een mooie zonnige dag.

Eettips

We verbleven wel langer dan één dag in Londen in 2023, maar deden weinig nieuwe dingen die op ons deze blog hun plekje nog niet hadden. Wel gingen we bij veel nieuwe plekken eten en daar kwamen enkele aanraders uit:

  • Wie fan is van Mexicaans eten moet absoluut naar Mestizo. Zij zitten een beetje in een buitenwijk naast Camden, maar zijn goed bereikbaar met de metro en het eten is echt wel authentiek. Heel lekker en niet duur.
  • Pizzafans of fans van het betere Italiaanse eten vinden hun gading bij O’VER, wij gingen naar de kleine vestiging bij Borough Market (je moet wat chance hebben dat er nog een plekje vrij is). Niet goedkoop deze, maar hele lekkere pizza.
  • Gloria, is één van de Big Mamma Group restaurants in Londen. Deze zit in hartje Shoreditch en heeft een leuke inrichting. De pasta met truffel voor twee personen die ze uit een kaaswiel komen serveren is de moeite. Net als de gigantische desserts. Big Mamma is altijd een goed idee. Reserveren op voorhand ook.
  • Qua Londense keten ploffen wij vaak neer bij een vestiging van Wahaca (modern Mexicaans streetfood) en Honest burgers. Altijd lekker!

En wat is jouw favoriete plek of eettip in Londen?

Londen #18: Greenwich
rhdr

Londen #18: Greenwich

In juni 2022 trok ik nog eens naar mijn favoriete stad Londen. Omdat ik al wel vaker over de Britse hoofdstad heb verteld, focus ik voor deze trip in mijn verslagjes op de nieuwe dingen die ik er heb gedaan.

En voor de trip van 2022 is dit het voorlopig laatste berichtje. Op onze voorlaatste dag wilden we graag een nieuwe wijk/plek verkennen. Het was stralend juniweer en de keuze viel op Greenwich, waar verschillende musea te bezoeken zijn en ons ook een prachtig uitzicht werd beloofd.

Hoe geraak je in Greenwich vanuit Londen?

Er zijn verschillende manieren om in Greenwich te geraken: per metro, per boot, of met de DLR (de Docklands Light Railway). Aangezien wij dichtbij The Tower sliepen kozen we om aan Tower Gateway de DLR te nemen, via een korte overstap konden we dan uitstappen aan het station Cutty Sark. Dat is echt vlakbij de belangrijkste bezienswaardigheden.

De gewone metro (jubilee line) viel voor ons af omdat je dan eerder aan de O2 arena aankomt en het water nog over moet. De boot wilden we graag terug nemen, maar het was chaos aan de loketten -inclusief wachtrij- dus we namen opnieuw de DLR terug. De DLR betaal je gewoon met je Oyster Card. Ben je niet in de buurt van The Tower, dan kan je in het metrostation Bank ook op diezelfde DLR stappen.

In Greenwich is best veel te doen. Je vermaakt je er al snel een volledige dag. We bezochten The queen’s house en de Old Royal Naval College met painted hall, maar er is dus nog veel meer keuze. Ik lijst de belangrijkste zaken even op.

The queen’s house

Inigo Jones is de architect van dit witte optrekje dat is gebouwd in opdracht van James I voor zijn vrouw Anna Van Denemarken. Het was het eerste classicistische gebouw in het Verenigd Koninkrijk.

Het is ook Anna die ervoor heeft gezorgd dat de Old Royal Naval College vandaag de dag zo’n speciale tweelingenstructuur heeft. Zij wou namelijk niet dat het nieuwe gebouw haar het zicht op de Thames afnam en dus moest er een doorgang blijven. Deze unieke structuur maakt dat de Naval College UNESCO beschermd is geraakt omdat het uniek in de wereld is. Bedankt daarvoor Anna.

Alleen heeft Anna zelf nooit van The queen’s house kunnen genieten. Ze was al overleden voor de bouw voltooid raakte. Haar opvolgster, de française Maria Henrietta, was daardoor de eerste koningin die er haar intrek nam. Maar ook dat was van korte duur. Haar man was de befaamde Charles I, die werd onthoofd door Oliver Cromwell en zijn volgers.

Vandaag is The queen’s house een kunstmuseum. Het is gratis te bezoeken, gewoon even reserveren op voorhand. Wij waren er bij opening en er was nog niemand.

Het eerste deel van de kunstcollectie is meestal een tijdelijke expositie, voor je naar de meer permanente collectie gaat. De middelste kamer heeft niet alleen een magnifieke vloer en hoog plafond, maar ook een prachtig uitzicht op The Thames. Elke ruimte vond ik mooi opgebouwd en de inkleding is in elke zaal wel wat anders.

Topstuk uit de collectie is het Armada Portret van Elizabeth I. Het is een schilderij vol progandasymboliek dat The virgin queen heel bewust heeft laten opmaken. Hoewel ik een echte Tudorfan ben, is Elizabeth I niet mijn favoriete figuur. Maar het Armadaportret is wel by far mijn favoriete beeltenis van Elizabeth (en zij heeft er veel). Ik stond er dus wel een tijdje naar te kijken om alles in mij op te nemen. Alleen al voor dit schilderij is een bezoek de moeite waard.

Iets minder een kunstfanaat? Dan ben je misschien wel geïnteresseerd in The tulip’s stairs. Dit is de eerste op zichzelf staande draaitrap die ooit in het Verenigd Koninkrijk is gebouwd. Er is ook in de jaren 60 een foto genomen waarop een geest zou te zien zijn.

The queen’s house was helemaal mijn ding, maar dat kon je al wel voorspellen denk ik :). Op een dik uurtje ben je er rond. Dit is echt nog niet zo’n toeristische trekpleister als vele andere gratis musea in en rond Londen. En dus heb je het met momenten helemaal voor jezelf.

Old Royal Naval College

Op bovenstaande foto zie je heel goed de tweelingkoepels met achteraan in het midden The queen’s house. Op deze site stond oorspronkelijk een Tudorpaleis waarin zowel Henry VIII, Mary I en Elizabeth I zijn geboren. Maar dat paleis raakte in verval. Uiteindelijk waren er plannen door vooral Charles II om iets met de site te doen. Het begon met de bouw van een koninklijk ziekenhuis voor scheepvaarders. Uiteindelijk was het Christopher Wren die het plan uittekende voor het huidige gebouw. Wat later werd het de meest prestigieuze maritieme school van Europa. Vandaag huist er o.a. nog een muziekschool.

Een bezoek aan de site is gratis. Er is een bezoekerscentrum met heel wat uitleg over de historiek van de gebouwen. Enkel voor the painted hall moet je betalen en dat kan ik alleen maar aanraden.

Je kan de Old Royal Naval College herkennen uit heel wat tv-series en films zoals The Crown, Poldark, Pirates of the Caribbean, Cinderella, Thor, Lara Croft…

The painted hall

Het is eigenlijk ongelofelijk dat the painted hall niet bekender is en niet op de cover van elke reisgids over Londen staat. Toegang kost 12,50 pond per persoon. Daarin zit een audiogids inbegrepen, of je kan aansluiten bij een begeleide tour. En naast de painted hall tour, kan je ook een algemene tour volgen over ‘500 years of history’.

Adembenemend is het correcte woord.

The painted hall werd in de 18de eeuw bedacht en geschilderd door James Thornhil in opdracht van het koningskoppel William en Mary. Het is uiteindelijk na hun dood en die van Queen Anne, dat de eerste koning van de Hanover dynastie, George I, de hal verder laten afwerken. En daardoor werd het een soort propagandawerk voor die nieuwe dynastie, die onder vuur stond.

Het is eigenlijk echt onmogelijk om de pracht van deze ruimte te beschrijven. En het feit dat dit allemaal zo bewust in elkaar is gestoken is nog meer verbazingwekkend. Onze tourgids wees ons soms op de kleinste details die meer vertelden over het doel van de beschilderingen. The painted hall is als het ware echte koninklijke propaganda en het doel ervan is om je mond te doen openvallen, en daar zijn ze wel in geslaagd.

Wij sloten wat later ook nog aan bij de 500 years of history tour waarbij een gids ons nog wat meer vertelde over de Old Royal Naval College en we ook in de kapel van de school mochten. Ik vond het dus zeker de moeite om voor the painted hall een ticketje te kopen.

Greenwich park & Royal Observatory

Greenwich park is een groene ader in Groot-Londen. Hier kan je heerlijk picknicken. Of omhoog wandelen naar de Royal Observatory. Het is even een klim, maar je wordt beloond met een mooi uitzicht op The queen’s house, the Old Royal Naval College, Canary Wharf en in de verte the city of Londen.

Uitzicht vanop de Royal Observatory

Ook de nulmeridiaan loopt door het park en je kan een klein stukje vinden dat niet deel is van het observatory museum.

Op de nulmeridiaan

Het Royal Observatory zelf is ontworpen door Wren en het planetarium zou ook een bezoek waard zijn. Dat is voor een volgende keer.

National Maritime museum

Nog een gratis museum. Over scheepvaart. We zijn er zelf niet meer geraakt, maar het staat wel nog op het lijstje voor een volgend bezoek aan Greenwich. Zou ook een aanrader zijn om met kinderen te doen. En scheepvaart is wel een thema dat me sowieso boeit.

Cutty Sark

De Cutty Sark is de enige overgebleven theeklipper ter wereld. Het schip is van Schotse makelij, stamt uit de 17de eeuw en werd gebruikt om thee te voeren vanuit China naar Europa. Van buitenaf heb je alvast een goed zicht op hoe immens het is, maar je kan het schip ook bezoeken. Ideale kinderactiviteit lijkt me, al is de toegang best prijzig. Wij lieten het dus aan ons voorbij gaan.

Naast al deze bezienswaardigheden kan je ook het kleine centrum van Greenwich in wandelen. Er zijn verschillende pubs om iets te eten en soms staat er ook een street food markt. Koffie en ontbijt vonden wij bij 15 grams coffee en een lekker ijsje bij Dark Sugars.

Ik ben redelijk zeker dat ik op een dag terugkeer naar Greenwich!

Ben jij al eens in Greenwich geweest?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #17: blikvangers in Aldgate en The City
cof

Londen #17: blikvangers in Aldgate en The City

In juni 2022 trok ik nog eens naar mijn favoriete stad Londen. Omdat ik al wel vaker over de Britse hoofdstad heb verteld, focus ik voor deze trip in mijn verslagjes op de nieuwe dingen die ik er heb gedaan.

Deze keer verbleven we in Motel One Tower Hill, een Duitse keten die ook in Londen een hotel heeft. Ondertussen is het al veel duurder geworden, net als alles in Londen. Motel One heeft kleine kamers die in orde zijn. De echte troef is de locatie. Je bent op een tiental minuten stappen van Spitalfields en Brick Lane, op 1 minuut ligt de metrohalte Aldgate met een verbinding met de Circle line en in 5 minuten sta je aan The Tower Of Londen en dus ook Tower Bridge.

Het was al de tweede keer dat we verbleven in deze coté van Londen, maar blijkbaar heb ik nog nooit mijn favorieten van The City en Aldgate uit de doeken gedaan. The City is een superrijk zakendistrict met eigen wetten, terwijl in Aldgate en nog verder in East Londen het door de eeuwen heen armoede troef was. En nog steeds is het leven er hard. Twee uitersten zeg maar.

The Tower Of Londen moat

In juni 2021 vierde Queen Elizabeth II 70 jaar op de troon. Historic Royal Palaces, die o.a. instaan voor The Tower Of Londen, kwam op het idee om de brede slotgracht die rond het gebouw huist in ere te herstellen en het vol te planten met bloemen. Maar dus echt vol vol! Het concept heette Superbloom. Je kon een unieke wandeling boeken in de gracht. Als grote fan van The Tower liet ik me dat geen twee keer zeggen.

Het was ook een unieke kans om dicht bij de buitenmuren van The Tower zelf te komen.

Ook al waren we er in de tweede week van de opening waardoor de bloemen nog niet voldoende in bloei stonden, dat kon de pret niet bederven. Er was zelfs een heuse glijbaan aangelegd, er werd bijpassende muziek gespeeld en er stonden allerlei informatieborden over de slotgracht door de eeuwen heen. Zo werd deze gedraineerd wegens geuroverlast en kwam de gracht weer volledig onder water te staan in 1928 toen the Thames overstroomde.

Happy kiddo 🙂

The Tower Of Londen bezochten we zelf niet (dat deed ik al eerder, hier kan je dat verslag lezen). Vanaf dit jaar (2023) kan je ook de slotgracht bezoeken als deel van je ticket. En dus wil ik graag nog eens terug.

All Hallows by The Tower

Veel minder bekend dan The Tower is de All Hallows kerk vlakbij. Het is nochtans één van de oudste kerken van Londen. De kerk zou gesticht zijn in de 7de eeuw, maar er werden ook Romeinse opgravingen gevonden. De kerk ontsnapte nipt aan de grote brand in Londen van 1666. Vandaag kan je de All Hallows gratis bezoeken. Wij gingen binnen een kijkje nemen en ontdekten een minimuseum.

Het interieur van de kerk is niet zo speciaal, maar het wordt wel fascinerend wanneer je afdaalt naar het museum. Eerst kom je voorbij de Saksische muur uit de 7de eeuw, nadien passeer je langs de crypte, een verdoken kapel en dus ook de restanten uit de Romeinse tijd. In de crypte hoor je de metro iets verderop razen. Je waant je hierbinnen op een plek die niet op haar plaats lijkt in deze moderne tijd. All Hallows staat maar wat verdwaald naast die grote skyscapers verderop.

Soit aanrader voor op je Londenlijstje, want weinig bezoekers vinden de weg hiernaar en dat maakt het nog authentieker.

St. Dunstan in the East

Veel bekender is de ruïnekerk van St. Dunstan in the East. Toen ik er de eerste keer was in 2017, was het er vredig rustig. Vandaag staat dit plekje in elke reisgids of op elke blog en het was er dan ook druk. Deze kerktuin is een van de verborgen parken in the City. Nu ja, verborgen :).

De tuin is aangelegd in de ruïne van de St. Dunstan’s kerk die wel werd geraakt door de grote brand van Londen. Niet onherstelbaar, maar wanneer de blitzkrieg ook in 1941 nog langskwam, werd besloten om niet meer herop te bouwen. En nu is het dus een openbare ruimte waar locals en toeristen samen in de zon op een bankje zitten.

The garden at 120

Voor iedereen die de Sky Garden is vergeten boeken, blijkt The garden at 120 -ook in Fenchurch Street- een goed alternatief. Je kan gratis naar het groene dakterras (wel even langs security), waar je je tussen de enorme glazen flatgebouwen waant. Dit moet ook de moeite zijn tijdens de zonsondergang, daarvoor moet ik nog eens terug.

Postman’s Park

Nog een groene oase midden in The City: Postman’s park. Hier staat een monument opgedragen aan helden die zichzelf hebben opgeofferd. Mensen die dus zijn gestorven terwijl ze zelf iemand anders redden. Intrigerend.

Christchurch Greyfriars Church Garden

En de laatste verborgen tuin met nog een ruïnekerk in de hoofdrol is die van Greyfriars. Ook deze kerk viel prooi aan de grote brand, werd nadien weer opgebouwd door de architect Wren (net als St. Pauls), maar vernietigd tijdens de Blitz. Nu is het dus een openbare tuin en de bloemen zijn zo aangelegd dat ze de structuur van de originele kerk volgen.

Jack The Ripper Tour

Terug even naar Aldgate. Vroeger stond er een fameuze Romeinse stenen muur tussen The City and wat nu Aldgate is. En na een bepaald uur sloten de toegangspoorten. De armen woonden buiten de muren. En het is ook in deze buurt dat de beruchte seriemoordenaar Jack The Ripper zijn slachtoffers uitkoos.

Elke avond gaan er tientallen Jack The Ripper tours door. Wij kozen voor die van London with a local en hadden een sympathieke gids die vooral de verhalen van de 5 vrouwelijke slachtoffers uit de doeken deed. Wie Jack The Ripper echt was en waarom hij deze gruweldaden beging zullen we wellicht nooit weten. De wandeling duurde twee uur en ging van Tower Hill naar Spitalfields. Eigenlijk bleven we vooral wandelen rond ons hotel, wat dus blijkbaar midden in het moordgebied staat.

Ik vond de wandeling boeiend, maar lang. Het was veel uitleg en weinig wandelen (omdat de plekken niet zo ver uit elkaar lagen).

En zo, dat waren voorlopig mijn favoriete plekken in the city en Aldgate.

Heb jij een favoriete buurt in Londen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #16: The British Museum & the V&A museum
cof

Londen #16: The British Museum & the V&A museum

In juni 2022 trok ik nog eens naar mijn favoriete stad Londen. Omdat ik al wel vaker over de Britse hoofdstad heb verteld, focus ik voor deze trip in mijn verslagjes op de nieuwe dingen die ik er heb gedaan.

Londen staat bomvol musea, vaak met een uitgebreide collecties en meestal gratis toegankelijk. Ik bezocht best al wat van die grote bekende musea (The National Gallery en The Portrait Gallery, Tate Modern, Museum of London en het Natural History museum). Voor deze vijfdaagse trip viel ons oog op The British Museum en ik wou ook heel graag naar het Victoria & Albert Museum. Ik kan nu al meegeven dat we verliefd werden op die laatste.

The British museum

Het leuke aan op vrijdagavond in Londen zijn is dat vele grote musea langer open blijven. Zo ook The British museum, dat zijn deuren open houdt tot 20u30. The British museum heeft een ontzettend uitgebreide collectie aan wat ik archeologische vondsten van over de hele wereld. De Egyptische mummies, rosetta’s stone en de artefacten uit de Sutton Hoo scheepsramp zijn wereldberoemd en kan je er allemaal gaan bekijken.

Het gebouw waarin het museum huist is ook een plaatje. Het doet denken aan een tempel uit de Oudheid. We liepen er binnen zonder plan en dat was dé fout die we maakten. Het museum is namelijk zo groot met zoveel zalen met telkens duizenden objecten dat de focus van ons bezoek ontbrak.

Uiteindelijk gingen we op zoek naar de Egyptische zalen en keken we naar de mummies. We belanden ook per toeval in de zaal met de steen van Rosetta. Ik zag op een bord dat er regelmatig gratis rondleidingen werden aangeboden, maar die waren niet op vrijdagavond. Het zou een les zijn die ik meenam naar de V&A.

Blikvanger is de prachtige koepel op het binnenplein, The Queen Elizabeth II Great court, die na restauratie opnieuw geopend werd in 2000.

Uiteindelijk liepen we er anderhalf uur rond en besloten we dan op zoek te gaan naar eten in Soho. We belanden opnieuw bij Pho voor een goede portie Aziatisch eten. The British museum viel zeker niet tegen, maar het zal niet mijn favoriete trekpleister worden bij een bezoekje aan Londen. Ik hou wel alle tijdelijke tentoonstellingen in de gaten want die zijn vaak de moeite, dus zo krijgt dit museum hopelijk eens een tweede kans.

Victoria and Albert Museum

Twee dagen later deden we van een rustige zondagochtend en namen we de metro naar Kensington South. Zo kom je bijna onmiddellijk uit op Museum Street waar je The Natural History Museum, The Science Museum en dus ook de V&A vredig naast elkaar kan vinden. De V&A was ons doel voor de voormiddag.

Bij binnenkomst zagen we op het bord met tours dat er binnen een half uur een gratis highlights tour was en we besloten die te volgen. Eerst namen we nog een kijkje in de zaal met beeldhouwkunst, waar ook een uitgebreide collectie van Rodin te vinden was. Ik was onmiddellijk positief verrast over het uitzicht van de museumzalen en de manier waarop alles tentoongesteld stond.

De Highlights Tour bleek een groot succes. Perfect voor een eerste kennismaking. In een kleine groep nam de gids ons mee langs een paar topstukken van het museum, tegelijk vertelde ze over de geschiedenis en de architectuur van het museum. De tour duurde in totaal een uur. Er was tijd voor vragen en grappige anekdotes.

Het museum is ontstaan nadat de collectie van The Great Exhibition in Hyde Park in de 19de eeuw georganiseerd door Prince Albert – de man van koningin Victoria – een permanent onderkomen zocht. De doelstelling van het museum is altijd educatie geweest.

Dat is ook de reden dat er twee zalen met cast courts zijn. Dit zijn namaak pleisterwerken (ook uit de 19de eeuw) van echte monumenten Zo staat de David van Michelangelo er en ook de graftombe van Eleanor Of Aquitaine kan je terugvinden. De casts zijn veelbesproken en een tijdje niet publiek zichtbaar geweest, voornamelijk omdat het niet gaat om de echte kunst. En dat vinden sommige experten niet kunnen.

Maar ondertussen zijn sommige echte werken vernield of in slechtere staat dan de namaak casts waardoor ze toch van onschatbare waarde zijn. Ik vond de cast courts misschien wel de leukste zalen om in rond te lopen.

Dit zijn wel echte beelden :).

Op de benedenverdieping is alles ingedeeld volgens fysieke locatie. Afrika, Amerika, Azië, het Midden-Oosten… Mijn favoriete highlight was Tipu’s Tiger. Deze werd meegenomen door de Engelse soldaten nadat het regime van Tipu viel. Verder is er een klein zaaltje met unieke juwelen, fotografie en ook heel wat schilderijen op de eerste verdieping. Te veel om in één keer te bekijken, maar dankzij de tour hebben we toch voldoende meegekregen.

In de prachtige binnentuin heb je ook een goed zicht op de architectuur van het oude gedeelte van het gebouw en kan je even uitblazen.

De voormiddag vloog voorbij waardoor we nadien niet lang meer in Kensington bleven. We liepen nog even Hyde Park in en gingen langs Kensington Palace met de mooie Sunken Garden.

Er staan nog heel wat andere Londense musea op de lijst, maar de V&A werd een nieuwe favoriet. The British Museum wil ik eens een nieuwe kans geven door er ook een tour te gaan volgen.

Wat is jouw favoriete museum in Londen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #15: Daguitstap naar Windsor Castle
rhdr

Londen #15: Daguitstap naar Windsor Castle

In juni 2022 trok ik nog eens naar mijn favoriete stad Londen. Omdat ik al wel vaker over de Britse hoofdstad hier heb verteld, focus ik voor deze trip in mijn verslagjes op de nieuwe dingen die ik er heb gedaan.

Tijdens onze tweede dag stond er daguitstap naar het statige Windsor op de planning. We brachten een bezoek aan Windsor Castle, waar de toen nog in leven zijnde queen Elizabeth II haar dagen doorbracht.

Vervoer

Om in Windsor te raken namen wij de trein van in Paddington Station (waar je met de metro makkelijk raakt). We reisden met de Great Western Railway en kozen voor een anytime ticket, waarmee je geen trein op een vast uur moet boeken. Een dagticket zeg maar.

Onze route was de volgende:

  • Paddington – Slough
  • Slough – Windsor & Eton Central

Slough is een tussenstation dat voorzien is op een meute toeristen die elke dag het minitreintje neemt naar Windsor. De reis is dus zeker goed te doen. Je bent vanaf Paddington ongeveer 40 minuten onderweg, inclusief de kleine tussenstop. Je komt aan in het centrale station van Windsor en wanneer je dat buiten wandelt zie je het kasteel meteen.

Tussen half 11 en 11u is het trouwens wissel van de wacht in Windsor en marcheren ze het kasteel binnen. Wij hadden een ticket om 11u en dus keken we naast het kasteel naar de optocht.

De wissel van de wacht met het beeld van koningin Victoria dat je voor het kasteel kan vinden.

Tickets en tarieven

Je reserveert best op voorhand online je toegang voor Windsor Castle. Je kiest een tijdslot en kan dan meteen online betalen. Wij gingen op zaterdag en betaalden 28,50 pond p.p., het duurste tarief. Check zeker op voorhand of er geen afwijkende openingsuren zijn, of de St. George’s chapel open is op de dag van je bezoek (dat was voor mezelf een voorwaarde) en of er geen grote zalen dicht zijn die je wil zien. Voor ons bleef er zo maar 1 dag over van de 5 dagen dat we in Londen waren dat we én het kasteel én de kapel konden zien.

Met een online ticket moet je ook in de rij aanschuiven, maar het gaat binnen heel vlot. Je moet kort langs security. Een audiogids zit inbegrepen in je ticket, maar ook daar moet je voor aanschuiven in de rij. Het duurde dus even voor we helemaal klaar waren voor ons bezoek. Foto’s mag je nemen op alle buitendelen van het kasteel, maar niet binnen. Vandaar dat deze post dus vooral veel tekst bevat.

Queen Mary’s doll house

Eens binnen zijn er drie ‘routes’ die je kan nemen: de semi state rooms en de state rooms van binnen bewonderen, de St. George’s chapel of het Queen Mary’s dolls house, waarna je ook in de state room route belandt. Wij kozen om eerst het doll’s house te doen, maar dat wordt zorgvuldig bewaard in een donkere kleine kamer en dus moesten we alweer even in de rij.

Het poppenhuis is echt prachtig dus ik raad zeker aan om er geduld voor uit te oefenen. Het Doll’s house is gemaakt voor koningin Mary Of Teck, grootmoeder van Elizabeth II, ter ere van de vele Engelse ambachtslieden die het land rijk was begin 19de eeuw. Het is een immens poppenhuis met alle mogelijke kamers die je maar kan inbeelden en een heuse tuin waarin duizenden attributen op kleine schaal zijn nagemaakt. Levensecht en met veel precisie. De restauratie van alle individuele stukjes is een voortdurend project. De manier waarop het miniatuurhuis is ingedeeld zegt ook veel over het koninklijke leven in die tijd.

(Semi) state-rooms

Je doorloopt een vaste route voor de state rooms en afhankelijk van of er ruimtes in gebruik zijn door de queen (of ondertussen, de king) is de route korter of langer. In elke zaal kan je een of meerdere fragmenten van de audiogids luisteren. Met uitleg over de zaal in kwestie en vaak ook over de kunstwerken die er hangen. De kunstcollectie van Windsor Castle is echt immens, ik keek mijn ogen uit. Het was een van de eerste keren ooit dat ik een paleis bezocht dat nog steeds in gebruik is door de monarchie. Een aantal zalen deden me denken aan Versailles.

Op het einde van de route kom je uit bij een deel van het kasteel dat we niet in mochten omdat de queen er gebruik van maakte.

Als je op het domein The great Tower spot kijk dan even welke vlag er omhoog hangt. Is het The Royal Standard (zie foto hieronder)? Dan is de koning(in) hier vandaag thuis.

St. George’s chapel

Ik geef toe dat mijn hoofdreden om Windsor Castle te bezoeken de St. George chapel was. Er lagen op dat moment 10 Engelse vorsten begraven, ondertussen 11 want ook Elizabeth II ligt er naast haar man prince Philip. Onder meer Edward IV, Henry VIII en George VI (Elizabeth’s papa) kan je er vinden. De kapel is ook gebruikt voor het huwelijk van Harry en Meghan. Het was trouwens Edward IV die de bouw van de kapel startte en Henry VIII die het gebouw voltooide.

De kapel is overduidelijk gotisch en binnen volg je opnieuw een specifieke route met behulp van je audiogids. Heel wat koningen liggen begraven in de catacomben waar je niet in mag en ook de grafkelder van Henry VIII is niet toegankelijk omdat die alleen geopend kan worden door een zware sluitsteen onder de vloer van het koor te verwijderen. Ook Charles I, de onthoofde koning van England, ligt in diezelfde grafkelder.

Een gelukkig meisje 🙂

We waren uiteindelijk langer binnen dan ik voorzien had. Ik denk zo’n kleine drie uur (korter kan ook, maar ik bekijk graag alles :)). Op zoek naar een tof eettentje in Windsor, belanden wij bij Sebastian’s. Een gezellige Italiaan in een rustige zijstraat van de winkelstaat. Het is er niet groot dus je moet wat geluk hebben met een tafel. Het was er lekker en de bediening was heel vriendelijk.

The long walk

Weer wat bekomen gingen we richting Windsor Great Park om een stukje van The long walk te wandelen. The long walk is zoals de naam zelf al suggereert een meer dan 4 km lange wandeling die begint bij Windsor Castle en eindigt op de top van Snow Hill waar een ruiterstandbeeld van koning George III staat. Wij wandelden een kilometer ongeveer door het park, waar locals lagen te zonnen in het gras en hondjes in het rond renden. Je hebt er een prachtig zicht op het kasteel.

Nadien ging we nog even het schattige dorpje Windsor in en deden we wat winkeltjes. Je kan er ook nog voor kiezen om Eton te bezoeken, met Eton college, de bekende jongensschool als hoogtepunt. Maar het was al wat later en de voetjes waren moe dus namen we weer de trein naar Londen.

Ik vond Windsor heel erg de moeite om te bezoeken. Je moet het wel echt als daguitstap zien want je kan je zonder moeite een hele dag vermaken in en rond het kasteel. Het is een best prijzig uitje met de trein en toegang, maar ik vond het persoonlijk zijn geld zeker waard.

Het was er wel drukker dan ik had verwacht. Ik vond het heel wat toeristischer dan bv. Hampton Court Palace (al kan dat ook aan de periode in het jaar gelegen hebben). Hampton Court is qua geschiedenis en architectuur ook nog net wat meer mijn ding. Maar Windsor is nog altijd in gebruik en dat maakt het op zich ook heel speciaal. Ik zou zeker nog eens terug willen, al is het maar om The queen haar laatste rustplaats in de kapel een bezoekje te brengen.

Andere koninklijke optrekjes een bezoekje brengen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #14: Natural History Museum

Ik schreef de vorige keer over die ene koude dag dat we op pad waren met de Statikbende in Londen. Na een niet zo’n goede nacht, waren het lief en ik de eersten aan het ontbijt. Met wat alcohol in het bloed voel je blijkbaar die oude airco minder fel, aldus de collega’s die wat langer hadden doorgezakt ;). We zagen de meeste collega’s daardoor pas ’s avonds terug in de trein, aangezien we op tijd de metro namen om nog iets van de dag te maken.

Het was echt koud en ze voorspelden heel wat regen. We gingen dus op zoek naar een binnenactiviteit. Ik denk dat het uiteindelijk Leen was die graag naar het Natural History Museum wilde. Het is één van de meestbezochte musea in Londen, en gratis voor iedereen. Het is vooral bekend als kindvriendelijk museum omdat er dino’s te bekijken zijn en ook andere opgezette dieren. Voor een gevarieerde groep brengt het dus ieder wat wils, hoewel ik nu niet meteen stond te popelen. Tot ik er binnen was. Voor mij was dit museum een complete positieve verrassing!

Het Natural History Museum ligt in de wijk South Kensington op Exhibition Road. Ernaast en ertegenover zijn het Science Museum and het Victoria & Albert Museum te vinden. Het gebouw dateert uit de 19de eeuw en is een mix van allerlei bouwstijlen (Romaans, Neogotiek & Victoriaans).

Je komt binnen in het nieuwe stuk van het gebouw, waar een dinoskelet je al meteen opwacht. Het museum is vrij groot en opgedeeld in 4 kleuren/themagebieden, waarvan zoölogie het bekendste is. Wij namen de vrij spectaculaire roltrap naar boven voor het stuk over aardbevingen en orkanen (de rode zone). In dit stuk van het museum is er minder ruimte en staat alles wat dicht bij elkaar waardoor je al snel een druk gevoel krijgt.

Maar eens we in het ‘oude’ gebouw kwamen viel mijn mond steeds meer open van het gebouw zelf en begon ik minder aandacht te besteden aan de tentoonstelling.

Dit is volgens mij de groene zone met mineralen en fossielen.

En dan kom je in de grote hal. Met het skelet van een blauwe vinvis aan het plafond. Velen noemen dit Hogwarts in het echt. Ik ben geen Harry Potter mens, maar dit is effectief één van de mooiste ruimtes die ik ooit heb gezien.

Het zit hem ook vooral in de details, op je plafond vind je botanische bloemen, aapjes en andere dieren.

Ik keek mijn ogen uit en het was echt moeilijk om alles goed op foto vast te leggen. Ik zou zeggen, ga er gewoon zelf eens naar binnen!

Hierna was het aanschuiven bij de dino’s waar een vast parcours is gemaakt langs alle skeletten, met als hoogtepunt een reconstructie van een bewegende Tyrannosaurus Rex. We gingen nog een aantal andere gangen in met opgezette dieren, maar ik vind dat ergens ook wat eng :D. Ik vind dit absoluut een aanrader om te bezoeken, ook zeker met kinderen.

Wanneer je buitengaat en via Exhibition Road omhoog wandelt, passeer je langs de Royal Albert Hall (voor de gelegenheid met kerstboom) en kan je zo via het Albert Memorial naar Hyde Park. Wij namen aan de andere kant van het park de metro naar Shoreditch voor de lunch. Ondertussen begon het te regenen.

Pizza East stond al even op mijn lijstje en ze hebben ook vegan opties voor ons Leen. Dus voila het resultaat was deze smakelijke lunch. Pizza East is echt super groot, maar toch is het in enkele ogenblikken na openingstijd vol. Het is een populaire zaak, dus wees er op tijd bij (of reserveer op voorhand). Voorlopig de beste pizza die ik al in Londen heb gegeten.

Foto @ditisleen

We wandelden nog in de regen naar Old Spitalfields Market omdat die overdekt was. We bekeken nog wat kraampjes en dan was het stilaan wel tijd om onze bagage weer op te pikken aan het hotel en naar huis te vertrekken.

Het is ondertussen van december 2018 geleden dat ik nog in Londen was, met dank aan covid. Ik kijk er zo naar uit om weer de Eurostar op te stappen.

Wat is jouw favoriete Londens museum?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

London #13: disastrous Londen walk

London #13: disastrous Londen walk

In 2018 ging ik zo vaak op vakantie dat ik nog steeds niet over alles iets geschreven heb. Onze werkgever deed er nog een bonusreisje bovenop toen we in december 2018 twee dagen naar Londen mochten. Een maand eerder trokken het lief en ik ook al naar Londen (al die verslagjes staan ondertussen online) en dus keerde ik wel heel snel terug naar mijn favoriete stad. Normaal gezien zou ik in 2020 opnieuw naar Londen zijn gegaan, maar nu begint het stilaan door te dringen dat het waarschijnlijk nog wel even zal duren voor ik weer aan de oevers van de Thames kan wandelen.

Op vrijdag 14 december 2018 vertrokken we heel vroeg met de Eurostar naar Londen. Het leek wel een schoolreisje. Vandaag zouden we allemaal samen doorbrengen. Eerst gingen we onze bagage droppen bij het Point A hotel in Shoreditch. Het is een soort boutique hotelketen en op zich was alles zeker in orde, maar ik heb er echt vreselijk geslapen. We kregen de airco maar niet af waardoor het ijskoud was in de kamer (het was dan ook december!) én de badkamer had een glazen deur. Dus als iemand ’s nachts naar toilet gaat is iedereen wakker want het licht schijnt dan vrij fel in je gezicht. Soit, de ligging kon wel niet beter. Midden in Shoreditch, één van mijn favoriete Londense wijken. En het ontbijt was super lekker, maar komt wel met een meerkost.

Over een bezoek aan St. Pauls kan je meer lezen in deze post.

We namen de metro richting St. Pauls om de Millennium bridge over te steken. De eerste stop was het uitzicht vanop Tate Modern.

Verplichte foto wanneer ik op de Millennium bridge ben 😀

Om in Tate Modern op het uitzichtpunt te raken, moet je naar het andere zijgebouw om daar de lift te nemen tot op het 7de (denk ik). We raakten al snel de helft van de groep kwijt die al naar beneden was, dus heel veel tijd was er niet om lang van het uitzicht te genieten. Londen ❤️ Ik mis het zo.

In een overvolle lift namen we nog een groepsselfie (Is dat een woord? Een gewone foto dus eigenlijk :p). Ondertussen moesten we ons reppen naar het middageten. We hadden gereserveerd in een pub in het zakelijke centrum achter St. Pauls. Terug de Thames over dus. The pub heette ‘the slaughtered lamb‘ en was zeker gezellig (en rumoerig, we waren dan ook met dik 20 personen). Ik had ondertussen koud en honger dus ik herinner me vooral nog dat ik blij om een bord met frieten voor mijn neus te hebben staan.

In de namiddag had ik voorgesteld een begeleide wandeling te doen. Ik was hierover terecht gekomen op de site van Londen walks. Ik koos voor de wandeling disastrous London aangezien de omschrijving me wel trok.

“Bloody, Flaming, Poxy London. Plague, Fire & Revolution. The Black Death. Churchyards brimming with bodies. The harvest of Death. The zombie apocalypse – but for real. What changes? Everything. We start at an ancient Carthusian priory built next to a plague pit so the brothers could pray for the tormented souls of the dead. We visit an execution spot. But not just any execution spot – THE execution spot – Protestants (yep, the big reboot) and Mel Gibson (ahem). We visit the site of revolt – in effect tour a battlefield – a poll tax – not Maggie – this is 1381, a Lord Mayor, a king, a revolutionary. Spoiler alert. It ends badly. Fast forward to 1666 and the Great Fire (we’ll see several pre-fire structures), the Duke of York and 100 men, poised, a last stand – Cock Lane (yep, it’s exactly what it says on the tin) and then a peek at London’s great phoenix, St. Paul’s, raised from the ashes in all its glory.”

Klinkt toch goed hé? Afspraak voor deze wandeling was aan het metrostation van ‘the Barbican’ waar we even rondliepen. Daarna liepen we naar Charterhouse square, een park gehuisvest op de grootste plague pit van Londen blijkbaar.

Aan het park staat Charterhouse priory, in Tudorstijl gebouwd, dat nu heel hoog op het lijstje staat om te bezoeken. En waar je dus ook wat meer te weten komt over de periode van de pest.

St Bartholomew-the-Great

We wandelen o.a. nog naar Smithfield, een vroegere executieplaats. En naar het schattige kerkje St Bartholomew-the-Great. Het is één van de oudste kerken in Londen en we mochten gratis naar binnen. De kerk is het decor van verschillende films en tv series (o.a. Four weddings and a funeral, The other Boleyn girl, maar ook Avengers). Er waren nog heel wat andere stops, maar ik wil natuurlijk ook niet alles verklappen ;).

Ik vond de wandeling heel interessant, maar het nadeel voor de groep was dat deze zich opnieuw afspeelde rond the barbican en St. Pauls (het eindpunt), daar waren we in de voormiddag dus net geweest. Voor sommigen was het hun eerste keer in Londen en dan was dat misschien net wat jammer. En ander nadeel is dat deze wandeling ook twee oude pubs aandoet waar je even naar binnengaat en ze verwachten dat je iets drinkt. En dat je dus met een andere wandeling misschien net iets meer hebt gezien.

Ik heb best wat bijgeleerd en een aantal plekken opgeschreven die ik de volgende keer in meer detail wil bezoeken. En een volgende keer kies ik zeker opnieuw voor een andere wandeling van London Walks. Het aanbod is enorm groot.

Op het einde van de wandeling gaat het over The great fire of 1666 en dan moet je het natuurlijk hebben over St. Pauls

’s Avonds aten we iets in Shoreditch, daar is zowat elk restaurant een aanrader. Wij hadden gereserveerd in een apart zaaltje bij Andina. Het is een Peruviaans restaurant dat inzet op food sharing. Ik had nog nooit Peruviaans gegeten, maar blijkbaar is ceviche een typisch gerecht daar en ik eet eigenlijk geen vis. Ook koriander wordt vaak gebruikt in het eten, en ik kan er best tegen, maar voor sommigen collega’s smaakte daardoor alles naar zeep. Enfin, er waren zeker ook hele lekkere dingen, maar voor mijn smaak was het allemaal wat te speciaal :). Gelukkig zat de rest zo vol dat ik een extra portie dessert scoorde #prioriteiten.

De groep trok nog het nachtleven in en zou ferm verloren lopen (dat verhaal gaat nog altijd mee). Ik trok met het lief en enkele andere collega’s naar the city voor de kerstlichtjes. Het was niet mijn idee, maar er hing toen nog de Bohemian Rhapsody verlichting in Carnaby Street ;). En Londen in kersttijd, zelfs als niet kerstfan moet ik toegeven dat het wel iets heeft.

De volgende dag konden we vrij besteden en zouden we naar het Natural History Museum trekken, maar dat is voor een volgende post.

Hou jij van begeleide wandelingen tijdens een citytrip?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #12: St-Paul’s Cathedral & Museum of London

Londen #12: St-Paul’s Cathedral & Museum of London

Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. De allerlaatste dag stond er bucketlist material op de planning. Een bezoek aan de grootste kerk van de UK, St-Paul’s Cathedral.

Eerst gingen we ontbijten bij de The breakfast club, een ware legende qua ontbijtplekje in Londen en het is vaak aanschuiven. Wij kozen voor die aan The London Bridge en Borough Market, waar het vaak wat rustiger is dan in Soho, en gingen vroeg genoeg. Je eet er een berg american pancakes to die for, of een typisch Engels ontbijt. Niet super goedkoop, maar je hebt er voor een hele tijd mee gegeten.

St-Paul’s Cathedral

P1150321.jpg

En was het tijd om deze beauty te gaan bewonderen. We kochten op voorhand tickets online, daarmee konden we enkele ponden besparen en kregen we een vast toegangsuur. We betaalden nog 17 pond, best prijzig, maar dat heb je met kerken in Londen.

Bij de ingang krijg je een audiogids, die zit inbegrepen in de prijs. Het is echt de beste audiogids die ik ooit heb gehad. Op een interactief scherm selecteer je in welk deel van de kerk je staat. Per deel kan je kiezen tussen verschillende thema’s en na selectie begint er een filmpje met beeld en geluid te spelen.

IMG_5706 kopie.png

De architectuur en geschiedenis komen ruim aanbod, net als informatie over de katholieke godsdienst. Je kiest dus echt wat je interesseert. De reconstructies over hoe de kerk er vroeger heeft uitgezien waren ook heel vet. Het is mede dankzij de audiogids dat we bijna drie uur in de kerk zijn binnen geweest. Dan is de prijs ineens niet meer zo duur.

Binnen mag je geen foto’s nemen. Al heb ik dat clandestien wel even gedaan met mijn gsm. Ik ben echt een hele brave, maar op vlak van foto’s krijg ik soms wel eens tegen mijn voeten :p.

Om toch even wat context te geven. Deze St-Paul’s Cathedral is heropgebouwd na de grote brand van Londen in 1666 door Christopher Wren (die ook nog heel wat andere kerken voor zijn rekening nam). Daardoor is het geen typische gotische kerk. De bouwstijl is classicisme en de reformatie was toen al helemaal voltrekken dus de kerk is Anglicaans en ontdaan van alle typische Roomse kitsch.

IMG_20181112_110434.jpg

De koepel bevat scènes uit het leven van Saint Paul en is echt prachtig. Je kan ook de crypte van de kerk bezoeken met een aantal indrukwekkend tombes. O.a. de Duke of Wellington en Lord Nelson liggen er begraven en bekende personen zoals Florence Nightingale en Alexander Fleming worden er herdacht. De kerk werd ook gebruikt voor belangrijke begrafenissen zoals die van Margaret Thatcher en huwelijken, bv. dat van prince Charles met Diana.

Voor fans van de koepel, een uitzicht over Londen en met niet te veel schrik voor draaitrappen met gaten (ik voldoe niet aan de laatste categorie, maar beet heel erg op mijn tanden) kan je de koepel ook beklimmen. Er zijn drie niveaus. Eerst kom je op the whispering gallery, hier zit je nog binnen en kan je de scènes op de koepel van iets dichterbij bekijken.

IMG_5724.jpeg

Dan kom je aan The stone gallery waar je je buiten waant tussen alle omringende gebouwen. Helemaal boven, na dus een heel mottige draaitrap, toren je boven alles uit en kan je 360° rondom de hele city bewonderen. Dit noemen ze heel toepasselijk the golden gallery.

IMG_20181112_121913.jpg

Naar beneden is nog enger dan naar boven op zo’n draaitrap dus ik was blij als ik weer in de kerk stond. Hierna deden we de crypte aan en uiteindelijk wandelden we dus bijna drie uur later weer naar buiten.

Ik had grote verwachtingen van deze kerk, maar ze werden dus echt nog overtroffen. De kathedraal is prachtig, enorm groot en elk klein hoekje is wel de moeite waard. Ook het uitzicht was enorm de moeite. Ik werd er helemaal stil van. Hoewel het dus best prijzig is, wil ik deze kerk zeker nog eens ooit bezoeken. Het lief is trouwens veel minder een kerkenmens dan ik en vond dit ook een super fijn bezoek. Hij verveelde zich geen moment, dus zeker geschikt voor iedereen. Valt het op dat ik enthousiast ben?

St-Paul’s is de tweede grootste kerk ter wereld. Ik bezocht al eerder de grootste in Rome, de Sint-Pieters basiliek, en ook de derde grootste, de kathedraal in Sevilla kan ik al van mijn lijstje schrappen.

P1150431

Lunch en stop bij het museum of London

Bij het hippe ask for janice aan Smithfield market ploften we neer voor een gezonde lunch. We hadden nog een paar uurtjes tijd voor we de trein moesten halen en kozen om het museum of London, tussen St-Pauls en the barbican, binnen te springen.

Dit museum is een staatsmuseum en dus gratis te bezoeken. Het vertelt het verhaal van de stad Londen van het prille begin tot nu. Ik had me verwacht aan een geschiedenismuseum, maar eigenlijk is het een archeologisch museum. Laat dat nu net het type museum zijn dat ik het minst leuk vind.

Ik vond de bordjes ook heel algemene info weergeven. Ik heb eigenlijk niets nieuws geleerd van dit museum. Het is wel mooi aangekleed en probeert de sfeer van elke periode weer te geven. Maar omdat het een eeuwenlang verhaal moet vertellen zit er weinig diepgang in de tentoonstelling. Ik nam er ook geen foto’s merkte ik achteraf.

Ik denk dat dit met kinderen wel een veel toffer museum is dan bv. de kunst in the national gallery. De voorwerpen die getoond worden maken het allemaal wat tastbaarder. Maar ik hoef er dus niet meteen nog eens naartoe.

En toen was het tijd om naar huis te gaan. Lang zouden we Londen niet vaarwel moeten zeggen, want een maand later keerden we alweer voor twee dagen terug met het werk. Daarover later meer!

Heb jij St-Paul’s Cathedral al eens bezocht? 

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #11 Shoreditch & Columbia Road

Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. Na een regenachtige tweede dag, klaarde het weer wat op. Vandaag op de planning: mijn favoriete wijk Shoreditch!

De vorige keer volgde ik een Alternative Walking Tour en werd ik op slag verliefd op deze wijk met street art. Deze keer wilde ik de wijk daarom wat beter leren kennen en daarom zette ik dezelfde tour nog eens op de planning!

Ook al was het november, ik wou graag de dag beginnen op de Columbia Road Flower Market. Shoreditch staat sowieso bekend voor zijn markten op zondag. De bloemenmarkt is wat verder in East End (richting Hackney & Hoxton) dan het iets commerciëler Brick Lane en hoewel de kleurenpracht wat beperkter bleef door de herfst vond ik het toch een hele fijne sfeer hebben daar. Ik moet zeker eens terug in de zomer.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11eb

We namen trouwens niet de metro, maar de trein tot in Hoxton om er te raken. Het is wel eens fijn om door een rustiger deel van de stad te wandelen.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11e0Van daaruit weer naar Brick Lane, waar het die dag ook markt zou zijn, maar het was nog vroeg.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11f3.jpg

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11ee.jpg
We spotten alvast een ROA

Na een opwarmpauze bij Nude Espresso, begaven we ons naar Old Spitalfields Market waar we aan de witte geit hadden afgesproken voor de Alternative Walking Tour.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11fe.jpg

Hoewel ik de tour een jaar eerder al volgde, was het toch weer een fijne ervaring. Het was een andere gids, die dus ook een licht andere route koos en sowieso zijn er heel wat nieuwe werken bijgekomen. Tegelijk ontdekte ik nog enkele van mijn oude favorieten en maakte ik kennis met nieuwe pareltjes. Ondertussen zijn ze overgeschakeld op een vaste fee van 10 pond. Lekker transparant.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_121e.jpg
Dit is één van mijn nieuwe favorieten, met de juiste app beweegt dit kunstwerk.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1222.jpg
De langste legal street art wall van de wijk

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_122a.jpg
De bekende mannetjes van Thierry Noir, ook te vinden op de Berlijnse muur

Tijdens de wandeling ontdekten we ook twee beschermde werken van Bansky. Het is wat raar als ze glas om zo’n street art werk doen omdat het iets waard is, want daar is het niet echt voor bedoeld. Ik ga zeker nog eens deze tour volgen, ook al zou het dan de derde keer zijn.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1235.jpg
Space Invader meets Star Wars

Na de begeleide wandeling, warmden we op met een reuzepizza bij Homeslice. Recht uit van die heel grote houtovens. Je kiest twee smaken en daar eet je dan met twee van. Een hele hype want de dag ervoor in Neal’s Yard was er voor een lange tijd geen plek vrij. Wij kozen uiteindelijk een mindere smaak en het nadeel van zo’n megapizza is dat ie ook snel koud wordt. Dus ja, hip, maar niet de beste pizza ever.

Hierna verkenden we de wijk op ons eigen tempo, vooral rond Shoreditch Hight Street & Boxpark. Waar heel wat hippe winkeltjes zijn en ook leuke eetplekjes (een maand later zouden we met het werk terugkeren naar deze wijk, wat we toen nog niet wisten).

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_123b.jpg

En weer terug naar Brick Lane waar de markt in volle gang was. Het was over de koppen lopen. Dus sloegen we een klein weggetje in naar een brug, met alweer prachtige street art en een soort hippie-achtige naar cannabisruikende vreemde plek.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1253

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_125a.jpg
Het was natuurlijk Remembrance Day weekend

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1256.jpg

Hierna leidde ik het lief naar drie van mijn favoriete street art werken:

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_125e.jpg
De pelikaan van ROA en het werk ernaast dat ik ook mooi vind en waarvan ik de kunstenaar niet ken.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1261.jpg
Het bekende werk van Stik én de mooie ronde werken van een artiest(e) die je heel vaak in Shoreditch vindt en van wie ik de naam jammer genoeg ook niet ken.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1265.jpg
Street art kan ook heel klein zijn. Dit is een werk van Jonesy op een verkeerspaal.

Na een fijne dag waarbij we heel wat hebben afgewandeld trokken we opnieuw de City in op zoek naar iets lekkers. We belandden bij Pho, een ramenrestaurant (Vietnamees). Wat luchtiger na die zware pizza en heel erg lekker. Ook dit is een soort miniketen die verschillende locaties heeft, iets wat je in Londen echt wel vaker ziet.

En zo was er weer een fijne dag achter de rug!

Wat is jouw favoriete street art kunstenaar?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Londen #10: the national portrait gallery & een regenachtige Sky Garden

Londen #10: the national portrait gallery & een regenachtige Sky Garden

Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. Op onze eerste dag maakten we een uitgebreide herfstwandeling langs The Thames. De tweede dag was heel regenachtig, dus gingen we op zoek naar een leuk museum.

Maar eerst tijd voor een lekker ontbijtje in het fietscafé Look Mum No Hands. Je vindt het vlak bij The Barbican (dit is ook de metrohalte waar je best afstapt) en volgens het lief hebben ze er heel goede koffie (en die kent er wat van). Ik vind het een super gezellige & originele koffiebar in elk geval.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1174

Van hieruit wandelden we naar Trafalgar Square. Tijdens mijn vorige tripje in Londen bezocht ik al eens The National Gallery en bekeek toen misschien maar 1/3de van de volledige kunstcollectie (ik ben hier indertijd ook over vergeten bloggen, oeps!). Deze keer kozen we voor de kleinere versie: The National Portrait Gallery. De ingang vind je om de hoek van het plein en de toegang is gratis.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_118a.jpg

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1194

De National Portrait Gallery vertelt het verhaal van het portret door de eeuwen heen. Als je chronologisch wil volgen begin je best bovenaan in The Tudor Gallery. Het hoeft jullie niet te verbazen dat dit mijn favoriete stuk was. Ik kende veel van de portretten al en het was leuk om deze eens in het echt (of in reproductie) te zien. Ik somde zonder moeite de uitleg van de bordjes op voor het lief zonder ze te lezen. Je kan me gerust boeken voor een privérondleiding ;).

IMG_20181110_114356.jpg

Verder naar beneden vind je portretten van de Stuarts, uit Victoriaans en Edwardiaans Engeland, helemaal tot aan het huidige koningshuis. Er hangen ook enkele moderne portretten van bv. popsterren die regelmatig worden gewisseld. Ik had dat gedeelte van de tentoonstelling groter verwacht eigenlijk.

Het was heel rustig binnen en net als in The National Gallery zijn de ruimtes mooi ingedeeld. Het is geen groot museum, maar we waren wel even zoet.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_119f

Dit is by far mijn favoriete museum dat ik al eens bezocht heb in Londen. Ik vind het echt een aanrader. Het is helemaal geen zwaar museum en niet te groot zodat het aanbod overweldigend wordt (heb ik bij zijn grotere broertje wel). Je kan er zo lang rondlopen als je wil en de bordjes lezen, of gewoon naar de portretten van al die mensen uit een vorige eeuw kijken en de sfeer meepikken.

Ondertussen raakte bekend dat The National Portrait Gallery vanaf juni 2020 voor drie jaar de deuren zal sluiten wegens renovatie. Wil je het museum in zijn huidige vorm nog gaan bewonderen, zal je dus snel moeten zijn. Ik ben ook nog van plan om er zelf eens te passeren!

Na dit bezoek lunchten we in Soho, bij Honest Burgers. Een Britse keten die je op veel plekken in Londen vindt, maar op elke plek heeft ie een eigen suggestieburger (en die van onze locatie was hemels, na even zoeken blijkt dat wij in Holborn beland waren). Het ketengevoel had ik in ieder geval helemaal niet en het was enorm lekker.

Van hieruit was het plan om naar Covent Garden en omgeving te gaan. Maar dit viel letterlijk in het water. Het was nog even droog toen we aankwamen bij het kleurrijke Neal’s Yard:

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11ad.jpg

Daarna kwam de regen er helemaal door. We schuilden in een kerk en namen de metro richting Sky Garden (meer over wat het is en hoe je tickets boekt hier), omdat we tickets hadden geboekt rond zonsondergang. Blijkt dat The Sky Garden ’s avonds nogal felroze is… 😀

IMG_20181110_170457.jpg

Het terras was jammer genoeg gesloten door het weer en de regen zorgde ook voor een minder formidabel uitzicht, ook al was de stad verlicht. Jammer voor het lief want het was zijn eerste keer Sky Garden. We zullen terug moeten. Dit blijft een van mijn favoriete gratis activiteiten van Londen.

Hierna wandelden we in de regen de Millennium Bridge over richting Tate Modern. We pikten een verdieping moderne kunst mee en namen een kijkje op het balkon (vergeet zeker nooit naar helemaal boven te gaan in Tate!).

IMG_20181110_181931.jpg

Hierna aten we uitgebreid bij Bill’s in Southwark. Het eten was zeker oké en het was er gezellig binnen, maar ook wel druk. Omdat het nog steeds regende zijn we maar naar het hotel gegaan om nog wat te lezen met uitzicht op The Tower Of Londen. Citizen M heeft namelijk een hele fijne bar boven met een terras (maar door de regen -again- gesloten).

Ter herdenking van het 100-jarige einde van WOI waren er duizenden lichtjes aangestoken rond The Tower. Het was een ware volkstoeloop gedurende het hele weekend, maar we wilden het toch ook wel even gezien hebben. Ik heb geprobeerd om foto’s te nemen, maar met de regen, de drukte en de lichtjes was het onmogelijk. Het zag er zo uit. En het was een unieke ervaring dat we voor Remembrance Day in een land waren waar de Eerste Wereldoorlog zoveel slachtoffers maakte in de Vlaamse loopgraven. Ik had het gevoel dat de oorlog veel feller herdacht wordt in Londen dan in ons eigen belgenlandje.

Wat is jouw favoriete museum in Londen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

 

Londen #9: herfstwandeling aan de Thames

Londen #9: herfstwandeling aan de Thames

Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat denk ik. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. Onze eerste dag begon met vroeg opstaan voor de Eurostar, inchecken in het hotel en daarna gingen we onmiddellijk de stad in. Het was droog (op dat moment toch ^^) en dus kozen we voor een wandeling langs de rivier Thames.

We sliepen in het Citizen M Tower Of London hotel en hadden het geluk nog een kamer op de 1ste verdieping te scoren met zicht op die fameuze Tower. Daar gaat mijn hartje wat sneller van slaan natuurlijk.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11d4

Starten deden we dus aan The Tower Of London en met het oversteken van de befaamde Tower Bridge. Het blijft een indrukwekkende constructie en halfweg heb je een leuk zicht op zowel Southwark als The Tower met het zakelijke centrum erachter.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_10dc.jpg

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_10de

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_10e3.jpg

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_10e4.jpg

We namen the Queen’s walk langs de Thames en passeerden het glazen stadhuis en de HMS Belfast, gingen ook even piepen bij Hay’s Galleria. Je ziet dat het al wat donkerder begon te worden. Er hing regen in de lucht.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_10ea.jpg

Eens we aan de volgende brug, de echte London Bridge trouwens, gekomen waren hadden we toch wel honger. We besloten te stoppen bij Borough Market voor een lunch. Keuze genoeg, betaalbaar en gezellig!

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_10f9.jpg

Na het eten bezochten we Southwark Cathedral, voor mij de eerste keer. Dat kwam goed uit want ondertussen was het aan het regenen. Voor 1 pond krijg je een infoboekje en mag je foto’s maken. Het is een sobere kerk, typisch Anglicaans, en je ziet dat er nog middeleeuwse elementen zijn behouden.

IMG_20181109_122325.jpg

Maar tegelijk zie je ook dat het interieur is opgeknapt voor de toeristen en dat er nog steeds veel volk over de vloer komt. De kathedraal was binnenin wel veel groter dan ik had verwacht op basis van de buitenkant.

We gingen op zoek naar Doorkin, de kat die in de kerk woont, maar vonden haar jammer genoeg  niet :(. In de kerk wordt ze een beetje als een heilige beschouwt. Ik kocht wel een postkaartje met haar erop om de kerk te steunen.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_110f.jpg

Ondertussen bleef het bewolkt, maar het was niet meer zo fel aan het regenen. We namen Clink Street, een smal middeleeuws straatje waar nog een overblijfsel van het vroegere Winchester Palace te zien is. Je kan er ook een bezoekje brengen aan Clink Prison en komt er een mooie Shakespeare mural tegen.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1111.jpg

We wandelden verder langs de Thames en passeerden The Globe, Tate Modern en de Millennium Bridge met in de verte de prachtige koepel van St-Pauls Cathedral natuurlijk.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_111c

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1119

Onder de Waterloo Bridge vind je een tweedehandsboekenmarkt waar we even bleven snuisteren want #nevernotreading.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1129.jpg

Blijf je de Queen’s Walk volgen dan passeer je The London Eye met The Houses Of Parliament aan de overkant. De herfst gaf het een speciaal sfeertje en we zagen de eerste sporen van een kerstmarkt, waar we ver weg van bleven (want ja, ik heb helemaal niets met kerst en al helemaal niet met kerstmarkten, bah!).

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_112d

De meeste mensen steken dan Westminster Bridge over richting Big Ben (die overigens gerestaureerd wordt momenteel en dus is er maar weinig aan te zien). Wij bleven rechtdoor gaan en kwamen wat mij betreft daardoor op het mooiste stuk van de wandeling. Ik herkende het plaatje van de BBC-serie Howard’s End, het doet dan ook Edwardiaans aan. Ineens was er felle zon waardoor we zelfs even op een bank konden chillen met zicht op het prachtige parlementsgebouw.

IMG_20181109_135942.jpg

Hier was het heerlijk rustig aangezien de meeste toeristen waren afgeslagen. Net voor de volgende brug, die we deze keer wel namen, kom je aan Lambeth Palace. Het paleis is niet toegankelijk jammer genoeg, het is nog steeds de hoofdzetel van de aartsbisschop. Maar voor mij is het gebouw wel van historische waarde aangezien het voorportaal duidelijk uit de Tudorperiode stamt en dat wilde ik toch graag even met mijn eigen ogen zien. UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1137.jpg

Voor de geïnteresseerden: niet alleen de typische rode baksteen, maar vooral de zwierige ‘schouwen’ bovenaan zijn typisch voor de 16de eeuw. Net zoals nog een aantal details in deze portiek. Het doet wat denken aan Hampton Court Palace, de parel der Tudorarchitectuur.

Met het oversteken van de Lambeth Bridge kwamen we terecht in de Victoria Park Gardens met een prachtig zicht op The Houses Of Parliament.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1149.jpg

We maakte een volgende stop aan Westminster Abbey, waar duizenden kruisjes met klaprozen waren verzameld, eentje voor elke gesneuvelde, ter herdenking van de 100ste verjaardag van het einde van WOI (Remembrance Day). Indrukwekkend is het juiste woord hier.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1153.jpg

We warmden op met koffie bij Iris & June. Gek op paleizen als ik ben wilde ik nog een laatste stop maken aan Buckingham Palace, het werd al donker ondertussen.

IMG_20181109_162804.jpg

Via St.-James Park namen we de metro naar het hotel. ‘S avonds was het plan om uit eten te gaan in Soho. We belandden bij Wahaca, een Mexicaanse streetfoodketen uit Londen zelf. Op veel andere plaatsen zat het al vol en ik ben altijd in voor Mexicaans. Ik had schrik voor het ketengevoel, maar het werd de beste Mexicaanse maaltijd die ik in tijden had gegeten. Veel keuze uit kleinere gerechtjes die je kan combineren en delen of je neemt gewoon een megaburrito. Kan allebei, aanrader!

Daarna nog even wat avondsfeer meepikken. Piccadilly Circus, Leicester Square, Oxford Street en aangepaste verlichting in Carnaby Street voor de film ‘Bohemian Rhapsody’.

IMG_20181109_203931.jpg

Hoewel ik de meeste plekjes van deze wandeling dus wel al eens had gezien, vond ik dit wel een hele fijne route om in één dag veel topsights te combineren. The queen’s & jubilee walk had ik bv. nog niet gelopen en zeker in de herfst was dat een fijne beleving.

Onze trip zou de dag erna nog iets meer letterlijk in het water vallen (dat kan je uiteindelijk verwachten in Engeland hé), dus ik ben zeer blij dat we op onze eerste dag al zoveel hadden meegepikt. Binnenkort dus nog meer Londen hier op de blog ;).

Ben jij al in de herfst in Londen geweest?

Londen #8: het gekke Camden

Londen #8: het gekke Camden

Londen is een stad van vele gezichten. Het statige Westminster, het alternatieve Shoreditch, de levendige city, het gekke Camden,… En dan heb ik het nog niet over de vele prachtige parken of de interessante musea. Ook de omgeving net buiten Londen biedt een grote hoeveelheid aan bezienswaardigheden en toffe daguitstappen. Ik verbleef 5 dagen in deze stad en had dus voldoende tijd om met de verschillende wijken kennis te maken en jullie te overstelpen met tips. En dat ben ik letterlijk aan het doen, want dit is alweer het 8ste berichtje over de stad. Ooit stop ik ermee, beloofd. Al is de kans dat ik voor die tijd ben terug geweest natuurlijk ook reëel ;).

Op ons laatste dagje trokken we naar Camden om van daaruit een mooie wandeling te maken die zou eindigen in Little Venice, en dat was vlak bij ons hotel. Ideale afsluiter dus!

Camden Market

Wanneer afgelopen zomer mij het bericht bereikte dat een deel van Camden market was afgebrand deed mijn hart een beetje pijn. Ik had eerst geen hoge verwachtingen over deze Londense wijk. Ooit was Camden namelijk een iets wat ruwere achterbuurt. Maar tegenwoordig is het vooral een toeristische trekpleister. De alternatieve bewoners trokken eerder richting Shoreditch, en nu ook die wijk commercieel aan het worden is trekken ze nog verder landinwaarts. Londen is constant in verandering. Heerlijk!

P1070996Maar eigenlijk vond ik Camden toch wel geweldig. Dat het niet te druk was in de ochtend hielp natuurlijk wel. De markt was nog aan het opstellen en ik keek mijn ogen uit. Al die gekke kleurrijke kraampjes en heerlijke geuren van de eettentjes. Ik kocht er een topje, we aten Churros en we bezochten de gekke winkel Cyberdog. Echt een tip om even binnen te wandelen. Alles was hier in een fluo, glow-in-the-dark & robotthema. En de onderste etage was op zijn zachtst gezegd best wel kinky.

Na 4 dagen citytrippen hadden we niet meer nodig dan wat rond te struinen op deze leuke plek.

P1070998.JPG

P1080009.JPG

P1080022.JPG
Eigenlijk mocht je helemaal geen foto’s nemen in de winkel, oeps!

Londen Canal Walk

Vanuit Camden Lock kan je langs het water wandelen tot helemaal in Little Venice. Dit is de zogenaamde Londen Canal walk. Deze wandeling is niet zo super bekend onder het grote publiek en toont een ander Londen. Het was er super rustig, niet altijd even verzorgd, maar we zagen ook wel de mooiste plaatjes van onze vakantie.

P1080026 kopie.JPG
Het vertrekpunt in Camden Lock

P1080031.JPG

P1080036.JPG

Onderweg kom je voorbij de Londen Zoo en zie je effectief enkele dieren in hun kooien zitten. Via één van de vele bruggen kan je er voor kiezen om Regent’s Park in te duiken. Wat we met veel plezier deden want dit park hadden we nog niet bezocht.

P1080046.JPG
En de prijs voor de mooiste foto van de hele vakantie gaat naar…

Regent’s Park

Regent’s Park is misschien niet zo groot als Hyde Park, maar het is zeker even mooi. Verschillende tuintjes wisselen zich af met uitgestrekte vlakten waar kinderen ravotten, eekhoorntjes rondhuppelen en koppeltjes picknicken aan het water, want de kanalen lopen uiteraard verder door het park.

P1080079.JPG

Mijn vriendinnen en ik namen ook de tijd om enkele foto’s van elkaar te nemen – en uiteraard ook samen – in een mooie omgeving. De lente was toen net in het land, dus bloesems overal. Het was een heerlijke dag.

IMG_0531.JPG

DSC_0099.JPG

Little Venice

Van het park stapten we terug richting het water. Waar soms de weg wat moeilijker te bewandelen werd en het een keer ook flink zoeken was door een onderbroken kanaalpad en we daarom de omleidingsbordjes moesten volgen. Daar zijn we meestal niet zo goed in *ahum*. Maar uiteindelijk kwamen we heelhuids aan in Little Venice, waar we de enige regendruppels te verwerken kregen van de volledige trip (voor een week in maart hadden we dus heel veel geluk!).

Little Venice wordt omgeschreven als extreem cute en cozy, maar ik vond het jammer genoeg wat tegenvallen. Het is normaal een soort minihaventje waar de boten aan de kade liggen, maar toen we er waren lagen er amper boten.

P1080086.JPG
Amper één bootje in de verte

In een meer toeristische/warme periode zal het er best wel mooi zijn, dus laat dit je niet tegenhouden om erheen te gaan. De wandeling an sich is ook gewoon de moeite, voor wie eens wat anders wil in deze metropool.

Vanuit Little Venice vertrekken ook toeristenbootjes die tot in Camden varen en terug. Dat kan zeker ook fijn zijn als je niet elke dag de kaap van 30 000 stappen wil halen op je citytrip. Wij stapten in ieder geval wel wat af die dag, maar het was een zalige afsluiter!

Hebben jullie al eens langs de Londense kanalen gewandeld?

Londen #7: Daguitstap naar Hampton Court

Londen #7: Daguitstap naar Hampton Court

Londen is een stad van vele gezichten. Het statige Westminster, het alternatieve Shoreditch, de levendige city, het gekke Camden,… En dan heb ik het nog niet over de vele prachtige parken of de interessante musea. Ook de omgeving net buiten Londen biedt een grote hoeveelheid aan bezienswaardigheden en toffe daguitstappen. Ik verbleef 5 dagen in deze stad en had dus voldoende tijd om met de verschillende wijken kennis te maken en jullie te overstelpen met tips.

Ik weet het, ik stop maar niet over Londen. Maar het heeft zo’n ontzettende indruk op mij gemaakt en Wonderland is nu eenmaal ook een belangrijke rubriek op deze blog. Dus ik ben nog niet uitgepraat, binnenkort trouwens alweer tips over een ander tripje ^^.

Enfin, Hampton Court heeft het meeste indruk op mij gemaakt van alles wat we gezien hebben tijdens die 5 dagen. Want dit was helemaal mijn ding. Die indruk laat mij nooit meer los. En ik ga terug. Sowieso.

P1070259

Even wat geschiedenis: Hampton Court Palace?

Hampton Court Palace is een paleis (deuh ^^) dat stamt uit de Tudorperiode. Het wordt wel eens het Versailles van Londen genoemd. Volledig terecht vind ik (ik ben wel nog niet in Versailles geweest ^^). Origineel gebouwd door Cardinal Wolsey kwam het na diens dood in handen van Henry VIII, je weet wel, die met zijn zes vrouwen. Henry breidde het paleis uit en het werd zijn favoriete buitenverblijf wanneer bv. de pest weer zijn intrede deed in Londen en Whitehall Palace te gevaarlijk werd.

Zijn derde vrouw, Jane Seymour, beviel er van zijn langverwachte zoon, Edward, en de baby kreeg er een fantastisch doopfeest. Koningin Jane stierf er wel 2 weken later in het kraambed. Zijn 5de vrouw, Catherine Howard, werd er dan weer gearresteerd en liep door de hal achter Henry aan om hem te smeken dit niet te doen. Alleen was Henry al lang vertrokken. Catherine pleegde overspel en werd later onthoofd. Er wordt gezegd dat haar geest ’s nachts nog steeds ronddoolt in die befaamde hal van Hampton Court. Maar Catherine’s geest is drukbezet, want ook in The Tower, waar ze werd onthoofd, zou ze komen spoken. Ik ben op beide plaatsen geweest en heb Catherine jammer genoeg niet ontmoet ^^.

P1070404

So far, so good. Later werd dit een paleis van eerst de Stuarts en daarna de Hannover koningen. Vooral William III  breidde het paleis nog wat uit. Vandaag is het geen officiele koninklijke residentie meer.

Het paleis is zeer mooi bewaard gebleven en geeft een prachtig en zelfs uniek beeld van de architectuur en het leven tijdens de Tudors. De tuinen zijn enorm groot en doen je wat wegdromen. Het oudste doolhof van Europa ligt ook in de tuinen en biedt een leuke afwisseling met de musea binnenin.

Hoe geraak je er?

P1070365Hampton Court ligt aan de Themes nabij Richmond. Klinkt ver, maar je raakt er heel makkelijk. Je kan namelijk in het Waterloo Station in Londen een rechtstreekse trein nemen. Op die manier ben je er in een half uur. Ook op de trein kan je gebruikmaken van je Oyster Card (hoe handig is dat, een kaart voor bus-metro-trein en je betaalt enkel voor de ritten die je echt doet – taking notes NMBS?), het zijn dan 6 zones. Treinen in het Verenigd Koninkrijk zijn privaat georganiseerd, voor deze reisweg moet je bij de South-western railway zijn. Treinen in de UK rijden ook gewoon op tijd (is dat blad bijna vol, NMBS?) en er zijn voldoende treinen van en naar het paleis. Er zijn zelfs voldoende zitplaatsen. I rest my case.

Tickets voor een dagje kosten ongeveer 19 pond voor toegang tot het paleis, de tuinen en het doolhof. Voor die prijs ben je zeker 3/4 van een dag zoet. Je kan het doen op minder tijd, maar dan zal je keuzes moeten maken.

Mijn indrukken

Langs buiten is het paleis al indrukwekkend. Op het binnenplein heb je de befaamde klok en de architectuur is best speciaal. Uiteraard was ik het meest geïnteresseerd in het Tudorgedeelte. Er is een tentoonstelling over de jonge Henry VIII, het paleisgedeelte van Henry zelf en je kan de keukens uit die periode bezoeken. De kapel (waar je Henry VIII’s kroon kan bekijken) was ook echt de moeite!

Daarnaast heb je nog het gedeelte van William III en Mary waar je een mooie inkijk krijgt in waarvoor elke ruimte werd gebruikt. Ook over hun leven (dat voor mij vrij onbekend was) wordt voldoende verteld. Ten slotte is er in verschillende kamers een uitgebreide kunstcollectie die tentoongesteld wordt. Alleen binnen kan je je dus al een paar uur vermaken.

P1070398

En dan de tuinen, we waren er nog vroeg in de lente waardoor nog niet alles in bloei stond, maar het was echt wel groot en mooi allemaal. Op het einde doken we het doolhof in op zoek naar het midden. Niet enorm groot, maar wel goed om je oriëntatie even te verliezen ;).

In Hampton Court kan je ook op verschillende plaatsen iets eten en dat is helemaal niet duurder dan ergens anders. Alle delen staan trouwens mooi aangegeven en je krijgt een plannetje, zo ben je zeker dat je niets mist. Er staan overal ook mensen in traditionele kledij die je zeker om uitleg kan vragen. Het is dus een fijne daguitstap die je ook met kinderen kan doen. Naast de doolhof is in de zomer de Magic Garden geopend, een wonderlijke speeltuin.

DSC_0507

Waar ik The Tower Of Londen te druk en te lawaaierig (en overvol jongeren zonder respect) vond om mij nog echt verbonden te voelen met de plek, had ik dit in Hampton Court minder. Ja, er zijn veel bezoekers. Maar het is er zo groot dat je je toch alleen voelt. Op de drukste plaatsen binnen (vooral aan de kapel had ik de indruk) mag je maar in 1 richting lopen (waar ik vriendelijk op werd gewezen toen ik terug wandelde om een reisgezel te zoeken ^^). Maar bv. in de kamers van de Hannovers waren wij en een ander koppel de enigen op een bepaald moment en vonden de wachters in de verschillende kamers (er staat er 1 in elke kamer!) het fijn dat er eens iemand passeerde ;).

Hampton Court Palace leeft ook echt. Je kan er regelmatig terecht voor concerten, toneelstukken en ze doen aan re-enactments van de Tudorperiode. Echt, als ik in de buurt zou wonen, ik nam een abonnement.

Valt het op dat ik enthousiast ben? Hampton Court Palace is een dikke aanrader voor al wie into geschiedenis, paleizen à la Versailles en mooie tuinen is.

Meer tips voor Londen vind je hier.

Had jij al eens van dit paleis gehoord? En welk kasteel/paleis vind jij een aanrader om te bezoeken?

Londen #6: het koninklijke Westminster

Londen #6: het koninklijke Westminster

Londen is een stad van vele gezichten. Het statige Westminster, het alternatieve Shoreditch, de levendige city, het gekke Camden,… En dan heb ik het nog niet over de vele prachtige parken of de interessante musea. Ook de omgeving net buiten Londen biedt een grote hoeveelheid aan bezienswaardigheden en toffe daguitstappen. Ik verbleef 5 dagen in deze stad en had dus voldoende tijd om met de verschillende wijken kennis te maken en jullie te overstelpen met tips.

Voor wie had gedacht dat ik stilaan wel was uitgepraat over Londen… Het spijt me, maar ik heb nog altijd enkele wijken niet behandeld. Met een nieuwe citytrip in zicht steek ik dus even een tandje bij. Vandaag vertel ik iets meer over misschien wel het bekendste deel van de wereldstad: Westminster. Note: deze keer wat meer geschiedenisfeitjes dan anders #historynerd.

Koninklijke residenties

Westminster is de plek in Londen met heel wat officiële regeringsgebouwen en de plek waar al eeuwen koningen worden gekroond. Weetje: het is “pas” sinds Willem De Veroveraar (1066) dat Westminster hiervoor in gebruik is, daarvoor was het hof van de Koning gevestigd in Winchester.

Ten tijde van de Tudors stond er een immens paleis langs de Themes, Whitehall Palace. Het was eigenlijk een stad op zichzelf, jammer genoeg brandde dit paleis bijna volledig af. Enkel Banqueting House staat nog recht (stevig gerestaureerd wel). History fact: dit is ook de plaats waar Charles I, als enige Engelse koning uit de geschiedenis, werd onthoofd. Je kan Banqueting House bezoeken, dat staat op het lijstje voor de volgende keer.

P1070249

Met je rug naar Banqueting House kan je de huidige koninklijke residentie bijna ruiken. Buckingham Palace heeft niet echt meer een intro nodig. Het is er ontzettend druk, en dan waren we er heel wat uren na de wisseling van de wacht… Maar toch heeft het wel wat indruk gemaakt. Ik had het iets kleiner verwacht, zo midden in het centrum. Fijn om even een halt te houden, wat foto’s te nemen en dan vooral verder te trekken naar een wat minder drukke plek.

P1070226.JPG

Beestjes spotten in St James Park

Tussen de Themes en Buckingham Palace ligt St James Park. Het is een kleiner parkje, zeker vergeleken met Hyde Park of Regent’s Park. Maar eigenlijk vond ik dit echt wel een heel mooi parkje. Je hebt fijne bruggetjes over het water die opnieuw een uitzicht bieden op Buckingham, of op de Horse Guards. Er zitten ook allerlei diertjes: zwanen, eenden en natuurlijk eekhoorns. Het was in St James dat ik echt zware connectie had met een eekhoorn, ik zweer het! 😉

P1070238.JPG

Big Ben & The Houses of Parliament

P1070253Via St. James wandel je richting The Themes, onderweg kan je langs de Horse Guards en nog enkele andere statige regeringsgebouwen wandelen. Ook kan je kiezen om even langs 10 Downing Street, het huis van de eerste minister, te passeren. Toen wij er waren had mevrouw May het nogal druk en was de straat afgesloten. We waren er namelijk in maart de week na de eerste aanslag op Westminster Bridge.

Uiteindelijk kom je dan uit bij het bekendste monument van Londen: de Big Ben. Het is meteen ook de plek die overloopt van de toeristen die allemaal (tevergeefs) een selfie proberen nemen met het bovenste deel van de toren. De toren zelf heet de Elizabeth Tower trouwens, het is de klok die Big Ben als naam heeft gekregen.

Momenteel is de klok in restauratie, maar het loont de moeite om ook even ’s avonds terug te keren om de verlichte versie te zien. Steek ook zeker even de rivier over richting The London Eye om het regeringsgebouw van de overkant te bekijken (ook handiger om het op foto te krijgen). The London Eye zelf deden we trouwens niet. Vonden we veel te duur en te lang aanschuiven voor wat het was, dan is The Sky Garden een beter alternatief.

Westminster Abbey

P1070455Bij de Big Ben vind je ook de bekendste kerk van Londen, samen met St Pauls, terug. Westminster Abbey is de plaats waar sinds 1066 alle Engelse koningen en koninginnen gekroond werden. De laatste kroning dateert van 1953, toen Elizabeth II de troon besteeg. Er liggen ook heel wat bekende vorsten en personen (Geoffrey Chaucer, Charles Darwin, Isaac Newton…) begraven. Je kan de kerk uiteraard bezoeken, op donderdagavond zelfs voor de helft van de prijs. Ik had niet zo’n kerkgangers bij mij ;), dus voor deze (en St Pauls) moet ik nog eens terug!

 

Meer Londen?

Krijg je niet genoeg van deze metropool? Alle hotspots kan je terugvinden in mijn Foursquare lijstje. Mijn vorige blogs over Londen kan je hier teruglezen.

Londen #5: het alternatieve Shoreditch

Londen #5: het alternatieve Shoreditch

Londen is een stad van vele gezichten. Het statige Westminster, het alternatieve Shoreditch, de levendige city, het gekke Camden,… En dan heb ik het nog niet over de vele prachtige parken of de interessante musea. Ook de omgeving net buiten Londen biedt een grote hoeveelheid aan bezienswaardigheden en toffe daguitstappen. Ik verbleef 5 dagen in deze stad en had dus voldoende tijd om met de verschillende wijken kennis te maken en jullie te overstelpen met tips.

Ik had niet meteen Shoreditch als nummer 1 op mijn lijstje staan, maar aangezien we er 5 dagen waren hadden we wel voldoende tijd om deze regio te verkennen (en de wijk stond gelukkig wel op de lijst van een vriendin). Uiteindelijk bleek dit ook voor mij een schot in de roos te zijn. Moest ik morgen terug gaan naar Londen zal Shoreditch onmiddellijk de plek zijn waar ik naar terugkeer. Ik was een beetje overweldigd en daar heeft de tour die we volgden zeker aan bijgedragen.

P1070878

Alternative walking tour

Wandelen door Shoreditch is een goed idee om de wijk te verkennen. Maar je loopt natuurlijk het gevaar niet veel verder dan Brick Lane te komen en bepaalde toffe zaken te missen. Daarom boekten wij op voorhand een begeleide wandeling via deze website. We kozen de standaard Alternative London Walking Tour’, maar ze hebben nog heel wat andere formules. De tours zijn niet gratis, maar volgen het principe ‘pay what you want/can’ zodat niemand wordt uitgesloten om een wandeling te volgen. De wandeling duurde een kleine 2 uur.

P1070883.JPG

De gidsen zijn soms zelf street artists die de inkomsten van deze tours nodig hebben om hun werk verder te zetten. Zo was onze gids Lily een Parijse die naar Londen is vertrokken om ervaring op te doen. De tour begint aan het standbeeld van de witte geit op Spitalfields Market en trekt daarna richting Brick Lane en omgeving.

East Londen heeft niet meteen de beste reputatie. Shoreditch grenst aan de wijk waar vroeger Jack The Ripper actief was en nog steeds is dit de armste buurt van de grootstad. Het fijne aan de tour vond ik dan ook dat we wat geschiedenis kregen over het ontstaan van Shoreditch en de verschillende immigrantenstromingen. Mijn innerlijke geschiedenisnerd werd onmiddellijk wakker.

Daarna stop je bij allerlei street art werken en krijg je uitleg over de kunstenaar en hoe het werk tot stand is gekomen. Lily kende de street artists vaak persoonlijk en liet zelf haar werk even zien. Het gaat allemaal veel verder dan puur graffiti of muurschilderingen. Het allerleukste is dat je tijdens de tour een nieuwe blik aanneemt. Je leert omhoog kijken of letten op de details, of je herkent een tweede werk van een kunstenaar van zojuist omdat de gids je op zijn typische stijl heeft gewezen.

Nog steeds loop ik hier in België over straat en moet ik aan de tour denken omdat ik dingen zie terugkomen. Uiteindelijk zijn we niet echt verder geraakt dan de straten rond Brick Lane (wat ik op voorhand wel had verwacht), maar toch heb je het gevoel dat je meer hebt gezien dan wanneer je doelloos zou gaan rondstruinen.

DSC_1003

Ironisch is dat Shoreditch, het armste deel, net naast de rijkste financiële kantoren van Londen ligt. Stilletjes aan zijn die bedrijven en banken aan het uitbreiden richting Brick Lane, dat trouwens heel toeristisch is geworden (zij het met hier en daar nog een ruig kantje). Het resultaat? De echte alternatieve mensen trekken verder weg en Shoreditch is voortdurend in verandering. De foto hierboven is al jaren een plek waar street artists zich laten gaan, maar zal binnen een dik jaar verdwijnen omdat er plaats gemaakt moet worden voor een kantoorgebouw. De authentieke plekken verdwijnen langzaam maar zeker. Over 5 jaar zal Shoreditch waarschijnlijk niets meer zijn dan een toeristische attractie (een beetje zoals Camden dat nu al is, daarover later meer).

Met andere woorden: ik raad aan om Shoreditch nu nog zeker en vast op je lijstje te zetten en je open te stellen voor deze wijk, die niet meteen de meest aantrekkelijke uitstraling heeft, maar wel nog authentiek is, voor zolang het nog duurt… Ik heb zeker genoten van de wandeling!

Uitblazen na de tour?

Dat mag geen probleem zijn! In en rond Brick Lane vind je heel toffe originele eet- en drinkplekjes, alsook tweedehandskledingzaken. Wij ploften neer in de chocoladebar ‘Dark Sugars‘ voor een explosie aan smaken. Met chocolade scoor je bij mij natuurlijk altijd ^^.

Meer Londen? 

Alle hotspots kan je terugvinden in mijn Foursquare lijstje.

Mijn vorige blogs kan je hier teruglezen: