Nog voor er een heuse pandemie over de wereld trok, lijstte ik al wel eens vaker op het einde van het jaar mijn favoriete reisherinneringen op (in 2018 en in 2019). Dit jaar voelde eindelijk weer als een jaar waarin reizen kon zonder zorgen – ook omdat ik na de verhuis eens iets anders met mijn vakantiedagen kon doen.
2023 bracht mij in Firenze, Londen, Parijs, Dublin en omstreken, Belfast en stukken van Noord-Ierland, Rome en technisch gezien ook voor 20u in Wenen. Zoals steeds loop ik achter met reisverslagen uittypen, maar vandaag presenteer ik jullie mijn top 10 reisfavorieten. In willekeurige volgorde, want ik had geen zin om een echte ranking te maken. I make the rules ;).
The Wallace Collection, Londen
We combineerden dit jaar een conferentie voor het werk met een weekend Londen. We bezochten opnieuw onze favoriete plekken, een heropende National Portrait Gallery (nog steeds mijn favoriete museum in Londen!) en namen toch ook de tijd om Marylebone, een voor ons nog relatief onbekende wijk, te verkennen. De reden daarvoor? The Wallace Collection is een museum dat al jaren op mijn lijstje stond en ik vond dat het eindelijk eens tijd werd om het te bezoeken.
En gelukkig maar, want dit kunstenmuseum (gratis te bezoeken) in een prachtig gebouw heeft een gevarieerde collectie kunst, maar ook antieke wapens, harnassen en zelfs een zaal vol servies en andere mooie objecten. Check ook zeker de tijdelijke tentoonstellingen. Eentje om naar terug te keren en om een plek te krijgen in mijn top 5 van Londense musea.
En daarom ook een plek in deze top 10. Al de rest in Londen was uiteraard ook weer de moeite, maar The Wallace Collection onthou ik van ons tripje in 2023.
Het uitzicht vanaf de ponte Umberto I, Rome
Hoeft weinig uitleg, maar toen ik na een kleine 10 jaar terugkeerde naar Rome besefte ik maar weer eens dat dit mijn favoriete zicht in Rome is.
Howth cliff walk, Ierland (nabij Dublin)
Op een korte afstand van de Ierse hoofdstad Dublin ligt het vissersdorpje Howth. Veel is er niet te beleven op het eerste zicht, maar velen nemen de trein tussen Dublin en Howth om de befaamde cliff walk te wandelen.
Het werd onverwacht zonnig toen wij er waren en de prachtige bloemen in bloei, het uitzicht op kliffen en in de verte een vuurtoren maakten het tot de mooiste wandeling die ik dit jaar heb gedaan. Absoluut een omweg waard voor wie in de buurt van Dublin is.
Tour de Montparnasse by night, Parijs
Tijdens een regenachtig weekend Parijs zorgde de Montparnasse toren voor een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt. We sliepen vlakbij en boekten nog last minute een toegang by night. Een ultrasnelle lift bracht ons snel naar de 56ste verdieping, waarna je nog via trappen naar het dakterras op verdieping 59(!) kunt. Op deze manier konden we met eigen ogen zien dat Parijs zijn bijnaam ‘De lichtstad’ echt wel alle eer aandoet.
De Duomo, Firenze
En dan toch vooral zijn grootsheid en zijn koepel. De koepel van Brunelleschi. De koepel die je van overal in de stad achtervolgt. En dan plots sta je ervoor. Ik heb al best wat grote kerken gezien, maar de attitude waarmee de Duomo van Firenze tussen de huizen staat blijft me wel bij. :D.
Palazzo Medici Ricardi, Firenze
Ik vond het super fijn om in de sporen van de Medici’s te wandelen in Firenze. Een bezoek aan één van hun paleizen – palazzo’s – kon dus niet ontbreken. Het palazzo Medici Ricardi huisvest o.a. een mooie binnenkoer, de Magi kapel en de Luca Giordano zaal die je meteen Versailles vibes geeft.
Galleria Doria Pamphilij, Rome
Meer Versailles vibes vonden we in Rome, weer op een zonnige namiddag de Doria Pamphilij galerij binnen stapten. Het was er zo rustig dat we precies alle kamers voor onszelf hadden. Voor wie de drukte aan de Spaanse trappen en het Colosseum beu is, vormt dit het ideale alternatief.
De audiogids werd ingesproken door de huidige erfgenaam van de familie en dat gaf alle informatie net dat beetje extra. Hoogtepunten zijn natuurlijk de vier gallerijen die echt wel Versailles proberen te imponeren, maar ook de balzaal en de moderne zaal – die vernieuwd is geweest na dat de originele kamer afbrandde – maakte indruk. Om nog maar te zwijgen van de drie Caravaggio’s en ontelbare andere kunstwerken die aan de muur hangen.
Causeway Coast, Noord-Ierland
De moeite als roadtrip, maar evengoed doenbaar met de bus zo blijkt. Wij stopten bij Dunluce Castle, The Giant’s Causeway, Dunverick Castle and Balingtoy.
We werden geconfronteerd met zeer mooie kusten, lavastenen die er door reuzen gelegd zouden zijn (das ni waar hé, dat is wat mensen vroeger dachten) en ruines uit een iets verder verleden. Ierland is prachtig en het Noorden al helemaal!
Domus Aurea
Dankzij een tip van een vriendin boekte ik een toegang tot het Domus Aurea. Deze schat ligt wat verscholen in een park niet ver van het Colosseum. Het Domus Aurea biedt een unieke blik in de ondergrondse overblijfselen van het gouden huis van Nero – een klein stukje van wat een immens complex moet geweest zijn.
Een gids neemt je mee door de kamers en geeft een goed beeld van hoe het er in de pakweg 1ste eeuw na Christus moet uitgezien hebben. Eindigen doe je met een VR-voorstelling. En mannekes, ik ben geen VR-fan, maar ik had tranen in mijn ogen. Het was zo goed gedaan, zo mooi. Ik werd echt naar Nero’s tijd gekatapulteerd. Mijn Latinistenhartje was blij. Een ervaring waar ik voor terugkeer.
Belfast
De foto hierboven zegt veel over mijn gevoel bij deze stad. Belfast, de woelige hoofdstad van Noord-Ierland. Vandaag een nog niet zo toeristische stad, met een rauw kantje, maar tegelijk ook een open hippe geest. Met street art die bepaalde buurten wil opfleuren, en politieke murals in het westen van de stad als propaganda van de katholieken en protestanten waartussen een vredesmuur staat. Een muur omdat samenleven niet lijkt te lukken.
Het Belfast dat ik dit jaar heb bezocht zal volgend jaar al anders zijn. De stad is nog zo in verandering. Het hele Titanic quarter (want ja, in Belfast is de Titanic vertrokken) is nog volop in ontwikkeling om meer toerisme te trekken. Hotels worden gebouwd. En die muur wordt hopelijk ooit afgebroken. Of misschien ook niet.
Kijk, ik voelde het gewoon in deze stad en kan dat moeilijk omschrijven. Ik keer ooit terug, dat durf ik wel met zekerheid zeggen.
En zo mag ik mijn pollekes kussen dat ik mag terugblikken op zo’n mooi reisjaar.
Wat is jouw favoriete reisherinnering van 2023?
Wauw, zoveel hoogtepunten, en zo verschillend! Leuk om te lezen.