Close

Zomaar wat gedachten

Vandaag even wat losse gedachten die uit mijn pen vloeien en misschien een samenhangend geheel vormen, maar waarschijnlijk niet ;).

Over de zwarte wolf

Ik heb hier al meermaals de parabel van de zwarte en de witte wolf gedeeld. Eén van de meest belangrijke inzichten die ik de afgelopen jaren heb opgedaan. Over hoe ik mijn angstgevoelens eten geef, in plaats van ze in te tomen. Ik heb nog steeds niet het recept gevonden om dit te vermijden, ook al besef ik ondertussen al wanneer het zo is.

En de laatste maanden krijgt die zwarte wolf weer veel te veel eten. Het is alsof de weerslag van de hele coronacrisis nu pas echt naar boven komt. Nu dat er weer meer mag, blokkeer ik. Doordat die zwarte wolf ondertussen zo groot is geworden, is het moeilijk voor de witte om zich te laten gelden. Dat moet veranderen. En dat ga ik proberen door stap voor stap meer eten te geven aan de witte wolf. The one you feed weet je wel. Het is tijd om dat zinnetje nog eens op een megagrote post-it boven mijn bureau te hangen.

Over Hongarije

Die zwartere gevoelens zorgen er ook voor dat ik me meer dan nodig opwind over wat er in de wereld gebeurt. Over Hongarije die een wet goedkeurt zodat holebi’s niet langer zichzelf mogen zijn. Over de verontwaardiging die daarop in België volgt en het feit dat 30% van diezelfde verontwaardigde mensen op een partij zal stemmen tijdens de volgende verkiezingen die exact dezelfde wet zou willen doordrammen in ons landje. Of toch iedereen die anders is zouden willen beteugelen.

Ik hou van mensen die anders zijn. Die hun eigen pad kiezen. Liefde is liefde. Dat zorgt voor zoveel rijkdom en verscheidenheid. Ik was verdomme verdrietig toen ik het nieuws van Hongarije las. Mijn hart breekt. Een stadion in regenboogkleuren is lang niet voldoende om uit te drukken hoe droevig dit is.

Over het EK voetbal

Over stadions gesproken. Er was hier ook heel wat ogengerol door het feit dat de regering de nieuwe versoepelingen laat ingaan op de dag van de match van de Rode Duivels. Wanneer voetbal de politieke agenda begint te bepalen in tijden van nog steeds enorme crisis… Dat wil niet zeggen dat ik niemand dit gun. Ik ben zelf een enorme sportliefhebber. Ik weet hoe het is om daarin op te gaan en daarvan te genieten. En ik hoop dat iedereen dit doet. We hebben het verdiend.

Ik heb gewoon echt zelf niets met voetbal. Met honderden in een café naar een scherm zitten te staren. En ik vind het ontzettend belachelijk dat we in 2021 over een EK voetbal spreken en dat er alleen mannenwedstrijden op het programma staan. Ik weet dat er een EK voetbal voor vrouwen is gepland voor volgend jaar in Engeland. Het is uitgesteld wegens covid, enkel de mannen gaan door. Euhm wat?

Er komt in 2022 een Tour De France voor vrouwen. Bij de Olympische Spelen gaat er ondertussen ook al evenveel aandacht naar de vrouwen als de mannen. Maar voor de vrouwen in het voetbal is er nul, nada, noppes aandacht. Hoe moeilijk is het om een parallelle competitie voor vrouwen op te starten? Andere sporten hebben allang bewezen dat het voor extra publiciteit kan zorgen en dus ook commercieel interessant is voor sponsors. Bon, ik ben blijkbaar feministischer dan ik zelf zou toegeven.

Als de Belgian Cats (ons vrouwen basketbalteam) dan eindelijk het nieuws halen omdat ze in de halve finale staan van hun EK, dan is het nog omdat de Rode Duivels een filmpje hebben gemaakt om hen te steunen. Zei iemand iets over ogengerol? 🙄

Et voila, sorry voor mijn rage. Hoe gaat het met jou?

0 thoughts on “Zomaar wat gedachten

  1. Ik snap je helemaal. Dat voetbalgedoe is zo hypocriet. Campagnes over samenhorigheid en inclusiviteit, maar ze durven de regenboogkleuren niet tonen als Hongarije speelt. En wat er met de versoepelingen gebeurt, doet me denken aan brood en spelen. Geef ze een zomer alle plezier, daarna zien we wel.

  2. Vrouwensporten mogen inderdaad wat meer gehoor krijgen. Ik heb al een paar keren wedstrijden van de Genk Ladies bv. bekeken, en ik snap het allemaal niet zo goed, soms zijn die wedstrijden net plezanter. Er wordt bij de vrouwen soms met veel meer overgave en passie gespeeld!

    Mooie metafoor daar trouwens met de wolven 🙂

    1. Het is zeker even vaak mooi om naar de vrouwelijke tegenhanger te kijken. Alleen hangt daar nog vaak een sfeertje rond van dat dat wel echt op een veel lager niveau is dan de mannen. En daar wordt dan op neergekeken. In het wielrennen is er ondertussen wel het besef dat de vrouwen even boeiend zijn en op een hoog niveau rijden, hopelijk volgen de andere sporten snel.

  3. Al ooit gehoord van ACT (Acceptance Commitment Therapy)? Dat heeft mij alleszins al goed geholpen, om die domme stemmetjes in m’n hoofd veel en veel minder voeding te geven. Er bestaat geen aan/uit knop voor, maar wèl bepaalde technieken die hierbij helpen, om er beter mee te leren omgaan. Het boek ‘De valstrik van het geluk’ is in dat opzicht een absolute aanrader, maar…neem er de tijd voor. Het is geen makkelijke en hapklare materie maar wel de moeite!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *