Omdat Sevilla zo goed was meegevallen boekten Leen en ik een tweede citytripje naar Zuid-Europa. Zelf was ik nog nooit in Portugal geweest en hoewel ik ondertussen al weet dat ik hou van de mediterraanse sfeer wist dit land met zijn eigen accenten me heel erg te bekoren. We vertrokken midden april. De week na de paasvakantie was het allemaal wat rustiger en goedkoper. Het werden 5 dagen vol hoogtemeters, tuktuks, smalle straatjes, uitzichtpunten waar je tanden van uitvallen én kloosters. Amen.
Na eerst Baixa & Chiado verkend te hebben, kregen we op onze tweede dag te maken met regen. Tegelijkertijd was er in België de eerste warmtegolf van het jaar. Omdat we Lissabon hadden geboekt om al in april zon mee te pikken baalden we een iene miene beetje, maar toch werd het een prachtige dag, misschien wel mijn favoriet van de hele vakantie.
We deden die dag de wijken Graca, Alfama & Castelo aan. Hier vind je tientallen bezienswaardigheden. Nogal veel voor één post dus jullie krijgen vandaag een eerste lading foto’s.
De wijk Graça
Graça is een vroegere arbeiderswijk en bevindt zich op een heuvel, zoals bijna elke wijk in Lissabon ^^. De straten zijn hier iets breder dan in Alfama & Castelo, waardoor het gele trammetje een beetje meer ruimte krijgt.
Aan het miradouro de Graça word je getrakteerd op mooie uitzichten o.a. op het Castelo de Sao Jorge.
Zoals altijd vind je er een kiosk met terrasje, ditmaal in de schaduw van het convento de Graça. De kerk kan je gratis even binnenlopen, zeker doen!
Voor de kerk is een gezellig pleintje met een ietwat speciale trap. Een soort schildpadpatroon als je van bovenaf kijkt en een leuk zwart-wit tegelpatroon in de treden zelf.
Zoals je kan zien was er hier al een waterzonnetje doorgebroken aangezien we dit uitzichtpunt als laatste aandeden (en dus een hele klim voor onze rekening namen). In de voormiddag bezochten we het andere deel van deze wijk. En dat begon met een bezoek aan een klooster.
Mosteiro de Sao Vicente De Fora
Het is een hele mondvol, maar dit klooster is een soort pantheon voor de Bragança-dynastie van Portugal. Aangezien één van hen, Catharina van Bragança, ooit koningin van Engeland is geweest (de vrouw van Charles II) was mijn interesse gewekt. Wisten wij veel dat we prachtige tegeltjes en binnenkoeren te zien zouden krijgen. Dit klooster werd een instant favoriet en de genomen foto’s zijn niet te tellen.
Ik denk dat de inkom ongeveer 4 euro bedroeg en we waren er bijna alleen. Er was één bus Japanners gedropt na ons, die we hebben voorgelaten zodat wij in alle rust verder konden ontdekken.
Je komt binnen via ondergrondse gangen en al snel zie je het typische Portugese blauw-wit. Eerst bezoek je enkele binnenkamers die prachtig zijn gedecoreerd, daarna kom je op de binnenkoer of patio.
We keken onze ogen uit. Het witte van het gebouw in combinatie met de blauwe tegels en de mooie zuilenk. Het doet wat sprookjesachtig aan.
De regen zorgde voor een prachtige weerspiegeling van de zuilen op de grond.
Het klooster is veel groter dan je denkt. Op de benedenverdieping zijn twee van deze gigantische binnenkoeren, een kapel en natuurlijk de tombes van de koninklijke familie.
Op de eerste verdieping vind je een hele collectie fabels van Jean De La Fontaine in blauw-witte tegels. De wolf en de ooievaar bijvoorbeeld. Hier hebben we wel even rondgelopen om de bordjes te lezen en de fabels in ons op te nemen.
Je kan ook naar het dakterras waar je nog eens getrakteerd wordt op een prachtig uitzicht over de Taag, Graça en Alfama.
Na een dikke 2 uur ronddwalen op deze rustige plek was het al opgeklaard toen we buiten kwamen. We passeerden het immense Pantheao Nacional, een ronde kerk waar opnieuw heel wat bekende Portugezen liggen begraven. We pasten hiervoor omdat we net 2u in een klooster waren binnen geweest, straks wilden ze nog dat we onze geloften zouden afleggen ;).
Het pleintje achter dit pantheon is bekend voor zijn leuke vlooienmarkt. Die stond er niet, maar we namen wel enkele foto’s bij de prachtige kleurrijke tegelmuur.
Miradouro’s in tweevoud
Graca is echt wel de wijk van de uitzichtpunten. De miradouro das portas de sol is misschien wel het bekendste. Je kijkt uit over de smalle steegjes en felgekleurde daken van de wijk Alfama.
Om de hoek vind je de miradouro de Santa Lucia. Dit is het mooiste uitzichtpunt omwille van de plek an sich, met een leuk parkje en opnieuw blauw-witte tegeltjes en een uitzicht dat reikt tot aan de Taag.
We aten niet in de wijk zelf, maar wandelden naar beneden langs de Taag en een grote cruiseterminal om te belanden bij Cais de Pedra. Gourmetburgers in een hipsterzaak met zicht op de cruiseschepen en een zelfgemaakte bitterbal als tapa. Heerlijke lunch die we verdiend hadden na al dat klimmen naar die prachtige uitzichtpunten.
Bezocht jij al eens een klooster?
Hartjes voor het klooster! Mijn favoriete gebouw in Lissabon, ondanks of misschien net dankzij de regen.
Het is u vergeven, die stiekeme foto. Tsss.
Ik denk net door de regen dat we het er zo speciaal vonden