Begin november 2017 ging ik 4 dagen de winterzon opzoeken in het Spaanse Sevilla. Ik had niet echt verwachtingen van deze stad waardoor ik omver werd geblazen door de schoonheid, gezelligheid, palmbomen, het eten <3. Vorige keer lazen jullie hoe we een voormiddag spendeerden in het prachtige parque Maria Luisa. In de namiddag trokken we richting de rivier.
Rond de rivier
De Quadalquivir loopt dwars door de stad en verbindt het centrum met de volkse wijk Triana, waar je het hart van de Flamenco kan vinden. Vanaf het park wandelden we langs het water richting Torre del Oro.
De Torre del Oro is een middeleeuwse uitkijktoren die ooit deel uit maakte van de stadsmuren. Nu kan je een scheepvaartmuseum in de toren bezoeken en zo kan je er ook bovenop. Dat hebben wij niet gedaan. Maar ik heb een zwak voor torentjes dus probeerde ik het langs alle kanten op de foto te krijgen.
We lieten de rivier even achter om onze maag te vullen. We passeerden het hospital de Caridad en kwamen uit bij El Postiguillo. Een tapasbar met stierenkoppen aan de muren.
Sevilla is niet alleen de broeihaard van de Flamenco, maar ook het stierenvechten vindt zijn oorsprong in het warme Andalusie. De Plaza de Toros is de oudste stierenarena van de stad. Deze kan je enkel bezoeken via een rondleiding (we lieten dit aan ons voorbijgaan). In de zomer kan je ook effectief gevechten meemaken. Wat ik nooit zou willen doen, maar tradities fascineren me, zo ook deze.
We wandelden de brug over richting Triana waar we het Castillo de San Jorge passeerden en de mercado de Triana doorwandelden waar locals hun inkopen deden. Wandel je verder langs het water en steek je de volgende brug weer over dan kom je aan het station. Daar vind je een prachtige streetartmuur.
De muurschildering van het slapende kind (El Niño) is een beschermd werk en mag niet overgeschilderd worden. Hierna staken we brug opnieuw over om richting het museum van moderne kunst te wandelen, maar daar was geen doorgang en dus moesten we het hele eind terug. The joy. Je blijft dus best aan de kant van het station en steekt de brug recht voor het oude klooster over (je ziet de schoorstenen al van ver uitsteken).
Aan de overkant vind je onder de brug de jardin Americano, nog een overblijfsel van de wereldtentoonstelling. Het is een – niet meer zo goed onderhouden – park met een cactus- en watertuin.
Het Monasterio de la Cartuja was oorspronkelijk een fabriek waar aardewerk en keramiek werd gemaakt voor het een klooster werd. Ondertussen is het centrum voor moderne kunst (CAAC) hier gevestigd. Het is bepaalde dagen gratis te bezoeken voor EU-burgers. Wij trokken verder omdat we nog een ander doel hadden: het bezoeken van een paleis in het hart van het centrum.
Maar niet voor we ons te goed deden aan een super lekker ijsje. Bij Puro & Bio maken ze heerlijk artisanaal biologisch ijs. Het was die dag best warm in Sevilla, maar dan nog was het echt van het lekkerste ijs dat ik al gegeten heb (we gingen de dag erna dan ook terug). Aanrader!
Casa de la Lebrija
Laatste stop van de dag was dit ‘palacio’. Dit huis is kleiner dan de andere palacio’s die we bezochten en zit wat verborgen in een klein straatje. Maar het herbergt een prachtige patio met een vloer in Romeinse mozaïek. Ja kijk, daar werden wij gelukkig van #sorrynotsorry. Je betaalt 6 euro om de begaande vloer te bekijken en 9 euro om ook een rondleiding te volgen boven.
Het is niet dé toeristische trekpleister en het is er ook niet bijster groot. Maar als je nog wat tijd over hebt vind ik het wel echt de moeite. De hertogin van Lebrija had zeker smaak toen ze dit pand inrichtte en naast de patio werd ik vooral ook verliefd op het felgele buitenkoertje. Geef mij een boek en laat me hier ontspannen lezen. Dat moet echt zalig zijn.
Hierna aten we heerlijke taart bij Orfeo. Een niet hipster koffiezaak waar locals met hun kinderen komen ontspannen. We brachten nog een bezoek aan de basiliek de Jesus de Gran Poder met een houten Christusbeeld waarvan je hiel kan aanraken om zijn zegening te ontvangen. Het plein voor de kerk is gezellig en volks.
Toen was het echt wel tijd om ons neer te zetten voor we ons bed opzochten. In de buurt van ons hotel (vlakbij bij de tuinen waar onze dag was gestart) dronken we geweldig goede wijn en aten we heerlijke tapas in Vineria San Telmo. Een iets duurdere tapasbar, maar dat proefden we dan ook in de kwaliteit van de wijn en de speciale smaakcombinaties.
Hou jij ook zo van steden waar een rivier doorloopt?
Sevilla ziet er prachtig uit!