sevilla Archieven - GoAnnelies

Sevilla #7: Flamenco in Triana en een geweldig hotel

23 oktober 2019goanneliesLeave a comment

Ik nam jullie de afgelopen tijd mee op 4 heerlijke dagen in deze Andalusische stad. Hopelijk heb je zin gekregen om er naartoe te gaan. En om af te sluiten geef ik jullie nog 2 geweldige tips: een avondje vertier om daarna zalig in een warm bed te ploffen.

Flamenco in Triana

Andalusië is de bakermat van de flamenco. Ik herinner mij dat ze ooit bij So You Think You Can Dance (yep, ik ben een die hard fan) op bootcamp gingen naar Sevilla om die aartsmoeilijke dans te leren. Het stond dus al snel vast dat we een flamencovoorstelling wilden zien. Moeilijk was dat niet, want je wordt letterlijk om de oren geslagen met Flamencoshows als je door de straten van de stad wandelt.

Ik denk dat er dus ook best wat tourist traps zijn wat betreft de flamenco. Wij deden op voorhand onze research en kwamen al snel bij de volkswijk Triana uit aan de overkant van de rivier, waar de echte flamenco nog beoefend zou worden.

Uiteindelijk kwamen we, via de connecties van mijn reisgezel, terecht in de bar van de Vlaamse Maria. Hier doen ze aan zigeunerflamenco, oftewel, flamenco vanuit de voeling van de muziek, flamenco à l’improviste eigenlijk. In een zeer klein zaaltje zaten we letterlijk dicht bij elkaar om mee de muziek en de passie van de dansers te voelen. Ik weet niet of dit de beste flamenco was die we konden zien, maar ik zag ooit met school een afgelikte flamencovoorstelling in Barcelona, en dan was dit wel van een hoger kaliber.

Heel snelle voetbewegingen en heel krachtige armen. Dat is flamenco voor mij en dat heb ik wel gezien. Zwaar onder de indruk was Leen, ik iets minder, maar dat ligt zeker niet aan Maria of haar team. Ik denk dat ik als danseres automatisch wat kritischer was, of met wat meer verwachtingen de bar was binnengestapt. Maar ik heb absoluut geen spijt van de show en denk echt dat we hier een vrij authentieke ervaring hebben meegepikt.

We betaalden rond de 16 euro denk ik voor de show en de bar in Triana was T de Triana. Triana is sowieso een leuke wijk om te bezoeken, hier zou je het echte Sevillaanse leven tegenkomen. Wij hadden jammer genoeg niet veel tijd om deze buurt te verkennen.

Overnachten in casas de la Juderia

We boekten dit hotel na wekenlang zoeken online, want eigenlijk wisten we niet goed wat te verwachten. De ligging van casas de la Juderia in combinatie met een vermelding in sommige reisboekjes en op blogs deed ons overstag gaan.

Want het hotel ligt echt vlak in het centrum. Op een kwartier tijd sta je respectievelijk aan het Alcazar, de kathedraal of het casa de Pilatos. Enkel voor Metropol Parasol en de rivier ben je soms al eens iets langer aan het stappen. Kortom: we deden alles te voet en dat was zonder deze centrale slaapplaats zeker niet gelukt.

Maar dan het hotel zelf. Woow. Het is echt een prachtig hotel. Groot, maar nooit zo druk dat het opvalt dat er veel mensen slapen (of dat kwam omdat wij er in november waren). En het was me een beleving.

Het is namelijk een hotel met een grondplan. Het is een aaneenschakeling van patio’s met allerlei kamers, ondergrondse gangen, verborgen liften… Gelukkige escorteerde iemand van het hotel ons naar de kamer want we hadden dat nooit op eigen houtje gevonden. Wij moesten namelijk nog een smal steegje door omdat we sliepen in het nieuwere gedeelte van het hotel, met een eigen receptie en ingang.

IMG_20171107_210237 — Eén van de ondergrondse gangen om uiteindelijk tot bij je kamer te raken… 😀

De kamer zelf was van meer luxe voorzien dan die we geboekt hadden (waarschijnlijk een overbezetting van de kleine kamers). We hadden twee ruime bedden, een salon en een badkamer met bad. De modem hing boven onze deur dus de wifiverbinding was uitstekend en elke ochtend gingen we via onze eigen patio naar buiten. Het personeel is attent, na een nachtje wat koud te hebben, vroegen we donsdekens bij die we naar een kleine reminder ook onmiddellijk kregen. Ontbijten deden we er niet dus daar kan ik niet veel van zeggen.

Het tapasrestaurant in het hotel, Baqus, testten we wel uit en heeft naast heerlijke wijn ook lekkere en originele tapas voor de grote en de kleine honger.

Dit hotel, dat was één van de toppers van de reis. Dus zeker een aanrader!

Dit was het laatste postje over deze prachtige stad. Meer lezen over Sevilla? Ik heb ondertussen een fijne reisgids opgebouwd.

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Sevilla #6: proef het lokale in Macarena

22 mei 2019goanneliesLeave a comment

Vorige keer lazen jullie over twee Spaanse casas waaraan ik mijn hartje verloor. Casas de Las Duenas bleek de perfecte namiddagactiviteit op onze eerste dag. In de voormiddag verkenden we een van de minder toeristische wijken. Misschien niet de meest logische keuze om onze citytrip te starten, maar we kregen meteen heel wat lokale sfeer mee.

Macarena & Feria

La Macarena is een oude volkswijk met smalle straatjes, veel kerken, kloosters én oeroude tradities. De buurt was in verval geraakt en is begin jaren 2000 wat heropgewaardeerd, onder andere met de bouw van Metropol Parasol. Waardoor nu voornamelijk de buurt rondom het Alameda de Hercules een hippe en arty wijk is geworden.

We ontbeten als prinsessen bij La Cacharreria de Sevilla. Ik post niet vaak foodfoto’s, maar deze is de moeite waard.

Met een goedgevulde maag wandelden we al meteen voorbij de bekende parasollen, die we nog links lieten liggen.

Wat meteen opvalt zijn de honderden kerken met prachtige torens die we tegenkomen. De meeste kerken zijn, net als de bekende kathedraal, gebouwd op de funderingen van vroegere moskeeën en die moorse elementen vind je nog wat terug in hun uiterlijk. Vooral de torens doen nog heel ‘minaret’ aan.

De barokke kerk Iglesia de San Luis de los Franceses is dan weer iets helemaal anders. Er bestaat geen twijfel over dat deze kerk op en top katholiek is. Een protserige voorgevel zoals wij zeggen. Wie protsig niet kent komt al ver met weelderig, maar dan op een negatieve manier ;).

In Macarena vind je nog goed bewaarde overblijfselen van de oude stadsmuren, waar Caesar himself ooit de opdrachtgever van was. Ook de gele toegangspoort El arco de la Macarena staat nog overeind.

Als je door de poort loopt kom je aan de basiliek van Macarena, één van de belangrijkste religieuze plekken van de stad. Ook toen wij er waren zat de kerk vol voor een misdienst. De benaming Macarena heeft trouwens niets te maken met de gelijknamige dans. De wijk is genoemd naar El virgin de Macarena, de heilige waaraan de basiliek is gewijd. Eén keer per jaar gaat er een heuse optocht door de stad met het beeld van La Macarena, dat je dus in deze kerk het hele jaar door kan gaan bewonderen.

Voor wie meer wil weten over de mudejarstijl kan naar het Centro del Mudéjar in het Palacio de los Marqueses de La Algaba (een hele mond vol), dat gratis te bezoeken is. Mudejar betekent letterlijk ‘hij die mocht blijven’ en dat slaat op de moorse elementen die werden getolereerd en zich vermengd hebben met onze Christelijke cultuur. Het was de eerste patio die we zagen, maar heel spectaculair was hij niet. In het museum keken we wat tegeltjes en lazen we wat meer over mudejar in en rond Sevilla. Leuke introductie!

Vervolgens trokken we naar het Alameda de Hercules, wat een levendig plein werd genoemd. Maar blijkbaar leeft dit voornamelijk ’s avonds en is dit de uitgangsbuurt van de stad.

Ooit was dit de grootste openbare tuin van Europa vol beelden. Daarvan zie je nu nog twee pilaren staan met onder andere een beeld van Caesar on top.

Hierna hadden we een hongerke en aten we onze eerste en beste tapas van de reis bij La Huerta Mediterranea. Eenvoudige kip met curry en moussaka smaakten nog nooit zo lekker. Zware aanrader!

Met een volle maag bezochten we Casas de Las Duenas. Maar dat was niet onze laatste stop van de dag. Want we hadden deze morgen natuurlijk Las Setas gespot en het beloofde een heldere zonsondergang te worden.

Metropol Parasol

Of het nu parasollen of paddestoelen zijn, daar ben ik nog niet uit, maar Las Setas roept bij iedereen wel een mening op. De enorme houten constructie (de grootste ter wereld) is niet bij elke local even geliefd en kreeg vandaar de niet zo rooskleurige bijnaam Las Setas, oftewel paddestoelen. Onder de parasollen vind je opgravingen uit de Romeinse tijd en een overdekte markt.

Maar wij wilden natuurlijk naar boven. Voor drie euro mag je van het uitzicht genieten en krijg je er een nog drankje bij. Opgelet: dit gratis drankje krijg je niet op het terras, maar beneden bij het naar buitengaan. Dat is niet echt duidelijk aangegeven.

De constructie is echt wel groter dan je denkt. Je kan er zeker even op rondwandelen en het uitzicht is fantastisch. De parasollen staan pal aan het einde van Macarenawijk waardoor je een groots uitzicht hebt over het centrum tot aan de Guadalquivir. Met een frontaal zicht op de kathedraal met Giralda. Ondertussen was het golden hour en dat zorgde voor zeer mooie plaatjes.

La Macarena was een mooie eerste kennismaking met deze zuiderse stad en staat dus voor mij niet langer alleen voor dat dansje op een foute party ;).

Meer lezen over Sevilla?

Welke zuiderse citytrip is jouw favoriet?

Sevilla #5: patio’s en tegeltjes in 2 echte Spaanse casas

13 februari 2019goanneliesLeave a comment

Begin november 2017 ging ik 4 dagen de winterzon opzoeken in het Spaanse Sevilla. Ik had niet echt verwachtingen van deze stad waardoor ik omver werd geblazen door de schoonheid, gezelligheid, palmbomen en het eten <3. Voor wie nog een winterse citytripbestemming zoekt kan ik Sevilla alleen maar warm aanbevelen. De stad veroverde snel een plaatsje in mijn top 3 van Europese steden.

Ik wist helemaal niet wat ik van een stad als Sevilla moest verwachten. Op onze eerste dag wandelden we al bladerend door onze reisgidsen om te kijken wat er in de stad te doen was. We belandden uiteindelijk aan Casa De Las Duenas, maar liepen door want het was met inkom betalen en we wisten niet goed of dit ons ding was. We keerden op het einde van de namiddag toch terug en waren op slag verkocht. Zo’n minipaleisje met een heuse patio en leuke tuinen, dat is Sevilla ten voeten uit.

Vandaag neem ik je dus mee naar de twee bekendste casas van Sevilla en vertel ik je waarom ze beiden zo bijzonder zijn en dus een bezoekje waard.

Casa palacio de Las Duenas

Las Duenas, ook wel Casa de Alba genoemd, is minder bekend dan zijn tegenhanger Casa de Pilatos. Het is nog maar enkele jaren open voor publiek. Tot 2016 woonde hier de duchess de Alba. Haar erfgenamen zijn nog steeds eigenaar, maar hebben besloten om er een soort museum van te maken.

Dat was ook meteen het unieke aan dit casa. Het lijkt alsof de duchess elk moment kan binnenwandelen om zich te nestelen in een zetel met zicht op haar patio. Het meubilair is allemaal nog aanwezig en ook de tuinen zijn zeer mooi onderhouden.

Je loopt door een mooie okeren poort naar binnen

Je betaalt 10 euro voor een ticket tot het paleis. Wij arriveerden in de late namiddag en het was er heerlijk rustig waardoor we het casa bijna voor ons alleen hadden. In de voormiddag werden er nog bussen Japanners gedropt, dus het is sowieso een aanrader om ofwel heel vroeg ofwel laat in de namiddag te arriveren.

Je komt binnen en meteen valt de paarse begroeiing van het gebouw je op. De voorgevel is echt prachtig.

Er staan bordjes die de volgorde van de ruimtes aangeven met steeds wat korte uitleg. Er is ook de mogelijkheid tot een audiogids. Via de paardenstallen kom je eerst in de tuin. Het is een typische stadstuin, maar dan met een Spaans tintje uiteraard. Fonteintjes, tegeltjes en heel wat verborgen hoekjes en kantjes.

En dan de patio. Er zijn amper woorden om die beschrijven. Zo kleurrijk, met zelfs in hartje november veel in bloei, inclusief prachtige palmbomen. Een geweldig plekje om te genieten in de schaduw in hartje zomer en ook in de wintermaanden nog de nodige zon mee te pikken. We zagen veel patio’s tijdens 5 dagen Sevilla, maar dit is met voorsprong mijn favoriet!

We namen veel foto’s en genoten van de sfeer die er hing. Je kan ook verschillende binnenruimtes en de kapel bezoeken. Naar boven mag je niet, maar de prachtige trap met tegeltjes is zeker het bekijken waard.

De combinatie van Moorse en Westerse elementen is overduidelijk. Het heeft allemaal ook iets (neo)renaissance-achtig. Er staan bovendien veel Griekse en Romeinse beelden in het paleis. Het was helemaal mijn stijl.

Er is nog een tweede patio, die iets soberder is met witte muren en okeraccenten, maar ook hier lijkt het me heerlijk om te zitten.

Uiteindelijk ga je via de voortuin weer naar buiten. Casa de las Duenas was voor ons de perfecte kennismaking met Sevilla op onze eerste dag en zou ons nog lang bijblijven. Ik vond dit het mooiste paleis dat we hebben bezocht denk ik. Misschien omdat we zo onvoorbereid waren en we er bijna alleen ronddoolden. In het Alcazar en in Pilatos was het drukker, dat zijn ook bekendere trekpleisters. Sla dit dus zeker niet over!

Casa de Pilatos

Nu we de smaak te pakken hadden bezochten we de dag erop ’s morgens het casa de Pilatos. In de reidsgids stond beschreven dat we er de mooiste patio van Sevilla te zien zouden krijgen. Meteen werd duidelijk dat dit paleis weer iets totaal anders was dan Las Duenas.

Toegang tot de benedenverdieping kostte 10 euro, voor 12 euro kan je ook naar boven, maar dit kan enkel met een begeleidde tour. Beneden is in ieder geval voldoende te zien en je krijgt ook een audiogids gratis mee.

Pilatos is echt een combinatie van Moorse Mudejar en renaissance. En dat merk je meteen want bij toegang kom je onmiddellijk op de prachtige patio terecht. Soberder dan Las Duenas, maar wat een details!

Er hangen bustes op van bekende Romeinse veldheren/nobelen/keizers. Zo spotte ik Cicero en Marcus Antonius, maar Caesar was bv. niet te vinden. Oh en de muren hangen vol, maar echt vol, met moorse tegeltjes, wat een pracht!

Het enige jammere aan dit paleis was dat we niet in de mooiste tuinen mochten wandelen. We konden enkel een foto nemen van veraf.

Aan de andere kant konden we gelukkig wel een stukje de tuin in en vonden we vooral veel bloempotjes en opnieuw tegeltjes

Via de trap, die helemaal betegeld is, kan je een glimp opvangen van de bovenverdieping. Misschien hadden we een klein beetje spijt dat we die tour hadden afgeslagen.

Ik snap waarom Pilatos als het pareltje van Mujedarstijl wordt aanzien en ik vind dit zelfs mooier dan het Alcazar. Het is allemaal wat afgelikter en heeft een minder bewoond gevoel dan Las Duenas, maar het is echt wel een must-see. Eigenlijk is dit de mooiste patio van allemaal, maar ons hart hadden we toen al wat verloren in las Duenas.

Beide palacios zijn dus zeker de moeite waard als je in Sevilla bent, durf verder kijken dan het Alcazar voor mooie Mudejararchitectuur.

Extra: casa de la Lebrija

En voor wie niet genoeg krijgt van deze casas of palacios. Ik vertelde al eerder over het Casa de la Lebrija, met opnieuw een prachtige patio met een vloer van Romeinse mozaïek en een prachtige gele buitenkoer.

Aan casas geen gebrek in Sevilla!

In welk paleis zou jij je het meeste thuisvoelen?

Sevilla #4: het centrum met de kathedraal

21 november 2018goanneliesLeave a comment

Sevilla heeft een klein maar interessant historisch centrum met maar liefst drie Unesco Werelderfgoedgebouwen. Het Alcazar is daar eentje van. Daarnaast heb je ook nog het Archivo des Indias (dat ik mij dus gewoonweg niet kan herinneren ook al moeten we daar voorbij gewandeld zijn, ik moet dus nog eens terug ^^) en de fameuze kathedraal met Giralda die beschermd zijn. Maar er is meer te zien in het centrum dan enkel de majestueuze kerk!

Santa Cruz & Alfalfa

Het historische centrum beslaat de wijken Alfalfa en Santa Cruz en na een voormiddag in het Casa de Pilatos (waarover later meer) wilden we het ontdekken tijdens een compacte wandeling die ons uiteindelijk tot op de top van de Giralda zou brengen.

Het centrum van Sevilla is gezellig met kleine straatjes waarin je letterlijk verlopen kan lopen. Mijn reisgenote volgde getrouw de kaart, ik ben van nature allesbehalve goed met een kaart, maar kan me na een aantal uren/dagen wel perfect oriënteren in zo’n stad. Die combinatie heeft ervoor gezorgd dat we nooit zijn verdwaald. Hoera!

De stoep in Sevilla is wel een probleem. Ofwel is er geen, ofwel kan je er net een halve voet op kwijt. En auto’s rijden er door elke steeg, ook de zeer smalle exemplaren… Het was dus af en toe wel goed uitkijken. Typisch mediterraans eigenlijk :).

P1090630 — Wat sfeerbeelden van de smalle straatjes

Eerste stop: de Iglesia del Divino Salvador. Naast de kathedraal één van de grootste kerken van de stad, gelegen op een tof pleintje. Het is een barokke kerk en dat zal je geweten hebben. Het interieur is bombastisch, over-the-top en dus op en top Zuiders.

Je bent fan of je bent niet. Ik zag al mooiere kerken maar sta nog steeds versteld hoe er ooit zoveel rijkdom naar kerken is kunnen gaan. Terwijl er waarschijnlijk mensen honger leden… Het zegt veel over de plaats die religie ooit gehad heeft in mensen hun leven en die het nog steeds bekleedt. Want ja, we zagen regelmatig heel wat Spanjaarden bidden in de kleinere kerken en de misdiensten zaten vol.

Je snapt wat ik bedoel met bombastisch he?

Om de binnenkant van de kerk te zien betaal je 3 euro, maar je kan ook meteen een combiticket kopen voor de kathedraal. En dat is echt een protip. Je moet dan bij de kathedraal niet meer aanschuiven. De kathedraal is naast het Alcazar de grootste trekpleister van de stad en dit waren ook de enige twee bezienswaardigheden waarbij wij een rij hebben zien staan (en dat in putteke november). Je bespaart er dus echt tijd mee om eerst de Salvadorkerk te bezoeken en daar alvast je ticketje te kopen (en dan ga je de kathedraal die velen malen mooier is ook nog eens meer appreciëren ;)).

Van de kerk stapten we richting het ayuntamiento, een woord dat ik nog kende uit de Spaanse les. Het stadhuis zit in een prachtig wit gebouw op het San Franciscoplein, een mix van laatgotisch met toch vooral renaissance-elementen. Ik ben fan! Op het plein vind je nog andere mooie gebouwen, onder andere de Nationale Bank. Het is echt het hart van de stad waar we de volgende dagen nog meermaals passeerden.

Aan de achterkant van het stadhuis vind je het groenere Plaza Nueva met appelsienbomen en het typische ruiterstandbeeld. Het is de ontmoetingsplaats in de stad en veel gezelliger dus dan het grote Franciscoplein.

Hier zou ik wel eens een namiddag mensen willen kijken op een bankje! Moorse invloeden vind je verspreid doorheen de stad. Die smeltkroes van gebouwstijlen deed me echt verliefd worden op Sevilla. Een gebouw zoals dit zie je niet zo vaak:

Toen hadden we toch wel een klein hongertje. Dankzij de reisgids belandden we in El Pinton. Een origineel eetplekje dat niet enkel richt op tapas. Het is dan ook de enige keer geweest dat Leen en ik ons eten niet gedeeld hebben. Porties waren zeker oké en lieten ruimte voor dessert. Dat we niet konden laten staan. Het interieur was vooral leuk. Vrij modern en toch met veel tegeltjes. Het doet zelfs wat Portugees aan.

De kathedraal

Hierna wandelden we richting kathedraal. Ik ben sowieso wel fan van kerken. De Sint-Pieterbasiliek in Rome staat uiteraard stip op nummer 1. Maar de Catedral de Santa María de la Sede beloofde wel wat. Het is de grootste gotische kerk ter wereld en de derde grootste kerk in Europa, na die in Rome en St-Pauls in Londen.

De kathedraal is gebouwd op de grondvesten van een vroegere moskee en een aantal elementen zijn behouden gebleven zoals de minaret die vandaag de naam Giralda draagt. De Giralda zou ook als voorbeeld genomen zijn voor de nieuwe bibliotheektoren op het Ladeuzeplein in Leuven en awel ja, het heeft er wel iets van.

Groot is het zeker, je bent wel even bezig met er gewoon rond te wandelen. Nadat we de ingang hebben gevonden, en dus de rij konden overslaan, kwamen we meteen de kerk binnen. Het is een gotische kerk dus geen bombastisch gedoe, maar sober met grote pilaren. En weinig glas-in-loodramen vond ik waardoor het best donker was binnen (en dus allesbehalve ideaal om foto’s te nemen).

Je bent binnen wel even zoet met alle kleine hoekjes en kantjes te bekijken. Een aantal bijzaaltjes hebben echt prachtige plafonds. Je vindt in de kerk ook het vermeende graf van Columbus waar je niet naar hoeft te zoeken door de vele toeristen.

Nadat we wat hadden rondgewandeld binnen, beklommen we de toren naar de top van de Giralda. Ik had wat schrik voor de tocht, maar het waren gelukkig geen trappen. Enkel steile opkantjes, steeds per vier voor elke verdieping. Het ging goed vooruit en was niet zo zwaar naar mijn mening. De gangen zijn breed dus het is ook te doen voor mensen met een beetje claustrofobie. We waren vrij snel boven. En wat een uitzicht!

Je verlaat de kerk langs een tof binnenpleintje. Tijd voor een obligatoir fotomoment:

Ook een must-take foto: de Giralda vanuit de poort van het Alcazar.

De kathedraal mag je echt niet overslaan bij een bezoek aan Sevilla. Ook al is gotiek niet mijn meest favoriete bouwstijl, de grootte van het gebouw is overweldigend en de Giralda steekt mooi af met het sobere kerkgebouw. Ook het uitzicht is de moeite waard.

Nog een mooi random gebouw in het centrum

Langs de tuinen van Murillo wandelden we terug naar het hotel. Dromend van torentjes en tapas was het bijna weer tijd voor een nieuwe dag ;).

Meer lezen over Sevilla?

Wat is mooiste/interessantste/meest speciale kerk die jij al hebt bezocht?

Sevilla #3: rond de Guadalquivir + Casa de la Lebrija

9 september 2018goanneliesLeave a comment

Begin november 2017 ging ik 4 dagen de winterzon opzoeken in het Spaanse Sevilla. Ik had niet echt verwachtingen van deze stad waardoor ik omver werd geblazen door de schoonheid, gezelligheid, palmbomen, het eten <3. Vorige keer lazen jullie hoe we een voormiddag spendeerden in het prachtige parque Maria Luisa. In de namiddag trokken we richting de rivier.

Rond de rivier

De Quadalquivir loopt dwars door de stad en verbindt het centrum met de volkse wijk Triana, waar je het hart van de Flamenco kan vinden. Vanaf het park wandelden we langs het water richting Torre del Oro.

De Torre del Oro is een middeleeuwse uitkijktoren die ooit deel uit maakte van de stadsmuren. Nu kan je een scheepvaartmuseum in de toren bezoeken en zo kan je er ook bovenop. Dat hebben wij niet gedaan. Maar ik heb een zwak voor torentjes dus probeerde ik het langs alle kanten op de foto te krijgen.

We lieten de rivier even achter om onze maag te vullen. We passeerden het hospital de Caridad en kwamen uit bij El Postiguillo. Een tapasbar met stierenkoppen aan de muren.

Sevilla is niet alleen de broeihaard van de Flamenco, maar ook het stierenvechten vindt zijn oorsprong in het warme Andalusie. De Plaza de Toros is de oudste stierenarena van de stad. Deze kan je enkel bezoeken via een rondleiding (we lieten dit aan ons voorbijgaan). In de zomer kan je ook effectief gevechten meemaken. Wat ik nooit zou willen doen, maar tradities fascineren me, zo ook deze.

We wandelden de brug over richting Triana waar we het Castillo de San Jorge passeerden en de mercado de Triana doorwandelden waar locals hun inkopen deden. Wandel je verder langs het water en steek je de volgende brug weer over dan kom je aan het station. Daar vind je een prachtige streetartmuur.

De muurschildering van het slapende kind (El Niño) is een beschermd werk en mag niet overgeschilderd worden. Hierna staken we brug opnieuw over om richting het museum van moderne kunst te wandelen, maar daar was geen doorgang en dus moesten we het hele eind terug. The joy. Je blijft dus best aan de kant van het station en steekt de brug recht voor het oude klooster over (je ziet de schoorstenen al van ver uitsteken).

Aan de overkant vind je onder de brug de jardin Americano, nog een overblijfsel van de wereldtentoonstelling. Het is een – niet meer zo goed onderhouden – park met een cactus- en watertuin.

Het Monasterio de la Cartuja was oorspronkelijk een fabriek waar aardewerk en keramiek werd gemaakt voor het een klooster werd. Ondertussen is het centrum voor moderne kunst (CAAC) hier gevestigd. Het is bepaalde dagen gratis te bezoeken voor EU-burgers. Wij trokken verder omdat we nog een ander doel hadden: het bezoeken van een paleis in het hart van het centrum.

Maar niet voor we ons te goed deden aan een super lekker ijsje. Bij Puro & Bio maken ze heerlijk artisanaal biologisch ijs. Het was die dag best warm in Sevilla, maar dan nog was het echt van het lekkerste ijs dat ik al gegeten heb (we gingen de dag erna dan ook terug). Aanrader!

Casa de la Lebrija

Laatste stop van de dag was dit ‘palacio’. Dit huis is kleiner dan de andere palacio’s die we bezochten en zit wat verborgen in een klein straatje. Maar het herbergt een prachtige patio met een vloer in Romeinse mozaïek. Ja kijk, daar werden wij gelukkig van #sorrynotsorry. Je betaalt 6 euro om de begaande vloer te bekijken en 9 euro om ook een rondleiding te volgen boven.

Het is niet dé toeristische trekpleister en het is er ook niet bijster groot. Maar als je nog wat tijd over hebt vind ik het wel echt de moeite. De hertogin van Lebrija had zeker smaak toen ze dit pand inrichtte en naast de patio werd ik vooral ook verliefd op het felgele buitenkoertje. Geef mij een boek en laat me hier ontspannen lezen. Dat moet echt zalig zijn.

Hierna aten we heerlijke taart bij Orfeo. Een niet hipster koffiezaak waar locals met hun kinderen komen ontspannen. We brachten nog een bezoek aan de basiliek de Jesus de Gran Poder met een houten Christusbeeld waarvan je hiel kan aanraken om zijn zegening te ontvangen. Het plein voor de kerk is gezellig en volks.

Toen was het echt wel tijd om ons neer te zetten voor we ons bed opzochten. In de buurt van ons hotel (vlakbij bij de tuinen waar onze dag was gestart) dronken we geweldig goede wijn en aten we heerlijke tapas in Vineria San Telmo. Een iets duurdere tapasbar, maar dat proefden we dan ook in de kwaliteit van de wijn en de speciale smaakcombinaties.

Meer lezen over Sevilla?

Hou jij ook zo van steden waar een rivier doorloopt?

Sevilla #2: Parque Maria Luisa en omgeving

4 maart 2018goanneliesLeave a comment

Voor de wereldtentoonstelling van 1929, je weet wel de roaring twenties, werd de wijk Prado stevig onder handen genomen – lees vol mooie gebouwen geplant die niet per se een nut hebben – waardoor het nu nog steeds een toeristische trekpleister is met het Plaza de Espana als hoogtepunt. Wij vertoefden een voormiddag in deze chique wijk en namen veel te veel foto’s. Deze route is ideaal voor een eerste bezoek aan Sevilla en bij mooi weer uiteraard :).

Op weg naar het park

Achter het Alcazar bevinden zich de jardines de murillo, een klein park met in het midden een monument voor Columbus. Wij aten er churros in het ochtendzonnetje. Het is best wel vreemd dat churros de lokale zoetigheid is daar, maar dat je deze vooral ’s morgens kan krijgen. Maar do as the locals do denk ik altijd, dus voor 1 keer konden die calorieën me echt niet bommen (hebdem?).

Eens je dit park uit bent kan je meteen het parque Maria Luisa binnen wandelen, maar wij besloten nog even langs de universiteit te gaan. Die is gevestigd in een oude tabaksfabriek, de eerste van Europa, en het was bij opening het tweede grootste gebouw van Spanje. Mooie gangen en uiteraard patio’s volgen elkaar op, maar dan in een iets industrielere sfeer.

Loop je uit de universiteit de brede boulevard langs het park af dan kom je voorbij nog een heel aantal andere gebouwen die zijn neergezet specifiek voor de wereldtentoonstelling. Onder andere een theater en een museum voor wetenschap. Op het einde van de laan kom je op een druk kruispunt langs het San-Telmo paleis waar je een schattig uitkijktorentje vindt. In die toren ontmoette Mercedes haar toekomstige man, koning Alfonso XII. De toren wordt sindsdien het naaiatelier van de koningin genoemd.

Hierna wandel je wel het park in en stap je richting het Plaza de Espana waarvan je de torens al kan spotten. Onderweg kom je langs de bekendste boom van het park: het monument voor de dichter Becquer. Het is een ode aan de liefde in zijn verschillende vormen en wij konden nog net rustig een foto nemen voordat een hele klas schoolkinderen aan de boom werd gedropt.

Plaza de Espana

Het Plaza de Espana is misschien wel de bekenste bezienswaardigheid van Sevilla. Het is neergezet om te imponeren en dat doet het ook decennia later nog altijd. Het is een halfrond plein met zuilengalerieen, 4 bruggen en een fontein in het midden van het plein. Onder de zuilen worden de 52 provincies van Spanje afgebeeld. Verschillende films werden opgenomen op dit plein, waaronder enkele scènes voor Star Wars. Wij namen grondig de tijd om alle hoeken en kanten te verkennen én op de foto vast te leggen uiteraard.

De enige opmerking die we bij dit prachtige plein maakten is dat het zo nutteloos is, het is neergezet voor de pracht en praal. En oké met het Atomium en de Eiffeltoren heb je dat ook. Het is ook wel goed voor het toerisme en de economie want een stad zonder trekpleisters daar wil niemand naartoe. Maar toch. Het werd allemaal nog wat meer confronterend toen we zagen dat sommige gebouwen toch effectief in gebruik waren. Voor de dienst asiel en migratie. Vluchtelingen stonden er aan te schuiven voor papieren terwijl Japanners probeerden om hen vooral niet mee op de foto te zetten. Elk mes snijdt jammer genoeg aan twee kanten.

Parque Maria Luisa

In het park kan je verkoeling zoeken en vind je bijzonder veel mooie, schattige plekjes. Fonteinen en tegeltjes liggen om elke hoek. Hoewel je ziet dat niet alles meer nieuw is, is het toch fijn om even rond te wandelen en in de zomer kan je er deugddoende verkoeling vinden.

In het midden van het park vind je het Amerikaanse plein waar je verscheidene musea kan bezoeken, o.a. het archeologisch museum. Wij bekeken enkel de gebouwen, opnieuw neergezet voor de wereldtentoonstelling, langs de buitenkan, en zaten in het zonnetje te genieten, even die vestjes uit en de zonnebril op!

Voor al die bezoekers aan de wereldtentoonstelling moest er natuurlijk ook overnachting voorzien worden. Het hotel Alfonso XIII is opgetrokken in mujedarstijl. Er effectief slapen is een aanslag op de portemonnee, maar wij wandelden er voorbij langs de brede boulevard Calle San Fernando die je zo weer bij de universiteit brengt.

Ik blijf verwonderd staan hoe prachtig mujedar wel niet is

Eigenlijk echt wel raar dat een hele wijk puur wordt opgetrokken voor een wereldtentoonstelling. Het is echt het ene prachtige gebouw na het andere. Nadien was het tijd voor eten en trokken we richting de rivier en al het moois dat daar te zien is, maar dat is voor de volgende keer :).

Meer lezen over Sevilla?

Wat is jouw volgende citytrip?

Sevilla #1: het Alcazar

14 januari 2018goanneliesLeave a comment

Begin november 2017 ging ik 4 dagen de winterzon opzoeken in het Spaanse Sevilla. Je leest het goed: dit is de eerste post die ik hiervoor publiceer. Ik ben altijd super enthousiast over mijn tripjes en dat is met Sevilla zeker niet anders. Ik had niet echt verwachtingen van deze stad waardoor ik omver werd geblazen door de schoonheid, gezelligheid, palmbomen, het eten <3. Maar dat maakt het ook net zo moeilijk om er iets over neer te schrijven. Want er is zoveel te vertellen. Enfin, ik heb besloten om het voorlopig even omgekeerd aan te pakken en jullie als eerste te vertellen over onze laatste dag in de Andalusische hoofdstad. Omdat het kan ^^.

Toen hadden we namelijk een concreet doel: het koninklijk paleis bezoeken. En dat paleis is een mooie samenvatting van alles wat we daarvoor al hadden gezien: mujedararchitectuur, patio’s en mooie tuinen vol fonteinen en tegeltjes.

Een stevig ontbijt

Bij een bezoek aan het paleis hoort natuurlijk een koninklijk ontbijt (binnenkopper dit ^^). Niet ver van de ingang bevind zich een leuk pleintje in een smal eeuwenoud steegje. Bij Salt & Sugar is het al zoetigheden wat de klok slaat, maar wij kozen voor iets gezonder (vers fruit met yoghurt en toch ook een versgebakken koekje voor onderweg). Je moet er wel vroeg bij zijn om één van de weinige plekjes te bemachtigen.

Het Alcazar

Het Alcazar van Sevilla is nog steeds een officiele koninklijke residentie, wat wil zeggen dat de Spaanse koning en koningin er af en toe hun intrek nemen in voor het publiek afgesloten vertrekken. Het paleis werd in de 10de eeuw gebouwd en doorheen de eeuwen verbouwd waardoor het ondertussen een mix van allerlei architecturale stijlen is. Het paleis is, samen met de kathedraal en het Archivo des Indias, ook Unesco beschermd. En nog een weetje: in het paleis werden enkele scènes van Game Of Thrones opgenomen.

Je vindt het paleis naast de twee andere beschermde monumenten in de middeleeuwse wijk Santa Cruz. Als je niet veel tijd hebt in de stad is deze wijk de place to be. Het is bijgevolg ook de meest toeristische wijk.

De toegangspoort tot het paleis. Maakt deel uit van de moorse vestigingsmuur die het volledige paleisdomein omringt.

Aangezien we op onze laatste dag tegen een uur of 5 op de luchthaven moesten zijn wisten we dat we dat we geen gigantische wandeling meer konden maken en best een grote bezienswaardigheid hielden voor deze laatste voormiddag. Wat we op voorhand niet hadden bedacht is dat het op zaterdag nog wel een pak drukker zou zijn in het centrum en dat er dan ook heel wat Spanjaarden de meest toeristische ‘attractie’ zouden bezoeken.

Enfin, we hadden geen tickets op voorhand en dus was het even aanschuiven. Met even bedoel ik een 20tal minuten. Dat viel op zich wel mee. Weet dus dat online tickets bestellen een goed idee is als je de wachtrij wil vermijden 😉 Tickets kosten 9,50 euro. Ik vind dit een zeer schappelijke prijs.

Wij – lees twee vrouwen die echt elk hoekje en kantje gezien wilden hebben en er uitgebreid foto’s van wilden nemen en even in op een bankje in één van de tuinen uitgerust hebben – deden er meer dan 3 uur over om alles gezien te hebben. Een normaal persoon waarschijnlijk iets minder :p. Meer reken sowieso een kleine 2 uur als je ook door de tuinen wil wandelen.

Moors meets katholiek

Toegang tot het moorse gedeelte van het paleis

Eens je de poort doorloopt kan je links en rechts enkele kleinere gebouwen met patio’s bezoeken. Rechtdoor loop je het moorse paleis in mujedarstijl binnen. Mujedar is een architectuurstijl die een combinatie is van Katholieke en moorse elementen. Lees: tegelmozaïeken (moors) en heel veel overdadigheid (katholiek). De Mujedarstijl is trouwens enkel te vinden in dit deel van Andalusië.

Dit is bij uitstek het meest weelderige gedeelte van het paleis met de ambassadeurszaal met indrukwekkende koepel als hoogtepunt. Ik heb de koepel wel 25 keer gefotografeerd omdat ik dacht dat het heel moeilijk ging zijn om dit mooi op foto te krijgen, maar achteraf bleek dat de eerste al best gelukt was, LOL. Het was ook wel een beetje survival of the fittest met alle mensen daarbinnen. Sowieso is het in het moorse gedeelte over de koppen lopen.

In het midden vind je de patio de las Munecas (ik geef het toe, dit komt uit de reisgids ^^). Je kijkt je ogen uit.

P1020312 — Die dag scheen de zon volop, overbelichte witte delen op de foto waren dus niet te vermijden.

Wat verderop vind je het paleis van Karel V, dit is opgetrokken in gotische stijl. Maar Spanje zou Spanje niet zijn als ze hier een hele dosis kleur bovenop doen. Het hele gebouw baadt in het geel, oker of oranje.

P1100406 — Wat een heerlijk plekje is dit!

Tuinen en patio’s

Achter de gebouwen vind je allerlei kleine schattige patio’s met steeds één zekerheid: een fontein met tegeltjes.

P1020249 — De zon scheen nogal fel in mijn ogen. Credits @leenvdb

Heb je even genoeg van architectuur en toeristen dan kan je de tuinen in wandelen. En daar ben je wel even zoet mee! De tuinen weerspiegelen ook zeer mooi de verschillende tijdsperiodes: een strakke 19de eeuwse tuin, een dromerige Engelse tuin, Romeinse invloeden, een doolhof en veel palmbomen!

Je gaat het paleis buiten via het Patio de las Banderas, een sober pleintje met sinaasappelbomen. Hier heb je een prachtig zicht op de Giralda van de kathedraal.

Ik begrijp waarom mensen dit de topbezienswaardigheid van Sevilla noemen. Het vat namelijk de stad mooi samen: de architectuur, de begroeiing, de geschiedenis… Ik vind dit dus zeker een must-see. Maar het is natuurlijk ook een toeristische trekpleister. Als je het allemaal wat rustiger wilt kan je ook één van de kleinere paleizen bezoeken, maar daarover later meer!

Welk paleis vind jij absoluut de moeite om te bezoeken?