Label: Ergernissen

Ons ergens aan ergeren, we doen het allemaal. Aan grote dingen. Maar vooral aan kleine dingen. Talitha noemt het pet peeves. Dingen die andere mensen doen en waar je een hekel aan hebt. First world problems dus eigenlijk. Maar oh zo leuk om van je af te schrijven als een ware Cruella De Vil en jezelf in te herkennen (dat doe ik toch altijd bij Talitha haar stukjes ^^).

Gelukkig lijkt het nu, met de hele lockdown, een ideale periode om me niet zo hard te ergeren. Ik zie nog amper mensen, zit niet meer in de auto en het is hier best stil. Maar, een crisis dat brengt het beste en het slechtste in mensen naar boven en jawel ik heb me toch weer geërgerd de afgelopen weken. Digitaal vooral en steeds op minstens anderhalve meter afstand wel te verstaan.

Vandaag dus een special corona edition van deze rubriek, zodat jullie nu allemaal veilig vanuit jullie kot ‘OH MY GOH JA DAS ZO HARD WAAR’ kunnen roepen. Graag gedaan.

Disclaimer: ik waarschuw jullie wel op voorhand, ik rage iets meer dan normaal. It’s not you, it’s me. Ik hoop oprecht dat niemand van mijn lezers Jeanine heet of zich aangesproken voelt door Jeanine. Elke gelijkenis met bestaande personen berust geheel op toeval.

• Mensen die deze situatie ideaal vinden om situaties en emoties te gaan vergelijken. Oh zo, ge vindt het erg dat Werchter is afgelast? GE MOEST U SCHAMEN, BRAND IN DE HEL. Er zijn wel mensen aan het sterven. Of nee wacht, eenzame ouderen zijn de echte slachtoffers van deze crisis. Of singles, alleen op een appartement, zonder tuin. Of leerkrachten die nu harder moeten werken. Goh en al die zorgverleners, dat is pas hard werken! Maar jah, die hebben tenminste nog een job, dus waarom klagen? Er zijn kei veel mensen die de eindjes de komende maanden niet aan elkaar kunnen knopen omdat ze tijdelijk werkloos zijn nu. Oh dat doet me denken aan de arme kindjes die al arm waren, hoe gaan die de les nu volgen zonder laptop? Goh en in Afrika zijn ze arm, hebben ze al honger en nu dit erbij. Dan mogen wij toch niet klagen hé, Jeanine. Beetje zagen dat de vakantie niet kon doorgaan, ge hebt ten minste nog niemand dierbaar verloren… Stop hiermee mensen! Iedereen weet dat de echte slachtoffers van deze crisis al die influencers zijn die nu geen avocado toast meer kunnen Instagrammen vanuit een hippe koffiebar. #RIP
• De sensatiebeluste media die het nodig vinden om elke communicatiewet te overtreden, wat de situatie alleen maar verergert. Zo is allang wetenschappelijk bewezen dat je fout gedrag zo weinig mogelijk moet tonen, want dan gaat iedereen het foute gedrag net vertonen (de mens is een kuddedier weet je wel). Dus wat doen ze? Ze tonen die ene lange rij aan het ijskraam, of die ene groep jongeren in het park. Terwijl 90% van de mensen helemaal niets fout doet. En waardoor iedereen nog kwader wordt op elkaar en nog meer gaat rebelleren. Well done, aan al die mensen die hun communicatiediploma bij een zak chips hebben gekregen.
• Alle theorieën over het ontstaan van de crisis (Het is allemaal de schuld van 5G! En van China!) en het feit dat mensen daarin meegaan. Ja, dat is ergerlijk, maar wat nog erger is zijn die reeks oneindige artikelen over hoe de toekomst er zal uit zien. ‘Het zal nooit meer zijn zoals voordien’, ‘In augustus krijgen we een tweede piek’, ‘Geen reizen tot eind 2022’ én dat die allemaal op NIETS gebaseerd zijn. We weten nog niets over dit virus en waar het naartoe zal gaan. We weten niets, hoe kunnen we daar dan artikels over schrijven? Welke journalist neemt zichzelf serieus tijdens het schrijven van zulk artikel vol assumpties en loze voorspellingen van één of andere mens die zichzelf tot expert heeft gebombardeerd omdat die nu niets meer kan verdienen aan avocado toast foto’s?
• Zo komen we bij een zeer gevoelig puntje. Ik heb het waarschijnlijk gemist, maar ergens kon je de afgelopen weken een gratis cursus viroloog volgen waarna je een diploma kreeg zodat je de rest van je leven voor viroloog mag spelen. Mark Van Ranst heeft er nog nooit zoveel collega’s bij gehad. Jeanine heeft dit diploma nu trouwens hangen naast dat van politiek analist, bondscoach en een certificaat ‘zesde zintuig’, want iedereen die de cursus gedaan heeft, beschikt standaard over ‘een vooruit schrijnend inzicht’, waardoor de toekomst voorspellen een eitje wordt.
• Het feit dat jongeren de schuld krijgen van alles en dat ze zich niet aan de regels houden. Terwijl ons Jeanine in de supermarkt haar kar in de weg laat staan terwijl ze op zoek is naar de meest rijpe mango (want ge betaalt daar wel 40 franc voor hé) en daardoor elke mango aanraakt, want handschoenen moet de overheid maar gratis opsturen (daar gaat ze zelf geen geld aan geven hé). En dan klagen aan de kassa dat ze met bankcontact moet betalen want dan wordt hare overrijpe mango wel afgerond naar boven hé. Ah en daar zeg, ons Irma, lang geleden? Hoe is met de kleinkinders? Amai zeg, wat is die onbeleefde troela weer vies naar ons aan het kijken Irma, het zal er wel een zonder kinders zijn want zie wat er allemaal in haar kar ligt. De jeugd van tegenwoordig hé, Irma. Ze moesten een keer een echte oorlog meemaken. (Ze bedoelt ‘gelijk ons ouders’, want ons Jeanine heeft zelf de oorlog niet meegemaakt hoor, ze is een boomer die haar villa op haar 40 heeft kunnen afbetalen en op prepensioen kon tien jaar later).
• Ons Jeanine die zonodig op elke politieker moet kunnen zeiken nu, want het zijn toch allemaal INCOMPETENTE IDIOTEN. Om dan tijdens de volgende verkiezingen toch weer te stemmen op dezelfde idioten, want de groenen en de sossen dat zijn pas echt dieven. Jaja, Jeanine, het zal wel allemaal.
• Containerparkmensen. Wie zijn ze? Wat doen ze? Wat drijft hen? Stel nu dat je door een wereldwijde crisis je huis niet meer uit mag, behalve om naar het containerpark te gaan. Dan zou toch niemand dat doen? Want wie gaat er nu vrijwillig naar een containerpark, toch?
• Al die mensen die hun lief, die ze ochgot drie weken kennen, toch per se elk weekend moeten zien want #missyousomuch en zeg hou u nu toch gewoon is even een paar weken in. Tis crisis voor iedereen. We leven in 2020: er is Whatsapp, Zoom en je vindt wel ergens opwindende content online, als de nood echt hoog is. (Heel gevoelig puntje want ik mis mijn lief enorm en zou ook graag tot daar rijden, maar het mag niet :'().
• Al die mensen die normaal altijd van die domme uitspraken doen als ik hun vertel dat ik misschien geen kinderen wil. Zoals daar onder andere zijn: ‘Wacht maar, binnenkort zal je biologische klok wel beginnen tikken’, ‘Vrouwen zijn gemaakt om moeder te worden’, Je krijgt er zoveel van terug’, ‘Je gaat later zo eenzaam zijn zonder kinderen’. Wel diezelfde mensen, picture them, zijn nu elke 5 seconden aan het zeiken hoe hard dit leven met kinderen wel niet is. En dat ze die bengels van hen nu echt wel achter het behang willen plakken want ze missen zoveel me-tijd plots. En ze moeten dan nog werken ook, het zit hen echt niet mee. Grappig hoe diezelfde mensen nu ineens zoveel medelijden verwachten. Ik zie niet in waarom? WANT GE KRIJGT ER ZOVEEL VAN TERUG, is het niet Jeanine? 😎

Als ik me later eenzaam voel zal er gelukkig wel weer een pandemie zijn en kan ik hardnekkig blijven samenscholen op straat met mijn gang om dan eenzaam te sterven. Gelukkig heb ik dan geen kinderen en zal niemand mij moeten missen. Nu is het wachten op de eerste ‘wacht maar’-uitspraak na de lockdown zodat ik dit soort antwoorden kan uitproberen.

Waar erger jij je aan tijdens deze pandemie?

Ons ergens aan ergeren, we doen het allemaal. Aan grote dingen. Maar vooral aan kleine dingen. Talitha noemt het pet peeves. Dingen die andere mensen doen en waar je een hekel aan hebt. First world problems dus eigenlijk. Maar oh zo leuk om van je af te schrijven als een ware Cruella De Vil en jezelf in te herkennen (dat doe ik toch altijd bij Talitha haar stukjes ^^). Ik ging al eerder los over irritante mensen, taalfouten en met voorsprong datgene waarin ik me het meest in opjaag: het verkeer.

Vandaag: geluiden/lawaai waar ik niet tegen kan. Ik heb blijkbaar heel gevoelige oren ;).

• Het geluid van krijtjes op een schoolbord. Irritanter dan dat kan niet.
• Het geluid van knippende vingers of eender welk ander lichaamsdeel dat kraakt. Eikebah!
• Het geruis van een tv of radio die geen signaal ontvangt. Zet dat af!
• Nog erger: een micro die te dicht tegen de geluidsbox wordt gehouden. AUW. En mensen die dan niet doorhebben hoe dit komt en die micro daartegen blijven houden. Wilt gij ons allemaal doof maken ofwat?
• Piepende geluiden tout court: bv. in de trein of wanneer de batterij van het alarm bijna plat is.
• Mensen die praten wanneer ik in de sauna zit. Dat is hier geen café!
• Het getetter tijdens ochtendprogramma’s op de radio. Ik moet nog wakker worden. Speel gewoon muziek. Ik moet uw privéleven niet weten. Speel muziek. Dat is het concept van radio.
• Irritante reclames waarin 100 keer hetzelfde gezegd wordt. Lensonline staat echt aan top in dat klassement trouwens. Lensonline.
• Etende mensen die geluid produceren. We doen het misschien allemaal wel eens, maar sommigen wat vaker dan anderen ;).
• Lensonline.
• Zo van die mensen met een extreem bulderende lach die alles en iedereen moeten overstemmen. Lachen mag, maar how joh rustaaag soms.
• Een Antwerps of Kempens dialect. Sorry, ik vind dat echt niet mooi.
• Wanneer het geluid op tv ineens luider wordt, bv. door muziek of reclame. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om dat op elkaar af te stemmen?
• Mensen die heel luid praten of bellen in de trein zodat de hele coupé (en de coupés ernaast en de mensen in de trein die onze trein passeert en misschien zelfs de auto’s die stilstaan aan de overweg…) het hoort. Ik haat het wanneer ik ongewild moet meeluisteren en ik me eigenlijk wil concentreren op mijn boek, mijn gsm of het staren naar mijn voeten. I tell ya, vervelend!
• Mensen die te stil praten wanneer ik wel wil meeluisteren. Ah ja zeg! Inconsistent? Ik? Waar haal je dat?

Zo dat was het weer voor even. Zo eens goed afgeven, dat doet deugd soms ;).

Welk geluid kan jij echt niet uitstaan?

Ons ergens aan ergeren, we doen het allemaal. Aan grote dingen. Maar vooral aan kleine dingen. Talitha noemt het pet peeves. Dingen die andere mensen doen en waar je een hekel aan hebt. First world problems dus eigenlijk. Maar oh zo leuk om van je af te schrijven als een ware Cruella De Vil en jezelf in te herkennen (dat doe ik toch altijd bij Talitha haar stukjes ^^). Vorige keer: de menseneditie. Vandaag laat ik even zien wat een absolute taalneuroot ik ben.

Iedereen rondom mij maakt deze fouten en voor alle duidelijkheid: ik soms ook. Als ik niet goed nalees, niet echt wakker ben, of beïnvloed word door de mensen rondom mij en hun fouten overneem ^^. Mijn bio op het werk is dan ook: allergisch aan alle taalfouten, behalve die van mezelf. #Zelfkennis. Maar het is zo heerlijk om te klagen over taalfouten, dat lucht zo op. Really, moet je ook eens proberen.

Dit is mijn lijstje:

• Heten en noemen door elkaar halen. Ik ben ondertussen al veranderd in een heuse verbeterrobot als ik het woord noemen nog maar hoor of ruik. Want spoiler alert jongens: het is bijna altijd heten. En jullie zeggen bijna altijd noemen. Zien jullie het probleem?
• Mensen die spaties zetten tussen een woord en het leesteken dat bij dat woord hoort. Ja, er zijn talen waarbij ze dat doen. Maar in het Nederlands niet. Leestekens zweven niet, oké?
• Mensen die een d plakken aan een werkwoord waar geen d inzit. Dan is het nooit dt he jongens! Maar echt nooit. Dat kan niet. Want er is geen d in de stam. Of kreeg je de d er gratis bij?
• Zelfde categorie: mensen die een t plakken aan een voltooid deelwoord dat eindigt op d. Het principe is juist dat je kiest tussen een d en een t. Dt kan nooit in de verleden tijd. Of denk je dat je met dt sowieso correct bent omdat de juiste letter er wel staat?
• Mensen die jouw en jou en u en uw door elkaar halen. Dit is echt een taalfout die ik gewoon niet snap. Iets is bezittelijk of niet. En anders is het gewoon zonder -w.
• Mensen die overal in de zin komma’s zetten. Nederlands is niet hetzelfde als Engels. Nu niet, nooit niet.
• Mensen die elk woord langer dan 4 letters in stukken kappen en zaken van elkaar schrijven. Opnieuw: het is geen Engels hé! Ja het is contentmarketingbureau (Talitha, ik heb opgelet hé) en onlinemarketingplan. Dat ziet er niet uit en is zeer onhandig als titel op een te kleine slide in een presentatie (the struggles van een marketeer ja). Maar is het zo. Danku.
• Mensen die te veel woorden toevoegen aan een zin die eigenlijk echt niets bijdragen. Zoals eigenlijk echt in de vorige zin ;).
• Te veel bijvoeglijke naamwoorden gebruiken in één zin. Als Tom Lanoye dat wil doen, fine. Maar kies er gewoon eentje die echt waarde toevoegt aan wat je wil zeggen.
• Ik heb ook echt een hekel aan mensen die gewoon van die ultralange zinnen gebruiken om iets uit te leggen en die zinnen kunnen soms hele alinea’s worden en werken maar niet naar een punt toe en dat is echt heel irritant en als extraatje zetten ze dan ook nog eens een spatie tussen het einde van de zin dat er dan toch eindelijk aankomt en het leesteken . Je snapt mijn punt – punt intended ja – ;).

Als er nu een taalfout staat in deze post heb ik het zitten natuurlijk ^^. Maak jij vaak taalfouten? Of ben je ook zo’n irritante verbeteraar?

Ons ergens aan ergeren, we doen het allemaal. Aan grote dingen. Maar vooral aan kleine dingen. Talitha noemt het pet peeves. Dingen die andere mensen doen en waar je een hekel aan hebt. First world problems dus eigenlijk. Maar oh zo leuk om van je af te schrijven als een ware Cruella De Vil en jezelf in te herkennen (dat doe ik toch altijd bij Talitha haar stukjes ^^). Vandaag: de menseneditie. Want ergeren doe ik me toch vooral aan andere mensen. U bent bij deze gewaarschuwd!

• Oude mensen in de supermarkt op zaterdag. Ik heb echt niets tegen oude mensen die hele dagen tijd hebben om euhm niets te doen tijdens hun zuurverdiend pensioen. Maar ga dan gewoon niet naar de supermarkt op het enige moment dat het werkvolk – dat meebetaalt voor jullie pensioen – tijd heeft om naar de supermarkt te gaan. Er zijn nog altijd maandagen, dinsdagen, woensdagen, donderdagen en vrijdagen. Pas op uw kleinkinderen ofzo op zaterdag.
• Studenten op vrijdag op de trein tijdens de spitsuren met zo’n grote valies dat ze een Boeiing zouden kunnen neerhalen met het gewicht ervan. Ik heb echt niets tegen studenten die hele dagen tijd hebben om tijdens het academiejaar God weet wat te doen. Maar neem dan gewoon niet de trein op vrijdagavond tussen 5 en 6 als het werkvolk – dat meebetaalt zodat jullie inschrijvingsgeld niet de spuigaten uitloopt zoals in de buurlanden – naar huis gaat en het sowieso al megadruk is. Ofwel heb je les tot 4 en neem je de trein voor 5, ofwel heb je les tot 6 en neem je de trein na 6. Ga je niet naar de les, dan moet je überhaupt niet op mijn systeem komen werken, nah.
• Ambtenaren die bij alles wat je vraagt kunnen doen alsof je de eerste bent die dat ooit heeft gevraagd in heel hun carrière. En alsof je ze dan met een energievretend karwei hebt opgezadeld omdat ze iets moeten opzoeken op hun computer en dus Facebook moeten sluiten. Wat ontzettend irritant van mij zeg.
• Mensen die ineens blijven stilstaan in het midden van de stoep, het perron, het gangpad whatever. Want er is een bord dat ze moeten lezen, of ze moeten zo nodig een selfie nemen, of nog beter: ze hebben het lief al zeker 2 minuten niet meer gekust. Ga voor mijn voeten uit. En ga vooral opzij, aan de kant. Je weet wel, zo waar je niet in de weg staat.
• Mensen die op het moment dat je iets ongezonds in je mond wil stoppen beginnen over hun dieet, allergie of de nieuwe gezondheidstrend die ze willen volgen. Zo van ‘dat mag ik nu niet meer eten se’. Gruwelijk is dat. Ik ga dit toch even lekker opeten en daar van genieten en dat ga je me niet afpakken.
• Nieuwe gezondheidstrends tout court en de mensen die deze volgen. Uitspraken zoals ‘Brood is ongezond’. Ga weg, mensen eten al meer dan 100 jaar brood, wat geeft jouw het recht om dat niet meer te doen? Eet dat eens gewoon op.
• Hierbij aansluitend: hoe iedereen ineens in recordtempo een nieuwe allergie ontwikkelt. ‘Ik mag geen… – aangevuld door een willekeurig woord dat eindigt op -ose of -ase – eten’. Wel, ik ben ook allergisch, aan jullie. En het is sowieso niet erg respectvol ten opzichte van mensen die echt wel een voedselallergie hebben, dat is geen pretje geloof mij. Stel u niet zo aan.
• Mensen die in hokjes denken. Een bloedhekel heb ik eraan en je hoort het de hele dag door. ‘Ja maar, het is nogal een stille, dus die praat daar niet gemakkelijk over’ . Urghh, vraag het hem dan gewoon. ‘In zijn land is dat zo’. Ah ja, goed dat je het zegt. Misschien moet jij ook je eigen land gaan stichten dan, ergens op pluto ofzo. En de grootste lulkoekopmerking aller tijden: ‘Hij is voor de mannen (of vul eender welke minderheidsgroep aan), maar toch wel ok’. Weet je, hij is meer dan ok, jij daarentegen moet dringend naar de dokter (om je tong te laten amputeren) en vooral uit mijn ogen.
• Een categorie erger dan mensen: kinderen. Altijd en overal. En hun ouders. Ook altijd en overal.

Ik ga stoppen want anders heb ik letterlijk al mijn lezers beledigd vrees ik ^^. Herkenbaar?

Disclaimer: voel je vooral niet aangesproken, dit zijn – zoals ik al zei – kleine hekelpuntjes. Ik ben niet verzuurd, ik haat niemand. Ik doe zelfs sommige dingen onbewust ongetwijfeld ook. Dit lijstje is just for fun.