Soms wil je van de wereld verdwijnen. Je kan veel zeggen over Clouseau, maar ze weten iets vaak goed te verwoorden. Dansen, het is een mogelijkheid om een slechte dag te verjagen. Maar hoe pak ik dat nu aan? Hoe probeer ik er door te komen wanneer dat slechte gevoel me te pakken heeft?
Want slechte dagen, ze zijn er. Vaker dan ik zou willen. Soms zelfs enkele dagen achter elkaar. Er is ook geen vaste definitie van wat voor mij een slechte dag is. Dat kan met of zonder reden gewoon zo zijn. En het is soms verdomd moeilijk om er mee om te gaan. Een slechte dag past namelijk nooit in de planning (zeker niet van een perfectionist).
Accepteren
Dat ik vandaag niet de beste versie van mezelf kan zijn. Ik zal vandaag Mary Poppins gewijs niet supercalifragilisticexpialidocious gaan zingen (op een goede dag ook niet overigens, ik kan dat niet uitspreken ^^). Nee, soms voel je je kut (pardon my French) en is dat even nodig. Jezelf niet constant doen piekeren om het waarom, maar het gewoon accepteren kan dan al helpen. Op zoek gaan naar een oorzaak is allemaal heel nobel, maar gedane zaken nemen geen keer. Oorzaak of niet. Vandaag heb ik een slechte dag en dat is ok!
In bed kruipen
Eigenlijk ga ik op zo’n dagen altijd vroeg slapen. Om 21u mijn bed in. Moe ben ik meestal wel en vermoeidheid kan soms ook gewoon de oorzaak zijn van een slechte dag of week. Niets lijkt ’s morgens even erg als ’s avonds. Slaap doet verwerken. Slaap relativeert. En als het dat niet doet zorgt slaap er ten minste voor dat er weer enkele uren voorbij zijn. Weer dichter bij een goede dag dus.
Want dat is wel een belangrijke: niets duurt oneindig. Ook een slechte dag/week/tijd niet. Alles is eindig. Dat inzicht helpt me ook steeds vooruit.
Comfort entertainment
Die opgenomen documentaire, dat klassieke boek of die moeilijke yogales is niet voor vandaag. Neen, vandaag kiezen we voor die realityreeks waarbij het IQ van deelnemers opgeteld nog niet dat van je kat is, een misdaaddrama waarvan je het motief al na 2 minuten ziet aankomen en dat ene boek waar het hoofdpersonage haar leven nog meer overhoop ligt dan dat van jezelf. Guilthy pleasures worden dit vaak genoemd, ik noem het comfort entertainment. Het is er wanneer je het nodig hebt. En dat is op een slechte dag.
Ik herbekijk op zo’n moment ook vaak films en series die ik al 300 keer gezien heb (Casanova anyone?). Desnoods herbekijk ik een crosswedstrijd. Niet nadenken en kijken.
Alleen zijn
Heel veel mensen gaan net contact opzoeken op een slechte dag. En begrijp me niet verkeerd: ik vind erover praten heel belangrijk en ik heb genoeg mensen om me heen waarmee ik dat kan. Maar als het even niet gaat en er is geen aanwijsbare reden. Dan kruip ik mijn schulp. En dan ben ik even wat minder sociaal. Wat minder aanwezig. Laat mij maar gewoon even doen dan. Alleentijd is nodig om er weer bovenop te komen. Zodat ik snel weer fijn gezelschap ben.
Hoe ga jij om met een slechte dag?
Alleen zijn, lezen en muziek luisteren helpen. Maar Pitch Perfect en K3 zijn toch de ultieme tricks. Meekwelen en alles vergeten! 🙊
Ja idd meekwijlen, desnoods door de tranen heen, kan ook enorm helpen!
Alleen zijn en naar ‘comfort entertainment’ kijken helpt mij ook. Als het droog is graag ik ook graag wandelen, dan kan ik mijn gedachten even verzetten, ben ik buiten geweest in de frisse lucht etc.
Wandelen is idd ook wel ne goeie, dat doe ik te weinig!
Ik trek me ook terug, wil dan liever alleen zijn. Meestal leg ik dan wat trieste of nostalgische muziek op en dan zwelg ik daar helemaal in. Soms kan dat al eens deugd doen, zolang ik er niet in blijf hangen natuurlijk. En naar films kijken die ik al gezien heb, dat kan ook geestig zijn. Bridget Jones is er zo eentje :-).
Ik trek me dan ook meestal terug, neem een bad met een boek of kijk naar brainless televisie om vervolgens vroeg mijn bed in te kruipen. Want dat doet inderdaad deugd. Of ik probeer te gaan joggen en alle frustraties eruit te lopen.
Sporten is wat dubbel bij mij dan. Meestal heb ik er de energie niet voor maar eigenlijk kan het toch ook deugd doen op zo’n moment.
Accepteren is niet altijd makkelijk, maar wel een goeie reminder! Ik trek me meestal ook terug, probeer wat te lezen of te werken in de tuin of een wandeling doen met de hondjes.
Met de huisdieren bezig zijn helpt hier ook altijd.
Ik moet ook altijd eventjes alleen zijn en daarna moet ik net wel weer vollenbak mensen zien voor wat afleiding. Maar een eerste “klap” verwerk ik inderdaad ook liever alleen (met wat jankmuziek) 🙂
Jankmuziek vind ik wel ne moeilijke, soms sleept me dat dieper mee dan nodig. Dus ik ga richting hardrock meestal 😁
Alleen zijn is ook mijn reactie. Als ik mezelf wil afleiden helpt dansen of een (natuur)wandeling goed. Helaas ook soms comfort food, maar dat laatste zou ik niemand aanraden 😀
Oh ik kan makkelijk kilo’s chips en chocola binnenstoppen dan, maar dat is inderdaad geen oplossing 🙂
Op een slechte dag ben ik graag alleen… beetje lezen, een warm badje nemen, emo-eten 😉 … gewoon eventjes tijd voor mezelf heb ik dan nodig.
Dat snap ik helemaal!
Ik trek me ook terug. Met een boek, een serie, een wandeling, in de moestuin. Of ik werk het uit op het lief, ja dat ook, tot mijn schaamte!
Ik ben sowieso vrij prikkelbaar dan en werk het dus niet op 1 persoon uit maar ik kan wel fel reageren als je toevallig de verkeerde snaar raakt.