Ik moet iets bekennen. Je gaat het misschien niet begrijpen. Maar ik word er blij van. Uiteindelijk is dat toch waar het om draait, niet?
Zoals jullie al weten heb ik een passie voor alles wat met communicatie, marketing en reclame te maken heeft. Daarom zit ik in #BAS1516. Ik heb ondertussen een marketingknop in mijn hoofd waarbij de off-functie al lang is afgebroken. Er is geen ontkomen meer aan…
Zoals jullie al weten heb ik een passie voor het veldrijden. Ik besteed er belachelijk veel tijd aan. Ik ga naar de cross, ik (her)bekijk de cross op TV, ga op zoek naar alle nieuwtjes en weetjes die er maar te vinden zijn. Ik ben verkocht aan de sport. Er is geen ontkomen meer aan…
Maar er is iets wat jullie nog niet weten. Ik heb ook nog een grote liefde. Minder sterk dan mijn twee passies, maar wel aanwezig. Een liefde waar alle overgebleven tijd naar uit gaat. Naast #BAS1516, de cross, mijn sociale leven en mijn huisdieren ben ik bezig met deze liefde.
Ik heb altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Het was één van mijn favoriete vakken op school. Ik heb zes jaar Latijn gestudeerd omwille van het geschiedenisaspect aan dat vak. Verder dan interesse kwam het echter niet. Tot enkele jaren geleden.
Ik besefte dat er zoiets bestaat als een kostuumdrama, een film of serie gebaseerd op historische feiten. Ik was meteen verkocht. Bij boeken spreekt men van het genre historische fictie, een boek dat vertrekt vanuit de geschiedenis om een verhaal te vertellen. Ik bekeek dit jaar al heel wat kostuumdrama’s en ik las vele historische fictieboeken. Ik hou van deze vorm van entertainment. Er is geen ontkomen meer aan…
Hou ik dan van droge gechiedenisfeiten? Van eindeloze data van veldslagen? Neen! Ik hou van de mensen en de redenen waarom ze gedaan hebben wat ze hebben gedaan. Geschiedenis is immers niets meer dan een opsomming van feiten. Caesar werd vermoord in ’44 V.C., Henry VIII had zes vrouwen, de Franse Revolutie maakte een eind aan het Ancien Regime. Allemaal waar, absolute waarheid zelfs. Feitelijke informatie die we allemaal hebben moeten leren.
Maar waarom zijn de feiten wat ze zijn? Dat is de kunst van het interpreteren. Achter elke absolute waarheid zit een interpretatie. En dat maakt geschiedenis interessant. Waren de moordenaars van Caesar helden of nieuwe tirannen? Was Caesar überhaupt een tiran of een man van het volk?
Feiten zijn absoluut, waarheid is relatief.
Was Henry VIII een gewetenloze vrouwenmoordenaar of was hij bang om zijn onderdanen geen stabiele opvolger na te laten? Dat is interpretatie en elke interpretatie is per definitie subjectief. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een revolutie gestart vanuit de leuze ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’ geleid heeft tot een nieuwe vorm van dictatuur?
Een geschiedenisboek gaat naar mijn mening niet veel verder dan de opsomming van historische feiten. In historische fictie, of het nu boeken of series zijn, gaat de schrijver zaken interpreteren. En ja, daarbij worden sommige feiten fout weergegeven, soms worden er zelfs personages verzonnen. Maar de kracht van historische fictie is dat het echte mensen maakt van historische figuren. Het maakt de geschiedenis menselijker en probeert zaken eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Het daagt je als persoon uit om zelf eens na te denken over het waarom van de dingen. Over hoe alledaagse menselijke beslissingen de wereld vorm gegeven hebben zoals die nu is.
Dit is geen oproep om allemaal massaal geschiedenis te gaan studeren. Ik ben dat ook niet gaan doen. Dit is een ode aan mijn favoriete TV- en boekengenre: historische fictie. Of het nu verhalen zijn over het Oude Rome, Renaissance Italië of Tudor Engeland (mijn drie meest geliefde tijdsperiodes), elke keer wordt mijn beeld over wat er is gebeurd bijgesteld door de interpretatie van de schrijver/scenarist.
Verder is het ook gewoon inspirerend om te lezen over een tijd waarin er nog geen smartphones waren en nog geen Google. Een tijdperk waarin mensen nog echt keuzes moesten maken die het verschil konden uitmaken tussen leven of dood. Het plaatst mijn huidige leven steeds weer in perspectief. We hebben het allemaal zo slecht nog niet (hier in Europa dan toch…).
Ik beken dus zonder scrupules: historische fictie is een grote liefde van mij, er is geen ontkomen meer aan…
Wat is jouw favoriete entertainmentgenre?