Close
Gelezen in 2016 (+ leesdoelen 2017)

Gelezen in 2016 (+ leesdoelen 2017)

Net als vorig jaar wil ik even terugblikken op het afgelopen leesjaar. Ik stelde toen voor 2016 ook enkele leesdoelen. Even recapituleren: 25 boeken uitlezen (dat zouden er dan 8 (!) meer zijn dan in 2015). En liefst enkele klassiekers. Ambitieus? Ja, eigenlijk wel want 2016 was een jaar waarin ik amper vakantie heb gehad (in mijn enige week vrijaf tijdens de zomer ben ik dan nog 0 dagen thuis geweest…).

Gelukkig helpt Goodreads met het bijhouden van mijn reading challenge, dit zijn dan ook de resultaten. *Tromgeroffel* Jawel, de teller staat op 25. Sinds 30 december. Op het nippertje gehaald en dankzij een week kerstvakantie. Maar toch, we zijn aan 25. Wat betreft het aantal gelezen pagina’s strand ik op 11.052, ook dat zijn er een paar duizenden meer dan vorig jaar.

Het strafste vind ik dat mijn boeken nog dikker waren dan in 2015. Gemiddeld 442 pagina’s, en dan zijn er nog 2 dunne boeken die dit gemiddelde naar beneden halen. Ik zag iemand die ook 11.000 pagina’s las, maar dan wel 10 boeken meer aan haar gelezen lijstje kon toevoegen. Mijn keuze van boeken zorgt er dus voor dat het cijfer 25 niet zo fantastisch hoog klinkt, maar ik las dus wel heel veel in 2016. Meer nog, ik las nooit meer dan in 2016.

Een overzicht van mijn gelezen boeken vind je hier. Voeg me ook zeker toe als vriend op Goodreads.

p1050592

Klassiekers

Ik ben dit jaar dan toch eindelijk uit de startblokken geschoten met Project Klassiekers lezen. Ik las drie boeken die de noemer klassieker waardig zijn: Pride & Prejudice, Sense & Sensibility en Mansfield Park. De aandachtige lezer heeft al begrepen dat dit drie boeken van Jane Austen zijn. Ik wil graag haar 7 boeken lezen (ze staan dan ook zo mooi te blinken in de kast ^^) en dus ben ik bijna halfweg! Sense & Sensibility is tot nu toe mijn favoriet, benieuwd wat ik van haar andere boeken zal vinden.

Het komende jaar wil nog meer klassiekers lezen en ook van anders auteurs. Jane Eyre ligt alvast klaar voor januari. Heb jij nog klassieke aanraders voor mij? Of doe zelf mee met klassiekers lezen?

Historische fictie

“If you only read the books that everyone else is reading, you can only think what everyone else is thinking” – Haruki Murakami

Tja, deze quote zit er pal op (toch ook eens iets van Murakami lezen misschien?). Van de meeste boeken die ik las dit jaar (en waar ik van genoten heb!) zal jij waarschijnlijk nog nooit gehoord hebben. België is een land van thrillers en kookboeken, met af en toe eens een roman. Historische fictie krijgt amper aandacht. Ik lees dus steeds meer in het Engels, eerst uit noodzaak, ondertussen vind ik in het Engels lezen ook gewoon leuk en merk ik geen verschil meer met het Nederlands.

Maar dit jaar heb ik dus goed doorgelezen wat betreft historische fictie. Ik startte met de serie van Bernard Cornwell over Alfred De Grote. Echt geweldige boeken! Ik ben gestopt omdat er geen Nederlandse vertaling was van het volgende boek, maar in 2017 ga ik gewoon lekker verder in het Engels. Ook las ik de volgende twee kleppers van de Outlander boeken, Jamie en Claire kan ik echt niet loslaten.

Maar mijn lievelingsboek uit 2016 is The Queen’s Gambit van Elizabeth Freemantle. Een boek over Catherine Parr dat naast historisch vrij correct ook heel meeslepend is. Freemantle heeft echt sterke personages neergezet en een geweldige sfeerzetting, ik zat helemaal in het verhaal. Toen ik de laatste pagina omsloeg, wist ik dat waarschijnlijk geen enkel boek in 2016 hier over zou komen. En dat is ook zo gebleken.

Verder las ik maar liefst drie boeken die zich afspeelden tijdens de Engelse Rozenoorlogen, maar eentje uit Renaissance Italië (terwijl dat vorig jaar mijn topperiode was) en maakte ik kennis met nieuwe sterke vrouwen uit de geschiedenis. Ik las voor het eerst over Catherina De Medici en Catherine The Great. Het boek over de laatstgenoemde is misschien wel mijn tweede favoriet.

Romans & thrillers

Ik probeer elk jaar ook wat niet historische romans en thrillers te lezen. Vaak boeken die gehypet zijn, gewoon om te kijken of ze die aandacht waard zijn. Dit jaar deed ik dat betrekkelijk minder. Ik las mijn eerste Dan Brown, meteen de grootste teleurstelling uit 2016. Not my cup of tea. Robert Langdon doet het gewoon niet bij mij. Als je wel een goede psychologische thriller wil lezen moet je wat mij betreft bij S.J. Watson zijn.

Qua romans las ik het vervolg op Voor Jou. Niet gemakkelijk om zo’n topboek op te volgen, maar ik vond het best vermakelijk. Die andere Jojo Moyes roman van dit jaar (Vier plus één) was niet zo mijn ding. De meest recente Hosseini was weer genieten en ook Cécile (het enige Belgische boek dat ik las) heeft mij aangenaam verrast. Sowieso staan er voor volgend jaar weer enkele “populaire” boeken op het lijstje.

Leesdoelen voor 2017

Verder gaan met klassiekers lezen dus, liefst meer dan drie dit jaar. En wat die teller betreft: opnieuw 25 boeken lezen zou super zijn. Dat is 2 per maand en dus al meer dan genoeg ‘druk’. Ik plan namelijk ook enkele dikke boeken om te lezen: The Sunne in Splendour, Pillars Of The Earth, meer Outlander en wie weet eindelijk eens Game Of Thrones? Stiekem hoop ik natuurlijk op meer dan 25 ^^, maar ik wil vooral het aantal pagina’s doen stijgen. Een hoger getal dan 11.000. Dat lijkt mij uitdaging genoeg, of dat nu 20, 25 of 30 boeken worden in totaal.

En aangezien ik het aantal boeken niet verhoog is er nog wel plaats voor een extra challenge. Ik doe mee aan de Verbeelding Book Challenge. Omdat Kathleen zo geweldig is <3. Omdat de 30 puntjes een goede mix zijn van haalbare zaken (700 pagina’s, nieuwe serie, magie: bring it on!) en moeilijkere dingen (een auteur vinden die jonger is dan mij, een onafhankelijk boek, maar 200 pagina’s?). Ik denk dat ik gewoon een half jaar lees waar ik zin in heb en dan even kijk waar ik al sta. En mij laten inspireren door de andere deelnemers, ook dat is het leuke aan zo’n gezamenlijke challenge. Sowieso ga ik wel enkele puntjes moeten combineren met mijn 25 boeken. Ben echt benieuwd waar ik uitkom! Ik hou jullie op de hoogte!

Heb jij leesdoelen gesteld voor het komende jaar? Doe jij mee met klassiekers lezen of aan de #VerbeeldingBC2017? 

Disneyfeelings #1: beestig goed

Magie. We hebben er allemaal wel eens nood aan. Zeker in deze periode van het jaar. Gisterenavond trok ik met enkele vrienden naar de avant-première van Disney’s Beauty & the Beast: de musical in Flanders Expo in Gent. Hoofdrollen worden vertolkt door Josje Huisman (Belle), Jan Schepens (Beest), Peter Van De Velde (Lumière) en Dieter Troubleyn (Gaston). Meer informatie over de voorstelling vind je hier. Maar wow, ik was overdonderd! Prachtig decor, mooie kostuums, die herkenbare muziek & geweldige acteurs. Je moet echt gaan kijken!

Aan nostalgie en magie heeft een mens nooit genoeg. Vandaag zet ik daarom enkele Disneytoppers op een rijtje. Niet toevallig zijn dat allemaal films met dieren (of beesten ^^) in de hoofdrol.

Frank & Frey

In het Engels blijkbaar “The Fox and the Hound” en ik heb ook ontdekt dat er een vervolgfilm bestaat (moet ik zien!). Frank & Frey was als kind met voorsprong mijn all-time favorite. Ik heb de film over het laatst nog eens opnieuw gekeken en begrijp eigenlijk niet hoe ik dat als klein meisje emotioneel aankon. Ik heb echt liggen wenen. Er zitten best wat zielige momenten (en ook wat enge) in de film. Maar de zin “Jij bent mijn allerbeste vriend” blijft zo aandoenlijk. En mama uil, mama uil for president!

De Aristokatten

“Niemand swingt zo als een echte kat….”. Tja, als crazy cat lady kan ik niet anders dan van deze film houden. Marie – “ik ben een dame, ik mag eerst” -, Berlioz en Toulouse zijn zo geweldig schattig. De kleine muis Roquefort, het paard Froufrou en dan die twee niet zo snuggere honden natuurlijk, wat een fijne beestenboel! Echt een grappig feel-good verhaal met toffe jazzmuziek.

De Lady en de Vagebond

Ik viel zonet van mijn stoel, deze film is van 1955! Een film waarin een straathond en een “lady” elkaar ontmoeten en – rarara – verliefd worden. De legendarische spaghetti-scene is het hoogtepunt van de film. Sowieso een lekker Italiaans sfeertje doorheen de film (die muziek <3) vind ik. Deze videocassette heb ik ook echt stuk gekeken vroeger.

Zootropolis

Eén van Disney’s recentste successen. Zootropolis is een wereld waarin dieren vredevol samenleven, maar elk hun typische kenmerken behouden. Voor volwassenen zeker het kijken waard want de film zit vol ironische verwijzingen naar onze samenleving (die luiaard, ge-wel-dig!). Ik vind deze film oprecht heel goed, zelfs misschien wat te eng voor echt kleine kindjes?

Van de jaren ’50 tot nu: Disney blijft betoveren! Ik kan nog minstens 10 Disneyfilms over dieren opnoemen die mijn hart gestolen hebben (The Lion King <3). Ik kan maar één ding besluiten: er is nooit genoeg Disney in je leven!

Wat is jouw favoriete Disneyfilm met dieren in de hoofdrol? 

Series #4: volstrekt paranormaal

Wat is er leuker om te ontdekken dan een geweldige nieuwe serie? Ik kijk veel liever series dan films (en dan vooral series die zich in het verleden afspelen), om de simpele reden dat het verhaal uitgebreider is en je de personages veel diepgaander leert kennen. Elke maand heb ik wel weer een nieuwe serieverslaving en deze wil ik graag met jullie delen.

Paranormale horrorseries zijn hot. Kijk maar naar de hype rond de Netflix serie Stranger Things (zelf heb ik deze nog niet gekeken). Ik deel hieronder mijn drie favorieten in dit genre. Geesten, heksen of vampieren? Aan jou de keuze!

The living and the dead

The Living And The Dead is een recente BBC serie met ‘Merlin’-ster Colin Morgan in de hoofdrol. De miniserie bestaat uit zes afleveringen, het is momenteel nog onduidelijk of er een 2de seizoen komt. Ik hoop in ieder geval van wel.

Waar gaat het over? Nathan Appleby keert samen met zijn tweede vrouw Charlotte (gespeeld door de geweldige Charlotte Spencer) terug naar zijn geboortehuis in Somerset. De moderne tijd kondigt zich aan en Charlotte wil enkele moderne landbouwtechnieken invoeren, zeer tegen de zin van het personeel. Ondertussen probeert Nathan als psycholoog te verklaren waarom sommige van de inwoners onverklaarbare zaken zien en horen. Nathan zelf kampt bovendien met een trauma uit zijn verleden en de gebeurtenissen op de boerderij gaan van kwaad naar erger. Is Nathan vervloekt? En is er meer tussen leven en dood?

Zoals de serietitel al doet vermoeden spelen de doden een belangrijke rol in deze reeks. Elke aflevering draait rond een bepaalde persoon die geteisterd wordt door een geest uit het verleden. Naar het einde toe gaat ook Nathans verleden steeds meer naar voren komen. Ik vond deze serie in het begin doodeng. Niet zozeer door wat je te zien krijgt, maar door de spanning die op geniale wijze wordt opgebouwd. Vooral de muziek geeft het verhaal een extra dimensie. Het einde was op zijn zachts gezegd heel vreemd en liet me wat verdwaasd achter. Een aparte serie met knap acteerwerk!

Salem

Geen geesten deze keer, maar heksen. Salem is een Amerikaanse serie van WGN America. Shane West en Janet Montgomery spelen de hoofdrollen. Het derde seizoen, van opnieuw 13 afleveringen, komt dit najaar uit.

Waar gaat dit over? In de 17de eeuw geloofde men dat het stadje Salem bezeten was door heksen. John Alden kan deze hysterie niet langer aanzien en vertrekt naar de oorlog. Hiervoor moet hij zijn grote liefde Mary achterlaten. Wanneer John na zeven jaar terugkeert blijkt Salem nog steeds in de ban van de heksen. Mary is ondertussen de belangrijkste vrouw van de stad. Samen met heksenjager Cotton Mather gaat hij op zoek naar de waarheid. Wie is te vertrouwen? En wat is het grote plan van de heksen?

In de 17de eeuw werden effectief heksenprocessen gevoerd in het stadje Salem. In de serie bestaan deze heksen echt en willen ze maar één ding: de puriteinen in Salem vernietigen. Het zijn geen heksen die zo maar eventjes op een bezem door de lucht vliegen, het is echt een nieuwe kijk op hun macht. De eerste aflevering maakte mij erg aan het schrikken, maar nadien went het wel. Het verhaal focust daarnaast op de relatie tussen Mary en John, waardoor de reeks naast horror ook heel wat gothic romance elementen heeft.

Dracula 

https://www.youtube.com/watch?v=ztME-XRR76Y

Als we spreken over gothic romance dan is Dracula het ultieme verhaal in dat genre. De gelijknamige NBC-serie uit 2013 met Jonathan Rhys Meyers in de hoofdrol is wellicht één van de beste verfilmingen van dit klassieke vampierenverhaal. Het eerste seizoen bestaat uit 10 afleveringen, waarna de serie door NBC werd afgelast. Netflix heeft ooit aangekondigd een tweede seizoen te gaan produceren, maar sindsdien is het stil rond Dracula.

Waar gaat het over? In Victoriaans Engeland heeft de Amerikaan Alexander Grayson een nieuwe manier gevonden om licht te produceren. Hiermee wil hij de eeuwenoude Orde Van De Draak kapotmaken. Deze orde heeft hem en zijn kompaan Van Helsing eeuwen geleden alles afgenomen, inclusief zijn grote liefde Ilona. Wanneer Alexander de hulp inschakelt van journalist Jonathan Harker blijkt diens vriendin Mina Murray verdacht veel op Ilona te lijken.

Oké, ik geef het toe. Ik ben deze serie beginnen kijken voor Jonathan Rhys Meyers, en ik ben blijven kijken toen bleek dat hij regelmatig zijn bloot bovenlijf toont. Daarnaast is de serie gewoon heel sfeerrijk gefilmd. Lekker duister en de kostuums zijn ook prachtig. De serie is niet echt eng, maar de vampieren zorgen er natuurlijk voor dat er wel wat bloed vloeit.

Hou jij van dit genre? Wat is jouw favoriete paranormale horrorserie? 

Bekijk ook mijn andere serietips:

Mijn liefde voor historische fictie

Ik moet iets bekennen. Je gaat het misschien niet begrijpen. Maar ik word er blij van. Uiteindelijk is dat toch waar het om draait, niet?

Zoals jullie al weten heb ik een passie voor alles wat met communicatie, marketing en reclame te maken heeft. Daarom zit ik in #BAS1516. Ik heb ondertussen een marketingknop in mijn hoofd waarbij de off-functie al lang is afgebroken. Er is geen ontkomen meer aan…

Zoals jullie al weten heb ik een passie voor het veldrijden. Ik besteed er belachelijk veel tijd aan. Ik ga naar de cross, ik (her)bekijk de cross op TV, ga op zoek naar alle nieuwtjes en weetjes die er maar te vinden zijn. Ik ben verkocht aan de sport. Er is geen ontkomen meer aan…

Maar er is iets wat jullie nog niet weten. Ik heb ook nog een grote liefde. Minder sterk dan mijn twee passies, maar wel aanwezig. Een liefde waar alle overgebleven tijd naar uit gaat. Naast #BAS1516, de cross, mijn sociale leven en mijn huisdieren ben ik bezig met deze liefde.

Ik heb altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Het was één van mijn favoriete vakken op school. Ik heb zes jaar Latijn gestudeerd omwille van het geschiedenisaspect aan dat vak. Verder dan interesse kwam het echter niet. Tot enkele jaren geleden.

Ik besefte dat er zoiets bestaat als een kostuumdrama, een film of serie gebaseerd op historische feiten. Ik was meteen verkocht. Bij boeken spreekt men van het genre historische fictie, een boek dat vertrekt vanuit de geschiedenis om een verhaal te vertellen. Ik bekeek dit jaar al heel wat kostuumdrama’s en ik las vele historische fictieboeken. Ik hou van deze vorm van entertainment. Er is geen ontkomen meer aan…

Hou ik dan van droge gechiedenisfeiten? Van eindeloze data van veldslagen? Neen! Ik hou van de mensen en de redenen waarom ze gedaan hebben wat ze hebben gedaan. Geschiedenis is immers niets meer dan een opsomming van feiten. Caesar werd vermoord in ’44 V.C., Henry VIII had zes vrouwen, de Franse Revolutie maakte een eind aan het Ancien Regime. Allemaal waar, absolute waarheid zelfs. Feitelijke informatie die we allemaal hebben moeten leren.

P1050604.JPG
Hetzelfde land, dezelfde kaart, andere periode, andere indeling én vooral andere interpretatie

Maar waarom zijn de feiten wat ze zijn? Dat is de kunst van het interpreteren. Achter elke absolute waarheid zit een interpretatie. En dat maakt geschiedenis interessant. Waren de moordenaars van Caesar helden of nieuwe tirannen? Was Caesar überhaupt een tiran of een man van het volk?

Feiten zijn absoluut, waarheid is relatief. 

Was Henry VIII een gewetenloze vrouwenmoordenaar of was hij bang om zijn onderdanen geen stabiele opvolger na te laten?  Dat is interpretatie en elke interpretatie is per definitie subjectief. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een revolutie gestart vanuit de leuze ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’ geleid heeft tot een nieuwe vorm van dictatuur? 

Een geschiedenisboek gaat naar mijn mening niet veel verder dan de opsomming van historische feiten. In historische fictie, of het nu boeken of series zijn, gaat de schrijver zaken interpreteren. En ja, daarbij worden sommige feiten fout weergegeven, soms worden er zelfs personages verzonnen. Maar de kracht van historische fictie is dat het echte mensen maakt van historische figuren. Het maakt de geschiedenis menselijker en probeert zaken eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Het daagt je als persoon uit om zelf eens na te denken over het waarom van de dingen. Over hoe alledaagse menselijke beslissingen de wereld vorm gegeven hebben zoals die nu is.

Dit is geen oproep om allemaal massaal geschiedenis te gaan studeren. Ik ben dat ook niet gaan doen. Dit is een ode aan mijn favoriete TV- en boekengenre: historische fictie. Of het nu verhalen zijn over het Oude Rome, Renaissance Italië of Tudor Engeland (mijn drie meest geliefde tijdsperiodes), elke keer wordt mijn beeld over wat er is gebeurd bijgesteld door de interpretatie van de schrijver/scenarist.

Verder is het ook gewoon inspirerend om te lezen over een tijd waarin er nog geen smartphones waren en nog geen Google. Een tijdperk waarin mensen nog echt keuzes moesten maken die het verschil konden uitmaken tussen leven of dood. Het plaatst mijn huidige leven steeds weer in perspectief. We hebben het allemaal zo slecht nog niet (hier in Europa dan toch…).

Ik beken dus zonder scrupules: historische fictie is een grote liefde van mij, er is geen ontkomen meer aan…

Wat is jouw favoriete entertainmentgenre?