Terugblikken. Het is niet iets wat ik vaak doe. Het zit gewoon niet in mij. Ik ben zo gefocust op alles wat nog komen moet dat ik vergeet stil te staan bij wat is geweest en wat ik heb gedaan. 2014 was het jaar van de ommekeer voor mij. Ik ben toen gaan leven met het idee dat ik minder moet gaan twijfelen en gewoon doen. Dingen gaan ervaren. En soms viel dat tegen, maar meestal werd ik er rijker van als persoon.
In januari 2015 was ik ervan overtuigd dat het moeilijk zou worden om 2014 te overtreffen. Ik had werkelijk geen flauw benul van wat 2015 mij zou brengen. Mijn agenda was geboekt tot pakweg midden juni. En dan, het grote gat. En dat angstig stemmetje in mijn hoofd: wat nu? Als ik terugkijk op 2015 besef ik dat veel van mijn beslissingen toch opnieuw terugkomen op ervaring. “Als dit niet goed komt, dan heb ik het tenminste gedaan, dan ben ik een ervaring rijker.”
Over 2016 durf ik geen uitspraken meer doen. Met #BAS1516 is mijn agenda opnieuw goed gevuld tot en met juni 2016. En daarna? Sowieso werk zoeken, maar als wat? Geen idee. En weet je, dat maakt niet uit. Ik zie wel waar ik uitkom.
Ik zei het al, ik doe het niet vaak dat terugblikken. Dit jaar is er nochtans veel om naar terug te kijken, om trots op te zijn. In de eerste helft van 2015 breidde ik een eind aan mijn master in de Bedrijfscommunicatie. Ik had een goede januariblok, deed daarna stage op de marketingdienst van de KU Leuven en schreef mijn gevreesde masterproef. Begin juli kwam de verlossing: ik was met glans geslaagd en zo zaten vier mooie jaren erop.
En dan was het zomer en sloeg de onzekerheid me om het hart. Midden juli ben ik uiteindelijk gegaan voor één van de laatste vijf plekken bij BAS. Dat lukte en zo had ik op amper één week tijd toch ineens weer een nieuw doel. Toen kon de vakantie echt beginnen. Ik had een geweldige zorgeloze vakantie! Ik verkende Boedapest en startte eindelijk met deze blog. Nog steeds beleef ik veel plezier aan het schrijven van mijn blogposts en krijg ik vele positieve reacties op mijn schrijfsels (bedankt om deze te willen lezen!).
Eind september begon #BAS1516 en sindsdien zit mijn leven in een stroomversnelling. We gingen op teambuilding en verkenden acht weken lang de reclamesector via bedrijfsbezoeken, lezingen en netwerkevents. Als kers op de taart verbleven we drie dagen op Eurobest. Ondertussen loop ik alweer stage bij Seven Productions en leer ik elke dag bij. En nu is het december en zit het jaar er weer op. Het is allemaal zo snel gegaan.
Als ik zo terugkijk op 2015 dan kom ik tot één conclusie: 2015 was het jaar van de rollercoaster. Ik had veel hoogtepunten, maar ook heel wat onzekere momenten en enkele dieptepunten. Net als in een rollercoaster heb ik zo weinig mogelijk proberen schreeuwen en zoveel mogelijk genoten. Maar een rollercoaster heeft nu eenmaal een grote snelheid, je vliegt aan alles voorbij.
De wereld was niet mooi in 2015 en eigenlijk was ik zo met mezelf bezig dit jaar dat het allemaal aan me voorbij is gegaan. Misschien is het nodig om in 2016 wat meer stil te staan bij mezelf, bij de wereld, bij de mensen om me heen. Maar misschien ook niet, misschien is het allemaal goed zo.
Wat 2015 jou ook gebracht heeft, ik hoop dat 2016 voor ons allemaal veel hoop en liefde brengt. En als je het komende jaar het gevoel hebt dat je in een rollercoaster bent beland, vergeet dan niet dat na elke afdaling opnieuw een hoogtepunt volgt.
Fijne feestdagen!
Veel liefs,
Annelies