Belgie Archieven - GoAnnelies

Met de Museumpas #12: Rodin in het CAP van Mons

31 juli 202430 juli 2024goannelies3 Comments

De zomer staat niet altijd synoniem met het bezoeken van een museum – tenzij op vakantie in het buitenland natuurlijk. Maar deze zomer lopen er nog steeds wel wat interessante expo’s in ons kleine belgenlandje. Zo ook die over Rodin in Mons (Bergen), een stad waar ik nog nooit was geweest. Ideaal voor een dagje weg.

Rodin in het CAP

Het CAP (Culture Art et Patrimoine) stond vroeger bekend als het BAM – het museum van Schone Kunsten – maar vandaag is het een drieluik aan musea met ook het Huis der Collecties en de Tuin van de Boterperenboom. Ik ging echter naar Mons voor de expo in het Schone Kunsten Museum over Rodin. Die kost 16 euro p.p. of is gratis met de Museumpas. En de expo loopt nog maar tot 18 augustus.

Rodin is een wereldberoemde 19de eeuwse beeldhouwer, denk maar aan De Denker, De Hellepoort en De Kus. En in 2019 bezocht ik in Parijs al eens het musée Rodin waar ik veel van zijn topwerken zag. Ik verwachtte dus niet meteen overdonderd te worden, maar was wel benieuwd hoe ze in Mons de expo zouden aanpakken.

De expo in Mons vertrekt heel erg vanuit een Belgische insteek – Rodin woonde en werkte een hele tijd in België. Hij werd o.a. fel beïnvloed door de lichamen in de schilderijen van Rubens die hij zag in het KMSKA en werkte mee aan het Brusselse Muntgebouw. De expo zet zijn werken met perfecte naakte lichamen af tegen het werk van de Gentse Berlinde De Bruyckere die eerder de vergankelijkheid van het lichaam centraal plaatst in haar werk.

Er stonden een aantal van Rodin’s grotere werken, zoals Johannes De Doper en wat figuren uit de Burgers van Calais. Verder zie je er vooral wat kleinere werken – in brons, gips, steen en marmer.

En er ligt ook veel nadruk op de tekeningen van Rodin. Hij was begin 20ste eeuw een echte trendsetter in hoe er naar het naakte lichaam werd gekeken op vlak van kunst. Rodin begon naakte modellen te schetsen op een blad papier zonder met zijn ogen zijn potlood te volgen. Hij bleef dus naar het model kijken, zonder te checken hoe het overkomt op papier.

Het idee om als kunstenaar te gaan kijken naar de werkelijkheid en dit na te schetsen is sowieso iets dat pas in de 19de eeuw terug populair wordt onder kunstenaars en Rodin gaat daarin dus nog een stap verder. Enkel wat het oog ziet telt. Zo getuigen zijn vele losse schetsen die nadien een grote invloed hadden op de expressionisten, denk Matisse, maar bv. ook Picasso.

Berlinde De Bruyckere, een heel ander soort lichaam.

De expo is verspreid over twee verdiepingen en na een dik uur ben je er door. Ik vond het wat kleiner dan verwacht en het was best druk. De zalen zijn wel mooi aangekleed en opgebouwd. Ik vond het wat donker binnen en door de drukte kon ik ook niet altijd de aangewezen route volgen. Maar bij een volgende interessante expo zal ik zeker nog terugkeren naar het CAP.

Naast de werken in het CAP kon je ook de Burgers van Calais gaan bekijken in de tuin van Burgemeester achter het stadhuis. Het exemplaar uit Mariemont staat hier tijdelijk.

En ook in de Collegiale Kerk (of de Stiftskerk) van Sainte-Waudru vind je een werk van Rodin en enkele werken van Berlinde De Bruyckere.

Die gotische kerk is trouwens de moeite. Heel groot en met nog vele mooie glasramen en gotische details. Je vindt er ook de gouden kar die jaarlijkse rondtrekt met de resten van Sainte Waudru – patroonheilige van de stad – tijdens het Doudou festival.

Ronddwalen in Mons

Ik was dus nog nooit in Mons geweest en ben eigenlijk aangenaam verrast. Het is een gezellige middeleeuwse stad die proper is (wat niet het beeld is dat ik heb van Waalse steden, sorry).

Je kan er ook veel street art vinden, vaak ook in de ramen van gebouwen wat je niet overal ziet. Je kan een plannetje ophalen bij het toerismebureau voor een wandeling van maar liefst 10 km langs de werken. Daarvoor moet ik nog eens terug.

En naast de Sainte-Waudru kerk, trekt vooral de barokke belforttoren op een heuvel de aandacht. Omdat de vorige toren afbrandde en ze dus moesten heropbouwen is dit het enige barokke belfort van het land en dus UNESCO werelderfgoed. Wil je de toren beklimmen? Koop dan je ticket beneden aan de heuvel ;). Wij lieten dit passeren want het was stilaan tijd om terug naar huis te gaan.

Mons heeft mij aangenaam verrast voor een leuke dag weg. Een aanrader dus. Een obligatoire I love Mons foto moest dus wel ;).

Ben jij al eens in Mons geweest?

België Wonderland: l’abbaye de Villers-la-ville

9 augustus 2020goanneliesLeave a comment

Deze zomer geeft ons meer dan ooit de kans om verborgen plekjes in België te ontdekken #staycation. Het is lang geleden, maar ik deelde vroeger al eens tips voor een daguitstap onder de rubriek Vlaanderen Wonderland, maar dat dekt natuurlijk niet de lading vandaag. Ik neem jullie namelijk mee naar een prachtige plek in Waals-Brabant.

Dit bezoek stond echt al eeuwen op mijn lijstje: Villers-la-ville. Een onbekend gehucht niet ver van Louvain-la-Neuve, ware het niet dat je er een van de mooiste en best bewaarde resten van onze middeleeuwse geschiedenis vindt. De ruïne van een oude abdij.

Praktisch

Villers-la-Ville is vlot te bereiken met de auto en je kan er makkelijk parkeren. Toegang kost 9 euro per persoon. Je komt momenteel door COVID-19 binnen langs de uitgang, aangezien het bezoekerscentrum gesloten is. Ook kan je geen gebruik maken van een audiogids of tablet door corona. Het domein is ontzettend groot en alles is in openlucht. Enkel aan de kassa en in het bezoekerscentrum (waar je toch even moet doorwandelen op het einde) moet je een mondmasker dragen. We waren er op een zomerse zondag en de drukte viel enorm mee.

Korte geschiedenis

De abdij werd gesticht in de 12de eeuw, opgetrokken in Romaanse stijl. Wat later werd gotiek de dominante bouwstijl. In de 16de eeuw verlieten de monniken de abdij om pas terug te keren in de 17de eeuw. Het paleis en het neoclassicistische gedeelte dateren uit deze periode. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij geplunderd en vernield en verlieten de monniken het gebied definitief. Pas in 1830 herontdekte men de ruïne en al in de 19de eeuw kwam het eerste toerisme op gang. En dan laat ik nu de foto’s voor zich spreken.

cof — De mooie bloementuin met fonteinen en het paleis van de abt op de achtergrond

We wandelden eerst langs het meest recente deel van de site: het abdijpaleis uit de 17de eeuw en de prachtige tuin. Via een indrukwekkende trappenpartij kan je doorwandelen naar de wijngaard en een kapel boven op de heuvel voor een mooi uitzicht. Er loopt een spoorwegbrug pal over de site die is aangelegd toen ze waarde van de ruïne nog niet echt snapten. Het is een beetje een vreemd zicht.

rhdr — Zicht vanop één van de twee heuvels die je kan beklimmen.

Het hoogtepunt is ongetwijfeld de kerk waarin verschillende bouwstijlen samenkomen. Hieronder zie je de vroeggotische invloeden en de bizarre oculi. Ik heb er met open mond naar staan kijken.

De voorkant van de kerk is het oudste gedeelte waarin je duidelijk de romaanse invloed herkent.

De abdij was meer dan een kerk of een plek om te bidden. Het was een grote site, een minidorp bijna. Monniken sliepen en aten er. Ze hadden er hun werkplaatsen, wasserij, een ziekenzaal, kruidentuin… Er was zelfs een gevangenis voor wie iets mispeuterd had.

Een foto van de vroegere brouwerij, ook belangrijk natuurlijk ;).

cof — De vroegere brouwerij, ook belangrijk natuurlijk 😉

Hieronder zie je een beeld vanuit de kruidentuin, die naar middeleeuws model gerecreëerd is, en het neoclassicistische gebouw uit de 17de eeuw. Dat staat momenteel niet zo heel stabiel en je mag er dus ook niet in.

Prachtig toch allemaal? Ik was er helemaal door overdonderd. Ik ga zeker nog eens terug!

Nog inspiratie nodig voor een daguitstap?

Ben jij al eens in Villers-la-Ville geweest?

Vlaanderen Wonderland: Connecterra

19 november 2017goanneliesLeave a comment

Het is altijd zo fijn om even een uitstap te doen naar een mooie plek in België. Dat zorgt vaak voor een instant vakantiegevoel. Vanaf nu ga ik deze plekjes toch net wat vaker met jullie delen. Want Vlaanderen is soms echt een schoon land!

Op een herfstige zaterdag trok ik met enkele vriendinnen richting Maasmechelen. We parkeerden vlak voor de ingang van Maasmechelen Village, maar niet om te shoppen. Vlak naast de bekende shoppingstraat ligt namelijk één van de ingangen tot het Nationaal park van de Hoge Kempen, ook wel Park Midden-Limburg genaamd, Connecterra.

Connecterra noemt zichzelf het mooiste panorama van België. Dat moesten we gaan ontdekken! De locatie is de vroegere mijn van Eisden en de 2 schachtenbokken zie je dan ook van ver boven alles uittorenen. Eén van de twee schachtenbokken is een reconstructie en je kan er zelfs een stukje opklimmen.

Toegangstickets tot het park kosten 3 euro en je kan kiezen tussen een wandelroute van 4, 7 of 11 km (al kan je ook nog wat verder het park in, maar dan ben je wel even zoet). Aangezien we zeker het eerste panorama wilden meepikken kozen we uiteindelijk voor de 4 km. De 7 km wandelde namelijk rond dit panorama en dat is best jammer. Maar ik ga zeker eens terug voor een langere wandeling, bij voorkeur in de lente wanneer het iets minder vroeg donker wordt (en warmer ^^).

Connecterra bestaat eigenlijk uit twee hoge terrils die zijn ontstaan door de ophoping van overtollige grond die mee naar boven kwam uit de mijnen. Ook al beklommen we enkel de laagste van de twee terrils, toch is het wel een serieuze kuitenbijter. Maar dat vergeet je snel, want het uitzicht is de moeite!

Ik heb sowieso een zwak voor uitzichtpunten. En ook deze keer deed het me even stil worden. Je kijkt uit over de grindplassen, de schachtbokken, maar ook over de kerk en de moskee die wat verder in het centrum vredevol naast elkaar staan. Je wordt er bijna lyrisch van. Het enige jammere is dat je wel wat industrie ziet die het natuurlandschap onderbreekt. Maar ook dat is België natuurlijk. Enfin, ik kan nog uren lullen over het uitzicht, maar de foto’s spreken voor zich ;).

Het park is zeer verzorgd, er staan genoeg bordjes die de richting aangeven en er zijn voldoende picknicktafels zodat je je eigen lunch van een uitzicht kan voorzien. Aan het begin van de wandeling kom je ook de Ecotrons van de universiteit Hasselt tegen, zij doen daar een of ander ecologische experiment. Het is sowieso mooi om te zien dat dit stukje natuur en mijngeschiedenis op een mooie manier bewaard blijft.

Er staan weinig echte loofbomen waardoor de herfst je wandeling niet extra speciaal maakt. Het bleef allemaal vrij groen en er was vooral veel wind. Ik had al een bad hairday, maar toen ik thuis kwam was het echt om zeep 😀 In de lente moet Connecterra op zijn mooist zijn wanneer de paarse heide in bloei staat.

Ik vind Connecterra dus zeker een aanrader voor als je eens een namiddag wil wandelen in een mooie omgeving. Je kan dit altijd combineren met een shoppingsuitje bij Maasmechelen Village.

Kende jij dit stukje natuur al?

EDIT: in augustus 2018 keerde ik terug naar Connecterra op een zonovergoten zomerdag na weken van droogte. Om de wandeling te doen van 11km, die met drie beklimmingen best pittig was in ongeveer 30 graden. Maar zwaar de moeite opnieuw. Enkele foto’s: