In periodes zoals deze – waarbij het druk is op alle vlakken (de bouw, het werk en hier en daar nog wat andere verplichtingen), het buiten donker en koud blijft en mijn lichaam dus voortdurend vraagt om rust maar ik die niet altijd kan geven – is zelfzorg belangrijk.
En over zelfzorg worden boeken volgeschreven en heel wat adviezen gegeven. Maar voor mij snijdt dat mes aan twee kanten. Ik kan mezelf een avond rust met chocola of een zak chips gunnen en dat zelfzorg noemen. Ik kan een avond sporten en daarvoor of daarna gezond eten evenzeer zelfzorg noemen. En die twee dingen lijken elkaar tegen te spreken en toch vallen ze beiden voor veel mensen onder zelfzorg.
De vraag is hoe vaak het gezond is om toe te geven aan wat je in zo’n periodes op korte termijn wil: de zetel, alleen zijn en veel suikers. Of dat het dan net beter is om op lange termijn te denken aan je gezondheid. Beweging, gezond eten, slaap, toch wat sociaal contact… het lijken wel de basisprincipes van een goed gevoel.
Ik denk niet dat ik per se kies voor het ene of het andere. In de winter is dat zetelgedrag gewoon eenvoudiger. Al sleep ik me twee keer per week naar de dansles, hoe weinig zin ik daarin ook heb, ik kom altijd ‘beter’ terug.
Ik denk dat de sleutel tot succes dus ligt in balans. Zoals zo vaak. In streng zijn voor jezelf, maar niet te streng. Zodat er ruimte is om jezelf te belonen.
Het gaat misschien nog veel meer om de juiste keuzes maken voor jezelf. Grenzen stellen en die bewaken. En de grens kan dan zijn dat je veel wil bewegen, gezond wil eten en onder de mensen moet komen. Maar zolang die avond zetelhangen dat niet bedreigt, is het allemaal prima.
Is zelfzorg voor jou net streng zijn of toch eerder toegeven aan de kleine geneugten des levens?
Interessante gedachte. Ik denk dat ik beter voor mezelf zorg als ik gezonder eet en wat meer beweeg. Maar in momenten van grote stress vind ik dan weer dat ik me niet schuldig moet voelen als de beweging erbij inschiet omdat ik rust nodig heb en ik beloon mezelf dan vaak ook met iets lekker. Dat dus misschien niet per se zo goed is voor mij…
Ik denk dat balans hier het codewoord is en dat je vooral wat je echt nodig hebt – gezond eten en beweging – niet mag gaan wegstoppen onder het mom van ‘zetelhangen met chips’ is ook zelfzorg.
Ik zie zelfzorg als doen waar je behoefte aan hebt op dat moment. Als je hoofd te vol is met gedachten kan dat een rustgevende wandeling in de natuur zonder andere prikkels zijn. Als je lichaam moe is van een lange dag, kan dat een serie kijken op de bank zijn. En als je een aanhoudend duf, energieloos gevoel hebt, kan dat meer bewegen en gezonder eten zijn. Hoewel de eerste impuls waarschijnlijk vaak de bank is, denk ik dat we diep van binnen wel aanvoelen wat op welk moment goed voor ons is.
Klopt helemaal, alleen denk ik dat we soms allemaal dat gevoel diep vanbinnen al eens durven negeren en dat goedpraten want een avond zetelhangen of een warm bad kunnen we ook onder zelfzorg plaatsen. En dat kan wat vermijdingsgedrag in de hand werken soms denk ik
Heb laatst ook eens gelezen dat mensen eigenlijk totaal niet weten wat goed is voor hen. Dat je denkt dat je een avondje zetelhangen nodig hebt en niemand wil zien terwijl het beter zou zijn voor je gemoed om wel af te spreken met een vriend en iets leuks te gaan doen. Dus in dat opzicht denk ik dat het soms wel goed is om eens wat strenger te zijn en toch dingen te doen waar je in se niet echt zin voor hebt.
Ik ben nu het boek over zelfzorg van Nina Mouton aan het lezen en eigenlijk is échte zelfzorg nog totaal andere koek dan eens gaan sporten of een film kijken.
Zelfzorg speelt zich inderdaad af op een dieper niveau en daar helpen al die Instagramposts waarin een warm bad of een toetje zelfzorg worden genoemd niet bij. Dat boek van Mouton leek me ook wel interessant maar ik heb ergens gelezen dat de focus nogal lag op mensen met kinderen dus dat trok me meteen minder aan 🙂 hopelijk heb je er wat aan? !
Voor mij is zelfzorg toch meer toegeven aan die kleine dingen die ik echt leuk vind (een boek lezen, alleen zijn, in de zetel chillen en tv-kijken, bakken, …). Ik word inderdaad ook wel ‘beter’ van die dingen waar ik me naartoe moet slepen, maar dat zijn dan toch dingen die ik niet écht leuk vind, dus het is misschien wel ‘zorgen voor mijn lijf/gezondheid’, maar dan niet per se voor mijn moraal of zo haha. Op drukke weken ga ik ook bewust niet zwemmen (nog zo’n moetje dat ik eigenlijk haat haha), omdat mijn hoofd het dan niet aankan of zo. Terwijl dat zwemmen mij ook deugd zou doen hé, maar dan denk ik: ha, de zetel ook. Die balans is inderdaad belangrijk denk ik 🙂
Ja ik denk dat de slinger gewoon ni te hard mag doorslaan, anders geraak je nooit meer uit de zetel en in het zwembad, maar in hele drukke weken skippen lijkt me ook wel gezond!