Onlangs kreeg ik van WordPress een herinnering dat ik 7 jaar geleden mijn account aanmaakte. Het duurde nog enkele weken voor er iets online kwam, maar ondertussen bestaat dit digitale plekje 7 jaar. Nadat ik jaren vooral blogs van anderen las zonder ooit zelf te reageren.
Toen ik deze blog startte zat ik in mijn masterjaar op de universiteit en was ik begin twintig, ondertussen ben ik al een hele tijd aan het werk, een huis aan het bouwen, heb ik een coronapandemie overleefd en komt die 30 in zicht. Al heb ik nog even voor we daar zijn ;). Dit online ‘dagboek’ reflecteert goed de weg die ik de afgelopen jaren heb afgelegd. Met ups en downs.
Tegelijk voel ik ook wel dat ik de laatste twee jaar iets minder de nood voel om alles van me af te schrijven of te delen. Ik vermoed doordat mijn leven momenteel wat meer in een soort van vaste plooi ligt. Tijdens mijn zogenaamde ‘quarter life’ speelde er soms zoveel dat bloggen een soort houvast was om mijn emoties en gedachten te ordenen. Dat is nog steeds soms zo, maar veel minder. Eens ik begin met schrijven rollen de woorden nog steeds uit mijn toetsenbord. Zoals nu. Eén kleine notificatie triggert meteen een hele hoop gedachten. Ik ben best trots op wat hier de afgelopen jaren is verschenen, al zijn er zeker ook posts die ik liever niet opnieuw lees. En als ik dat wel doe, ontdek ik soms genante spel- of typfouten. Maar ook dat heeft zijn charme.
Het voelt juist om te zeggen dat mijn schrijfsels me met momenten hebben geholpen om mezelf beter te leren kennen. Door zaken op te schrijven zie je ze onder ogen. Ze worden echt en gedeeld met anderen. Ik heb daar op mijn manier heel veel aan gehad.
Ik weet niet voor deze blogreis mij de komende tijd of jaren nog zal brengen. Misschien begin ik net meer te vertellen, of minder. Maar met dit berichtje wou ik nog eens even stilstaan bij de afgelopen jaren en jullie bedanken om hier te komen meelezen of te reageren. 7 goede jaren en dan 7 slechte? Daar geloof ik niet in ;).
Hoe lang blog jij al?
Mooie jubilee! 🙂 Ik weet eigenlijk niet hoe lang ik hier al kom maar ’t zal nog geen 7 jaar zijn alleszins. Ik denk dat ik vijf jaar blog nu (of 6?), zelfde verhaal een beetje als bij jou. Heel lang blogs gevolgd en dan toch zelf ook de stap gezet.
5 of 6 jaar is toch ook al een hele tijd zeg!
Gefeliciteerd met je 7de blogverjaardag! Ik heb al jarenlang allerlei blogs – sinds mijn 11e (!) – maar echt actief bloggen op mijn huidige blog doe ik sinds een jaar of twee.
Wow, al vanaf je 11de, dat vind ik best straf. Ik begon pas op mijn 21ste 😃
Proficiat met je blogverjaardag! Ik lees nog steeds met veel plezier mee. Ik begon eind 2015 met Samajatalk. Er zijn bij mij ook periodes waarin ik minder schrijf en er minder de nood toe voel, maar dat wordt dan altijd weer gevolgd door periodes met veel schrijfdrang.
Ja ik denk dat het normaal is dat die periodes van flow en even geen inspiratie zich opvolgen. Ik merk gewoon dat mijn flow ook wel wat veranderd is over de jaren heen.
Ook 7 jaar denk ik, dus we zullen ongeveer samen gestart zijn 😃
Ook een gelukkige blogverjaardag voor jou dan 😉
Fijne blogverjaardag gewenst! Bloggen evolueert mee met jezelf als persoon hé, soms is dat wat meer en soms wat minder. Ik ben in 2009 gestart, dus al zo’n 13 jaar bezig ondertussen. Er zijn ups en downs, maar opgeven deed ik nog nooit. Als ik te lang niet kan bloggen, begint het te knagen en mis ik het echt…
13 jaar is een hele tijd inderdaad. Ik kan het voorlopig ook nog niet missen nee!