Close
Jezelf iets gunnen is best oké

Jezelf iets gunnen is best oké

Voor sommige mensen is het evident. Jezelf op iets leuks trakteren nadat je hard hebt gewerkt of gewoon omdat je het verdiend hebt. Soms heb je er geen reden voor nodig. Een nieuw kledingstuk, een handtas, een boek of dat ene ding dat je eigenlijk echt niet nodig hebt maar wel mooi vindt. In het winkelmandje en hupla, morgen in huis!

Ik ben eigenlijk best jaloers op mensen die dat kunnen. Want zelf vind ik dat moeilijker. Ik ben spaarzaam, noem me gerust zelfs gierig. Maar enkel op dingen voor mezelf. Ik koop eigenlijk nooit dingen voor mezelf die ik niet nodig heb. Een folieke, een cadeautje, me-time… Noem het zoals je wil, ik koop het niet. Ik heb zelfs geen ‘onnodige’ abonnementen zoals Netflix of Spotify. Want das wel tof, maar niet essentieel, toch?

En deels is het een bewuste keuze om met aandacht te kiezen waar ik mijn geld aan uitgeef. Maar onbewust spelen er nog heel wat andere dingen mee. Mezelf niet willen belonen uit schrik om een schuldgevoel te krijgen dat ik die euro’s ook had kunnen sparen—voor iets dat wel belangrijk of de moeite is. Anderzijds komt dit ook allemaal een beetje voort uit het feit dat ik eerder minimalistisch ben ingesteld en dat ik spullen niet zo belangrijk vind.

Mensen die me vragen hoe het kan dat ik een huis aan het bouwen ben financieel gezien antwoord ik steevast dat ik daarvoor al sinds mijn tienerjaren aan het sparen ben en heel bewust zaken aan het laten ben. Ik krijg dan soms een wat vreemde blik terug, alsof ze me niet geloven en denken dat ik wel ergens een dikke zak geld hebt gekregen, gevonden of, wie weet, gestolen :D. Maar het is dus echt zo: ik bespaar op leuke dingen voor mezelf en dat al van toen ik nog best jong was. Dus als 16-jarige geen dure Rock Werchter of Iphone voor mij. Ik heb nog nooit een verre of lange reis gemaakt. Ik doe niet aan Netflix en chill. Zijn dat opofferingen? Misschien wel, misschien niet. Maar die keuzes zorgen er wel voor dat #projecthuis een feit is. En wat anderen daarvan vinden? Kan me op dit moment weinig schelen. Ik weet wat ik ervoor doe.

Maar het is ook best ‘gevaarlijk’ met momenten. Zeker nu ik aan het bouwen ben en de facturen binnenstromen is het ontzettend verleidelijk om elke euro nog eens extra om te draaien. Maar het is o zo belangrijk om jezelf toch nog iets te gunnen.

En dus kocht ik afgelopen week een Kindle Paperwhite (een e-reader van Amazon) met knalgele hoes. Iets dat ik al langer wou omdat veel historische fictie die ik wil lezen in België niet in boekvorm te verkrijgen is (en al helemaal niet in de bib). En het de komende maanden door corona voor mij zeer moeilijk zal worden om regelmatig in de bib te passeren (want om de hoek van kantoor, maar ik ga dus helemaal niet naar kantoor). Iets waarvan ik misschien al wel 5 jaar zeg dat ik het wil kopen, maar de nood nooit echt hoog was. En nu heb ik dat gewoon gedaan—uiteraard na goede research in welk type ik wil. Ik legde al wel een hele lijst met e-books aan, maar kocht er nog maar twee. Want zo meteen een hele bibliotheek aanleggen leek me nog niet nodig. Babysteps weet je wel :p.

Het was tijd voor een cadeautje. Zo een dikke maand voor mijn verjaardag. Na enkele maanden hard zwoegen. En ik ben er blij mee. Even een grote reminder dat jezelf af en toe op iets trakteren geen schande is en er net voor zorgt dat je er weer even tegen kunt. Dus nu kan je me de komende weken in de tuin vinden met mijn nieuwe e-reader. Laat de wereld maar draaien.

Ben jij eerder een minimalist of hou je van een goede shopping spree van tijd tot tijd?

0 thoughts on “Jezelf iets gunnen is best oké

  1. Ik smijt het geld ook niet door deuren en ramen. Inmiddels heb ik wel een abonnement bij Spotify en Netflix, maar dan telkens de familie versie, zodat we de kosten kunnen delen. En dingen vervangen gewoon omdat ze gedateerd zijn, vind ik heel moeilijk, zeker als ze nog goed genoeg werken. Ik ben nu eenmaal spaarzaam opgevoed. Maar mezelf iets gunnen, zoals een nieuwe jurk of een nieuwe lamp voor de woonkamer, dat kan ik wel. Ik geniet ervan om mezelf te belonen :-). Veel plezier met je ereader, je zal je die aankoop zeker niet beklagen.

  2. Wij zijn ook spaarzaam opgevoed, en hoewel ik af en toe iets voor mezelf koop, overweeg in aankopen altijd wel. Zowel mijn man als ik doen eerst behoorlijk wat research voor we wat aankopen, en met Corona wordt er veel minder gekocht omdat we enkel de noodzakelijkste winkelbezoeken doen. Ik heb heel lang getwijfeld over mijn Kobo, maar uiteindelijk heeft mijn man ‘m gekocht voor mij. Veel plezier met je Kindle, daar zal je véél plezier aan hebben!

  3. Heel herkenbaar wat je schrijft, ik heb altijd wel wat gelet op mijn spaarcenten maar sinds ik echt besliste van te bouwen is dat nog een veel groter aandachtspunt geworden en wordt elke euro omgedraaid. Al probeer ik mezelf de laatste maanden toch net iets meer terug te gunnen, want ik denk dat een mens dat soms toch ook nodig heeft.

  4. Goed dat je jezelf die e-reader gegund hebt, je gaat er sowieso veel geniet van hebben 🙂 Ik ben best spaarzaam, maar gun mezelf ook wel vaak iets. Ergens in het midden dus! Ik zet aan het begin van de maand best een hoog bedrag opzij (en ook een wat kleiner bedrag op een soort ‘reisrekening’), en met de rest van mijn maandbudget doe ik wat ik wil. En dan ga ik naar de Starbucks, en koop ik te dure zeep in de Rituals, maar dan denk ik ook: ik heb veel gespaard, dan mag dit ook wel. En als dat maandbudget op is, is het ook op, dus ik overdrijf nooit of zo. Dat werkt alleszins voor mij 🙂

  5. Hier nog een krent 😀 Ik ben ook heel erg minimalistisch ingesteld 🙂 Ik koop zelden spullen, het enige wat ik wel eens koop, is een boek. Maar soms koop ik wel eens hebbedingetjes. Zoals de special edition van de DVD’s van Game of Thrones of een iPhone (maar enkel als mijn vorige kapot is). Netflix heb ik wel, maar enkel een gedeeld abonnement en Spotify vind ik zelf zot geld.

    Maar uit eten gaan of kleding kopen of andere spullen, doe ik zelden of nooit.

  6. Ik ben zoals jij, spaarzaam en minimalistisch. Maar wel met andere accenten. Ik heb nu wel een huis, maar toen ik de leeftijd had waarop mijn (verstandige) leeftijdsgenoten spaarden om een appartement of huisje te kopen koos ik voor lang en ver reizen. Ook al betekende dat dat ik een tijdje zeer eenvoudig heb gewoond. Mijn folieke van de laatste tijd is een (relatief dure) hoofdtelefoon met noise canceling, een aankoop waar ik een hele tijd over nagedacht heb. Ik moet er soms voor opletten dat ik mezelf genoeg gun, maar anderzijds denk ik dat ik door die eigenschap ook extra blij ben met de dingen die ik dan wel koop.

    1. Al dat ver reizen een bewuste keuze was, heb ik daar alleen maar respect voor. Een hoofdtelefoon zou ik ook moeten hebben eigenlijk, maar ik koop dat dus niet omdat dat wel wat kost en ik eerst deftig research wil doen. Ik heb ook wel dat gevoel dat ik extra blij ben wanneer ik dan eens iets koop.

  7. Ik denk dat het geen opofferingen zijn als je het zelf niet zo ziet. Ik ben vb ook nooit naar Werchter of andere festivals geweest (behalve een enkele keer Dranouter), heb er altijd voor gezorgd dat als ik op reis ging, dat zeer budget was, ik ga bijna nooit uiteten of iets gaan drinken, … Ik zie dat niet echt als opofferingen omdat ik ook geen nood heb aan die dingen.
    Dat gezegd zijnde ben ik misschien wel iets té goed in centjes aan mezelf uitgeven :p mijn zwakke plek is kleding / schoenen (al valt dat nu door de zwangerschap ook wel mee) en boeken kopen. Ik heb wel een abonnement op Kobo plus omdat ik het die tien euro per maand waard vind en ik probeer nu enkel nog tweedehands kleding te kopen. Maar dat zijn allemaal relatief goedkope dingen en misschien dat ik er daardoor niet zo’n moeite mee heb. Echt dure aankopen vind ik toch ook altijd wel een soort van ‘spannend’ en daarvoor kan ik dan ook moeilijk de knoop doorhakken.

    1. Ik heb dat idd nooit als opofferingen gezien. Maar voor leeftijdsgenoten maakte ik wel vreemde keuzes. Ik ben bv nooit op kot geweest omdat ik wou sparen voor later en ja dat betekende pendelen en miserie met het openbaar vervoer. Niet iedereen snapte dat toen. Dure aankopen zijn idd altijd heel spannend ;).

  8. Eigenlijk wel heel mooi dat je er vanaf je tienerjaren bewust voor gespaard hebt. En ik denk dat -zolang jij het niet noodzakelijk vind- het niet per se opofferingen zijn. Alhoewel ik zelf veel plezier haal uit Spotify en Netflix en mezelf zo nu en dan eens verwen. En ik vind het toevallig heel leuk om te reizen dus ik geef daar zelf graag geld aan uit, een huis bouwen heeft bij mij weer geen prioriteit. En het is juist mooi dat ieder mens het anders doet denk ik.

    1. Iedereen voelt het financiele plaatjes inderdaad in volgens eigen prioriteiten. Ik heb het daardoor ook nooit als opofferingen gezien, maar daardoor nam ik wel andere keuzes dan leeftijdsgenoten. Reizen zal de volgende prioriteit worden, na een eigen huis 😉 aangezien ik geen kinderen wil, heb ik daarvoor nog tijd!

  9. Ik gun mezelf best veel. Ik werk hard (we, mijn man ook) en leven hard in al zijn facetten wanneer het kan. Dus hier wel reizen, netflix, elke maand iets nieuw, goed eten, uit eten en mooi wonen. Ik zou anders het gevoel hebben dat ik mezelf elke maand straf…
    Mocht ik wat spaarzamer zijn zouden we nog een pak meer kunnen sparen, maar je leeft maar één keer en als ik morgen doodval, dan heb ik goed geleefd 🙂

  10. Vroeger kon ik dat heel makkelijk doen zo een shopping spree maar de laatste jaren kijken we toch wel veel bewuster naar wat we kopen. Ik weeg veel beter af wat we nodig hebben, vergelijk heel vaak en zal dan soms ook wel neigen naar een iets duurder product maar dan wel eentje dat jaren gaat meegaan. Zo nu en dan gun ik mezelf wel iets, maar ook daar stel ik me telkens wel de vraag: ga ik hier lang genieten van hebben? En gaat het lang meegaan? 🙂

  11. Ik heb voor mezelf de regel dat ik iets niet mag kopen als ik er voor de eerste keer over denk of de nood voor voel. Maar dat ik moet wachten en zien of ik er zoveel tijd later nog eens de nood of wens voor ervaar. Dat heeft me al veel zotte kosten bespaard, maar ook de invulling van noden opgeleverd. (Laatste voorbeeld, door uitgebreid thuiswerk: standing desk. Binnenkort: goeie bureaustoel.)

  12. Een combinatie van een minimalist en een shopverslaafde, bestaat dat? 🙂 Ik kan genieten van shoppen, hoewel een pak minder sinds ik elk jaar bijkom en nu nog veel minder dankzij corona. Plus dat ik echt wel een minimalistische kleerkast heb en dus niks koop dat ik niet nodig heb – dat was vroeger wel anders, dan ging ik naar de solden en kocht alles wat ik wou. No more. Zowel het lief als ik hebben allebei een budget voor persoonlijke uitgaves, en daar houden we ons ook aan. Ik investeer tegenwoordig liever in mezelf met een workshop of een cursus, dan aan materiële dingen (en toch staat ons huis propvol). Plantjes en boeken durven al eens een uitzondering te zijn 🙂
    Zeg en Netflix… Jij hebt een tv-abonnement. Dus da’s ongeveer hetzelfde he 😉

    1. Ik vind zelfs workshops enzo een moeilijke want heb altijd schrik dat het te basic gaat zijn ofzo 😃 En das waar maar dat tv abonnement betaal ik niet zelf en ik denk ook niet dat ik het zou hebben mocht ik morgen alleen wonen 😃 maar dan zou ik mss toch wel de stap naar Netflix ofzo maken.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *