De afgelopen weken waren zwaar. Fysiek want net zoals zovelen te weinig zonlicht en een lichaam vechtende tegen de ziektekiemen (zoals altijd word ik trouwens nooit ziek genoeg om thuis te blijven ^^). Mentaal, want stress en veranderingen op het werk gecombineerd met zorgen thuis. Als er dan wat sneeuw bij komt kijken waardoor je vast staat met de auto en nergens meer raakt is maandagavond de week precies al om zeep. Wat doe je dan om dat beter te maken?
Anderhalf jaar geleden zou ik doorgegaan zijn tegen mijn limiet en zeker geen sociale afspraken afzeggen. Ondertussen weet ik wel beter. En daar heeft mijn inzicht uit dit oude postje veel mee te maken. Ik ben een introvert. Na een jaar BAS en de eerste weken op mijn huidige job kwam dat besef kei hard aan. Introvert leek iets slechts. Maar god, wat heb ik mij daar ondertussen mee verzoend. Ik ben er namelijk trots op!
Ik ben weliswaar heel aanwezig op het werk en mijn collega’s zouden mij misschien extravert noemen, want ja ik kan praten als een malle en gezellig en social doen. Ik praat zelfs met vreemden op feestjes als ik daar zin in heb. Maar daar gaat het niet om. Ik heb gewoon zoveel nood aan tijd voor mezelf. Dat is wat mij energie geeft, ik haal de motivatie uit mezelf. Dat is introvert zijn.
Introverte mensen hebben een aantal voordelen ten opzichte van extraverten. Het belangrijkste is – mijns inziens – dat we leren alleen te zijn. Dat we leren van onszelf te houden. Omdat we die alleen-tijd nodig hebben en dus gaan waarderen alsof het een luxe is. Ik word niet zenuwachtig van alleen zijn, mijn geluk hangt op die manier ook niet noodzakelijk van anderen af. Ik zit niet te wachten tot iemand mij belt om uit te gaan. Ik ben degene die belt, of die er net voor kiest om thuis te blijven.
Het afgelopen jaar ging ik dan ook verantwoorder met mijn vrije tijd, afspraken en rust om. En dat brengt op! Ik voel dat ik een beter evenwicht heb gevonden. En ja, ik word nog altijd zenuwachtig van een lege agenda, maar nu weet ik dat ik daar dan iets moet aan doen. Net zoals ik weet dat ik in drukke weken niet nog iets erbij moet proppen.
Dus was deze week de beslissing snel gemaakt. Geen sociale dates, maar 1u dansles meepikken (want achterlopen met de choreo willen we nog net niet) en verder veel met een boek in bed én op tijd naar bed. Vrijdag het werk überhaupt halen was het doel. En hoewel vrijdag de moeilijkste dag van de week werd, heb ik dat toch maar mooi gedaan. Ook dit weekend even geen sociale afspraken, de focus ligt volledig op de komende week.
Misschien was ik deze week dus niet die happy sociale Annelies, maar de komende week zal ik ten minste ten volle kunnen genieten van de danslessen en die kerstreceptie op het werk. In plaats van te crashen vlak voor mijn deugddoend verlof.
Zelfkennis, het komt met de jaren. En met dit huizenhoog cliché sluit ik graag af.
Ik herken me hier wel wat in! Ik heb ook altijd wel wat te vertellen en heb ook echt wel nood aan mensen om mij heen, minstens aan paar avonden in de week ben ik ook wel niet thuis. Maar ik kan ook echt heel goed alleen zijn en heb daar soms echt behoefte aan 🙂
Een goede balans vinden is de sleutel zeker 😉
Wat herken ik me hierin! Ik heb dit jaar ook meer evenwicht in mijn agenda proberen brengen en dat heeft echt zoveel deugd gedaan. Ik hoop dat je weer helemaal in orde bent tegen de eindejaarsfeesten.
Ook tijdens de feesten zal het een mix worden van rust en sociale afspraakjes. Komt wel goed dus 😉
Heel herkenbaar! Ik heb ook mijn grenzen moeten leren stellen. En ik geniet enorm van het alleen zijn maar ook al ben ik 100% introvert, ik hou toch van één sociale afspraak per weekend.
We zijn uiteindelijk sociale dieren he 😉
Heel goed, gewoon trots op zijn! Ik ben zelf ook introvert en altijd als ik dat tegen mensen zeg krijg ik een “nee joh je bent heel sociaal” reactie, alsof het een vreselijke ziekte is ofzo haha.
Ik ben er ook trots op en sinds ik de perfecte balans heb gevonden tussen werk, me-time en sociale uitjes zit ik superlekker in mijn vel.
Ja erg he, introvert heeft zo’n negatieve bijklank! Gelukkig dat je die balans zo goed gevonden hebt!
Herkenbaar! Van ‘t zelfde hier. Ik heb 2,5 werk verlof nu vooral voor mezelf. Om dingen te doen die ik graag wil doen, alleen.
2,5 week daar kan ik hier voorlopig alleen meer van dromen. Maar dat zou ik ook te lang vinden om alleen dingen te doen. Tis die balans vinden he 😉
En ‘t is nu niet dat ik de volle 2,5 week alleen dingen doe eh ;). Feestdagen zijn met familie en vrienden. Maar alle dagen tussenin zijn voornamelijk voor mezelf! 🙂 Het lief is ook wel thuis van morgen tot en met halfweg volgende week. Dus daar deel ik ook een beetje tijd mee ;).
Haha ja tuurlijk! Allemaal heel fijn! Ik heb gewoon tegelijk zoveel nood aan stilzitten, maar als dat te lang duurt word ik zenuwachtig, haha. Tis altijd iets 🙂
Ik heb er wel een paar jaar langer over gedaan om tot dat besef te komen en er dan ook nog eens naar te handelen… Oeps. En gij moogt altijd de Annelies zijn die gij op dat moment wilt zijn. En dat hoeft dus niet per se altijd happy te zijn.
<3