November. Het is volop herfst. De jongsten onder ons hebben net een week vakantie achter de rug, terwijl de rest geniet van een warme kop koffie of chocolademelk op hun vrije dagen. De herfst is absoluut niet mijn favoriete seizoen, maar wel het mooiste. Ook ik vergaap mij aan de natuurpracht tijdens een lange boswandeling. Om diezelfde avond onder een dekentje te genieten van de huiselijke warmte.
Maar dit jaar heeft de herfst ook een keerzijde. Ik ben namelijk al een goede drie weken ‘ziek’. Vooral de laatste week kom ik niet veel verder dan de zetel en het werk. Lichamelijk ben ik echt ontzettend moe. Zo moe dat ik in de weekends gewoon het klokje rond slaap. Overdag is het hoesten, proesten en niezen geblazen. Doordat ik zoveel rust moet nemen, heb ik natuurlijk ook veel tijd om na te denken. En dan is het feit dat ik mij lichamelijk slecht voel ineens goed. Wat een verschil met vorig jaar.
Vorig jaar beleefde ik – naar mijn gevoel – de moeilijkste herfst ooit. BAS was op zich al vrij zwaar op dat moment. Naast elke dag meerdere masterclasses, werkten we elke avond door aan onze pitch die tegen vrijdag klaar moest zijn. En oh ja we reisden het hele land door met het openbaar vervoer (wat voor de nodige frustraties en vertragingen zorgde natuurlijk ^^). Ik vertrok voor 7 uur en kwam pas na 22u weer thuis. Heel vermoeiend, maar niets dat ik lichamelijk niet aan kon.
Mentaal, dat was een ander verhaal. Want hoewel ik elke dag leerrijk en uitdagend vond (cliché I know ^^), was het moeilijk om ’s morgens vol energie uit bed te springen. Ik voelde mij namelijk niet goed in de groep, kon mezelf niet zijn en had het gevoel niets bij te brengen. Ik heb mezelf toen moeten slepen naar kerstmis, wanneer ik door mijn stage 5 maanden ‘weg’ zou zijn van de groep. Een periode waarin ik mentaal terug opflakkerde. Na deze herfst is het allemaal veel beter gegaan, ook tijdens de maanden dat ik wel terug tijd doorbracht met de groep.
En nu zijn we een jaar verder en wil mijn lichaam even niet meer mee. Misschien niet abnormaal, ik ben na BAS onmiddellijk aan het werk gegaan en heb als starter natuurlijk geen vakantie. De aanpassing aan het nieuwe ritme, het vele bijleren,… Dat vraagt heel wat energie. Maar mentaal voel ik mij zo goed. Ik amuseer mij, waar ik ook ben. Dus neem ik die vermoeidheid er maar gewoon bij, dat gaat wel weer over.
Wanneer mensen dus vragen hoe het met gaat zou ik kunnen antwoorden dat ik mij slecht voel. Maar in vergelijking met vorig jaar gaat het juist heel goed met met mij. Soms, heel soms, is er geen slecht en alleen maar goed. Mooi zo.
En net als het vaststaande feit dat binnen enkele weken alle bladeren van de bomen zijn gevallen, gaan die lichamelijke kwaaltjes ook wel weer over.
Fijne herfst iedereen!
Veel beterschap zou ik zeggen! Ik wist helemaal niet dat je je niet goed voelde in je BAS groep, maar ik kan me wel voorstellen dat er in zo’n groep van 25 man tal van excentrieke persoonlijkheden tussen zitten! Rust maar goed uit zodat je er binnenkort terug tegen aan kan!
Dankjewel, het gaat elke dag een beetje beter dus ik ben er zeker van dat dat allemaal weer goed komt! En BAS, individueel had ik met niemand problemen, maar in groep was het gewoon heel moeilijk om mezelf te zijn. Ik heb lang gezocht naar een verklaring en deze nog altijd niet gevonden. Sowieso ben ik heel onzeker aan dat jaar begonnen, waardoor ik mij in het begin niet echt durfde moeien. De eerste 8 weken waren daarom vrij zwaar, maar ik leg zeker geen blaam bij de groep, want ik heb dat nooit echt naar hen gecommuniceerd en dat had ik wel moeten doen. Enfin, zeer leerrijk parcours voor mezelf dus. En zoals je kan lezen is dat allemaal weer goed gekomen 🙂
Nee ik ken het, ik kan me in groep ook snel wegcijferen! Heeft ook nooit iets met de mensen te maken maar eerder met eigen onzekerheden geloof ik, niet zeker wetende of je stem of mening wel belangrijk is ! Door de hervorming van de master communicatie moeten we voor 1 vak wel veel in groepen werken dus daaraan ben ik toch al wat zekerder in geworden! 😀
En dat terwijl iedereen even onzeker is eigenlijk! Goed om te horen, is zeker leerrijk om in verschillende groepen samen te werken en te kijken hoe dat gaat 😉