Label: Terugblik

Normaal gezien schrijf ik in december een hele reeks blogposts die terugblikken op het afgelopen jaar. Ik moet eerlijk toegeven dat ik 2020 eerst wou skippen. Want wat valt er te zeggen? Tot ik mijn anekdotes van 2019 er nog eens op na las en besefte hoe leuk dat wel niet is om terug te lezen. Er hoeft niks wezenlijks gebeurd te zijn om dat te doen. Vorig jaar eindige mijn intro met “Een kijkje in mijn ultraspannend leven is misschien voor volgend jaar.” Awel ja. Laat ons dat opnieuw houden voor volgend jaar ;).

Het concept: Ik blik per maand even terug op wat er gebeurd is en kies een favoriete blogpost.

Januari

Gek om daar nu over na te denken, maar in januari ging alles nog zijn gewone gangetje. Het was cross op de Balenberg, en het lief won tickets voor die in Brussel een paar dagen later. Ik hervatte het werk in het gezelschap van een stevige verkoudheid. Dit was de periode dat ik wat begon te twijfelen aan mijn takenpakket en dat zou een thema worden doorheen dit jaar. Ik startte blijkbaar met schermvrije avonden op donderdag en puzzelde erop los.

Begin januari wonnen we met het werk de prijs van Klimaatambassadeur 2019. Ik trok daarvoor een kleedje aan en kreeg een ketting met parels van een collega want het thema was ‘The roaring twenties’ (super origineel aangezien zowat elk feest dat thema zou gaan hebben ^^ – enfin ja velen van die feesten zouden uiteindelijk niet doorgaan). Ik bracht daardoor veel tijd door op Instagram voor een live verslag. De receptie op zich was niet zo ons ding (mensen die zich zelfs op het toilet komen voorstellen om contactgegevens uit te wisselen en zich daardoor interessanter voordoen dan ze zijn), maar er was veel eten. En dessert.

Een dag later was er ook het jaarlijkse nieuwjaarsetentje waarbij we voor het eerst volledig vegetarisch gingen. Er was een heuse lachbui van zowat iedereen tijdens één van de presentaties waar ik nog steeds niet van bekomen ben.

Favoriete blogpost: over generaties en stop zeggen. Deze blijft zo relevant nog steeds. Ik zie vooral generatie X het heel moeilijk hebben met de huidige maatregelen, terwijl de millennials veel verweten worden. Er is nog steeds geen verdraagzaamheid tussen generaties, zelfs nu de maatschappij niet meer alleen figuurlijk, maar ook letterlijk ziek is.

Februari

Achteraf gezien waarschijnlijk de leukste maand van het jaar. Ik kon nog met het lief op date night op restaurant. We trokken met het werk naar Bright Brussels voor een heus lichtspektakel. En raakten daar wat volk van de groep kwijt die blijkbaar al de trein naar huis hadden genomen.

Ik ging met het lief naar Antwerpen voor Stephan Vanfleteren in het FOMU. En ik had een weekje vakantie om alvast even te bekomen van de winter en om nog wat werk voor #projecthuis te verzetten. Er was veel cross op tv, nog gewoon met publiek enzo. Ik begon me voor te bereiden voor Valencia en organiseerde mee het jaarlijkse teambuildingsweekend. Dat zouden de twee hoogtepunten worden van maart.

Favoriete blogpost: 101 dingen waarover ik me elke dag schuldig voel. Deze post zorgde voor heel wat herkenbaarheid bij iedereen denk ik. En mildheid is in coronatijden nog veel belangrijker geworden dan het al was.

Maart

Ik keek enorm uit naar maart: een citytrip, de jaarlijkse quiz en het weekend met het werk. Ik had wel elke week leuke dingen gepland. In het begin van de maand bereikte ons vooral het slechte nieuws van de situatie in Italië. Ik sloeg een enorme zucht want Leen en ik hadden enorm getwijfeld om naar Spanje dan wel Italië op reis te gaan. Uiteindelijk werd het Valencia in Spanje, waar op dat moment de cijfers niet erger waren dan in België.

We vertrokken naar Valencia voor 5 dagen. Na lang twijfelen, maar op dat moment was er nog geen sprake van lockdowns, mondmaskers of vluchten die geannuleerd zouden worden. En we hadden allebei zo hard nood aan een vakantie. Ik schreef al eerder een hele post over hoe de ervaring er was. Na twee dagen redelijk relaxed citytrippen in een lege stad (maart is normaal de drukste maand in Valencia door het festival Las Fallas, dat dit jaar werd afgelast) sloeg de stress ons om het hart.

Niet in het minst omdat er toen een lockdown in België werd afgekondigd: scholen, horeca, sportscholen, musea… allemaal dicht. We bezochten de dag erna nog wat bekende hotspots in de stad, maar toen nam de provincie ook daar de beslissing om de dag erna al te sluiten en veel eetgelegenheden en musea wachtten niet en deden meteen de deur op slot. We zijn letterlijk uit een winkel gezet omdat ze NU gingen sluiten.

Terug thuis heb ik zeker 14 dagen lang niemand gezien. Je weet maar nooit. Maar ondertussen zaten we in lockdown. Het lief en ik konden elkaar niet zien, we moesten full-time thuiswerken en alles wat gepland was, werd afgelast. Het was een vreemde tijd waarin we ons moesten aanpassen. En vooral de scheiding van het lief viel me zwaar. Ik weet één ding: wanneer er opnieuw een perimeter komt, kan ik niet beloven me eraan te gaan houden. Ik zag namelijk al mijn kennissen wel gewoon naar hun lief trekken, en eigenlijk is dat toch een basisrecht, neen? Er is nooit echt duidelijkheid geweest of dit nu wel of niet mocht. En ik ben zo’n brave seut die zich aan de regels wil houden.

Favoriete blogpost: Valencia in tijden van Corona.

April

Nog steeds in lockdown en ook dat was vrij pijnlijk aangezien ik normaal deze maand op conferentie ging naar Brighton en dan ook enkele dagen Londen zou doen met het lief. Die ik nog altijd niet had gezien sinds begin maart. Uiteindelijk bleven we 6 weken gescheiden en zag ik hem vlak voor de eerste versoepelingen.

Op het werk was de drukte ondertussen niet te overzien. Waar andere agencies werknemers op tijdelijke werkloosheid moesten zetten of zelfs ontslaan, stroomden bij ons de extra vragen binnen. (Ik ben nog steeds zo blessed met mijn werkplek. Dat heb ik dit jaar wel echt beseft.) Ik schaarde me dan ook achter enkele digitale events, met veel avond- en weekendwerk tot gevolg.

Favoriete blogpost: mijn favoriete board games. Het lief en ik hebben dit jaar wel echt het plezier ontdekt om met twee board games te spelen.

Mei

In mei werd er in de verlengde weekends vooral doorgewerkt aan #projecthuis. De ramen en deuren waren ondertussen geplaatst dus konden we binnen verder met heel wat kleine klusjes. De kapper kon eindelijk nog eens komen en ik ging voor een ultrakorte coupe.

Ik zag het lief nu terug wekelijks. Die kon eindelijk verhuizen naar zijn nieuw appartement, dus ik reed wat rond met meubelen. Ik kreeg bericht dat er in juni en juli terug wat danslessen georganiseerd zouden worden. Stilaan kwamen er meer en meer versoepelingen in zicht, zou het dan het toch een normale zomer worden?

Favoriete blogpost: Over een wereld die nooit luider geroepen heeft. Want ik heb nog meer een hekel gekregen aan de media en journalistiek dan ik als nieuwsmijder al had.

Juni

In juni was het redelijk mooi weer dus ik ging een aantal keer wandelen, we werkten verder aan de elektriciteit en staken ook glaswol dakisolatie tijdens de eerste hittegolf van het jaar. Met voorsprong het meest vreselijke klusje van de hele bouw en zeker in 32 graden.

Eind juni ging ik voor het eerst weer naar kantoor voor een boostweek driedaagse. Zo zag ik ook bijna alle collega’s een keer terug, en het was net een eerste schooldag. Ik kon ook eindelijk nog eens naar de bib. En ging wekelijks naar de dansles, die was nu buiten op grote afstand van elkaar.

Favoriete blogpost: Hoe zit dat nu eigenlijk met #projecthuis? #3.

Juli

Ik ging met Leen naar Museum M voor Rodin én met het lief naar Villers-La-Ville waar ik mijn ogen uitkeek. Ook nu ging ik nog regelmatig een dagje naar kantoor waar het wat rustiger was. Ik bleef wekelijks naar de workout dansles gaan om toch eens wat andere mensen te zien dan enkel het lief. Ik kocht ook mijn kindle en spendeerde menig uur al lezend in de zon.

Favoriete blogpost: Over valkuilen en ongewenste patronen. Een mooi inzicht uit Flow Magazine waar ik veel aan gehad heb.

Augustus

Ik herinner me een street art wandeling in Leuven, nog meer lezen op de Kindle in de schaduw tijdens een hele lange warme hittegolf en stijgende cijfers waardoor ik heel veel schrik had voor een nieuwe lockdown pal tijdens mijn twee weken vakantie.

Uiteindelijk werd de bubbel verkleind en kwam het niet tot een sluiting van bepaalde zaken. Ik trok in mijn verlof dus nog wel enkele dagen naar zee (je weet wel vlak na die rellen in Blankenberge). In plaats van typische zeedingen te doen, wandelen we erop los in Bulskampveld, de Polders en toch ook op het strand. We bleven dus ver weg van alle drukte. Tijdens mijn tweede week vakantie koos ik de vloer en de badkamer. En gingen we op mijn verjaardag naar Chateau De Seneffe en ook lekker uiteten bij La Stanza in Leuven.

Ik startte deze maand met mijn tweede blog: In Another Era. En hakte op het werk de knoop door om van functie te veranderen. Ik zou voortaan deel gaan uitmaken van het strategieteam ipv het marketingteam.

Favoriete blogpost: Moeilijke keuze, het kabbelt omschrijft nog steeds perfect mijn gevoel en jezelf iets gunnen is best oké vond ik ook een belangrijke om te beseffen.

September

Alle kabels van de elektriciteit waren ondertussen gelegd en dus kon de chapper in september een eerste keer komen. Ik kwam terug uit vakantie en het werk vloog me al meteen om de oren. Er was een grote offerte met een strakke deadline gevallen en de hele eerste week zat ik bij een klant voor een boostweek. Op het einde van die week werd er champagne gekraakt, we mochten allemaal blij zijn op het resultaat.

We gingen ook een dag vrijwilligerswerk doen op een coöperatieve boerderij en hoewel het fijn was om iedereen terug te zien, had ik mentaal een best zware dag. Ik had die dag liever gewoon gewerkt want mijn to do lijst was nog eindeloos en ik had lange dagen achter de rug. Mijn nek en rug zaten vast en dus zag ik het niet zitten om een hele dag gebukt onkruid te wieden. Een wat venijnige opmerking van één van de boeren zorgde er dan ook voor dat ik kraakte. Nogmaals een oproep: je hebt geen idee van de strijd die iemand in zijn hoofd/leven aan het leveren is dus hou uw belachelijke commentaar voor jezelf. Uiteraard was ik veel te braaf om op dat moment een repliek te verzinnen.

Daarna werd er vooral weer van thuis uit gewerkt trouwens. Want je zag het wel weer allemaal aankomen, die slechtere cijfers. Eind september gingen de gewone danslessen binnen weer van start, we wisten allemaal wel dat het een mirakel zou zijn mochten we het hele jaar kunnen blijven dansen. Maar soit, voorlopig kon het nog en het was het zowat mijn enig sociaal contact in die periode.

Favoriete blogpost: gemis. In 2020 werd heel wat dingen gemist, gelukkig zijn er ook goede dingen uit de crisis voort gekomen.

Oktober

Ik trok nog naar Gent om een opleiding te geven, de week voordat thuiswerken opnieuw verplicht zou worden. De overige opleidingen gaf ik jammer genoeg via Teams. Het was nog steeds alle hens aan dek op het werk trouwens, maar voor #projecthuis was dit een rustigere maand. Dus in het weekend stak ik niet zoveel uit. Er was terug cross op tv, zonder publiek. Ik heb daar heel lang aan moeten wennen, en nu heb ik hetzelfde met fragmenten van crossen van vorig jaar waar er een massa volk staat. Toch opvallend hoe snel iets vreemd is geworden.

Ik schreef me deze maand in voor Blogboost Najaarschallenge aangezien ik wel wat nieuwe schrijfinspiratie kon gebruiken.

Favoriete blogpost: Over ‘alles komt goed’ en positiviteit, dit was de eerste post voor die challenge.

November

Ik moest een weekendje catsitten op de kittens van mijn beste vrienden. En had een week herfstvakantie. We gebruikten die om de voorgevel af te werken én vloerverwarming te leggen. Dat bleek moeilijker dan verwacht.

Ondertussen zaten we volop in een nieuwe semi-lockdown. Sportscholen dicht. Cultuur dicht. Horeca dicht. En ook even niet-essentiële winkels dicht. Ik verwerkte dat vooral door hard te werken: alle event deadlines kwamen stilaan dichterbij. Uiteindelijk is alles geweldig verlopen maar het waren lange werkdagen. Ik switchte nu ook effectief van team en ook dat zorgde voor heel wat aanpassingen, maar een maand later is alles en iedereen alweer mooi op zijn pootjes beland :).

Favoriete blogpost: Hoe zit het met mijn routines?

December

Alles behalve een speciale maand. Mijn agenda werd wat leger op het werk en ik ademde opnieuw. Ik kon zelfs het digitale kerstfeestje mee organiseren. De boodschap dat de cijfers terug begonnen te stijgen en dat niemand zich van plan was aan de kerstregels te houden kwam hard binnen. Vaccin of geen vaccin, het kan nog wel eens maanden duren voor ik normaal naar kantoor of de dansles kan. En allemaal omdat we per se deze maand kalkoen moeten eten met elkaar. Ik zal kerstmensen nooit begrijpen.

De vloer werd geleverd, ik ging nog eens wandelen met een vriendin en zo stond die kerstvakantie weer plots voor de deur.

Favoriete blogpost: Altijd hetzelfde en toch verschillend.

Mijn vorige jaaroverzichten teruglezen? Ik schreef dezelfde post als eens voor 2017, 2018 en 2019.

Wat is de strafste anekdote van jouw 2020?

Het begint stilaan een traditie te worden. Mijn persoonlijk heel nauwgezet bijgehouden jaaroverzicht lees je hier niet. Nope, in 2017 en 2018 publiceerde ik ook al een post vol losse anekdotes. En jawel, dat ga ik dit jaar dus opnieuw doen. Een kijkje in mijn ultraspannend leven is misschien voor volgend jaar. *Ahum*.

Januari

Het jaar begon al meteen met een dieptepunt. Weg sfeer, I know. Want na de cross in Baal, zoals altijd een hoogtepunt, en een veel te drukke kerstvakantie werd ik fameus ziek. De griep kreeg me toch een goede twee weken in de greep. Ik pikte ziek nog een concert mee van Stan Van Samang in Leuven, waarna ik ook twee dagen niet meer kon praten. Top!

Tegen het nieuwjaarsetentje op het werk voelde ik me wat beter denk ik, al kan ik me er niet zo veel meer van herinneren. Januari was voornamelijk een maand van plannen en veel afspraken bij de bank omdat stilaan het startpunt van de bouw in zicht kwam.

Favoriete blogpost: mijn ode aan mijn innerlijke nerd. Ik heb mijn nerdheid de laatste jaren ontzettend omarmd en ben er trots op!

Februari

Begin februari is een totaal gat in mijn hoofd. Aan het einde van de maand had ik enkele dagen vakantie en herinner ik me vooral het mooie weer tijdens de cross van Leuven en een eerste terrasje in Mechelen. Het eerste zonnetje van het jaar zorgde ook voor minder volk op Batibouw. Want beurzen zoals Batibouw daar heb ik een bloedhekel aan. Maar ik heb het overleefd.

Favoriete blogpost van de maand: het liedje ‘no choir’ van Florence+ The Machine bracht inspiratie en inzicht. We zingen namelijk nooit over geluk.

Maart

Maart was een topmaand! Ik luisterde toen veel naar Florence+ The Machine omdat ik begin maart naar het sportpaleis ging voor haar concert. Dat was meteen ook het beste concert van het jaar. (En het laatste concert van het jaar dus zo moeilijk was dat nu ook weer niet).

Hierna vond het jaarlijkse weekend met het werk plaats. De eerste editie die ik organiseerde. En geloof me zo’n groep ongeleide projectielen in de hand houden, het is niet simpel. Het weekend vond plaats tijdens het enige stormweekend van 2019. Ik wist dat ik planningskills had, maar dat ik zo goed kon plannen… Ach ja, we hebben een initiatie thaiboks gekregen. Ik leerde hier vooral dat gaan lopen van je aanvaller soms de beste tactiek is. En daarnaast genoten we van een prachtige wandeling in Hombourg en zo veel lekker eten ’s avonds.

Naast het weekend won ik ook een quiz met collega’s. Met dank aan mijn collega’s (als nieuwsmijder is quizzen niet altijd simpel) en de nutteloze weetjes over royalty in mijn hoofd. De dag daarna moest ik vroeg opstaan om mijn lief en de collega’s (ja, zoals ge kunt lezen doe ik best veel voor en met de collega’s -dat mijn lief een van hen is helpt ook niet echt :D) naar Boom te voeren. Ze liepen namelijk de 100km voor Kom Op Tegen Kanker. En dat hebben ze fantastisch gedaan.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg was vertrok ik eind maart met Leen voor 5 dagen naar Parijs. En onze allerliefste Leen wou zelfs met mij één dag naar Versailles. Mijn enthousiasme moet vermoeiend geweest zijn, maar het was er in veelvoud. En Parijs bleek onverwacht helemaal mijn stad. Hartjes, tienduuzend hartjes.

Favoriete blogpost: we doen allemaal maar wat. Want we doen allemaal maar wat.

April

Op 1 april begonnen de werken voor #projecthuis. Woehoe! Daardoor viel er heel wat vrije tijd weg die ik lang niet zou terugkrijgen. Dit moet ook de periode geweest zijn dat ik met een opleidingstraject na de uren begon en dat er extra danslessen werden ingepland. Dus hoewel april niet echt een super boeiend maand bleek, was het wel een drukke periode.

Favoriete blogpost: moeilijke keuze deze maand, maar ik kies voor het sarcastische ‘de ultieme gids om hipsters te spotten in het wild‘.

Mei

Mei staat garant voor veel verlengde weekends en tijdens die weekends werd er kei hard doorgewerkt. Ik kreeg deze maand mijn eerste echte mentale inzinking met Hemelvaart. Het was teveel. Ik was overprikkeld. En ik werd het weekend erop (met Pinksteren) dan ook weer stevig ziek.

Klein lichtpuntje was het dansoptreden. Ook al heb ik minder van kunnen genieten dan anders net door het gedoe rond #projecthuis. Maar het waren twee fijne dagen en drie goede shows. En deze keer deed ik niet echt veel gênante dingen. Er heeft alleen een kind mij geramd met haar stoel waardoor ik moest spurten naar mijn plaats om nog op tijd te zijn. Maar dat zijn details.

Favoriete blogpost: op deze post over hoe mensen hun zorgen met elkaar willen vergelijken kwam heel veel reactie.

Juni

Begon dus met mijn eerste vrije weekend in maanden waarin ik dan stevig ziek was. Timing jongens, het is het thema van 2019.

Aan het einde van de maand zorgde ik voor een initiatie sup (stand-up paddleboarding) voor de collega’s. Dat was in de eerste hittegolf van het jaar en dan is er niets fijner dan ’s avonds gaan suppen om af te koelen. Mijn collega’s bleken ook niet allemaal natuurtalenten, met dus de nodige valpartijen tot gevolg, en ook ik dook tijdens een estafettewedstrijd het meer in. Ik kreeg wel de prijs ‘zo snel mogelijk terug op je plank klauteren en verder doen’. Blijkbaar heb ik daar een recordtijd neergezet. Dit was dus echt een hele toffe avond.

Favoriete blogpost: ik maakte een bucketlist voor de zomer omdat ik stilaan doorhad dat het leven me voorbij aan het razen was.

Juli

Begin juli hadden mijn directe collega’s verlof en dus vloog ik er op het werk stevig in. Eind juli was het dan eindelijk aan mij om op vakantie te gaan. Onze roadtrip in Roemenië lijkt al heel lang geleden, maar het was een heel fijne week. Transsylvanië is echt een ontzettend mooi gebied met leuke stadjes en een gezellige sfeer.

Ik reed rond in een felrode auto, waarmee we eerst even moesten terugrijden naar de verhuurder omdat de cruise control blijkbaar vlak naast het knopje van de ruitenwissers zat en dus ja oeps. We bezochten een super mooi paleis (pelès castle), veel Saksische stadjes, een weerkerk of twee, reden met paard en kar door niemandsland en het eten bleek veel lekkerder dan ik op voorhand had durven denken. Vakantie as it should be.

Favoriete blogpost: vakantie vieren

Augustus

Ook in augustus werkten we hard door. Stilaan werd de gevelsteen gefinaliseerd en begonnen we aan het dak. Deze maand vinkte ik verder zaken van mijn bucketlist af met een dagje in de wellness, een fantastische vipavond op Maanrock en een driedaagse aan zee met mijn verjaardag.

We spotten nog wat street art en gingen naar het vuurwerkfestival. Maakten een lange strandwandeling om uit te waaien. Kortom, het zeetje laadt me altijd opnieuw weer op.

Favoriete blogpost: over hoe het leven geen wedstrijd is met een vast gelegde finishlijn.

September

De routine begon terug, maar september bleef heel hard labeur op de bouw. Ik kreeg dan ook mijn tweede mentale inzinking van het jaar en een serieuze deze keer. Ik was op, compleet op.

Maar on the bright side. Ik ging naar openmonumentendag en eten met vrienden voor mijn verjaardag (beter laat dan nooit). Het dansjaar startte terug en op het werk ging alles zijn gewone gang maar dan in stroomversnelling.

Favoriete blogpost: de bubbel, want deze omschrijft het gevoel  van 2019 helemaal.

Oktober

Deze maand werd dan eindelijk het dak gelegd en de laatste steen gemetst. Zalig! Het staat er nu en ik ben er heel blij mee. Ook al heeft het bloed, zweet en tranen gekost. En het zal ook in 2020 nog heel wat energie vergen.

Favoriete blogpost: langzaam groeien is ook groeien. En herkenning is een begin.

November

Een maand waarin ik bewust wat meer rust nam en die dus ook niet bijster interessant bleek. Op het werk liepen er wat opleidingen, eentje gaf ik jammer genoeg met buikgriep, maar de reacties waren goed. Ik begon ook wat extra dagen verlof op te nemen. En voor #projecthuis werkten we verder aan de afvoer van het water, de putten en de dakgoten. Ik las heel veel deze maand en zo haalde ik met gemak mijn Goodreads Challenge.

Favoriete blogpost: Waar ik vroeger onzeker over was, schrijven over onzekerheden en angsten zorgt altijd voor heel wat herkenning en fijne reacties.

December

Normaal nooit mijn favoriete maand, maar deze keer liep het allemaal wat beter. Ik zorgde mee voor een nieuwe website op het werk. En we sloten het jaar af met het typische kerstfeestje en veel te veel eten. Ik ging naar de Bozar in Brussel en er was een week kerstvakantie. Met als hoogtepunt een tripje naar Lille/Rijsel.

Favoriete blogpost: mijn plan tegen een winterdepressie.

Zo, 2019 zal niet de analen in gaan als het meest toffe of speciale jaar. Maar wel als het jaar waarin er kei hard aan de toekomst werd gebouwd en dat mag je dus zeker letterlijk nemen. Ik leerde mezelf weer een heel pak beter kennen en ik ben benieuwd wat 2020 in petto zal hebben.

Wat zal jou bijblijven uit 2019?

Vorig jaar schreef ik nogal laat een ietwat ludiek jaaroverzicht. Ik kon dat wel smaken en wil het dit jaar dus graag opnieuw doen, maar dan met mijn blogposts als leidraad, want ik heb uiteraard opnieuw niet goed genoeg bijgehouden wat er allemaal is gebeurd. Handig he, zo’n jaaroverzicht zonder overzicht.

Januari

Het begin van 2018 stond eigenlijk ook gelijk aan het begin van mijn relatie. Dus was januari een spannende maand, waarin we nog even in onze eigen cocon zaten. Lang heeft dat niet geduurd. Na 3 weken vond ik dat het toch echt wel tijd was om het lief mee te nemen naar een cross (dan kon hij nog net weglopen ;)) en op een veldrit staan camera’s. En ook al is er veel volk. Soms word je herkend. En zo heb ik mijn ouders zelf niets moeten vertellen. En zo hebt u alvast de grappigste anekdote gehad. Het gaat vanaf nu alleen maar bergaf.

Favoriete blogpost: er was dus best wat aan het veranderen in mijn leven, vandaar deelde ik een mooi inzicht met jullie in ‘over stappen zetten en verandering’

Februari

Februari was een korte maand en ik wil er ook kort over zijn. Het was geen goede maand. Laten we die vergeten.

Favoriete blogpost: een ode aan de onproductiviteit, eentje die ik regelmatig nog teruglees.

Maart

Begin maart trokken het lief en ik naar het ijskoude Rotterdam. Dat was exact wat ik even nodig had. Ook over deze maand herinner ik me bijzonder weinig. Ik keek halsreikend uit naar de lente die maar niet leek te komen. Het lief liep mee aan de 100km-run voor Kom Op Tegen Kanker waar het opnieuw ijskoud was. Ik volgde een workshop om ijs te leren maken die jammer genoeg tegenviel (of was dat in april?). En op het werk was het zwemmen tegen de drukte.

Favoriete blogpost: over sandwiches, boterhammen & feedback, geschreven naar aanleiding van een teambuildingsdag in februari.

April

Dit was wel een goede maand! Begin april trok ik een dagje naar Brussel en deden we het eerste terrasje van het jaar aan. Tijdens de eerste echte warmtegolf van het jaar, zat ik in het regenachtige Lissabon, jawel. Waar ons hotel op de hoogste berg van de stad lag en ik definitief een hekel kreeg aan trappen. En aan met veel te veel kleren aan een koffer de heuvel op sleuren. First world problems, ik weet het. Maar ik zal vanaf nu altijd de hoogtemeters checken van het hotel dat ik boek. Verder was Lissabon niet 100% mijn stad, maar heb ik er wel vele indrukken opgedaan (daar schreef ik al eens over) en bezochten we kasteeltjes in Sintra <3.

Een week later zat ik in Glasgow, waar het lief een loopwedstrijd zou lopen. In Schotland scheen de zon naar hartelust. Het was dus een maand met vreemd weer. Van Glasgow herinner ik me precies nog elk detail. Een kerkhof bijvoorbeeld en een trein die zou splitsen en waarvan ik niet echt wist of ik in het juiste deel zat. Topvakantie.

Verder vierden we de verjaardag van het lief met een bezoekje aan Planckendael en lekker uiteten gaan in Mechelen.

Favoriete blogpost: blogperfectionist?

Mei

Mei was ontzettend druk. Ik ging een weekendje naar zee en had mijn jaarlijks dansoptreden. Om van het werk nog maar te zwijgen.

Sinds 25 mei kan je een boete krijgen als je niet in lijn bent met GDPR (de nieuwe Europese privacywetgeving voor zij die dit jaar in een grot hebben geleefd ^^). Mei was daardoor de hel op het werk. Er was zoveel paniek rond GDPR en alle vragen kwamen bij mij uit. Ik heb heel wat klanten kunnen helpen, maar heb ook veel negatieve reacties gehad. En nog meer chaos wanneer mensen twee dagen voor de deadline mailen wat ze moeten doen. Cookies. Privacyverklaringen. Banners. E-maillijsten. Ik kon het echt niet meer aan. En het bleek tijdverspilling. Op 26 mei gebeurde er niets. Helemaal niets. En ik heb niet het gevoel dat we er allemaal beter van zijn geworden. Als ik zie hoeveel bedrijven het aan hun laars lappen. Noch de consument, noch de bedrijven die wel in lijn zijn ondervinden enig voordeel. En ik ben zo blij dat het voorbij is. Grootste teleurstelling van 2018, absoluut.

Ik kreeg maar liefst twee keer taart als steunbetuiging wanneer de deadline eindelijk voorbij was. Een keer had een collega speciaal voor een taart gezorgd met I agree op. Super lief. En het was de lekkerste taart die ik dit jaar heb gegeten. En ik eet best veel taart op zo’n jaar.

Het weekend na 25 mei hadden we ons jaarlijks teambuildingsweekend. Het was echt zooo warm. We hebben ver gewandeld in de hitte, een aansluiting gemist met de trein tijdens het spel waardoor de organisatoren moesten improviseren en we volgden met zijn allen een workshop haka. Je kent dat wel, zo wat de Nieuw-Zeelandse rugbyploegen doen om elkaar te imponeren voor de wedstrijd. Met roepen en op je bovenbenen slaan. Ik had echt blauwe plekken achteraf, wij allemaal.

Het was een van de tofste dingen die ik heb gedaan dit jaar. Nochtans niet evident in een groep vol introverten, maar door allemaal hetzelfde tempo aan te houden en dezelfde onverstaanbare woorden te roepen terwijl je dezelfde pasjes doet, smeer je een band. Achteraf werd er nog lekker gegeten en zoals altijd speelden we spelletjes tot laat in de nacht. <3.

Favoriete blogpost: ‘over selfhelpboeken en blauwe plekken‘, want mei was dus meer blauwe plekken dan zelfhulp ;).

Juni

Juni is opnieuw een beetje een zwart gat in mijn hoofd. Het was warm, stilaan begon door te dringen dat mijn gezondheid niet echt in orde was. Er werd wat rustiger gewerkt, we beklommen de toren van de universiteitsbibliotheek en we boekten onze vakantie naar Malta.

Favoriete blogpost: sarcastische postjes, daar ben ik best goed in. Ik deed dus de aankondiging op de blog en daar hoorde 12 opmerkingen die je niet wil horen als je een relatie aankondigt bij.

Juli

De zomer was warm. En in tegenstelling tot de vorige jaren niet ontzettend druk. Ik heb minder deelgenomen aan de typische festivals, marktjes en andere zomeractiviteiten. Ik ging een avond naar Beleuvenissen en had een vrijgezellen in de wellness. Verder gingen we half juli een verlengd weekend naar zee, waar we een wandeling langs the crystal ship deden. Street art is wel een beetje een rode lijn doorheen 2018, want naast deze wandeling in Oostende, deden we ook street art wandelingen in Glasgow, Berlijn & Londen.

Favoriete blogpost: ik zei al eens dat ik dit jaar persoonlijker ben beginnen schrijven en het groene monster is daar het beste bewijs van. De impact die onterechte jaloezie op mijn leven heeft gehad moest er eindelijk eens uit.

Augustus

Ik kreeg een nieuwe collega ter versterking, woohoo! En daardoor kon ik ook eindelijk wat verlof nemen. Ik zette heel wat stappen voor project huis, we trainden in het door de hitte wandelen (want in Malta gaven ze 30+ graden) op Connecterra. En ik kreeg de diagnose B-12 tekort, na alweer een fysieke inzinking van het kan niet meer. Ik vertrok op mijn verjaardag dan eindelijk naar Malta & Gozo, waar ik een ontzettend fijne en warme (in alle zijn betekenissen) vakantie had. Wat wandelen, cultuur, natuur, lekker eten en rusten. Het was exact wat ik nodig had.

Favoriete blogpost: (f***) ik ben 25, want ja f*** dat ;).

September

Een nieuw schooljaar, met nieuwe projecten, nieuwe collega’s, een nieuw cross- en dansjaar, wat feestjes en etentjes en een driedaagse naar Berlijn. Berlijn onder een laat zomerzonnetje boordevol street art, oorlogsgeschiedenis en lekker eten. Met een balzaal van een kamer, eerst in een AirBNB en daarna in het hotel. Met de beste pizza van het jaar.

Ik had nul komma nul verwachtingen van Berlijn, want Duitsland is nooit echt een land geweest dat me aansprak. Maar jawel, Berlijn is zo’n stad die het heeft. Wat dat dan is, geen idee, maar dat ik er zal terugkeren staat buiten kijf.

Favoriete blogpost: Struggles van het volwassen leven. Grappig en herkenbaar voor velen denk ik dan.

Oktober

Meer stappen voor project huis, meer nieuwe collega’s (met deze post tot gevolg). We gingen curlen met het werk. Je weet wel, zo vegen met een borstel op het ijs. Grappig, ja. Moeilijk, zeker! Alweer een fijne bucketlistervaring.

Tip voor als je gaat curlen: als je valt niet blijven liggen, je maakt dan warmtevlekken op het ijs en dat is niet goed. Direct opstaan dus of je krijgt commentaar van de bondscoach himself. ik spreek uit ervaring.

Favoriete blogpost: Waarom onze Instagramfeeds allemaal hetzelfde zijn en waarom dat oké is

November

De maand begon met een rustig verlengd weekend. Daarna trokken we naar Londen, waar we tijdens Remembrance Day heel wat mooie herdenkingen meepikten. We sliepen trouwens met zicht op The Tower Of London, hoe prachtig is dat? We spendeerden de volle drie uur in St-Pauls, werden uitgeregend (want Engeland!) en ik at een hoop pannenkoeken bij The Breakfast Club. Alweer genoten van deze prachtige stad.

We gingen ook naar een trouwfeest, waar ik eindelijk nog eens danste tot in de vroege uurtjes en er heel wat sociale verwachting in de lucht hing. Op het einde van de maand deden jammer genoeg de ziektekiemen hun intrede.

Favoriete blogpost: Over influencers, bloggers en #spon, ook meteen de meest besproken blogpost.

December

Begon met ziek zijn #bah, het afwerken van de fundering #projecthuis en opnieuw naar Londen #jeej! Met een bezoek aan het Natural History Museum als hoogtepunt. Het werk werd goed afgesloten tijdens het kerstfeestje. En tijdens de kerstvakantie was er naast tijd voor kroketten, ook tijd om de liefde te vieren in Keulen. Goed afsluiten heet dat.

Favoriete blogpost: Over HSP en stempels

Wat is jouw mooiste moment uit 2018?