Close
Mijn not to do lijst

Mijn not to do lijst

De inspiratie vloeit hier niet echt zoals het zou moeten, maar gelukkig zijn er nog heel wat andere bloggers die wel interessante dingen online gooien. Zoals Evi en haar not to do lijst. Zij maakte een lijstje met zaken die ze niet meer wil doen. Omdat ze niet goed zijn voor haar mentaal en/of fysiek welzijn, of omdat ze gewoon te veel tijd vragen, tijd die er dan niet is voor echt belangrijke zaken. Zo’n lijstje kan helpen om je grenzen aan te geven, of gewoon om er eens bij stil te staan.

En dus dacht ik, ik ga me er ook eens aan wagen. Het zijn allemaal nog werkpuntjes, het een al wat groter dan het andere. Maar het zijn ook allemaal zaken die mijn welzijn negatief beïnvloeden. Dus het is belangrijk om er aandachtig voor te zijn.

  • Te laat gaan slapen
  • De signalen die mijn lichaam geeft negeren (vooral dan mijn rode vlaggetjes)
  • Mijn intuïtie negeren
  • Niet elke dag lezen
  • Mezelf de grond in boren
  • Mezelf constant verontschuldigen
  • Te veel tijd op sociale media doorbrengen
  • Mezelf afvragen of ik wel een goede partner, vriendin, collega… (vul zelf aan) ben
  • Zaken waar ik tegenop zie uitstellen
  • Projecten op mij nemen omdat niemand anders het belangrijk lijkt te vinden (letterlijk overgenomen van Evi, deze kwam namelijk redelijk hard binnen)
  • Het gevoel hebben van alleen iets te moeten dragen (emotioneel, maar vaak ook werkgerelateerd)
  • Geen pauzes nemen
  • Me schamen omdat ik overprikkeld ben. Ik ben wie ik ben, en ik heb meer verwerkingstijd nodig dan iemand anders
  • Te weinig vakantie inplannen
  • Geen tijd maken om te schrijven
  • Te weinig naar buiten gaan
  • Te veel in mijn hoofd leven en daardoor te weinig genieten

Herkenbaar? Wat staat er op jouw not to do lijst?

Plan winter: hoe overleef ik de winterdepressie?

Plan winter: hoe overleef ik de winterdepressie?

Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst een goede winter had. Waarschijnlijk toen ik nog studeerde aan de unief en een hele januarimaand binnen zat, waardoor je onbewust ook heel wat rust neemt en de dagen wel vooruit gaan. Ook al beweren de meeste studenten dat de examens wel heel lang lijken te duren ;).

De laatste jaren moet ik me fysiek en mentaal echt door de winter heen slepen, voornamelijk vanaf de kerstperiode en doorheen de maanden januari, februari en maart. Dat heb ik hier al eens heel mooi opgeschreven. 1 april is zo’n datum die standaard voor een glimlach op mijn gezicht zorgt: de winter is voorbij! Het feit dat de laatste winters moeilijk waren, zorgt er ook voor dat ik tegen deze periode op zie en dat het mentaal sowieso wat moeilijker gaat. Want je bent wat je denkt. Hoog tijd voor verandering!

Aangezien ik het laatste jaar iets beter voor mezelf probeer te zorgen, hoe moeilijk dat soms ook is door #projecthuis, maak ik hierbij een ‘plan winter’, oftewel een survivalgids voor de komende maanden. En dat is al in oktober begonnen trouwens.

Vitamines

Sinds oktober neem ik een aantal keer per week (minstens 3x) een multivitaminesupplement van B12, magnesium & vitamine D. Ik heb door mijn vitaminetekort van anderhalf jaar geleden geleerd dat dit echt wel de basis is om je fysiek gezond te voelen.

En hoeveel mensen ook zeggen dat ik gewoon meer rood vlees moet eten voor B12, ik weet dat dit niet voldoende is. Ik hoor steeds vaker dat B12 kunstmatig aan dieren wordt gegeven om het vlees deze vitamine te laten hebben, dus ik neem dit liever rechtstreeks in. Voor alle duidelijkheid: ik ben niet veggie of vegan, ik heb gewoon last om voldoende B-vitamines op te nemen in mijn lichaam. Geen idee of dat door mijn eetgewoontes komt of dat mijn lichaam daar gewoon een probleem mee heeft. Vitamine D hebben we sowieso allemaal tekort tijdens de winter, zeker ik met mijn kantoorjob, en magnesium is goed voor de concentratie, spiermassa en om te slapen. En slaap is de basis van alles als je aan zelfzorg wil doen.

Ik merk dat ik deze winter al minder ziek ben geweest dan normaal, ik wil het niet jinxen natuurlijk :D. Het zou ook gewoon een placebo-effect kunnen zijn, maar ik heb het gevoel dat die vitamines helpen en dat gevoel is zo belangrijk om de winter goed door te komen. Ik weet dat veel mensen tegen supplementen zijn, maar ik voel me er goed bij.

Een maand rust

De uurwisseling eind oktober zorgde ervoor dat het doordeweeks niet meer mogelijk was om te werken voor #projecthuis (want te donker), waardoor er ineens heel wat meer ruimte in de agenda kwam. Ik zou die kunnen volplannen hebben met sociale uitjes, maar heel november heb ik eigenlijk voornamelijk gecocoond (is dat een woord?). Behalve mijn danslessen op maandag en dinsdag heb ik de andere avonden doorgebracht in bed met een boek of een serie. Het was zelfs zo erg dat ik eind november ambetant werd van al dat aanlummelen. Een teken dat het goed gelukt is ;).

Deze rust was namelijk broodnodig omdat september en oktober heel intensieve maanden waren voor het lichaam en de geest. Gelukkig had ik ook nog wat verlof opgespaard om af en toe zelfs een extra dagje rust te nemen. Nu heb ik terug wat basis gelegd voor de komende tijd.

Een gebalanceerde kerstvakantie

Zoals jullie weten heb ik een enorme hekel aan kerst en alles wat er mee te maken heeft. Kersthater zijn is niet gemakkelijk als al de rest van de wereld van ‘most wonderful time of the year’ doet en verwacht dat je aan heel wat eettafels aanschuift. Op kantoor zijn we een hele week gesloten, een zegen zou je zeggen, maar door alle sociale verplichtingen is die week vaak zo volgepland dat ik op 2 januari uitgeputter terug ga werken dan voorheen. Ik zou me echt aanmelden als vrijwilliger mochten ze iemand zoeken die deze week toch de permanentie doet.

Vorig jaar was de eerste mentale inzinking van die week al op 23 december, jep, nog voor alle kerstzever goed en wel begonnen was. Dat wil ik dit jaar echt wel vermijden. Gelukkig valt de kerstsluiting nu veel beter. Wij sluiten tussen 25 december en 1 januari. Dat wil zeggen dat ik de 23ste en de 24ste nog ga werken en de laatste zaken op het werk kan afsluiten in relatieve rust. En hier heb ik al meteen de 24ste in de namiddag verlof genomen zodat ik in alle rust naar die eerste kersttafel kan trekken.

Een andere maatregel is door al zeker één keer gewoon niet mee te gaan naar de familie van het lief (niet omdat ik ze niet kan uitstaan voor alle duidelijkheid), zodat ik die dag enkel naar mijn familie moet. Vorig jaar was dat een gerij van hier naar ginder, de hele dag door, dat ik er echt uitgeput van was. Dus een verplichting minder geeft me ook een halve dag extra voor mezelf. En again, minder stress.

Daarnaast hebben we ons vakantietripje ook wat later gepland, vorig jaar vertrokken we heel snel na het kerstgedoe en was ik na een dag citytrippen doodop, mijn lijf kon niet meer. Dat heeft geduurd tot midden januari trouwens, want ik kreeg voor het eerst in 10 jaar de griep.

Deze keer vertrekken we pas de 29ste, voor twee nachten (dus tot de 31ste ’s middags). Naar Rijsel, een stad die niet super groot is en waar niet per se heel veel te doen is. Zo kunnen we het rustig aan doen. Want er is een leuk museum, kleine straatjes om door te wandelen, wat street art en dat is eigenlijk alles wat ik nodig heb. En we vermijden opnieuw de kerstgekte en -markten.

Ik hoop dat ik zo op 2 januari met een beter gevoel achter mijn bureau kan kruipen dan anders. Duimen jullie mee?

De echte winter: verlof en tripjes

Maar dat is 2019, de echte winter komt er natuurlijk aan na de jaarwisseling. Wanneer de donkere dagen van geen wijken willen weten, er sneeuw voorspeld wordt en je lijf stilaan helemaal uitgeput raakt van die koude, deadlines en sociale verplichtingen (nieuwsjaarsdrinks etc.).

Ik heb het grote voordeel dat ik nog steeds een week verlof van 2018 zal moeten opnemen in januari en februari. En februari, dat is echt een zwart beest voor mij sinds een jaar of twee. Dus waarschijnlijk neem ik dan een week staycation. Onder andere om wat inspiratie op te doen voor #projecthuis, maar ook voor rust en cocoonen.

In het voorjaar staan er daarnaast alvast twee tripjes gepland. Half maart trek ik met Leen naar het zuiderse Valencia. Hoe vroeger je vitamine D kan opdoen, hoe beter! En half april, dan zijn we alweer na Pasen, ga ik op conferentie naar Brighton en wil ik er wat Londen aan koppelen, want Londen is ALTIJD een goed idee! Dus op die manier heb ik al heel wat toffe dingen om naar uit te kijken, ook dat is nodig in donkere maanden: lichtpuntjes.

Dit is plan winter. Geen idee of het gaat helpen tegen mijn aanstaande winterdepressie. Maar iets proberen is altijd beter dan niets. En baadt het niet dan schaadt het zeker niet in dit geval.

Toch nog even nuanceren: ik spreek hier wel over rust en self-care enzo hé. En over minder ziek zijn, maar ik heb al een buikgriep achter de rug en ben door omstandigheden toen blijven werken. Ook ben ik al een dikke twee weken aan het stressen over kerstcadeaus. Om maar te zeggen: perfect is het niet. En zelfzorg is geen wondermiddel. Self-care zit in heel kleine dingen. En zelfzorg altijd op de eerste plaats zetten is een lange weg. Waar ik zeker nog niet ben. Maar elke stap is een stap.

Heb jij last van een winterdepressie en wat probeer jij er tegen te doen?

Dit zijn mijn rode vlaggetjes

Dit zijn mijn rode vlaggetjes

Deze week staat mei voor de deur. Hoe belachelijk snel gaat het jaar voorbij zeg? Dit jaar valt mijn dansoptreden op 24 en 25 mei. En dus trok die datum mijn aandacht want er hangen heel wat herinneringen aan vast. Vorig jaar was 25 mei de GDPR-deadline. 25 mei was toen ook de vrijdag voor ons teambuildingsweekend met het werk waar iedereen naar uitkeek. Het was pokkewarm. Een collega had een taart gebakken voor mij met de boodschap ‘I agree’. En ik? Ik zat er compleet door.

Ik had er een hele tijd alleen voor gestaan en de drukte was overweldigend. Zeker de twee weken voor GDPR kon ik met niets anders meer bezig zijn en er wachtte nog zo’n berg werk – mijn echt werk namelijk. Mijn lichaam zat ondertussen te kreunen onder een nijpend B-12 tekort en mentaal was mijn hoofd één grote puinhoop. Ik was terecht gekomen in een doemdenkspiraal.

Ik wil al even een postje schrijven over hoe het nu met mij gaat na de B-12 diagnose en heel wat ingrepen om het rustiger aan te doen. Nee, ik heb geen burnout gehad. Ik kan me zelfs niet inbeelden hoe hard dat moet zijn. Ik was er op tijd bij. Maar ik weet dat ik in de gevarenzone ben geweest, lichtjes. En ik weet dat ik een persoonlijkheid heb die sowieso in de gevarenzone zit.

Maar nogmaals: ik wil hier geen klaagzang houden over hoe moeilijk het was. Want again, ik heb tijdig ingegrepen en daar ben ik nog elke dag dankbaar voor.

Daarom is het belangrijk om te weten wat mijn valkuilen zijn. Wat zijn mijn stresssymptomen? Leen noemt het rode vlaggetjes, en dat vind ik best wel een goede terminologie. Want uiteindelijk draait het daarom: ik liep vorig jaar rond deze tijd rond met een berg stress in mijn hoofd en mijn lijf. En het is naïef om te geloven dat dat nu voorbij is. Dat het ooit volledig uit mijn leven zal verdwijnen.

Dit zijn mijn rode vlaggetjes. Van lichte symptomen tot de vrij serieuze.

  • Mijn nek die vast zit.
  • Vaker hoofdpijn hebben.
  • Vermoeide en pijnlijke ogen. Veel last hebben van (fel) licht.
  • Veel piekeren. Dit leidt meestal tot doemdenken.
  • Mezelf de grond in praten.
  • Wenen zonder reden.
  • Moe opstaan, ook na een nacht van 8u slaap.
  • Tintelende/slapende lichaamsdelen.
  • Het gevoel hebben de controle te verliezen.

  • Geen regelmatige stoelgang.
  • Weinig concentratie op het werk. Ook wanneer het om een taak gaat die ik graag doe. Iedereen is wel eens niet geconcentreerd (op vrijdagnamiddag bijvoorbeeld), maar geloof mij, echt nul concentratie is nog een heel ander gevoel. Je ziet dat ook aan het resultaat van je taak. Dat is meestal niet zo goed.
  • Duizeligheid wanneer ik ’s morgens opsta of ’s nachts wakker word en me omdraai. Vaak maar langs één kant. De kant waar mijn nek vastzit of net de andere kant die alles opvangt. Uit zich in extreme periodes ook in het feit dat ik als de trein vertrekt het perron zie duizelen voor me. Heel raar gevoel.
  • Niet kunnen eten. Geen hongergevoel. Eten uit gewoonte en mijn bord niet leeg krijgen. Niet constant in mijn chocolaschuif zitten.
  • Afvallen. Een logisch gevolg van het vorige puntje.

De aandachtige lezer zal de lijn hebben opgemerkt. Wel alles onder de streep (lees: de meer serieuze zaken) heb ik de afgelopen maanden onder controle gekregen. Met B-12 supplementen. Deze winter aangevuld met vitamine D en magnesium. Dan zie je dat ik fysiek weer de controle terug krijg. Met de bovenste puntjes worstel ik soms nog. Dit zijn ook vooral de mentale puntjes.

Want stress volledig uit je leven bannen is moeilijk. En de winter zorgt bij mij sowieso voor mentaal moeilijkere momentjes (veel piekeren, wenen, hoofdpijn, moe…). Klinkt nog altijd niet fijn, en dat is ook zo. Maar ik heb voor mijn gevoel al best een grote vooruitgang gemaakt. Niet langer roofbouw plegen op mijn lichaam. Mentaal is er zeker en vast nog werk aan de winkel. Het herkennen van rode vlaggetjes is maar de eerste stap. Maar het is wel een belangrijke stap.

Het doel is dan ook om nog meer te focussen op mijn groene vlaggetjes en op wat mij energie geeft. Maar dat is voor een volgende keer.

Wat zijn jouw rode vlaggetjes?

Het bos door de hypes niet meer zien

Het bos door de hypes niet meer zien

Net zoals zovelen andere bloggers en leeftijdgenoten ben ik op mijn eigen imperfecte manier op zoek naar wijzes om mijn leven toch net dat tikkeltje meer betekenis te geven. Om het stressniveau te doen dalen, onze gedachten onder controle te houden en dus die quarter life crisis en burnout die om de hoek liggen loeren de mond te snoeren. Om voor jezelf te zorgen, want self care wordt al te vaak aan de kant geschoven. Je zou het op zoek naar perfectie kunnen noemen, maar ik noem het liever op zoek naar zingeving, naar betekenis.

Maar de laatste tijd zijn er zoveel manieren om het leven ‘betekenisvoller’ te maken opgekomen. Ze schieten als paddestoelen uit de grond. En het worden instant hypes. Een paar jaar geleden werd breien en daarna kleuren wel even hip. Maar tegenwoordig is het alles tegelijk en overspoelen de hypes de winkels en het internet.

Bullet journals, yoga, podcasts, mindfullness, handletteren, miracle mornings, ontspullen, digitale detox, bucketlists, suikervrij eten, 5:2 dieten,… Om nog maar te zwijgen van Hygge, Lagom & Ikigai. Geen gerechten bij de Chinees, maar buitenlandse levensgewoontes uit het Hoge Noorden en Japan die stilaan overwaaien.

En ik weet best wel dat geen van deze hypes echt nieuw zijn. Handletteren is niets meer dan kalligrafie en dat deden ze in de 13de eeuw ook al. Ingeborg doet al jaar en dag aan Yoga. In de jaren ’80 had je geen digitale detox, maar waren ze bevreesd voor de gevolgen van de tv op kleine kindertjes.

p1040044Maar nu worden deze zaken wel allemaal populairder en volgen ze elkaar steeds sneller op. Het is big business geworden. En sorry, maar net dat geeft ook stress. Want ik ben precies niet mee. Of ik weet niet meer waar te beginnen. The ‘keuzestress’ struggle is real!

Misschien is de vraag die we ons moeten stellen bij al deze self help en stressverlagende hypes of dat er niet gewoon iets mis is met onze maatschappij? Als iedereen moet gaan lijstjes opstellen om het leven bij te houden leven we dan niet gewoon te snel? Maar dat is weer zo’n gedachte van kritische Annelies…

Ach ja, uiteindelijk wil ik zelf ook wel een aantal van deze zaken uitproberen. Het is gewoon moeilijk om ermee te starten. Mijn dag duurt ook maar 24u en naast slapen, eten, werken, sporten, een sociaal leven, de persoonlijke hygiene en het huishouden blijft er nu ook weer niet zoveel tijd over.

Dus installeerde ik vorig weekend een podcast app en begon ik te luisteren naar pods over mindfullness en gelukkiger leven. Twee vliegen in een klap. Mijn enthousiasme was eerst best groot, maar ondertussen heb ik toch alweer 2 dagen niet geluisterd. Misschien omdat ik me in het weekend met andere zaken wil bezighouden. Misschien omdat het toch niet zo mijn ding is.

Enfin, de weg naar betekenis is nog lang en uiteindelijk gaat het erom dat je tussen al deze hypes en technieken de self care toolbox samenstelt die voor jou als persoon werkt. Die toolbox is voor iedereen anders en vereist veel trial en error om ze samen te stellen. Voor mij werken elke dag lezen, dingen van me af schrijven en af en toe een offline dagje inlassen. Misschien is dan niet noodzakelijk dat podcasts hierbij komen, of misschien net wel… Ik neem gewoon even de tijd om het allemaal te ontdekken.

Welke technieken zitten er in jouw self care toolbox? 

P.S. Ik sprak hierover al kort in mijn nieuwe rubriek ‘op het nachtkastje‘, maar voelde toch de behoefte om hier wat meer letters aan te wijden. Van me af schrijven dus 😀