Het is vandaag 1 april. De dag om anderen eens goed beet te nemen. Op het internet lees je heel wat berichten waarvan je meteen doorhebt ‘dit is niet echt’. Een collega kreeg een bericht van de school van zijn dochter dat ze deze zomer vier extra weken les moeten geven aan de leerlingen van de overheid. Dit type berichten dus. Haha, en je scrollt weer verder.
Er zijn ook berichten waarvan je hoopt dat ze een grap zijn. En niet omdat ze grappig zijn. Maar omdat ze compleet van de pot gerukt lijken.
Er is een verkrachter schuldig bevonden. De rechtbank heeft beslist dat er voldoende aanwijzingen zijn en dat er dus sprake is van verkrachting. Maar de schuldige heeft slechts een beperkte straf gekregen omdat het een jongen is met ‘zo veel potentieel die een hogere studie aan het doen is’. Hij houdt er zelfs geen strafblad aan over. Hij is misschien gewoon nog niet aan het hoofdstuk ‘nee is nee’ in zijn studieboeken geraakt.
De jongen studeert gynaecologie. Je weet wel de job waarbij je voortdurend vrouwen behandelt vanuit een vertrouwenspositie en in contact komt met hun geslachtsdelen. De rechter in kwestie is waarschijnlijk een man die vroeger ook werd gezien ‘als iemand met veel potentieel, want amai hij studeert rechten’.
Maandag legden we massaal het land plat omdat de regering de pensioenrechten van bepaalde jobs wil intrekken. Men vindt dat er geen respect is voor de werknemers.
Wanneer gaan we eens massaal op straat komen omdat er compleet geen respect is voor alle vrouwen? Omdat de rechten van vrouwen vandaag nog altijd niet op gelijke hoogte staan als die van mannen? Omdat wij geen enkel moment alleen op straat kunnen rondlopen zonder de kans dat een man zijn kans grijpt om zijn seksuele lusten bot te vieren? Of om die vrouw te vermoorden (ik verwijs o.a. naar de zaak Heidi De Schepper)? We kunnen blijkbaar niet altijd rekenen op ons strafrecht. Hoe kan het dat we dit met z’n allen tolereren?
Het slachtoffer zegt vandaag in de media dat ze vooral blij is dat men haar gelooft en dat de dader schuldig is verklaard. Ook in 2025 zijn vrouwen nog altijd blij als ze gelooft worden. Meer moeten we niet wensen, toch?
Ik ben vandaag vooral blij dat ik geen dochter heb, want ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar dit zou moeten uitleggen.
De wereld is gek geworden. Vraag me af hoe die rechter erover denkt als het zijn eigen dochter overkomen was. Bizar.
Ondertussen is bekend gemaakt dat de rechter een vrouw was… 🫠