Het is ongetwijfeld de vloek van sociale media. Jezelf vergelijken met anderen, bewust zijn van zaken die gebeuren waar jij niet bij bent, grote levensupdates van kennissen of oudere vrienden… Maar ik heb er de laatste weken meer last van dan anders.
De sociale agenda is hier best gevuld. Een trouw, Werchter, Londen en tussendoor nog wat sociale uitjes. Niks om over te klagen. En toch knaagt er al een aantal dagen iets aan mij. Ik zie tegelijk nog zoveel anderen dingen gebeuren – zoals een vrijgezellenweekend waar ik niet kon bij zijn, mensen die ik niet meer vaak spreek die iets aankondigen en over het algemeen mensen die het altijd leuk lijken te hebben…
Ik plaats amper foto’s op sociale media, en met sociale media bedoel ik eigenlijk Instagram. Daar ben ik al een tijd geleden mee gestopt omdat het me geen goed gevoel geeft – alsof je bevestiging zoekt bij anderen van iets wat jij leuk vindt. En als ik iets wil vertellen doe ik dat hier en mensen willen het niet dubbel zien/lezen toch? Maar soms vrees ik dat door zelf niets te delen mensen mij vergeten ofzo? Complete onzin hoogst waarschijnlijk, maar ‘ik deel dus ik ben’ is zowat de leuze van onze generatie.
En ik deel hier vanalles, dus ben ik dan genoeg? Wat is genoeg? Wanneer is het genoeg? Ik weet het soms echt niet meer. Ik heb hier normaal niet zoveel last van, maar met het goede weer van de laatste weken is iedereen plots zo aan het overdelen – en Instagram is gemaakt om ons te doen blijven scrollen – dat ook ik daar niet immuun voor ben denk ik.
Zolang we maar beseffen dat Instagram niet het echte leven is. Verre van.
Heb jij soms last van een ongemakkelijk gevoel wanneer je door sociale media scrollt?
Ik heb niet echt last van een ongemakkelijk gevoel moet ik zeggen, maar dat komt misschien ook omdat ik mijn Instagram wel een fijne plek vind tegenwoordig. Misschien dat het je meer zou helpen om gewoon ook niet te scrollen op Instagram in plaats van alleen niets te posten? Vroeger had ik er ook soms genoeg van en als ik dan een tijd geen gebruik maakte van de app, voelde ik me wel beter.
Ja minder scrollen zal sowieso wel helpen, maar dan nog merk ik dat er in bepaalde periodes gevoeliger voor ben dan op andere momenten.
Ik heb ook zo’n vrienden en kennissen die op Instagram een ontzettend leuk leven lijken te hebben. Ze gaan overal naartoe, zien er geweldig uit en de zon lijkt altijd te schijnen. Maar ik weet best dat het ook bij hen vaak schone schijn is. Zelf post ik ook vrijwel enkel foto’s van uitstapjes of reizen. Is dat niet een beetje eigen aan Instagram, dat vooral de leuke dingen daarop gedeeld worden? Maar ik snap wel dat het soms een naar gevoel kan geven, zeker als je het gevoel hebt wat aan de zijlijn te staan of niet mee te kunnen doen. En soms erger ik me ook aan al dat etaleren van hoe fantastisch het leven wel is. Dan ga ik gewoon even minder op de app 😉
Ik denk idd dat het medium gericht is op die leuke dingen en dat er gewoon periodes zijn dat je daar zelf meer of minder goed tegenkan 🙂
Haha ik heb vaak het omgekeerde van fomo. Ik vind mijn leven soms te druk (terwijl dat best meevalt, maar ik heb gewoon vaker nood aan thuiszitten dan vroeger denk ik haha, bomma alert), en als ik dan eens in de zetel zit en Instagram-foto’s zie van een feestje kan ik soms echt denken: Jezus, ik ben blij dat ik thuis ben. Maar denk dat het inderdaad van periode tot periode afhangt: als je wat minder of net beter in je vel zit en zo.
Ik heb niet echt last van instastress, maar ik moet zeggen dat ik heel weinig mensen volg en dat eigenlijk alleen maar mensen zijn die ik ken en waarvan ik het leuk vind om te zien wat ze doen. Het helpt me ook vaak om te zien wat er in de stad te doen is of het geeft me ideeën voor plekken voor uitstapjes. Sinds ik heel selectief mensen volg is het geen overdosis van stories en posts meer en juist een fijne plek 🙂
Ja het geeft mij soms ook echt wel ideeën, maar ik denk dat iedereen met het mooie weer zo in een oversharing modus is geraakt dat ik het misschien te veel vond?
Het schommelt hier. Er zijn heel vaak momenten waarop ik denk “oh ik moet nog eens iets delen”, maar dan vergeet ik dat weer en verschijnt er op IG maanden niets nieuws. Gaandeweg heb ik wel geleerd dat wat je er op zet en ziet heel vaak niet de volledige realiteit is. En dat helpt wel om alles te relativeren.
Ik deel echt heel sporadisch eens iets en dat merk ik weer dat het niet zo aangenaam vind om bevestiging te zoeken ofzo en dan stop ik er mee