Zomaar wat gedachten #2

Het is vandaag de eerste officiële dag van de herfst (ik schrijf dit dus op 22 oktober). Ik dacht dat het wel nog eens een goed idee was om in te checken bij mezelf. Hoe gaat het nu? Want september is aan het voorbij vliegen. Ik hoor overal hetzelfde liedje: op het werk is het druk en in combinatie met het post-corona leven waar we allemaal aan moeten wennen is dat best pittig. Plots staat het WK wielrennen in mijn eigen stad (oké, ik woon niet in Leuven maar als ik me met een stad identificeer is het wel Leuven <3) voor de deur. Hoogdagen zullen het worden, en tegelijk is het ook best spannend want zoveel volk.

Ik ben een echte F zoals ze zouden zeggen volgens MBTI, een feeler. Iemand waarbij alles eerst binnen komt via de buik (het gevoel) en dan pas het verstand (de ratio). En ik merk al enkele weken dat ik heel veel voel in die buik. Het is wat raar om te beschrijven. Maar er zit ergens veel emotie in mij en ik kan niet echt thuisbrengen waarom. Alles gaat zijn gangetje. Ik ben blij om niet meer elke dag te moeten thuiszitten. Die nieuwe jas heb ik aan. Als iemand vraagt hoe het gaat antwoord ik ‘goed’, omdat dat ook zo is. Maar tegelijk denk ik dat goed niet de lading dekt ofzo. Er zitten allerlei gedachtes in mijn hoofd. Het ene moment ben ik superwoman, het andere wil ik gewoon in mijn bed een boek lezen.

Ik voel ergens dat ik moet oppassen. Op tijd rust nemen. Mijn emoties ruimte geven. Ik heb meer tijd nodig om te ontprikkelen momenteel. Ik ben soms maar wat aan het aanlummelen om dat hoofd van mij te laten leeglopen. Ik neem het zoals het komt en probeer mijn controledrang te lossen. Ik ben echt goed bezig, ik zet elke dag stappen. Langzame groei is ook groei.

Voorlopig lees ik dus dat boek in bed, ook al zou ik zoveel andere dingen kunnen. Probeer ik niet te veel na te denken aan de winter die eraan komt. Focus ik op het genieten van alles wat weer kan. En probeer ik dat stiekeme stemmetje in mijn hoofd dat me soms doet voelen alsof ik aan de rand van een afgrond sta te negeren. Alles op zijn tijd.

Edit op 2 oktober: ik had echt een fantastisch deugddoend WK-weekend in eigen stad. Groot lichtpuntje! ✨