- Weet ge nog 2020-2021? Toen met dieje co-ro-na?
- Toen moesten we allemaal binnen blijven. Dat noemden ze toen een lockdown of zoiets. Ik werd gek van mijn kinderen/partner/ouders/ alleen thuis te zitten (schrap wat niet past).
- We moesten toen iets dragen voor ons gezicht als we buiten wilden komen. Hoe heet dat nu weer? Een neusmasker? Mondkapje? Ik heb nog ergens een stapel liggen met allerlei vormen en patronen, ik zal het straks eens zoeken op zolder. Ge kon daar niet in ademen bijna!
- We moesten toen overal afstand houden. In de winkel trokken ze lijnen op de grond of plakten ze stickers op de vloer zoals in de kleuterschool om aan te geven waar je mocht staan.
- We moesten toen kiezen wie we wel of niet wilden zien en zoveel mogelijk buiten afspreken. Ik herinner me nog dat ik veel gewandeld heb. Altijd maar wandelen, ik was dat ferm beu.
- De grenzen waren een tijdje gesloten dus we konden alleen in België op vakantie. Resultaat? De treinen naar de kust zaten vol.
- We mochten zelfs geen hand meer geven. Alles wat je vastnam moest je ontsmetten met zo van die stinkende plakkerige gel. Dat stond echt overal. Uw handen werden daar kei droog van.
- De regering gaf toen elke maand een persconferentie en veranderde constant van gedacht over de regels.
- We zijn maandenlang niet op restaurant of café kunnen gaan. Zelfs een pintje op een terras drinken mocht niet.
- Ik had enorm lang haar omdat de kappers een tijd gesloten waren. Dat was niet meer om aan te zien!
- We kregen plots allemaal een brief voor een vaccin en er werden zelfs sport- en cultuurzalen omgedoopt tot een vaccinatiecentrum. En dan moesten we daar gaan aanschuiven voor een prik.
- Ik werkte elke dag van thuis uit en zag mijn collega’s maandenlang niet.
- We konden ook niet naar een optreden of festival. Zelfs de cinema was gesloten! Weet gij nog wat de cinema is? Dat is gelijk Netflix in een grote zaal, en dan moest je betalen voor de film die je wilde zien. Alleen die ene film dan hé.
- Alleen werken en thuis zitten kon, alles dat plezant was mocht niet.
- Mijn oma zei toen nog dat het erger was dan tijdens de oorlog en zij kon het weten hé.
- En dingske van dingske (vul aan met een random naam) die is daar toen serieus ziek van geweest.
- We hadden eigenlijk nog geluk, in andere landen moest je zo’n briefje hebben om buiten te gaan.
- Er kwamen altijd maar nieuwe varianten van dat virus ook. En dan moesten ze dat vaccin weer aanpassen. Dat was nogal een gedoe zenne.
- Het was om zot van te worden eigenlijk. Goed dat dat nu niet meer is hé.
Met zeer veel zin voor overdrijving geschreven dit hé :). Maar ik ben wel eens benieuwd wat we dan tegen elkaar zeggen.
Ik kan het me met moeite inbeelden, dat het ooit zover in het verleden zal zijn dat we het niet goed meer zullen weten hoe het was. Iets om naar uit te kijken 🙂
De geschiedenis wijst uit dat het zo zal zijn, een mens is een veerkrachtig iets 😃 maar dat is mijn positivisme 😁
In alle eerlijkheid verwacht ik hier over enkele jaren met heimwee naar terug te kijken.
De kinderen een hele periode thuis terwijl ik ook thuis was, deels thuiswerk, deels werkloosheid.
De newborn heeft maar een maand later moeten starten in de creche omdat wij thuis konden blijven. Quasi geen hobbies voor de kinderen, dus niet continu rondrijden, carpool afspraken maken, kinderen opjagen omdat zij op tijd op school en wij op tijd op het werk moeten zijn.
Weinig sociale verplichtingen waar je jezelf voor moet opladen.
Maw, voor mijn kinderen en mijzelf is Corona absoluut geen trauma.
Uiteraard is het voor een heleboel mensen wel erg:
– mensen die leven van Horeca inkomen
– bejaarden die quasi opgesloten zitten zonder bezoek
– mensen die overlijdens te betreuren hebben
– alleenstaanden die al een jaar geen kat zien, behalve hun eigen kat en het winkelpersoneel
– …
Dus ik ga niet zeggen dat ik hoop dat het nog lang duurt, maar voor mij persoonlijk? Ik zal het allicht soms missen eens het gedaan is.
Dag Hans, ik begrijp je standpunten, voor sommige gezinnen is dat cocon-leven net zalig en zijn al die sociale verplichtingen niet iets waar ze weer naar uitkijken. Natuurlijk zijn er zoals jij ook aangeeft heel wat uitzonderingen. Iedereen gaat er op zijn manier mee om en ik hoop ook dat mensen uit deze periode iets meenemen, al is het maar dat af en toe wat rustiger niet per se slecht of saai moet zijn.
Ik ben ook heel erg benieuwd hoe we hier later op gaan terugkijken. Ik vraag me wel af of we ooit terug naar het “oude normaal” gaan.
We gaan niet terug naar het oude normaal, maar het gaat allemaal ook niet zo anders worden denk ik. Ik ben nogal geïnteresseerd in geschiedenis en die leert mij dat wij heel veerkrachtig zijn en dus geloof ik ook wel dat we hier door komen. Ik hoop alleen ook dat we er iets uit leren. 😃
Ik bekijk het dag per dag en hoop dat je gelijk zult krijgen Annelies.
Wel een leuke benadering om het zo te bekijken
Dag per dag bekijken is zeker geen slecht idee!
Ha weet ge, laten we hopen dat ons leven dan zo zorgeloos is dat we dat kunnen doen 🙂
Voor mij komt erbij: “en wij waren zo zot om te trouwen toen” 🙂 En ik zou het niet anders gewild hebben!
Haha ja, dat ga je niet snel vergeten. Geen spijt als je leest dat deze zomer een ‘beperkt’ feest wel mogelijk zal zijn?
goh, niet echt. Is zo’n “half feest” wel de moeite vraag ik mij af? De hele beleving vorig jaar was echt magisch. Het totaalplaatje ook wel, de hele beleving van al het geregel en planningen die we overhoop moesten gooien.. Alles bij elkaar zou ik het echt niet anders gehad willen hebben!
Ik voeg daar ook nog even aan toe dat we eind juni, wanneer we een jaar getrouwd zijn, ook het groot feest wouden inhalen. Maar omdat nu die regels zijn zoals ze zijn hebben we het maar afgezegd. Ergens wel jammer maar ik kan er wel mee leven 🙂
Wat een geweldige post 🙂 Al kan ik me met moeite inbeelden dat er ooit een periode komt waarin dit alles zo ver achter ons gaat liggen dat we moeite gaan hebben om ons bepaalde dingen te herinneren. Maar ik kijk er soms wel naar uit, naar die periode 😉
Ik denk dat we er op dit moment allemaal naar uitkijken 😃
Hahaha, “weet gij nog wat dat is, de cinéma?”. Zalig. Amai, waren we al maar zover dat we niet meer weten hoe mondmaskers nu juist heten!
Als ik daarvoor de cinema moet opofferen, graag!
Een lijstje om naar uit te kijken 😉
Yes! ☺️