Ik weet niet meer wat exact ik aan het lezen was toen mijn oog viel op het zinnetje ‘soms is het beter om even niets te doen, om te wachten tot het weer in de plooi valt’. Er viel op dat moment weer vanalles op zijn plaats in mijn hoofd.
Als controlefreak heb ik een enorme drang om zaken te willen oplossen. En hoewel ik steeds beter word in het verschil zien tussen wat ik wel of niet kan controleren, is geen actie ondernemen niet echt mijn sterkste kant. Maar soms moet je de boel even de boel laten. Erop vertrouwen dat het weer goed komt. Dat alles zich herstelt. Soms is even afwachten even slim als actie ondernemen. In het merendeel van de gevallen maken we ons zorgen om iets dat nooit gaat gebeuren.
Het is zoals de natuur die zich tijdens de herfst al begint voor te bereiden op een harde winter in de wetenschap dat de lente er daarna weer aankomt. Geen bloem die zich zorgen maakt of die volgende lente wel weer in bloei zal komen. De natuur beschikt over een soort intrinsiek vertrouwen dat alles wel weer goed komt.
En daarom wil ik dat vertrouwen ook hebben. De lente is in het land. Het is misschien nog even wachten op dat echte warme weer, die bloesems en een terrasje. Maar welke boel je ook ervaart op dit moment, het lost zich wel weer op. En je hoeft die last niet altijd zelf op je eentje te dragen. Soms is het beter om even niets te doen. Neem rust. Neem tijd. Om de boel even de boel te laten.
Kan jij makkelijk even niets doen?
Dit lezen doet mij precies even hetzelfde beseffen 🙂 Ik herken het! Standaard moet ik ook altijd bezig zijn, al kon ik gisteren gewoon eens twee uur plat in de zetel liggen & brainless naar de livestream van Big Brother kijken. Zoveel gebeurt daar niet altijd, dus dan komt ge goed tot rust 🙂
Ik kan het niet zo makkelijk, de boel de boel laten. Soms wel en dan zeg ik heel hard foert! En dat lucht wel op dan 😄
Ik ervaar net iets te gemakkelijk schuldgevoel in die context, dat ik actiever moet zijn en productiever. Maar ik probeer er niet aan toe te geven 🙂
Met vallen en opstaan, is het iets dat ik nu zelf heel sterk ondervind. Hier ook iemand die graag zelf de touwtjes in handen houdt. Oh jawel! Dankzij een goede begeleiding, heb ik dit ook geleerd, wat jij hier omschrijft. We kunnen on-mo-ge-lijk alles en iedereen onder controle hebben/houden. In het merendeel van de gevallen, waarover we ons zorgen maken, blijkt dat inderdaad vaak niet nodig. In de psychologie noemt zoiets ‘ACT’ -> Acceptance and Commitment Therapy. Het helpt me hier heel goed op weg dus ja…zéér zeker herkenbaar en dus graag komen lezen, Annelies.
Die controle loslaten is het allermoeilijkst inderdaad. Fijn dat die ACT jou hierbij kan helpen.
Dat is een van de grootste werkpunten die ik van mijn psycholoog meekreeg de afgelopen weken: even niets doen. Ik vind dat zo ongelooflijk moeilijk (en moet dus ook iedere keer weer gaan zeggen dat het me niet gelukt is). Maar goed, ik geef niet op & hoop dat ik er binnenkort wel eens in slaag 🙂
Dat is zeker moeilijk voor bezige bijen zoals mij. Ik kan nog Cava niets doen maar ik krijg mijn hoofd niet altijd uitgezet dus op zo’n momenten zoek ik dan afleiding in dingen doen. Rust nemen doe ik dus vooral wanneer ik me ok voel (wat dus heel tegendraads is)
Ik ben onlangs begonnen in het boek “Rust : de psychologie van ontspannen en bijkomen in de moderne wereld”. Hierin komen de 10 meest rustgevende activiteiten die uit het wereldwijde The rest test naar voren kwamen, besproken. Van lezen over tijd in de natuur doorbrengen, van tv kijken tot echt niets doen, je leest wat ze voor je doen en waarom ze voor jou wel of niet kunnen werken om tot rust te komen. Boeiend om lezen en hopelijk soms een stok achter de deur om vaker “rust” te nemen.
Klinkt inderdaad als een boeiend boek! Bedankt voor de tip!
Gelukkig tref ik hier ook iemand als controle freak 😉 waarin ik mezelf herken. Ik hou van de wijze waarop jij zo schilderachtig schrijft. Een genot om te lezen en mee te duiken in je log.
Fijne zondag
Bedankt! Ook voor jou een fijne zondag!