Close
5 levenslessen uit 2018

5 levenslessen uit 2018

Vorig jaar keek ik ludiek terug op 2017 en ook dit jaar komt die post er nog aan ;). Maar ik wil toch ook wel even serieus terugblikken. Want 2018 was me wel een jaar. En dat is zeker ook positief bedoeld!

Ik merk dat ik ontzettend persoonlijk ben gaan schrijven en zeer persoonlijke dingen ben beginnen delen met jullie. Ik heb ook nooit meer geschreven. Ik voel dat ik dat schrijven echt nodig heb om dingen uit mijn systeem te krijgen. Noem het een soort verwerkingsproces. Schrijven is soms zoals ademen. Noodzakelijk om verder te kunnen. En ik ben blij dat jullie af en toe heel lief reageren dat het allemaal zo herkenbaar is en me tips geven. Ik sta niet alleen. En daar wil ik jullie allemaal voor bedanken.

Mijn manier om jullie te bedanken is om 5 levenslessen met jullie te delen die misschien kunnen helpen om moeilijke dingen te relativeren en misschien wel eens op een andere manier naar iets te kijken. 5x een portie positiviteit en een duwtje in de rug. Here we go!

It doesn’t have to be crazy at work

Naar het gelijknamige boek dat ik nog niet heb gelezen. Het was best crazy at work dit jaar. Ik had het toen niet door, maar ik ben in het voorjaar heel dicht bij een crash geweest (noem het de eerste fase van een potentiële burnout). En ik moet nog altijd oppassen dat de stress me niet in zijn macht krijgt.

Maar het kan anders. Het moet anders. Ik heb sinds de zomer een beetje een berusting gehad op dat vlak. Wat vandaag niet gedaan is, is niet gedaan. Er is altijd werk. Klanten willen altijd meer. En sneller. Maar ik ben geen dokter. Er hangen geen mensenlevens van af. Het kan morgen ook nog.

En ik doe mijn werk goed, waardoor er werk blijft komen. Dat stelt mij in een luxepositie. In plaats van iedereen te willen pleasen kan ik kiezen welke projecten ik doe. Het is nog een lange weg. Maar ik wil nooit meer zoals dit voorjaar tegen de kraan open aan het dweilen zijn, door die muur gaan en het gevoel hebben dat ik er alleen voor sta. Ik heb het recht om te kiezen voor die zaken die me energie en voldoening geven. En dat betekent dat ik af en toe nee moet zeggen. So be it.

Een relatie verandert jou niet noodzakelijk

Ik ben zo iemand die altijd dacht dat ik anders zou worden wanneer ik in een relatie zou zitten. Je weet wel, zo die vervelende vriendin, die jaloers is, of nog erger: altijd aan haar lief plakt. Ik zou veranderen en een betuttelende mevrouw worden, zoals die koppels op restaurant of in de film. Blijkbaar heb ik mezelf onderschat.

Het was mijn eerste jaar met partnerstatus op ‘in een relatie’ en eigenlijk ben ik daar heel natuurlijk in gegroeid. Ja, je houdt meer rekening met die persoon. En soms zal ik wel eens betuttelende dingen zeggen, maar het is niet dat ik daarvoor al niet deed af en toe ;).

Alles is eng en raar in het begin. Maar alles went. En ik ben ik, ook in die relatie. Het heeft me niet per se veranderd, het heeft me verrijkt. Het geeft me iets om op terug te vallen. En als het me dan toch op één manier heeft veranderd dan is het dat ik me heb leren openstellen. Kwetsbaarheid tonen. En dat kan ik alleen maar categoriseren als een mooie evolutie.

Constant geluk bestaat niet

Het was echt wel een moeilijk jaar. Fysiek. Mentaal. En toch was het een jaar vol mooie momenten en kus ik mijn pollekes om wat ik allemaal heb. Tegendraads? Ik?

We streven steeds meer naar dat geluksgevoel. De (sociale) media doen uitschijnen dat we voortdurend moeten rondlopen met een gevoel van euforie. Maar dat kan niet. We kunnen niet elke dag, elke seconde, dolgelukkig zijn. Geluk is niet een soort jasje dat je kan aantrekken om je te beschermen tegen slechte dagen. Slechte dagen zullen er altijd zijn.

Dus ja, 2018 was een moeilijk, maar goed jaar. Het bestaat. En over 5 jaar, als het al zo lang gaat duren, kijk ik terug op dit jaar als een succes.

Je gedachten zijn niet echt

Hierover schreef ik al een aantal keer een postje neer (De witte wolfDoemdenken). We maken ons vaak zorgen om dingen die er niet zijn. En hoewel er jammer genoeg nog geen knop bestaat om die gedachten gewoon uit te zetten, doet dit inzicht relativeren.

Uit de reacties op mijn schrijfsels hierover maak ik op dat we allemaal wel eens last hebben van doemdenken. En dat niemand de sleutel in handen heeft om het op te lossen. Opnieuw: je staat niet alleen. En iedereen is bezig met zijn eigen gedachten. Die dus niet echt zijn. We doen allemaal maar wat.

We doen allemaal maar wat

Ik heb het afgelopen jaar heel wat posts geschreven die over de quarter life en de vragen die daarbij opborrelen gaan. Ik heb vrienden zien strugglen of ik zie ze streven naar dingen die het niet waard zijn. Ik weet dat ik zelf heel veel nadenk over de toekomst. Net zoals een zestiger dat waarschijnlijk ook nog soms doet.

We zoeken allemaal onze weg. En we moeten allemaal zelf die obstakels overwinnen. Maar het zijn voor iedereen wel dezelfde obstakels waar ze op, over of onder moeten.

Ook al doen sociale media uitschijnen van wel, niemand weet exact waar hij/zij mee bezig is. We doen allemaal maar wat. Wat we denken dat goed is voor ons en onze omgeving. Niemand heeft de waarheid in pacht.

Ook ik niet ;). Dit waren even vijf heel persoonlijke levenslessen die het afgelopen jaar bij mij zijn opgekomen en waar ik probeer aan vast te houden op een moeilijker moment. Misschien zijn ze voor jou evident, misschien niet. Hoe dan ook, ik wens jullie allemaal een prachtig 2019.

Wat heb jij bijgeleerd in 2018?

0 thoughts on “5 levenslessen uit 2018

  1. Ik vind dat mooie lessen, waar iedereen wel iets uit kan halen. Ik vroeg me ook af wat voor soort persoon ik zou zijn in een lange relatie, want ik wilde net helemaal niet veranderen en ineens zo’n foute plakvlieg worden ;-). Gelukkig ben ik mezelf gebleven, maar bepaalde dingen gaan dieper. Het is een verrijking, zoals je dat zo mooi zegt. Op naar een nieuw jaar met veel geluk en minder stress!

  2. Ik heb ook heel veel geleerd. Ik heb geleerd dat je blijft leren 🙂 En ik ben blij dat gij zoveel geleerd hebt. En dat ge niet zo’n plakmens geworden zijt want mensen die aan hun lief plakken en plots niks meer alleen kunnen doen… brrr.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *