Juni

Wat een prachtige maand qua weer was juni zeg! Het zomermeisje in mezelf werd weer helemaal wakker! Het was een beetje dubbele maand voor mij wel: ik ging op vakantie en dat is altijd leuk. Tegelijk wil de gezondheid nog altijd niet mee.

Ik zal beginnen met dat slechte nieuws: ik vertelde vorige maand al dat mijn rug wat beterde maar dat ik opnieuw ziek werd en dat er een ijzertekort werd vastgesteld. Er was toen ook een indicator dat ik misschien het CMV virus zou hebben. In juni kwam dan die bevestiging: ik zit met een citomegalovirusinfectie. Een wat? Je kan het zien als een soort klierkoorts, het is familie van de herpesvirussen. Het is niet gevaarlijk, maar je herkent het aan infectiesymptomen zoals keelpijn, verkoudheid, grieperig én een voortdurende vermoeidheid. Check, check, check. Voor mij viel alles op mijn plaats want ik had ooit ook klierkoorts en zo die vermoeidheid in je lijf is toch iets heel anders dan van een nacht niet goed slapen ofzo.

Ik kan niets doen behalve rusten (mijn lichaam moet het virus zelf verwerken) en het kan nog tot enkele weken of zelfs maanden duren voor ik me weer helemaal mezelf voel. Ik had me het begin van de zomer ook anders voorgesteld, maar ik ben blij dat wat ik voel ook bevestigd werd. Mijn rug is door het weinige bewegen en het ziek zijn terug wat verslechterd, maar één ding tegelijk nu: eerst genezen.

Het verlengde Pinsterweekend werd er dus vooral gerust en werd ik daar zelfs wat kattig van: het is mooi weer en zomer, ik wil dingen doen. Maar het lijf wou niet mee en ik vertrok bijna op vakantie. Gelukkig werden eindelijk onze terrasmeubels geleverd, net op tijd. En dus bracht ik al menig uur door op mijn ligbed onder de parasol met een boek. Nieuwe favoriete plek!

Links: Karlskirche. Rechts: Secession gebouw met murals van Klimt binnenin.

Midden juni was het dan zo ver: vier volle dagen in Wenen met Leen. Ook daar gaven ze 30+ graden (en een dag regen). Wenen bleek echt een fijne stad: heel leefbaar (voldoende waterpunten, vernevelaars, veel bomen op straat…), niet te druk of toeristisch en heel mooie statige architectuur.

Links: Staatsopera (wat een gebouw!), rechts: achterkant van het Belvedere (wat echt een super mooi kunstmuseum was).

We bezochten elke dag op het heetst van de dag zeker een museum (Secession, Albertina, Belvedere…), aten heel lekkere dingen (Wenen is de hometown van goede desserts: Sachertorte, Apfelstrüdel en er was ook ijs natuurlijk), keken verwonderd op in de grote en mooie bibliotheek, genoten van een terrasje op de Naschmarkt…

Links: Albertina (ik hou van museumfoto’s met andere mensen op), rechts: pronkzaal van de bibliotheek.

Op de regenachtige dag gingen we normaal naar het Sisi museum in Hofburg, maar Zelenski was net op bezoek in Wenen en dus was het halve centrum afgesloten. Dat was minder, maar als alternatief gingen we Invaders vangen (kleine aliens die de street artist overal ter wereld achterlaat) en hebben we wat Engelstalige boekenwinkels gedaan. Het Sisi museum deden we dan alsnog op de laatste dag (en viel zelfs een beetje tegen).

Links: Sachertorte, rechts: Invader gevonden!

Ik weet niet of Wenen nu meteen mijn favoriete stad is. Daarvoor waren we er te kort en hebben we zo meer de hippe wijken niet kunnen bezoeken. We wilden het ook rustig aandoen want de warmte + vermoeidheid was wel een uitdaging soms. Ik keer zeker nog eens terug, maar dat hoeft niet meteen. Al zijn de musea er wel top en wil ik echt graag toch eens naar Schloss Schönbrunn, waar we nu niet geraakt zijn. En dat openbaar vervoer daar is echt een zegen!

Fototje in de botanische tuin.

De rest van de maand waren er nog een aantal sociale avonden op het werk. In juli wil ik nog voldoende rust nemen en daarnaast ook elk weekend wel iets fijns doen. En dan hoop ik tegen onze vakantie in augustus zoveel mogelijk CMV al te hebben uitgezweet.

Gelezen

• The last bookshop in London (De laatste boekenwinkel van Londen) van Madeline Miller bleek een fijn tussendoortje over de blitz in Londen. Zeemzoet met momenten, maar verdomme, soms kan je zo’n oorlogsroman gebruiken waarbij niet alles kommer en kwel is.
• Clytemnestra van Constanza Casati lijkt de zoveelste Clytemnestra hervertelling, maar het is eigenlijk de beste die ik al heb gelezen. Veel focus op haar jeugd in Sparta, haar eerste huwelijk en dan ten slotte haar tijd in Mycenae met Agamemnon en de Trojaanse oorlog. Ik snap niet dat deze nog altijd niet vertaald is. Voor de fans van Circe en The silence of the girls.
• A schooling in murder van Andrew Taylor is een soort van standalone mysterie over een moord op een internaat in Engeland. Een lerares is van een klif geduwd maar keert nadien terug als geest om haar eigen moord op te lossen. Klinkt speciaal, maar voor mij maakte het boek het niet helemaal waar. Jammer want ik heb al goede boeken van Taylor gelezen.

Al in Wenen geweest? Hoe was juni voor jou?