Ik hintte er al naar in mijn maandoverzicht: er zitten muizenissen in mijn hoofd. En het probleem was/is een beetje dat ik niet echt een oorzaak kan aanwijzen. En tegelijk kan ik dat onbewust wel, want er is het afgelopen jaar het een en ander gebeurd dat me van de kaart heeft gebracht en ik ben eigenlijk altijd blijven doorgaan. En hoewel ik altijd beweer dat dat goed voor mij is, is het soms gewoon niet goed. Want dan is er geen tijd om stil te staan en zaken te verwerken.
De zomer is traditioneel de periode om even rust in te lassen. En tijdens die rustigere periode kwam mijn hoofd maar niet tot stilstand. Omdat het nooit heeft mogen stilstaan daarvoor? Omdat mijn hoofd niet meer weet hoe dat moet?
Waar schrijven de afgelopen jaren altijd baat bracht, deed het dat deze keer niet. Hier kwam geen blogpost online, maar er werd ook geen concept geschreven. De journal lag onaangeroerd op tafel. Er kwam even niets uit. De kronkels bleven kronkelen.
En alles heeft tijd nodig, zo ook dit. Ik merk de laatste weken positieve verandering op. Ik ben nog steeds op zoek naar manieren om dichter bij mezelf te komen. Naar bezigheden die me tot rust brengen en/of energie geven. Naar kleine gelukjes, en die zijn er zeker. Naar inspiratie om hier weer wat vaker te schrijven. En ik weet misschien niet echt tot wat de zoektocht moet leiden. Maar het zoeken zelf is misschien wel het einddoel. Tijdens het zoeken kan je vinden en dat is even wat telt.
En zo is deze blogpost een eerste poging om wat er in mijn hoofd zit op papier te zetten. Sorry als dit allemaal wat warrig klinkt :).
Herkenbaar? Hoe gaat het daar?
Dat hoofd he, moesten we dat soms eens kunnen stilleggen… Ik kamp er tegenwoordig ook weer mee, met moeilijk rust kunnen vinden. Blij om weer iets van je te lezen alleszins!
Die uitknop zou veel gebruikt worden 🙂
Ik merk dus dat als ik het mentaal lastiger heb ik ook minder ga journalen terwijl dat eigenlijk net het moment is om dat vaker te doen.
Het zou wel fijn zijn als ons hoofd af en toe eens uit kon hé?
Vreemd he, dat net wanneer het nodig is om te schrijven en te verstillen ons dat niet altijd lukt.
Ik zou net als Irene inderdaad wel een uitknopje op mijn hoofd willen hebben. Of een pauzeknop om het even een tijdje stil te krijgen. De dingen die helpen (schrijven, rust zonder afleiding, wandelen in stilte) zijn vaak het lastigst als je hoofd het volst zit, dat is hier ook zo. Geef jezelf de tijd en rust die je nodig hebt, dingen verwerken kost nou eenmaal tijd.
Die uitknop is de meest gevraagde feature van ons hoofd denk ik :). En inderdaad verstillen is het moeilijkst wanneer het het meest deugd zou doen.
Het klinkt heel herkenbaar wat je schrijft. Ook hier teveel muizenissen en niets dat echt hielp. Bullet journal liet ik links liggen, net als mijn blog. Maar kijk, stilletjes aan komen een aantal dingen terug en hoop ik dat ook de rust in mijn hoofd daarmee langzaamaan gaat terugkomen. Al zou zo een uitknop wel megahandig zijn 😉
Hopelijk lukt het bij jou om wat meer rust te vinden, het is een hele zoektocht he 😉