Soms wanneer mijn hoofd overvol zit, wil ik gewoon de auto instappen en gaan rijden. Met de muziek op. Rijden langs glooiende landschappen, mensen die in hun voortuin werken, gezinnen op de fiets passerend, iemand die zijn hond uitlaat… Je ziet de wereld letterlijk voorbij draven aan een tempo dat je zelf kiest.
Rijden heeft iets therapeutisch. En ik kan zelf niet verklaren hoe dat komt. Het is niet zo intensief voor je brein dat je niets anders kan doen. Je kan het makkelijk combineren met muziek, een podcast of een goed gesprek. Maar het rijden op zich neemt wel alvast je onbewuste brein in beslag. Want je bent natuurlijk wel aan het rijden. Op een of andere manier kan ik wel nadenken in de auto, maar pieker ik er minder. Terwijl thuis nadenken al snel in piekeren overgaat.
Zo gebeurt het dat soms voor mij de weg ergens naartoe belangrijker is dan de bestemming. En voor we in van die Pinteresttegels vervallen. Ik bedoel daarmee dat ik soms de auto in stap om iets niet zo belangrijk te gaan halen in een of andere winkel, gewoon om even die knop in de auto te kunnen omdraaien. Het is een soort van vangnet tegen piekeren.
Misschien is het ook wel net dit dat ik wat gemist heb tegen corona. Want er was vaak geen bestemming en dus ook geen weg ergens naartoe. Ik was altijd thuis en de piekergedachten floreerden. Waarschijnlijk is het vergelijkbaar met het pendelidee van en naar het werk. Waar heel veel mensen het gevoel van hebben dat het zorgt voor een soort van afsluiting van de werkdag. Onlangs zat ik in een opleiding waar werd gezegd dat dit een spier is die je kan trainen. Om in een paar seconden die knop om te draaien en niet per se nood te hebben aan de overgangstijd.
Ik zou met plezier ontdekken waar die spier zich bevindt en hoe ik die kan trainen. Maar zolang dat niet het geval is, stap ik soms bewust in de auto om een ommetje te maken. Of duw ik dat gaspedaal wat minder hard in om langer onderweg te zijn. Misschien niet heel goedkoop momenteel met de dure brandstofprijzen, maar wel effectief.
Rijd jij graag met de auto?
Ik herken het gevoel, maar heb het meer al wandelend of fietsend. Ik denk helderder dan. In de auto werkt dat bij mij veel minder.
Ik snap zeker dat je dat ook al wandelend hebt, is een beetje hetzelfde principe.
Ik rijd graag met de auto, maar niet op drukke plekken in het spitsuur. Het gevoel onderweg te zijn, met leuke muziek erbij, vind ik heerlijk.
Zalig is dat!
Oh, voor mij is autorijden eigenlijk helemaal niet ontspannend. Ik vind het echt slopend zelfs, er is zo veel waar je op moet letten… Behalve als je op zondag of zo de baan op gaat :-).
Net als Greet hierboven, heb ik dat ontspannende gevoel veel meer van een wandeling. Ik kan soms echt helemaal ‘geblokkeerd’ of zo vertrekken, en dan ineens heel heldere inzichten krijgen onderweg.
Ik begrijp zeker dat een wandeling dezelfde rol vervuld voor jou. Bij mij helpt wandelen zeker ook. Maar op een of andere manier gebeurt het ook automatisch als ik in de auto zit.