Ah september. Steevast de maand van huilende kinderen, de Leuvense jaarmarkt #zattemensen, de start van het crossseizoen, een maand vol snuiten en snuffen want ik heb ALTIJD heel september lang een enorme verkoudheid (ik schrijf dit bericht op 1 september en ik heb dus weliswaar al meer moeten niezen vandaag dan heel augustus samen, je houdt het niet voor mogelijk).
September is ook de maand na twee maand zomer(vakantie). Vaak is er nog wel een fijn najaarszonnetje. Maar we kunnen er niet onderuit. Stilaan keren we allemaal terug naar het werk, school, de sportclub, de taallessen of andere hobby’s, en het betalen van de rekeningen. Kortom: de routine staat weer voor de deur.
Het fijne aan de zomervakantie is net dat je die routine doorbreekt. Je eet onregelmatiger, uitgebreider (en vaak ongezonder), je gaat later slapen, je hebt geen verpichtingen… Maar eigenlijk is zo’n doorbreking van je routine helemaal niet zo goed voor je gezondheid.
Dus hoe je het ook draait of keert is het in september eigenlijk best goed dat we allemaal terugkezen naar onze routine. En ik kijk daar echt naar uit ook. Omdat ik gewoon merk dat mijn lichaam en mijn hoofd dat nodig hebben.
Routine is voorspelbaar en vereist daarom minder mentale inspanningen. De routine van september voelt ook als een nieuwe start, net zoals in januari. Een nieuw blaadje. Je kan allerlei cursussen of lessen beginnen volgen. Nieuwe mensen leren kennen. Op het werk trappen nieuwe projecten op gang.
En in mijn geval heb ik nog vakantiedagen genoeg om toch af en toe die routine te doorbreken. Want dat is mijn geheim. In het najaar proeft vakantie vaak eens zo goed als in de zomer.
Maar natuurlijk worden de dagen korter en ben je vaker ziek in het najaar. Het wordt herfst: soms mooi, maar ook nat en koud. Over de winter praat ik liever nog niet, want ik heb elk jaar echt wel last van een ‘seasonal affective disorder’ (wintermoeheid of zelfs een winterdepressie).
Maar op 1 september voelt dit toch vooral aan als een nieuw hoofdstuk. En dat gevoel wil ik even meepakken en koesteren. En zakdoeken ook. Want ondertussen ben ik weer aan het snuffen en snuiten. ZUCHT.
Misschien mis ik de zomer toch al een beetje.
Hou jij van de herfst?