Ik schreef dit blijkbaar ergens in februari 2019, voor corona en thuiswerk dus, zonder het te publiceren. En nu gooi ik het in zijn oorspronkelijke vorm toch nog online.
Of de iets minder dramatische titel: Een relatie op het werk, hoe is dat nu?
Schreef ik drie jaar geleden nog heel wat berichten over hoe ik me als single perfect staande kon houden (deze post is nog steeds een van de meest gelezen artikels ooit). Ben ik ondertussen al bijna tweeënhalf jaar van ’t straat. En ik, de onafhankelijke single, ben op die manier veranderd in een levend cliché. Ik heb namelijk een relatie op het werk. Klinkt als een standaard Hugh Grant of Anna Hathaway film, neen?
In 2018 zorgde dit artikel voor best wat hilariteit op het werk. Eén op vijf zou namelijk ooit een relatie/flirt/affaire op het werk gehad hebben. En het lief en ik konden nooit voor die 5% alleen zorgen op ons kantoor… Dus wie nog? 😀
Dit geeft al meteen wat kadering. Het is namelijk bij ons volstrekt normaal dat er over onze relatie wordt gesproken. Iedereen, collega’s én zaakvoerders (die hier wel al eens meelezen en niet graag hebben dat ik ze baas noem, hallo daar 👋), doet er heel normaal over en ik denk dat er niemand echt een probleem mee heeft. (En mocht dat toch zo zijn, sorry not sorry, maar dan vind ik dat die persoon zijn probleem, niet het mijne…).
Wanneer er nieuwe mensen bijkomen is het wel altijd wat vreemd. Gaan we ze dat gewoon laten merken? Of vertellen we hen? Of zegt iemand anders hen het? Enfin, meestal zeg ik het bij een eerste deftig gesprek, dus niet bij de voorstelling op dag één, dat is al raar genoeg. De meeste appreciëren dat wel en ik zie af en toe een wenkbrauw fronsen. Maar ik krijg vooral steeds dezelfde vraag: “Oei, is dat niet moeilijk, zo op het werk?’.
En dat, lieve lezers, inspireerde me tot deze post. Want voor ons is dat eigenlijk niet heel moeilijk. En ik vind dat zelf ook een beetje vreemd. Ik had verwacht dat ik het er moeilijker mee zou hebben. Wij zitten namelijk 40 uur extra samen in dezelfde ruimte (open office). Eat that Temptation Island met jullie relatietest van slechts twee weken.
Ik denk dat het grote verschil is dat we elkaar eerst als collega’s hebben leren kennen en dat we ons dus van het begin ook als collega’s hebben gedragen en die lijn trekken we nog altijd door. We hebben nooit van mindset moeten switchen op het werk. Natuurlijk gaat momenteel alles goed en weet ik niet wat het gaat geven als het er eens echt tegenzit. Maar ik weet van andere collega’s dat we ons op het werk nooit anders zijn gaan gedragen en dat het daarom voor hen echt heel gemakkelijk te aanvaarden valt. Uiteraard zijn we bij de after-works drinks of activiteiten meer een koppel en is er minder die afstandelijkheid. Regelmatig komen er ook partners van andere collega’s mee als we iets leuks gaan doen dus dan is het zeker niet langer raar.
De echte uitdaging lijkt niet de relatie mee naar het werk brengen, maar het werk naar de relatie. Want het is een groot gemeenschappelijk netwerk en een makkelijk onderwerp om over te praten. Maar soms moet je het eens over iets anders hebben ook hé. Daarnaast weet de ander natuurlijk steeds wel heel goed over welke collega of welk project het gaat als je ’s avonds frustraties uit. En dan heeft de ander makkelijker een mening klaar of zoekt die automatisch mee naar een oplossing, in plaats van gewoon te luisteren zoals een partner doet die eigenlijk geen flauw benul heeft hoe die collega eruit ziet.
Natuurlijk wonen we momenteel ook nog niet samen, waardoor het feit dat we elkaar op het werk zien soms zelfs gemakkelijk is. Je kan namelijk als middagpauze of na de werkuren samen iets gaan doen. Maar dan nog proberen we in de weekends echt wel bewust samen tijd door te brengen natuurlijk.
Voor ons is die relatie gewoon normaal en wij denken er eigenlijk amper bij na. Het blijkt dat anderen dat wel voor ons doen. Ik krijg regelmatig vragen van collega’s of kennissen die het blijkbaar een pak vreemder vinden dat we kunnen samenwerken. Het is altijd wel iets, mensen hebben altijd een mening klaar over jouw situatie. En ik vind dat het niet aan anderen is om zich te moeien met mijn relatie. Ik heb niet per se iemands mening nodig over hoe moeilijk hij/zij het zou vinden om met zijn/haar lief samen te werken. Dat zegt meer over jullie relatie, dan over de onze.
En er zijn trouwens koppels genoeg die intens samenwerken. Zelfstandigen met een eigen zaak bijvoorbeeld. Die moeten ook nog eens om kunnen met de enorme druk dat hun financiële situatie afhangt van het succes van de zaak. Dan is er niet echt nog een lijn te trekken tussen werk en privé. Eindeloos respect heb ik daarvoor.
Dus hoe is dat nu, een relatie op het werk? Voor ons is het gewoon normaal. Wij zijn helemaal aangepast aan die situatie. Zoals elke andere relatie.
Heb jij je partner op het werk leren kennen? Zou jij het zien zitten om samen te werken?
