Ik ben er nog niet klaar mee. Met de zomer. Met de warme dagen. Met leven in buitenklompen en mijn jas steevast aan de haak.
Ik ben er nog niet klaar mee. Misschien omdat ik de afgelopen maanden me zo vaak zo ziek voelde en vanop de zetel naar de zomer heb moeten staren. Misschien omdat we dit jaar zo’n fantastische blauwdruk van het concept zomer hebben mogen ervaren, na een jaar van regen.
Misschien nog wel veel meer omdat ik de winterversie van mezelf een pak minder leuk vind.
Ik treur met de bruine schijn nog op mijn huid geplakt, alvorens genadeloos af te pellen. Met mijn haarkleur een tint lichter geworden door de zon. Met de bus zonnecrème die bijna is uitgeknepen. Ik grijp die laatste zonnestralen op het terras vast zoals een kleuter met z’n moeder doet op de eerste schooldag.
En ja, ik treur voordat het echt voorbij is. September en oktober kunnen nog mooi zijn. Er komt nog een zuiderse citytrip aan. Er kan schoonheid gezocht én gevonden worden in ieder seizoen. Maar ik wil geen na in de nazomer.
Mocht Pommelien Thijs me de vraag stellen die vandaag zo vaak door de radio knalt dan is het antwoord voluit ‘Neen.’ ‘Ik ben er nog niet klaar voor.’
Hoe ga jij om met de overgang van de seizoenen?
Ik ben ook nog lang niet klaar om de herfst te verwelkomen. Nochtans hou ik niet van grote hitte ofzo, maar de spontaniteit die bij de zomer hoort en dat vaker buiten vertoeven, doet me altijd zoveel deugd.
Ik hou wel van de warmte, al is té ook wel té. En idd dat buiten zijn en vooral de energie die al dat licht geeft ga ik zo missen.
Wat een prachtige foto’s! Wat lijkt me dit mooi om echt te ervaren. Heerlijk de rust met de afwisseling van grotere steden. Ziet er uit als een zeer geslaagde vakantie!