Ik moet eerlijk toegeven dat ik het dit jaar wat meer aan me heb laten voorbijgaan. Mijn werkverjaardag op 11 juli. Ik heb weliswaar een smakelijk presentje van mijn werkgever ontvangen in de brievenbus, maar door het thuiswerk is het moeilijk om dat met collega’s te delen natuurlijk.
Maar ik ben al vijf jaar professioneel aan de slag ondertussen en dat inspireerde om daarop eens terug te blikken. Ik gaf al regelmatig updates over mijn werkend leven in de rubriek working 9 to 5. En voor wie het niet weet, ik ben momenteel aan de slag als online strateeg in een Leuvens webbureau. Kortweg gezegd: ik bedenk digitale oplossingen voor organisaties die een positieve impact willen hebben op de samenleving. In de meest concrete vorm is dat meestal een website die ik help bedenken.
Het voelt helemaal niet aan alsof ik ‘al’ vijf jaar werk en dan nog eens vijf jaar op dezelfde werkplek. Eens te meer omdat ik het gevoel dat mijn job nog nooit drie maanden lang als hetzelfde heeft aangevoeld. Ik ben iemand die altijd wel een nieuwe uitdaging vind en die niet vies is om eens wat anders te proberen. Ook al is daarvoor nog geen proces of structuur. We work to make it work.
Als er iets is dat ik heb geleerd is dat groei in heel wat dingen zit en dat het vaak onzichtbaar is tot het moment dat je het ziet. Klinkt heel fluffy he 😁. Ik bedoel maar, soms kijk ik even achterom en sta ik versteld welke stappen ik heb gezet, terwijl ze op dat moment niet als grote stappen aanvoelden. Ik ben heel trots op het professioneel pad dat ik tot nu toe heb afgelegd, ook al is het allemaal anders verlopen dan ik ooit had gedacht (toen ik bij mijn huidige werkgever solliciteerde was dat met de intentie om na twee jaar ergens anders te gaan werken waar ik meer creativiteit kwijt kon). Ondertussen heb ik beseft dat die creativiteit ook in andere dingen zit en dat copywriter niet langer dé droom is. Ik ben veel meer op mijn best als ik vanuit mijn expertise mensen kan verder helpen door mee na te denken over hun ‘probleem’.
Het loopt vaak anders dan je denkt en dat is ok. Ik heb het gevoel nog altijd bij te leren, zowel inhoudelijk als ook persoonlijk. Mijn eigen ik is heel erg verboden met mijn job en ik durf te geloven dat mijn ik ook weerspiegeld wordt in mijn werkplek. Betrokken is hoe ik mezelf zou omschrijven. Ik weet graag wat er leeft en denk na over hoe onze organisatie en de mensen die er werken stappen vooruit kunnen nemen. Ik kan niet zoveel andere organisaties bedenken waar die betrokkenheid wenselijk is. En daarom kus ik opnieuw mijn pollekes.
Want zelfsturing (het principe waarbij je in teams zelf verantwoordelijk bent om je te organiseren zoals je wil en alles van a tot z op te volgen met de klant), het is niet eenvoudig. Ik zie regelmatig mensen binnenkomen en soms na een tijd terug vertrekken omdat de verantwoordelijkheid en de ontbrekende structuur te veel voor hen wordt. Bij mij lijkt die zelfsturing wel een soort automatisme. Al heb ik er zelf zeker ook mee gestruggled – denk ik, want ik heb hier geen echte herinneringen meer aan. Maar na 5 jaar zou ik niet meer terug kunnen naar een klassiek hiërarchisch bedrijf. De voordelen van zelfsturing wegen voor mij op tegen de nadelen.
Het is ook gek dat van die vijf jaar, we ondertussen al anderhalf jaar thuis zitten. Ik mis mijn collega’s en de werksfeer met momenten enorm. En voel aan dat die zelfsturing nog zwaarder valt voor de nieuwe collega’s van op afstand. Tegelijk besef ik ook dat elke dag in een kantoortuin zitten en heen en weer pendelen niet per se nodig zijn om je job goed te doen. En dat je niet voor elke kleine meeting klanten fysiek moet zien. Ik ga er dus vanuit dat thuiswerk en videocalls een onderdeel van het werkleven gaan blijven. Maar ik ben ook wel benieuwd hoe dat gaat zijn, dat hybride werken. Waarbij je nooit allemaal thuis bent, maar ook nooit allemaal op kantoor. Goede communicatie zal key zijn.
Ondertussen zijn we daarrond aan het experimenteren en ga ik twee à drie dagen per week naar kantoor. Er zijn terug lunches en koffiekoeken. Het is bijna weer zoals vroeger…
Soit, waarschijnlijk ben ik jullie aan het vervelen. Uiteindelijk is 5 jaar werken peanuts en heb ik nog een heel carrièrepad te gaan. Ik ben heel benieuwd waar me dat gaat brengen.
Hoe lang ben jij al aan het werk en ben je tevreden met waar je nu staat?