Close
Van de bucket list #1: mijn eerste roadtrip

Van de bucket list #1: mijn eerste roadtrip

In juli trok ik samen met het lief 7 dagen richting Roemenië en trokken we ook 5 dagen rond met de auto. Een soort mini-roadtrip en laat dat nu net iets zijn dat al heel lang op mijn wensenlijstje stond. Want met de auto heb je zoveel vrijheid en zie je meer, aldus mijn beeld van zo’n roadtrip. Droombestemmingen voor roadtrips zijn in mijn geval: Schotland, Cornwall, Wales, The Cotswolds (enfin heel de UK eigenlijk), Scandinavië, Andalusië, Slovenië en ga zo maar verder.

Maar is het nu wel iets voor mij om rond te trekken met de auto? Tijd voor bezinning, in een lijstje met bullet points (ow yes, mijn J komt helemaal los – de MBTI-fans snappen wat ik bedoel ;)).

De voorbereiding en het autorijden zelf:

  • Ik heb op alle vlakken nood aan zekerheid en wil zoveel mogelijk zorgen op voorhand uitschakelen. We namen dus een volledige verzekering waardoor we geen extra kosten zouden hebben mocht er iets gebeuren. In Roemenië is dit nog altijd spotgoedkoop (25 euro pp per dag), maar ik besef dat in andere landen het kostenplaatje daardoor kan oplopen. Toch is dit voor mij een must voor meer rust in mijn hoofd. En dat is toch de bedoeling van een vakantie.
  • Je krijgt eigenlijk altijd een ‘or similar’. Bij zowat elk autoverhuurbedrijf kan je op ieder moment van de dag elke auto huren die je maar wil. In praktijk is dit uiteraard niet haalbaar en geven ze je een auto van dezelfde prijsklasse of hoger (zoals in ons geval, we kregen een ruimer exemplaar). We hebben zelfs het automerk dat we hadden geboekt helemaal niet gespot, terwijl we toch wel heel wat auto’s hebben zien passeren. Uiteindelijk kroop ik in een spiksplinternieuwe Seat Aruna, wat best een leuke auto bleek.
IMG_8341.jpg
Jep we kregen een felrood exemplaar en net op die dag had ik mijn felrood kleedje aan.
  • Ik heb even wat tijd nodig om te wennen en zekerheid op te bouwen. Ik ben een vrij goede chauffeur, maar ook eentje die erg hard op gewoonte rijd. Een nieuwe auto en nieuwe plekken zorgen er toch wel voor dat ik meer mentale inspanningen moet leveren en ik word er best moe van. Dat wist ik op voorhand en dus hadden we onze ritten goed gepland. Uiteindelijk is het langste dat we op een dag reden 4,5 uur met een korte pauze tussendoor.
  • Achteraf gezien bleek dat we de moeilijkste route gepland hadden op de eerste dag, wanneer ik nog aan het wennen was aan de auto. Dat zorgde ervoor dat ik aan het einde van die dag wel echt even genoeg had van die auto (inclusief de nodige tranen). Ik was eigenlijk overprikkeld door én de nieuwe auto én de route én dan nog eens gedoe met parking als we eindelijk op onze bestemming waren.

Parkeren

  • Parking zoeken was op voorhand iets waar ik me wat druk om maakte in het door auto’s gedomineerde Roemenië, maar uiteindelijk vonden we altijd heel snel een plaatsje. Voornamelijk omdat we nooit tot voor de deur van het hotel reden, maar al goed op voorhand rond keken en dan maar iets langer moesten stappen. En met iets langer bedoel ik maximum 5 minuten. Dat kunnen we best aan.
  • Uitzoeken of de parking betalend was bleek wel een hele opgave. Op één plek was er een betaalautomaat met enkel muntjes, alleen zijn de muntjes in Roemeense lei minder waard dan een halve euro. En dus had je gemiddeld zo’n 30 muntjes nodig voor een paar uur parking. Een sms sturen kon ook, maar enkel vanaf een Roemeense provider… Uiteindelijk werden we geholpen door het hotel. Op een andere slaapplaats kregen we letterlijk ‘maybe you pay tomorrow’ als antwoord en hebben we dus niet betaald. Er lag de volgende dag ook geen briefje onder de ruit.

De nadelen

  • Elke dag met koffers sleuren is niet mijn ding. Ik haat dat echt enorm. Nu klink ik nogal verwend, maar voor mij is dat fysiek gewoon vrij zwaar (mijn koffer was 1/5 van mijn lichaamsgewicht + een rugzak). First world problems I know, maar je gebruikt tijdens die ene nacht maar 5% van je koffer dus daar wil ik de volgende keer iets op vinden. Hebben jullie tips? Nemen jullie de nodige kleren uit de koffer in een rugzak mee ofzo?
  • Elke nacht ergens anders slapen is ook een andere ervaring dan elke nacht op dezelfde plek zoals ik gewoon ben. Voor Roemenië bleek dit uiteindelijk wel een goede keuze omdat je na één dag het op de meeste plekken wel gezien had, maar ik zou het ook wel fijn vinden om 2-3 nachten ergens te slapen en dan met de auto uitstapjes te doen. Gewoon omdat ik het ook wel leuk vind om een soort ’thuis’ te hebben op vakantie. Maar dat hangt heel erg af van de route en dat was hier wat moeilijker.
  • Het lief heeft geen rijbewijs en dus leg ik onnodig extra druk op mezelf, want ik ben degene die ons veilig op een bestemming moet krijgen -of ik er nu zin in heb of niet. Onbewust was dat een extra stressor die er niet zou zijn mocht mijn reisgezelschap kunnen overnemen indien nodig. Is trouwens een puur mentale stressor want door de niet zo lange ritten was het absoluut niet nodig om af te wisselen (en je betaalt natuurlijk meer voor een tweede chauffeur). Voor een langere trip met meer uren in de auto zou het wel handig zijn om met twee chauffeurs te zijn.

De voordelen

  • De flexibiliteit! We hadden enkel slaapplaatsen geboekt en wisten dus dat we ergens in de loop van de dag van locatie moesten veranderen, maar verder waren we totaal vrij om te kiezen hoeveel tijd we ergens spendeerden en of we tussenstops maakten of niet. Je verliest absoluut minder tijd dan wanneer je met het openbaar vervoer zou reizen en kan langer blijven op leuke plekken, wat dan weer niet zo is bij een georganiseerde reis in groep bv.
IMG_20190720_104134
Het landschap nabij Viscri, een plek waar we zonder auto zeker nooit geraakt zouden zijn.
  • We hebben ook een keer ons plan wat omgegooid en een extra tussenstop ingelast, waardoor we ook een rustigere route (en niet de kortste) namen. Op die manier reden we door kleine dorpjes en het platteland. Heel fijn!
  • Je ziet gewoon veel meer van een land dan wanneer je enkel en alleen in een grote stad verblijft.
  • Doordat we elke dag ergens anders sliepen konden we een rondje maken en verloren we geen tijd met heen en terug te rijden naar dezelfde bestemming. Dat heb je natuurlijk wel wanneer je een bepaalde plek als uitvalsbasis zou gebruiken.

Long story short, deze roadtrip was een hele ervaring die al lang op mijn lijsje stond en waar ik zeker van genoten heb. Ik wil absoluut nog eens op roadtrip, alleen al voor de flexibiliteit. Maar ik zal altijd wat tijd nodig hebben om te wennen en een goede voorbereiding is daarbij cruciaal. Gelukkig ben ik een planner pur sang ;). 

Ben jij al eens op roadtrip geweest?