Close
De ‘Lisa’ in mezelf

De ‘Lisa’ in mezelf

Op VTM is een nieuwe telenovella gestart. Dat is een soort modern sprookje met een coming of age verhaal dat zich richt op tieners en jongeren. Telenovella’s komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en de bekendste van Vlaanderen is ongetwijfeld ‘Sara’.

De nieuwste telenovella heet ‘Lisa’ en de korte beschrijvingen gaat als volgt: “Lisa droomt van een carrière als creative in het hippe marketingbureau vlakbij haar huis. Maar durft ze ook? Want tot nu toe is ze nog nergens geraakt door haar extreme verlegenheid.”.

Ik heb de reeks nog niet gezien en denk ook niet dat ik dat ga doen. Elke dag een half uur vrijmaken voor zoiets dat lukt me toch niet. Ik wil dit jaar net minder tv kijken. Maar de beschrijving zorgde wel voor heel wat nostalgie. Want de 17-jarige Lisa uit de telenovella had even goed Annelies kunnen heten.

Toen ik 17 was droomde ik ook van een creatieve carrière in een hip reclamebureau. Mijn Lisa heette Nina, de rol die Lotte Heijtenis vertolkte in Dubbelleven. Een Eén-serie uit 2010 die ging over twee vrouwen die met dezelfde man getrouwd waren. Soit, Nina werkte in de serie in een reclamebureau en gaf daarbij presentaties om klanten en collega’s te overtuigen van haar ideeën. Ze leek me zo’n echte zakenvrouw. En dat wou ik ook dus ben ik gaan kijken naar studierichtingen waarmee je in de reclame kon belanden.

Uiteindelijk ben ik zo gestart aan de opleiding Communicatiewetenschappen waar ik ook met marketing, PR en heel wat andere gebieden kennismaakte. De reclamedroom was al minder prominent aanwezig. Maar nadat ik dat diploma kon afvinken, begon het toch terug te kriebelen en startte ik aan de Belgian Advertising School. Ik werkte daardoor een half jaar in een reclamebureau en leefde het leven van Nina. Brainstorms voor coole merken zoals Netflix met een creatieve directeur die je ideeën keurde en de klant die uit zijn selectie dan het saaiste idee koos (jep, want dat is de realiteit).

En oké, ondertussen zit ik niet meer in de reclame, maar in de webwereld en ben ik geen creatief maar een strateeg geworden, een van de andere twee profielen waarvoor je tijdens BAS wordt opgeleid. Een keuze waar ik helemaal achter sta. Maar ik doe nog wel altijd datgene waar mijn 17-jarige ik jaloers op zou zijn.

Ik ben net als Lisa introvert en verlegen als je me nog niet goed kent. De reclamewereld zit vol met extraverte mondige mensen die voor zichzelf durven opkomen. Dus ik kan me helemaal voorstellen hoe moeilijk Lisa het moet vinden om zich er tussen te worstelen. Maar ik heb zo’n gevoel dat het haar wel zal lukken. Het is ten slotte een telenovella, een modern sprookje. En sprookjes eindigen meestal goed, toch?

Wie weet hoeveel jonge meisjes zich gaan aangesproken voelen door deze serie? Ik hoop oprecht dat er ook veel jongeren door de huidige crisis voor verpleegster, dokter of lerares zullen gaan, maar laat die jonge Lisa’s maar komen naar onze sector. Ik kijk er naar uit!

Waarom heb jij voor je job gekozen?

#BAS1516: Goodcha

De eindsprint naar de zomer is ingezet. Dat wil zeggen dat ook #BAS1516 stilaan op zijn einde komt. Maar niet voor we nog  1 keer alles gegeven hebben tijdens ons eigen pop-up agency. Een pop-up, dat wil zeggen dat we er maar voor even zijn. Voor 1 enkele maand om precies te zijn gaan we merken een Goodcha Factor geven.

Millennials zijn egotrippers

Goodcha is gestart vanuit een probleem waarmee bijna elk merk wel wordt geconfronteerd. Millennials, de generatie geboren tussen 1980 en 2000, mijn generatie dus, zijn moeilijk te bereiken. Maar het is de generatie die de komende tijd de grootste koopkracht gaat hebben en die je dus echt wel aan je merk wil verbinden. Dat blijkt echter niet gemakkelijk.

Millennials worden egocentrisch, lui en ambitieloos genoemd. Ze geven enkel om selfies en kattenfilmpjes. Ze kopen de ene keer dit merk en de volgende keer weer een ander. Het zijn hypocriete consumenten die het woord loyaliteit niet in hun woordenboek hebben staan.

Harde woorden. Zeker over mijn generatie. Het is nu eenmaal wat er gezegd wordt over ons. Maar zoals steeds zijn het vooroordelen van de oudere generaties. Ouderen die de jeugd verwijten maken, het is niets nieuws onder de zon.

Millennials geven wel om je merk

Daarom is Goodcha er. Om te laten zien dat we meer zijn dan de selfie-generatie. Wij zijn ook de generatie die vindt dat merken moeten stoppen met alleen aan geld te denken. Stop met ons te zien als levende portefeuilles. Het is tijd dat merken hun ogen open doen voor de wereld om hen heen en hun verantwoordelijkheid nemen.

Want wij geven wel om jouw merk, maar geef jij als merk wel om ons? Goodcha, dat zijn 25 gemotiveerde millennials die een verschil willen maken. Daarvoor gaan we kijken naar het Goodcha gehalte van jouw merk. Elk merk heeft al een bepaalde Goodcha Factor. Maar is die wel hoog genoeg? Wij gaan merken terug een hartslag geven.Want wij zijn die zogenaamde hypocriete millennials. Maar: WE. DO. CARE.

4_3 (1)

Goodcha gaat de volledige maand juni op zoek naar de hartslag van merken. Volg onze selfies (wij blijven nu eenmaal millennials ^^) op Facebook en Twitter. Vragen, opmerkingen, samenwerken? Stuur me een mailtje op annelies@goodcha.be.

Welk merk kan volgens jou wel wat meer Goodcha gebruiken? 

#BAS1516: een half jaar reclame

#BAS1516: een half jaar reclame

Deze week sloot ik mijn stage bij Seven Productions af in stijl . Namelijk met een etentje en te veel chocolade 🙂 Mijn eerste half jaar werken in de reclame zit er dus jammer genoeg op. Het was een leerrijke periode waarin ik met veel verschillende facetten van de reclame heb kennisgemaakt. Maar wat zijn nu eigenlijk mijn lessons learned?

P1020759
De ezels van Seven 🙂

  • In de reclamesector werken vooral zeer extraverte creatieve mensen die niet op hun mondje gevallen zijn. Je moet dus zeker zelf je mannetje kunnen staan.
  • Het werk gaat met pieken en dalen. Het ene moment weet je niet wat eerst doen, het andere moment heb je tijd om je bureaublad op te ruimen. Geniet daar dan maar van want lang zal het niet duren!
  • De reclame is een harde wereld. Je ideeën kunnen zonder deftige reden van tafel gegooid worden door je collega’s of door de klant. Discussies kunnen soms hoog oplopen. De truc is om steeds je kalmte te bewaren en dat is niet altijd makkelijk.
  • Klanten kiezen niet altijd voor het voorstel waarvoor jij wilt dat ze kiezen. Daar leer je maar beter mee leven.
  • Klanten denken op een andere manier dan het bureau. Ze spreken eigenlijk een andere taal. Het is dus vooral aan de PM om te bemiddelen en de visie van het bureau te vertalen naar de taal van de klant.
  • Iedere persoon in een bureau is broodnodig om tot een goed resultaat te komen. Je bent niets zonder je team Het is dus een goed idee om ook naar de inbreng van de anderen te luisteren.
  • Maar dat wil niet zeggen dat iedereen zich moet beperken tot zijn ‘specialiteit’. Het kan juist leuke resultaten opleveren als sommigen eens net op een andere manier gaan meedenken. Jammer genoeg is er nog heel wat hokjesdenken aanwezig in de reclamesector.
  • Work hard, play hard is belangrijk. Samen stoom aflaten na een zware dag, dat is pas teamwork!

De reclamesector is een aparte wereld. Maar wel een heel boeiende!

#BAS1516: Adopt Our Talent

De eerste van een aantal nieuwe #BAS1516 updates! Dat er veel staat te gebeuren is namelijk een understatement. De eindsprint komt er vliegensvlug aan en de start is gegeven met een knaller van formaat. Met de #AdoptOurTalent campagne. De wat?

Creative Belgium kwam afgelopen winter met ‘Adbabies ‘ op de proppen. Probleem: er zijn te weinig jongeren die in de creatieve sector willen werken. Het voortbestaan van de reclamesector is in gevaar. Oplossing: enkele topcreatieven hun zaad laten doneren. Op deze manier kunnen er ‘Adbabies’ gecreëerd worden en is de reclame gered. Oef!

Je hoort misschien al de ironie. Buiten het feit dat ik een hekel heb aan het woord ’topcreatieven’ (want blijkbaar moet je eerst prijzen gewonnen hebben voor je creatief genoeg bent om je zaad af te staan), stoorde ik mij enorm aan het feit dat er geen enkele vrouw in de campagne zit. Vrouwen kunnen dus blijkbaar al helemaal geen ’topcreatief’ zijn.

Daarnaast klopt de hoofdclaim uit hun campagne gewoon niet. Er zijn wel jongeren die aan de slag willen in de creatieve sector. Het zijn de opleidingen die hen in de steek laten en hen zelfs demotiveren. Daarom is er BAS. Om jongeren zowel zin als zinvolle ervaring te geven voor de reclame. Wij zijn het levende bewijs dat het wel kan. 25 jongeren die klaar zijn voor de creatieve sector. Zonder luiers, maar met pakken goesting en talent.

Dus moesten we wel reageren op deze campagne. Enkele van onze ’topcreatieven’ ^^, Thomas en Nicolas, staken hun koppen (en enkele liters bier) bij elkaar en #AdoptOurTalent was geboren. Neem dat gerust letterlijk 😉 Kijk maar even mee!

Met dit filmpje veroverden we o.a. de homepage van Media Marketing en we kaapten ook het wekelijkse MM-magazine. Op sociale media kwamen er talloze reacties binnen via #AdoptOurTalent. We stonden met deze actie zelfs in Ads Of The World.

Onze boodschap is duidelijk: don’t donate your sperm, adopt our talent. Wij zijn nu klaar voor de creatieve industrie. Niet over 9 maanden, maar nu. Waar wacht je nog op?

Mijn eerste reclamefestival

Mijn eerste reclamefestival

Voor alle duidelijkheid: ik ben niet naar Werchter getrokken om reclamespotjes te bekijken. Ik ben afgelopen week wel drie dagen naar Eurobest geweest. Eurowatte? Eurobest. Een reclamefestival dat elk jaar de beste reclamecampagnes van Europa beloond. Eurobest is dus best (oké flauw mopje, ik geef het toe…) een goede naam voor zo’n evenement 😉

Toevallig in het jaar dat ik deel uitmaak van de BAS-bende vindt het Europese reclamefestival plaats in Antwerpen. Toevallig is de toegangsprijs ook nog eens betaalbaar tot 22 jaar. Hoeveel chance kan je hebben? Zonder veel te aarzelen trok het merendeel van BAS samen naar de stad die heel even het reclamewalhalla van Europa was. Antwerp!

Wat gebeurt er dan allemaal op zo’n reclamefestival? Ja, ik wist het ook niet. Ik wist niet hoe ik mij moest kleden of wat men van mij verwachtte. Best (ik doe het weer!) spannend allemaal dus.

Drie dagen lang waren er elk half uur lezingen op drie verschillende stages, aangevuld met enkele workshops en natuurlijk een bar om wat te drinken en te netwerken. De lezingen werden gegeven door topsprekers van succesvolle reclamebureaus en adverteerders vanuit heel Europa. Dit jaar waren er natuurlijk ook enkele Belgische sprekers zoals Peter Ampe van DDB en de mannen van Mortierbrigade.

p1020730-2

Het enige ambetante aan Eurobest vond ik dat veel lezingen uitliepen, waardoor ik interessante sessies op een ander podium niet heb kunnen zien. Toch heb ik in totaal zo’n 25 lezingen bijgewoond, tonnen inspiratie dus! Toppers waren de sessies van Coley Porter Bell over strategie, Thomas Kolster over goodvertising, de sessie van Facebook (die wonder boven wonder totaal niet commercieel getint was!) en de vervangsessie van Contagious en Razorfish over de toekomst van reclame (een update van hun talk afgelopen juni in Cannes!).

Natuurlijk waren er ook lezingen die tegenvielen, maar over het algemeen was er voor ieder wat wils: lezingen over design, gedragsverandering, creativiteit in het oostblok,… Er waren zelfs sessies over porno en de Miniontictacs (waarover ik niet in detail ga treden ^^).

Het hoogtepunt van het festival was natuurlijk de uitreiking van de awards op donderdagavond. De crème da la crème van de Europese reclamewereld verzamelde in de grote zaal van de Arenbergschouwburg om de beste campagnes en bureaus te belonen met een gouden Eurobestbeeldje (dat leek op een omgekeerde Eiffeltoren). Er hing een fijne uitgelaten sfeer en er zat een goed tempo in de show. Ik heb mij geamuseerd!

Al bij al was het een fijne ervaring om eens naar een reclamefestival te gaan en zoveel mensen te horen spreken en te ontmoeten. Mensen die allemaal dezelfde passie hebben als ik. Even was de reclam het middelpunt van alles. Heel even maar. Want er waren ook heel wat mensen niet. Iets met terreur. Dat maakt het allemaal toch weer even bijzaak…