Close
Met de Museumpas #10: eindelijk naar het KMSKA
cof

Met de Museumpas #10: eindelijk naar het KMSKA

Na een intensieve verhuisperiode was het dan eindelijk zo ver: een eerste weekend dat we gewoon eens iets leuks konden doen. Het was ook een verlengd weekend én mijn lief zijn verjaardag. Dus tijd om onze Museumpas nog eens boven te halen (en in mijn geval zelfs te vernieuwen 😅). Ze gaven eerst een hele dag regen dus plande ik activiteiten binnen en koos ik voor een dagje Antwerpen. Met dan eindelijk eens een bezoek aan het grootste kunstenmuseum van het land.

Het KMSKA – kort voor Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen – ging in het najaar van 2022 weer open na jaren van restauratie. Dat zorgde voor een heuse mediacampagne en een stormloop op tickets. Toen wij in het najaar naar Antwerpen gingen, planden we dan ook tactisch een bezoek aan het MAS om niet in die drukte te verzeilen.

Ondertussen zijn we een aantal maanden verder en is de storm gaan liggen. We boekten een ticket op een vrijdagvoormiddag (die van het Hemelvaartsweekend) en konden zo meteen naar binnen.

Het KSMKA bestaat vandaag uit enkele ‘oude zalen’ en een heel nieuw museumstuk. De kunstwerken van ‘oude meesters’ zijn te vinden in het oude gedeelte op de tweede verdieping. De ‘moderne meesters’ vind je in de nieuwe zalen, al is er ook soms bewust een mix gemaakt van de twee.

Op de eerste verdieping vind je een uitgebreide – ahum de grootste – collectie van werken van James Ensor. Door ons bezoek aan het James Ensorhuis had ik hier wel wat achtergrond in en vond ik het fijn om de werken eens te bekijken.

In het museum zie je regelmatig rariteiten, zoals de neus in de foto hierboven. In enkele zalen proberen ze bewust interactie aan te gaan met VR-brillen en projecties bv. Er is ook een kinderroute, wat soms wel zorgde voor wat lawaai in bepaalde zalen – maar soit. Het was er eigenlijk betrekkelijk rustig en dat vind ik wel belangrijk in een museum.

Na Ensor, was het tijd voor de klassiekere kunst in het gerestaureerde gedeelte. Met een heleboel werken van Rubens, maar ook Van Dyck, Massijs, Memling, Rodin, Meunier, Magritte… Ik spotte twee Artemisia Gentileschi’s – waar we in Firenze nog naar op zoek waren en die ze momenteel in bruikleen hebben – en het ‘Mary Tudor’ schilderij van Hans Ewouts. Er hangt veel kunst, ik probeer dan ook op enkele werken te focussen.

Moderne kunst ontbreekt zeker niet met o.a. enkele werken van Schmalzigaug, een Dali, nog meer Ensor, Rik Wouters, Permeke…

Naar de derde en vierde verdieping raak je met de befaamde ‘Stairway to heaven’. Op het derde vind je het prentenkabinet en kleine beeldhouwwerken. Op de bovenste verdieping voornamelijk moderne kunst, met hier en daar een ouder werk in een zeer moderne setting met al dat wit.

We waren een dikke twee uur zoet met alles op een gezapig tempo te bekijken. En alles bekijken – dat is onmogelijk hé. Je moet keuzes maken bij welk werk je wel of niet blijft stilstaan. Zo heb ik bv. niet speciaal veel met Rubens (is dit nu heiligschennis? :D), en koos ik daarom voor de iets kleinere werken in het oudere gedeelte. Aangezien de collectie vermoedelijk wel wat zal roteren en er tijdelijke expo’s zijn, vormt dat het perfecte excuus om regelmatig terug te gaan.

Het KMSKA doet de naam ‘museumbeleving’ alle eer aan. Het is een prachtig kunstenmuseum, zo eentje dat ik in het buitenland graag bezoek (sommige zalen gaven mij National Gallery vibes). En nu hebben we dit gewoon weer terug in België.

Een ticket kost 20 euro, wat prijzig is voor een museum in België, maar dan heb je ook wel wat. Bezoek je vaker een museum, dan is een Museumpas zeker aan te raden want dan heb je met het KMSKA al meteen een derde van de prijs terug verdiend ;).

Ben jij al eens in het KMSKA geraakt?

Met de Museumpas #2: Stephan Vanfleteren – ook online
cof

Met de Museumpas #2: Stephan Vanfleteren – ook online

Voor mijn 26ste verjaardag kreeg ik van het lief een Museumpas. Voor 50 euro per jaar kan je naar 165 musea in heel België zonder extra te betalen, enkel voor sommige tijdelijke tentoonstellingen betaal je de volle of zelfs een verminderde prijs. Veel tentoonstellingen zijn eigenlijk ook wel gewoon gratis voor Museumpashouders. Bovendien krijg je ook 5 nmbs-kortingstickets van 50%. Mooie deal toch?

Net zoals de vorige keer schrijf ik een postje met mijn ervaringen, want een museumbezoek daar word ik rustig van en ik kom terug met bakken inspiratie.

Deze post werd geschreven voor de COVID-19 crisis. We bezochten de tentoonstelling in februari.

Stephan Vanfleteren in het FOMU

Het Antwerpse fotomuseum vind je op de Waalse Kaai. Een fotografiemuseum bezoeken, ik doe het eigenlijk zelden. Op citytrip kies ik dan eerder voor kunst- of geschiedenismusea, al is het fotomuseum in Stockholm een zware aanrader. Omdat de expositie rond Stephan Vanfleteren nogal gehyped werd, vonden we het tijd om naar Antwerpen te trekken.

Eigenlijk kende ik weinig van Stephan zijn repertoire. Ik kende de rauwe portretten van BV’s en de Rode Duivels in zwart-wit en daar stopte het. De tentoonstelling is chronologisch opgebouwd en zoomt ook in op zijn foto’s tijdens journalistieke reizen naar Rwanda, Congo & Afghanistan. Op het einde krijg je dan de bekende portretten.

cof

Er is ook nog een tweede verdieping waarin je heel wat spullen uit Stephan’s archief te zien krijgt. Maar die opstelling was niet zo praktisch, het was er druk en ik heb weinig zin (en geduld 😏) om aan te schuiven dan.

Het museum zelf zit in een mooi gebouw en de beschikbare ruimte wordt zo goed mogelijk gebruikt. Van mij mocht het allemaal nog wat lichter en ruimer, maar daar is het gebouw nu eenmaal niet op voorzien. Door de zondagse drukte (deze tentoonstelling is heel populair) werd het soms wat vol allemaal. Ik vind fotografie altijd nog wat mooier tot zijn recht komen wanneer er veel ruimte is.

Ik zou zeker terugkeren naar het FOMU wanneer een volgende expo mij aanspreekt, want het was een ontzettend fijn bezoek. De normale toegangsprijs voor een volwassene is 10 euro, met de Museumpas is het gratis. De expo over Stephan Vanfleteren was verlengd tot 10/04/2020, maar is door de coronacrisis nu gesloten en de kans dat ie weer open gaat is volgens mij klein (tenzij musea op 18 mei groen licht krijgen en het FOMU besluit om te openen met deze tentoonstelling).

Gelukkig ook online

Maar niet getreurd! Het FOMU bleef niet bij te pakken zitten en zette de populaire tentoonstelling om naar een virtuele rondleiding. In 6 episodes leidt een gids je doorheen de werken van Vanfleteren en geeft de nodige uitleg. Zo kan je op je eigen tempo aan cultuur doen, volledig vanuit je luie zetel. Hier vind je de virtuele rondleiding.

FOMU is niet het enige museum dat virtuele tours aanbiedt, Museumpas zet nog 8 andere Belgische musea op een rijtje waar je terecht kan, en ook internationaal is er een ruim aanbod. Zelf heb ik nog maar weinig tijd gehad om zo’n tour te volgen, maar het staat nog op mijn lijstje :).

En de museumpas zelf? Die wachten even af en bekijken de mogelijke compensatie die ze kunnen geven aan hun abonnees, want de pas is uiteraard momenteel onbruikbaar. Ik ga er vanuit dat het abonnement verlengd worden, dat zou de mooiste oplossing zijn voor iedereen. Ik had ook net voor de crisis al een Museumpas aangekocht voor 2021 omdat er een promotie was. Dus ik ben blij dat ik ze op deze manier toch nog hebben kunnen steunen. Want in de cultuursector, daar gaan harde klappen vallen. Mijn hart bloedt nu al.

Heb jij al zo’n virtuele rondleiding gevolgd? Mis jij museumbezoekjes? Of mis je net andere dingen?

Museumpas #1: Busleyden, Brancusi & Keith Haring

Voor mijn 26ste verjaardag kreeg ik van het lief een Museumpas. Voor 50 euro per jaar kan je naar 165 musea in heel België zonder extra te betalen, enkel voor sommige tijdelijke tentoonstellingen betaal je de volle of zelfs een verminderde prijs. Veel tentoonstellingen zijn eigenlijk ook wel gewoon gratis voor Museumpashouders. Bovendien krijg je ook 5 nmbs-kortingstickets van 50%. Mooie deal toch?

Sowieso vind ik een museum bezoeken ontzettend fijn en ontspannend. Ik kom er echt tot rust en keer meestal geïnspireerd weer naar huis. Maar een museum bezoeken, dat komt er toch vooral op vakantie van, in het buitenland. Via de Museumpas hoop ik dus heel wat pareltjes in België te ontdekken en wat vaker te genieten van de voordelen van zo’n bezoekje.

Ik vond het wel een leuk idee om telkens na een aantal bezoekjes een post te schrijven met mijn ervaringen. Zo kunnen jullie inspiratie opdoen voor een volgende museumbezoekje (al dan niet met Museumpas).

Museum Hof Van Busleyden – Mechelen

Tijdens een mooie herfstzondag trokken we naar Mechelen voor een bezoekje aan dit museum. Het stond al eeuwen op mijn lijstje omdat ik er ten tijde van BAS elke dag voorbij liep als ze het aan het renoveren waren. Het museum was toen gesloten voor het publiek en ik was echt benieuwd wat ze er van zouden maken.

img_20191027_145941

Het gebouw is een echte blikvanger en dateert vanuit de periode dat Mechelen de hoofdstad van de Bourgondische Nederlanden was. Voornamelijk onder Margareta Van Oostenrijk. Het is wel door de jaren heen heel erg uitgebreid en gerenoveerd dus helemaal waarheidsgetrouw is het niet (je leert binnen ook heel wat over het gebouw zelf).

Er zijn 6 interactieve stukken in het museum, van A tot F. De rode draad zijn de Bourgondiërs, een tijd waarin nieuwe ideeën werden uitgewisseld (renaissance & humanisme). En die dialoog wil het museum blijven aangaan, dus de link naar de huidige maatschappij wordt voortdurend gelegd.

Hoewel het gebouw dus veel geschiedenis heeft, is het binnen ook allemaal heel mooi en modern gerenoveerd. Het is echt een pareltje voor wie geïnteresseerd is in architectuur. Het is niet super groot, ik denk dat wij anderhalf uur binnen waren en we hebben wel echt alles rustig bekeken. Ook voor kinderen kan het interessant zijn denk ik, er is een kinderroute. Eentje om nog wel eens naar terug te keren!

Toegang: 12 euro voor een volwassene
Gratis toegankelijk met de Museumpas
Website

Brancusi in Bozar

Op een regenachtige Decembervrijdag trokken we naar Brussel. Bozar, Paleis voor Schone Kunsten, combineert deze maand twee toptentoonstellingen die we wilden zien. Dus kon de regen ons niet deren.

img_20191213_103236

In het kader van Europalia staat dit jaar alles in het teken van Roemenië, en dat is nu toevallig het land waar het lief iets mee heeft. Brancusi is een Roemeense beeldhouwer die onder meer Rodin als leermeester heeft gehad. Hij zette zich echter al vroeg af tegen de traditie en begon zonder voorbereiding uit zijn materiaal te houwen. Het is de eerste keer dat er zo’n uitgebreide tentoonstelling over Brancusi loopt in Europa. En dat hebben we geweten want het was over de koppen lopen.

img_20191213_121502

Zijn ‘slapende muze’ is wereldberoemd, maar ik vond zijn ‘de kus’ en ‘het gebed’ de mooiste werken. Voor Brancusi betaal je 17 euro aan de kassa als volwassene (of gratis met Museumpas) en je krijgt er een interessante audiogids bij.

Na het Rodinmuseum in Parijs was dit de tweede keer dat ik naar een tentoonstelling over beeldhouwkunst ben geweest en eigenlijk vind ik dat ook best interessant. Brancusi loopt nog maar tot 12 januari, dus snel zijn is de boodschap.

img_20191213_121524

Ik nam ook nog deze foto van de andere tentoonstelling over Roemenië ‘perspectives‘ (in de prijs inbegrepen). Het gebouw van Bozar is toch ook echt een pareltje.

Keith Haring in Bozar

Eentje waar heel wat campagnebudget op zit en ongetwijfeld heb je er dus al van gehoord. Deze maand is er een tentoonstelling over Keith Haring geopend in Bozar. Je weet wel, die gast met zijn felgekleurde mannetjes die de kunst naar de straat en merchandiseshops bracht. De tentoonstelling opent dan ook met een indrukwekkende spiegelmuur ‘art is for everybody’.

img_20191213_114305

Toegang tot Keith Haring kost 18 euro per persoon, je kan veel zeggen, maar goedkoop is de Bozar niet. Deze keer geen audiogids maar een boekje met veel informatie en uitgebreide borden in de zalen. De tentoonstelling is mooi opgemaakt, de muren zijn zo geverfd dat ze het thema van de zaal of de kleuren van de werken prachtig doen uitkomen.

img_20191213_115655

Alleen had ik er toch meer van verwacht. Ik heb best wat bijgeleerd over het leven van Keith en zijn toch wel vaak activistische boodschappen in zijn werken. Ik vind zijn stijl ook echt mooi. Maar ik vond het soms wat chaotisch, de overgang tussen de verschillende zalen wat bruut en ik had misschien meer werken in zijn echt bekende stijl verwacht?

Keith Haring loopt nog t.e.m. 19 april in Bozar en is volledig gratis met Museumpas. Op de website van Bozar en Museumpas staat trouwens dat je per dag maar een tentoonstelling mag bekijken met Museumpas (daar hadden we zelf overgelezen blijkbaar), maar wij hebben zonder problemen allebei mogen bezoeken. De mevrouw in kwestie heeft er namelijk niks van gezegd.

Deze drie tentoonstellingen zouden me zonder Museumpas al 47 euro hebben gekost, om naar Brussel te gaan gebruikten we ook een nmbs-kortingscode die me nog eens 6 euro minder deed betalen. M.a.w. na twee maanden heb ik mijn Museumpas al terugverdiend. Als dat geen goede deal is zeg!

Wat is jouw favoriete museum in België?

Disclaimer: ik, of het is te zeggen, het lief, kocht de Museumpas volledig op eigen houtje met zijn eigen centjes. Het klopt dat ze op mijn hoofdberoep de website van Museumpas gebouwd hebben en dat ik zo al heel vroeg met dit product in contact kwam. Maar er werden geen Museumpassen uitgedeeld en zelf heb ik eigenlijk nooit op dat project gewerkt, het lief ook niet trouwens. Dus niks sponsored, gewoon een enthousiaste fan die haar musea-ervaringen wil delen ;).

Londen #10: the national portrait gallery & een regenachtige Sky Garden

Londen #10: the national portrait gallery & een regenachtige Sky Garden

Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. Op onze eerste dag maakten we een uitgebreide herfstwandeling langs The Thames. De tweede dag was heel regenachtig, dus gingen we op zoek naar een leuk museum.

Maar eerst tijd voor een lekker ontbijtje in het fietscafé Look Mum No Hands. Je vindt het vlak bij The Barbican (dit is ook de metrohalte waar je best afstapt) en volgens het lief hebben ze er heel goede koffie (en die kent er wat van). Ik vind het een super gezellige & originele koffiebar in elk geval.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1174

Van hieruit wandelden we naar Trafalgar Square. Tijdens mijn vorige tripje in Londen bezocht ik al eens The National Gallery en bekeek toen misschien maar 1/3de van de volledige kunstcollectie (ik ben hier indertijd ook over vergeten bloggen, oeps!). Deze keer kozen we voor de kleinere versie: The National Portrait Gallery. De ingang vind je om de hoek van het plein en de toegang is gratis.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_118a.jpg

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_1194

De National Portrait Gallery vertelt het verhaal van het portret door de eeuwen heen. Als je chronologisch wil volgen begin je best bovenaan in The Tudor Gallery. Het hoeft jullie niet te verbazen dat dit mijn favoriete stuk was. Ik kende veel van de portretten al en het was leuk om deze eens in het echt (of in reproductie) te zien. Ik somde zonder moeite de uitleg van de bordjes op voor het lief zonder ze te lezen. Je kan me gerust boeken voor een privérondleiding ;).

IMG_20181110_114356.jpg

Verder naar beneden vind je portretten van de Stuarts, uit Victoriaans en Edwardiaans Engeland, helemaal tot aan het huidige koningshuis. Er hangen ook enkele moderne portretten van bv. popsterren die regelmatig worden gewisseld. Ik had dat gedeelte van de tentoonstelling groter verwacht eigenlijk.

Het was heel rustig binnen en net als in The National Gallery zijn de ruimtes mooi ingedeeld. Het is geen groot museum, maar we waren wel even zoet.

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_119f

Dit is by far mijn favoriete museum dat ik al eens bezocht heb in Londen. Ik vind het echt een aanrader. Het is helemaal geen zwaar museum en niet te groot zodat het aanbod overweldigend wordt (heb ik bij zijn grotere broertje wel). Je kan er zo lang rondlopen als je wil en de bordjes lezen, of gewoon naar de portretten van al die mensen uit een vorige eeuw kijken en de sfeer meepikken.

Ondertussen raakte bekend dat The National Portrait Gallery vanaf juni 2020 voor drie jaar de deuren zal sluiten wegens renovatie. Wil je het museum in zijn huidige vorm nog gaan bewonderen, zal je dus snel moeten zijn. Ik ben ook nog van plan om er zelf eens te passeren!

Na dit bezoek lunchten we in Soho, bij Honest Burgers. Een Britse keten die je op veel plekken in Londen vindt, maar op elke plek heeft ie een eigen suggestieburger (en die van onze locatie was hemels, na even zoeken blijkt dat wij in Holborn beland waren). Het ketengevoel had ik in ieder geval helemaal niet en het was enorm lekker.

Van hieruit was het plan om naar Covent Garden en omgeving te gaan. Maar dit viel letterlijk in het water. Het was nog even droog toen we aankwamen bij het kleurrijke Neal’s Yard:

UNADJUSTEDNONRAW_thumb_11ad.jpg

Daarna kwam de regen er helemaal door. We schuilden in een kerk en namen de metro richting Sky Garden (meer over wat het is en hoe je tickets boekt hier), omdat we tickets hadden geboekt rond zonsondergang. Blijkt dat The Sky Garden ’s avonds nogal felroze is… 😀

IMG_20181110_170457.jpg

Het terras was jammer genoeg gesloten door het weer en de regen zorgde ook voor een minder formidabel uitzicht, ook al was de stad verlicht. Jammer voor het lief want het was zijn eerste keer Sky Garden. We zullen terug moeten. Dit blijft een van mijn favoriete gratis activiteiten van Londen.

Hierna wandelden we in de regen de Millennium Bridge over richting Tate Modern. We pikten een verdieping moderne kunst mee en namen een kijkje op het balkon (vergeet zeker nooit naar helemaal boven te gaan in Tate!).

IMG_20181110_181931.jpg

Hierna aten we uitgebreid bij Bill’s in Southwark. Het eten was zeker oké en het was er gezellig binnen, maar ook wel druk. Omdat het nog steeds regende zijn we maar naar het hotel gegaan om nog wat te lezen met uitzicht op The Tower Of Londen. Citizen M heeft namelijk een hele fijne bar boven met een terras (maar door de regen -again- gesloten).

Ter herdenking van het 100-jarige einde van WOI waren er duizenden lichtjes aangestoken rond The Tower. Het was een ware volkstoeloop gedurende het hele weekend, maar we wilden het toch ook wel even gezien hebben. Ik heb geprobeerd om foto’s te nemen, maar met de regen, de drukte en de lichtjes was het onmogelijk. Het zag er zo uit. En het was een unieke ervaring dat we voor Remembrance Day in een land waren waar de Eerste Wereldoorlog zoveel slachtoffers maakte in de Vlaamse loopgraven. Ik had het gevoel dat de oorlog veel feller herdacht wordt in Londen dan in ons eigen belgenlandje.

Wat is jouw favoriete museum in Londen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

 

Rotterdam #3: Museum Boijmans Van Beuningen‎

Rotterdam #3: Museum Boijmans Van Beuningen‎

Rotterdam, een stad die niet meteen een top-of-the-bill plaats bekleedde op mijn bucketlist. Ik had namelijk geen idee wat er te beleven viel. Hierdoor kon ik er twee dagen zonder vooroordelen rondstappen. Het verrassingstripje van het lief was op dat vlak dus al volledig geslaagd. En hoewel het niet 100% mijn stad is genoot ik toch met volle teugen. Een stad langs het water met een grote haven, dan waaien al je zorgen letterlijk weg.

De dag ervoor deden we een ijskoude wandeling door het centrum en het havengebied in de verwachting dat het zondag zou regenen. Maar eigenlijk scheen zondag de zon. Toch bleven we bij ons idee om één van de bekendste musea van de stad te bezoeken.

thumb_P1110130_1024.jpg

Bojmans Van Beuningen is een kunstmuseum, maar dan vanuit het alle kunst onder één dak principe. Niet enkel antieke kunst, niet enkel moderne werken. Ook geen focus op één kunstenaar, tijdperk of stroming. Je vindt er van alles wat en het staat ook allemaal wat door elkaar. En alleen al om die beleving vind ik het een echte aanrader.

Ook op het binnenplein merk je al dat dit geen standaard museum is:

thumb_P1110132_1024

thumb_P1110142_1024Een ticketje kost 17,50 euro, misschien vrij prijzig denk je, maar je krijgt er wel wat voor terug. De ruimtes zijn zeer mooi ingedeeld en gebruikt. Op de eerste verdieping draait het rond schilderkunst. Elke kamer heeft een bepaald thema, maar het mooie is dus dat de ene kamer niet noodzakelijk op de andere volgt. En dat je dus plaats tussen de heel moderne kunst loopt en dan weer een Rubens spot.

Ik was natuurlijk het meest geïnteresseerd in de antiekere kunst, vooral uit de 14de tot 17de eeuw en ik kwam zeker aan mijn trekken. Maar geconfronteerd worden met die moderne kunst was ook wel weer goed, want die comfort zone hé.

Op de benedenverdieping gaan ze voorbij de schilderkunst en gaat het om voorwerpen of zoals zij het noemen ’toegepaste kunst & design’. Zoals een omgekeerde ladder met lichtjes aan. Leuk om door te wandelen, maar ik verkies toch de schilderijen ;).

thumb_P1110137_1024.jpg

Het museum heeft daarnaast telkens wat tijdelijke tentoonstellingen lopen, opnieuw in hele mooie ruimtes. Ik vind het best wel belangrijk dat een museum ruim en licht is en dat is hier zeker het geval. In combinatie met de grote en kleinere namen aan kunstenaars, uit binnen- en buitenland heb ik enorm genoten van mijn kunstbad. Als je dus nog een leuke culturele activiteit zoekt in Rotterdam is dit zeker een aanrader!

Na dit bezoekje moesten we jammer genoeg terug naar huis. Hoe koud het ook was, de stad heeft ons zeker warm gehouden tijdens dit weekendje. Een laatste blik op de oude haven met de kubushuisjes in de verte.

thumb_P1110173_1024.jpg

Bezoek jij graag een kunstmuseum?

Mijn andere berichten over Rotterdam: