Soms is het wel eens fijn om terug te gaan naar vroeger. Wat vond ik als kind leuk om te doen? En zegt dat iets over de persoon die ik geworden ben? Ik ging dus op zoek naar mijn favoriete speelgoed.
- Met stip op nummer één: ik had de meest uitgebreide Playmobilcollectie van al mijn vriendinnetjes. Bijna elke Sinterklaas kreeg ik wel een nieuw setje erbij. Ik vond dat niet per se zo leuk omdat je alles in elkaar moest zetten (daar hielpen mijn ouders telkens bij). Nope, eens het in elkaar stond speelde ik hele scenario’s na. Vaak gezien op tv of uit een stripverhaal. Zo was mijn favoriete set van Playmobilmensjes een aantal kinderen die leken op de personages uit Jommeke. Ik speelde daarmee dus hun belevenissen na.
- Sprookjesboeken en later strips. Toen ik heel jong was werd ik door mijn grootouders heel vaak voorgelezen uit sprookjesboeken. Ik kan me de tekeningen en verhalen nog steeds levendig voor de geest halen. Later las ik ze helemaal zelf. Vanaf mijn 10 jaar las ik geen boeken meer en ben ik totaal overgestapt op strips (Jommeke en Suske en Wiske voornamelijk). Ik had een hele boekenkast vol en verslond vaak strip na strip. Ik heb het gevoel dat ik nog altijd bepaalde verhalen van buiten kan aframmelen.
- Ik had amper poppen en maar een paar barbiepoppen. Ik was helemaal niet bezig met de kleding, maar gebruikte de poppen opnieuw om verhalen te verzinnen of dingen na te spelen. Mijn poppen hadden een vaste naam en rol in de soap die ik voor hen verzon.
- Ik had een aantal cassettes (voor de jongere lezers: de voorloper van de CD :D) met vertelverhalen op die ik vaak luisterde. Ik kon echt gewoon zitten en naar die sprookjes luisteren. Ik kende ze op de duur ook echt van achter naar voren.
- Ik was helemaal niet zo’n buitenspeelkind, al is er altijd ruimte genoeg geweest. Ik zat liever binnen te kleuren, tekenen of met Playmobil te spelen.
- Als ik bij vrienden ging spelen wilden die altijd buiten kampen bouwen, maar ik ben dus nooit van dat bouwen geweest. Ik speelde veel liever een scenario na. Ik had ook geen interesse in lego of knexx (bestaat dat nog?), tenzij er een set-up was en ik kon beginnen spelen met de mannetjes.
- De tv-programma’s die ik keek werden heel hard beïnvloed door de toenmalige opkomst van Studio 100 (Plop, Samson & Gert, Wizzy & Woppy, Big & Betsy – oftewel de eerste vier programma’s waarrond Plopsaland werd gebouwd). Maar ik keek ook een sprookjesserie van de gebroeders Grimm en typische Ketnetprogramma’s zoals Beestenbos is boos, de Disneyseries die daar werden uitgezonden en Waterschapsheuvel (en nog iets met dieren op een eiland na een schipbreuk waarvan ik de titel totaal niet meer terugvind).
- Ook mijn favoriete Disneyfilms draaiden vooral rond dieren: De Aristokatten, 101 Dalmatiërs en Lady & De Vagebond. Maar ook van Peter Pan & Alice in Wonderland heb ik de videocassette versleten. Vooral in die laatste twee zie je het magische droomelement terugkomen. Magisch realisme is nog steeds een genre waarin ik graag boeken lees.
Als je al deze zaken zou moeten samenvatten onder één noemer dan kom je uit bij verhalen. Ik speelde verhalen na of verzon ze ter plekke. En ik verslond heel wat verhalen of content, zowel op papier, via cassettes of op tv. En dan lijkt het helemaal niet zo toevallig dat ik vandaag een content marketeer, storyteller en copywriter ben.
Het enige wat wel afwezig is in mijn kindertijd is schrijven. Ik schreef eigenlijk geen verhalen uit op papier. Nochtans was ik echt wel vaak bezig met kleuren, tekenen en dingen uitscheuren uit tijdschriften om te bewaren. Je zou denken dat ik dan toch ergens de pen heb opgenomen. Maar nope, schrijven deed ik blijkbaar niet.
Schrijven heb ik pas heb ontdekt rond mijn 18de en het is echt vorm beginnen krijgen een jaar of vijf geleden toen ik deze blog startte en mijn eerste stage deed als copywriter tijdens BAS.
Deze blogpost werden maanden geleden geschreven voor de hele COVID-19 crisis. Ondertussen merk ik dat ik in mijn job ook graag bezig ben met online strategie, vaak gebaseerd op heel specifieke tools en onderzoek. Maar de storyteller in mezelf zal niet snel verdwijnen.
Kan jij aan de hand van je kindertijd verklaren welke job je tegenwoordig uitoefent?