Gozo Archieven - GoAnnelies

Malta #9: Ramla walk

3 november 2021goanneliesLeave a comment

Eind augustus 2018 trokken het lief en ik voor 7 dagen naar Malta & Gozo. Over onze planning en alle praktische zaken zoals vervoer en verblijf kon je al lezen in deze heuse overzichtspost. Malta bleek veel meer te bieden dan we hadden verwacht en daarom post ik met plezier van elke dag ook een meer gedetailleerd verslag.

Vandaag was onze laatste dag op Gozo, morgen zouden we terugvliegen naar huis. Het bleek ook de warmste dag van de hele trip. De gevoelstemperatuur zou doorheen de dag oplopen naar 38 graden en als je dan op een asfaltweg loopt waaruit de warmte zo naar boven komt is het zweten geblazen.

Maar toch stond er vandaag nog heel wat op de planning. Inspiratie vonden we bij de Ramla Walk op Visit Gozo die we volledig wandelden, maar dan in omgekeerde richting. We wilden namelijk voor de drukte op Ramla Beach zijn en ’s avonds weer aankomen in Marsalforn, waar we verbleven. De wandeling was 8km lang met een aantal interessante stops onderweg.

Ramla is een van de weinige zandstranden op Malta & Gozo. Het is ook één van de bekendste en mooiste. We namen al vroeg de bus naar Ramla en de weg naar het strand was bezaaid met toeristenkraampjes die zich opmaakten voor een drukke dag. Maar gelukkig was er op het strand zelf nog amper volk te bekennen.

Ramla is ook bekend om de zeer specifieke kleur zand. Ik had het nog nooit eerder gezien. Het is zo wat goudbruin. Kenmerkend is ook een mariabeeld in het midden van het strand. Ik voelde me deze ochtend niet zo fit en dat merk ik aan het feit dat ik amper een goede foto van het strand heb genomen. Op onderstaande foto na die toch de kleur van het zand meegeeft. En ja, ik lag dus te doezelen in de schaduw van het mariabeeld.

We bleven wat zonnen en zwemmen in de zee. Let wel: er is geen enkele schaduw op het strand (behalve het mariabeeld). Dus zorg voor een parasol als je hier een hele dag wil doorbrengen, want de hitte weegt door. Er zijn wel douches, waar we gretig gebruik van gemaakt hebben en enkele restaurants om iets te eten en te drinken, denk niveau vervallen Blankenberge :D.

In de buurt van Ramla kan je ook mooie wandelingen maken met zicht op het strand, iets dat net niet paste in onze planning. Maar op naar de wandeling nu! Vanaf het lager gelegen Ramla was het een beklimming richting het stadje Xaghra. Eerst liep deze over een asfaltweg, wat later via wandelpaadjes.

Eens aangekomen in Xaghra vond ik het onmiddellijk een fijn stadje. Ik weet niet juist waarom, maar ik voelde er een goede vibe. We waren wel stilaan uitgeput, het was echt warm. In de schaduw van de prachtig centraal gelegen kerk ploften we neer bij Oleander, voor een heerlijke pasta. Een aanrader om iets te gaan eten- met dank aan The Lonely Planet voor de inspiratie.

Doel van de namiddag? Een bezoek aan de Ggantija tempel, UNESCO beschermd en de oudste megalithische resten die op Malta te vinden zijn. Het wordt geschat dat de tempel werd gebouwd ergens tussen 3600 en 3000 V.C. Daarmee is de tempel ouder dan Hagar Qim & Mnandra op het eiland Malta. Een ticketje voor de tempel kost volgens mij een euro of 8 en daarbij zit ook de toegang tot de Ta Kola windmolen bij in.

Eerst kom je in een soort minimuseum met wat uitleg over de tempel en de opgravingen, daarna kan je via een mooi onderhouden pad naar de tempel wandelen.

De tempel is in minder goede staat dan Hagar Qim & Mnandra en ik vond het ook minder indrukwekkend. Wat ik wel fascinerend vond is dat deze tempel in de 18de eeuw ontdekt werd en dat hier al in de 19de eeuw heel wat ’toeristen’ over de vloer kwamen. Zij lieten hun stempel graag achter door hun naam in de eeuwenoude stenen te graveren. Een soort 19de eeuwse graffiti dus.

We bleven er niet super lang hangen, maar uiteindelijk heb ik geen spijt van dit bezoek. We liepen nadien langs de Ta Kola windmolen en besloten om dit minieme windmolenmuseum ook binnen te stappen (uiteindelijk hadden we al een ticket hé). Het lief had wat overtuigingskracht nodig, maar voor je het wist zaten we in de top van windmolen. Allemaal niet speciaal, maar het was wel eens tof. En we waren letterlijk de enigen in het museum.

Vroeger stonden Malta en Gozo trouwens vol met windmolens, deze dateert uit de 17de eeuw. Tijd nu voor de afdaling van Xaghra richting Marsalforn. Dit zou nog een hele tocht worden.

Het werd letterlijk heet onder onze voeten. Maar hoe dichter bij Marsalforn we kwamen, hoe meer bomen we zagen. Gelukkig! De boulevard richting Marsalforn beach was aangenaam om te wandelen. De Ramla Walk is wel een wandeling die ik nog eens opnieuw zou durven doen. Het was een fijne afsluiter van de vakantie.

Na een welverdiende douche maakten we ons op voor een laatste diner. Bij kaarslicht deze keer. Il Gabbiano ligt helemaal aan het einde van de baai in Marsalforn en zet ’s avonds wat tafels buiten. Wij claimden het laatste tafeltje. Het was er super gezellig en romantisch. Het eten was ook lekker, al herinner ik me vooral het dessert (ook al weet ik niet meer exact wat ik had qua dessert, ik weet nog dat het lekker was). Prioriteiten.

En zo kwam er een einde aan onze 8-daagse trip. De dag erna moesten we vroeg uit de veren. Een taxi bracht ons naar Mgarr, waar we de ferry namen en opnieuw opgewacht werden om naar het vliegveld te rijden met een busje. Ons hotel had de luchthaven transfer geregeld, want op de bus vertrouwden we niet wegens een strakke timing (en zondag).

Malta & Gozo was voor mij een ideale bestemming voor een weekje. Het is een zonzekere bestemming en je kan er zowel wandelen als dingen bezoeken. Het eten viel ook beter mee dan ik op voorhand had verwacht. Ik zou zo teruggaan!

Plan jij een tripje naar Malta?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Malta #8: de citadel van Victoria

21 juli 2021goanneliesLeave a comment

Na een hele voormiddag in The Blue Lagoon en een middagwandeling op Comino keerden we terug naar Mgarr om de bus te nemen naar Victoria. Victoria is de hoofdstad van Gozo in het midden van het eiland. De lokale naam is Rabat, niet te verwarren met het stadje Rabat op Malta dat naast Mdina ligt (en uiteraard ook niet met de hoofdstad van Marokko).

Omdat we eigenlijk nog niet hadden gegeten kochten we een ijsje bij Bon Bon, omdat dat volgens the Lonely Planet de beste ijsjes van het eiland zijn. En het was ook echt bon (pun intended, yes!).

Eigenlijk hadden we voor Victoria niet echt een plan behalve dat we de citadel wilden bezoeken. We stapten daarom eerst wat rond en kwamen al snel in het middeleeuws aandoende centrum terecht met smalle steegjes.

Zo kwamen we ook langs de San Gorg basiliek verscholen op een gezellig pleintje.

Op naar de citadel nu. Het is een versterkte stad op de hoogste natuurlijke heuvel van het eiland. Vanop de citadel heb je een 360 graden uitzicht over Gozo. Het is een soort stad in een stad met kleine steegjes, een eigen basiliek en wat restaurants.

Als je de klim begint vanaf het centrum zie je rechts een bord ‘ingang’. Wij gingen kijken en kregen te horen dat alles ging sluiten en we geen ticket meer konden kopen. Paniek!

Blijkbaar heb je heel wat musea in de citadel en was dit de ingang om daarvoor een ticket te kopen. Maar gelukkig is de echte ingang tot de citadel hoger en kan je die altijd gratis bezoeken. Oef! De musea zagen er wel super interessant uit en ook de kerk zou ik wel eens willen bezoeken, dus als je meer tijd hebt lijkt me dit wel de moeite.

Alleen al rondwandelen in de citadel is de moeite. En doordat alle musea net gesloten waren, slenterden we er ook bijna helemaal alleen rond. Wat een contrast met het drukke Mdina.

Maar waar je echt voor komt is het uitzicht. Je kan namelijk op de uitkijkposten van de citadel gaan staan. En dan zie je het hele eiland.

De zee die je hierboven ziet is ook de kustlijn waar wij verbleven. In tegenstelling tot Malta is er nog meer open ruimte op Gozo, vooral landbouwgrond.

Het was al best een vermoeiende dag geweest dus we ploften neer op het terras van Ta’Ricardu, als enigen. Het is er volgens mij ook zeker de moeite om iets te eten. We bleven nog wat ronddwalen in de citadel voor we weer de bus opstapten richting Marsalforn. De dag voordien hadden we een eetplekje gespot in een baai verderop.

Qbajjar stond aangeprezen in de Lonely Planet en het was by far het lekkerste eten van de hele reis. Het is er super gezellig, met een ruime keuze aan verse gerechten en in plaats van een dessertenbuffet brengen ze een plateau waarop je een dessert mag aanduiden en daar komen ze je dan een verse portie van brengen. Ja hallo, voor mij is dat de hemel (ik kreeg mijn dessert zelfs niet op en ik krijg altijd mijn dessert op!).

Tegen mijn vrienden die naar Malta trekken en tips vragen roep ik als eerste dat ze hier moeten gaan eten, dus aub ga daar eten. Je zal het je niet beklagen.

Waar heb jij al eens een prachtig uitzicht gehad?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Malta #7: the blue lagoon & Comino

20 januari 2021goanneliesLeave a comment

Vandaag stond er een nieuwe dag op Gozo op het programma en meer bepaald wilden we richting Comino. Comino is het kleinste van de drie bewoonde eilanden die de eilandstaat Malta vormen. Het ligt tussen Malta en Gozo. Je kan vanop beide eilanden een bootje nemen om Comino te bezoeken.

Praktisch

We stonden vroeg op want we wilden vooral in de voormiddag genieten van de bekende Blue Lagoon. Dat bleek de beste keuze, het was er nog vrij rustig zodat je plaats had om te zwemmen en te zonnen. Tegen het middaguur kwamen er allerlei partyboten aan, werd het luidruchtig en druk. Dat is het moment dat we zijn gaan wandelen op het eiland en later ook de terugtocht hebben ingezet naar Gozo.

Vanaf Marsalforn namen we de bus naar Mgarr, de haven van Gozo waar je ook de ferry kan nemen naar Malta. In Mgarr heb je verschillende excursiebedrijven waarbij je een plaats op een boot heen en terug kan kopen. Een normaal ticket ligt rond de 10 à 12 euro, vragen ze meer dan zetten ze je in ’t zak. Maar wij vonden heel vlot een eerlijke aanbieder en voor je het weet waren we op weg naar Comino.

The Blue Lagoon

Zoals je kan zien is het water echt helderblauw. Dat komt door het witte zand waarop het zonlicht weerkaatst. Zoals bij de Blue Grotto op Malta. Maar vergis je niet: het blijft zeewater. Je zwemt in de Middellandse Zee dus er zit stroming op het water, het is zout en er kan al eens een kwal voorbij drijven.

Ik ben zelf gek op de zee, maar niet per se om erin te zwemmen. Deze keer ging ik er toch voor. Het was een leuke ervaring en het water was goed van temperatuur. Het jammere is dat Comino amper strand heeft en dat elke vierkante meter wordt ingepalmd door strandstoelen die je tegen betaling kan huren, waardoor wij wat verder op harde stenen zijn gaan zitten. Het staat er ook vol met toeristische kraampjes. Op die manier verliest het allemaal wat van zijn charme. Wij waren er nu ook wel eind augustus.

Aan de overkant van The Blue Lagoon ligt Cominetto, het vierde en onbewoonde eiland van Malta. Je kan er naartoe zwemmen, maar er was die dag best veel stroming dus wij bleven mooi aan deze kant.

St. Mary’s Tower

Tegen de middag werd het warmer en kwam er steeds meer volk. We besloten om een wandeling te maken op het eiland naar St. Mary’s Tower. Een hele klim die veel toeristen niet maken. Volkomen onterecht wat mij betreft.

Allereerst passeer je the Crystal Lagoon, een andere inham met helder water waar enkele boten voor anker lagen. In de verte kan je de toren al spotten.

Eigenlijk was het de bedoeling om de volledige Comino walk te doen. Maar het was warm en zoals je kan zien was ook de ondergrond heel droog en moeilijk begaanbaar. We kozen dus om na de toren weer om te keren.

De St. Mary’s Tower is voor iedereen toegankelijk na een kleine donatie. Er is een man die elke dag de toren opent en de vlag ophangt. Die man was telkens super blij wanneer er iemand de toren kwam bezoeken en het was fijn om te zien dat hij zijn job met zoveel passie doet.

Binnen vind je wat informatie over de toren en boven heb je een mooi zicht op heel Comino, Malta en Gozo. Het is een oude verdedigingstoren zoals je er op Malta nog veel terugvindt.

Zicht op de Crystal & Blue Lagoon van Comino en wat verder zie je Mgarr op Gozo.

Comino is ondertussen niet echt meer bewoond. Er is nog een hotel dat enkel in de zomermaanden toeristen ontvangt. Daarnaast vind je er nog resten van een oud ziekenhuis en een aantal andere gebouwen. De naam Comino komt trouwens van de specerij ‘komijn’ dat vroeger geteeld werd op dit eiland.

Op de terugweg heerste er wat chaos. Ons excursiebedrijf voer elke half uur terug naar Gozo, net zoals alle andere bedrijven. Elk excursiebedrijf heeft zijn eigen kleur van tickets, maar er is maar 1 aanlegsteiger. En het zou kunnen dat er voor jouw kleur meer mensen staan te wachten dan er op de boot kunnen. Het was dus wat aanschuiven en er ons tussen wringen, maar uiteindelijk zaten we rond half drie weer op de boot.

In Mgarr waren alle restaurants dicht dus besloten we de bus te nemen naar onze volgende stop: de hoofdstad Victoria. En dat is voor een volgende keer ;).

Heb jij al eens ooit in helderblauw water gezwommen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

Malta #6: saltpans walk op Gozo

28 oktober 2020goanneliesLeave a comment

Na vier dagen op het hoofdeiland Malta, was het tijd voor onze laatste ochtend in de Three Cities, vandaag stond de toch naar Gozo, het zustereiland, op de planning. Spannend wel want we zouden een kleine halve dag onderweg zijn.

Dit waren de verschillende stappen om uiteindelijk in Marsalforn, onze uitvalbasis voor Gozo te raken. Een hele tocht was dat!

De ferry van The Three Cities naar Valletta
Bus 42 van Valletta naar Cirkewegga. Hier zaten we zeker een dikke twee uur op, met echt een vreselijke chauffeur die super onbeleefd was naar nieuwe mensen die de bus opstapten. En we hebben ergens zeker 10 minuten in the middle of nowhere stilgestaan.
Ferry van Cirkewegga naar de haven Mgarr op Gozo. Er is een ferry elk half uur en het is allemaal heel vlot geregeld. Je koop een kaartje en mag dan in een rij wachten om in te schepen. De overtocht zelf duurt een half uurtje en je hebt zicht op Comino.
Aangekomen in Mgarr was het even chaos om op een bus te raken. Uiteindelijk namen we bus 322 rechtstreeks naar Marsalforn, maar we hadden ook via de hoofdstad Victoria kunnen gaan. En daar dan overstappen richting Marsalforn.

We checkten in bij Murella Living en verkenden meteen Marsalforn. Het is een meer toeristisch badplaatsje op Gozo, maar wel strategisch gelegen. In tegenstelling tot enkele andere plekken zijn hier ook heel wat restaurants, wat toch mooi meegenomen is. We lunchten bij Arzella, helemaal op het uiteinde van de baai. Ik had een heerlijke risotto, maar de verse vis zou ook een topper zijn.

We hadden nog een halve dag en kozen ervoor om de kustlijn vertrekkende van Marsalforn te wandelen tot ergens halverwege. Het doel was vooral om de befaamde zoutpannen te gaan spotten en uiteindelijk werd het prachtige Wied-El-Ghasri ons eindpunt. We baseerden ons op de saltpans walk van Visit Gozo, maar die wandeling helemaal uitstappen zou zeker een dag kosten.

Eenmaal Marsalforn uit wandelden we langs een mooie aangelegde boulevard tot in de volgende baai Qbajjar.

Uiteindelijk belandden we aan een uitkijkpunt op de zee met een eenzaam en afgesloten stenen huisje.

Nog één baai verder was dit dan weer het zicht, met een soort witte berg zand aan het uiteinde.

Uiteindelijk kwamen we bij de zoutpannen, al is het dan wel langs een asfalten weg. Je kan gelukkig afslaan naar het onverharde deel en zo tussen de zoutpannen wandelen. En dat geeft mooie plaatjes.

We waren ter plaatse ontzettend gefascineerd over hoe die zoutpannen nu echt werken (uiteraard gaat het om verdamping van zeewater, maar hoe schraap je het zout ervan af?) en of er bij ons Maltees zout in de winkel ligt. Veel vind ik er online niet over, maar ik vermoed dat op Malta en Gozo de zoutpannen niet meer actief worden gebruikt. Het blijkbaar nog wel altijd goed voor de vogels die overvliegen en op die manier aan zoet water kunnen.

Ik vond onze wandeling nu al geslaagd, maar toen we uiteindelijk bij Wied-Al-Ghasri aankwamen viel mijn mond op. Het is een prachtige inham die heel exotisch aandoet. Van boven is het zicht de moeite en via een kleine trap kan je beneden op het strand komen. Nadeel: het strand is een keienstrand.

Het lief ging even zwemmen, ik bewaarde mijn waterdoop voor de dag erop. Ik bleef wat chillen op het strand. Het was er heerlijk rustig.

We deden exact dezelfde weg terug, niet ideaal misschien, maar het werd al wat later en we wilden aan de kustlijn blijven. ’s Avonds aten we nog maar eens een pizza bij Murella in de baai van Marsalforn.

Onze kennismaking met Gozo was alvast geslaagd!

Heb jij al eens zoutpannen kunnen bewonderen?

Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.

De niet zo Pinterestwaardige gids voor 7 dagen op Malta & Gozo

10 oktober 2018goanneliesLeave a comment

Jullie weten ondertussen wel dat ik van een beetje ironie hou. Zo ook deze titel. Toen we 7 dagen boekten naar Malta heb ik volgens mij letterlijk elk blogartikel gelezen dat hierover geschreven is in het Engels of Nederlands. En ik kwam zo vaak hetzelfde tegen (dat Malta een tijdje geleden travel bloggers heeft betaald helpt natuurlijk niet). Enfin, voornamelijk hipstergrieten met allemaal dezelfde foto’s. No offence, maar ik zocht naar verhalen die me konden helpen met bepalen hoe ik mijn reis best kon indelen. Wat was allemaal te combineren op één dag en wat was realistisch? En dan vooral met een focus op cultuur en natuur want uren aan een strand of zwembad liggen zagen we niet zitten. En dat vond ik gewoon niet zo veel. Ik vond vooral foto’s van meiden in hun zomeroutfits. Dat was het toch niet zo ^^.

Uiteindelijk vind ik wel dat we best een goede planning hadden uitgetekend (dankzij wat vrienden die er wel al waren geweest) en zoals altijd moet die ter plaatse nog wat hertekend worden. De komende tijd zal ik van elke dag nog een verslagje maken, maar in deze post wou ik graag ons algemeen reisplan en overzicht tonen, zodat jij er inspiratie kan uithalen. En wat algemene tips. Zodat je kan leren uit onze fouten en winners. Maar dan zonder de hipsterfoto’s jongens. Sorry.

Vervoer

We namen twee ochtendvluchten op zondag vanuit Charleroi met Ryanair (en die hebben zelfs gevlogen toen!). We waren sowieso niet van plan om bagage in te checken dus we vonden dat dit volstond (vliegtuigtickets heen en terug lagen slechts rond de 100 euro per persoon en dat in het hoogseizoen!). Je kan ook opteren voor een vlucht met Air Malta, die vliegen wel vanuit Zaventem.

Op Malta zelf is het huren van een auto logisch. Je hebt dan alle vrijheid en het eiland is uiteindelijk maar een scheet groot. Toch hebben wij erover gekozen om dit niet te doen (dat telt namelijk al snel op voor 7 dagen). We hebben ons een week lang verplaatst met de bus. Via een Explore Tallinja card kost dit je slechts 21 euro voor de volle 7 dagen. Hallo, zo goedkoop dat kan je je toch niet voorstellen?

Met dit kaartje neem je eender welke bus, want alles is daar sinds kort publiek georganiseerd. Ik had horrorverhalen gelezen over overvolle bussen die zich niet aan hun tijdschema houden en soms gewoon niet komen opdagen en dat je dan een uur moet wachten in de snikhete zon. Voor iemand zonder geduld (Jep, that’s me) leek het een uitdaging, maar het is allemaal supergoed meegevallen. Ja, de eerste dag was een zondag en toen namen we iets lokalere bussen en moesten we soms even wachten. Maar nadien hebben we hier geen problemen mee gehad.

De bussen zijn voorzien van airco en soms moet je wel even rechtstaan. Chauffeurs zijn niet altijd even vriendelijk. Maar: we zijn overal vlot geraakt. Tip: start steeds in Valletta, vandaar geraak je overal en naar toeristische plekken rijden bussen genoeg per uur. Op Gozo rijden de meeste bussen via de hoofdstad Victoria waar je makkelijk kan overstappen.

Van die nachtmerries kwam dus niets in huis. De bus was een echte winner! Daarnaast namen we vaak de ferry van de Three Cities naar Valletta om daar dan een bus te nemen en de ferry van naar Gozo natuurlijk. Zwemmen was wat ver ^^.

Verblijf

De meeste bloggers deden Gozo, het tweede eiland, aan in één dag. Soms zelfs nog in combinatie met Comino. Snel even naar Victoria, een foto waar het vroegere Azure Window stond en weer weg. Dat vonden wij wat te weinig, zeker omdat heel wat mensen zeiden dat ze Gozo veel rustiger, lokaler en mooier vonden dan Malta. Wij besloten dus om ons verblijf op te splitsen over de twee eilanden. En je raadt het al: ook dat was een echte winner!

En we sliepen ook twee keer geweldig! In Malta verbleven we in Nelli’s B&B in The Three Cities (aan de overkant van Valletta). Super rustig (alleen wat nachtlawaai van de drukke baan) en totaal niet toeristisch. De Three Cities is een prachtig stukje Malta en het was zalig om er te verblijven met de ferry naar Valletta vlak voor de deur. En ontbijt met zicht op de haven vanop het dakterras. Zalig!

Op Gozo sliepen we wel in een toeristisch badplaatsje: Marsalforn. Veel alternatieven waren er niet, behalve een typisch Gozo farmhouse, maar we waren te laat met boeken en in het hoogseizoen was dat boven ons budget. Murella Living zit ergens tussen een B&B en kleinschalig hotel in en heeft goede kamers op 2 minuten stappen van het water. Geen fenomenaal uitzicht deze keer, maar je kan niet alles hebben. En in Marsalforn hebben we een aantal keer super lekker gegeten wat dan weer een voordeel is van een bedrijviger stadje!

Planning

Dag 1: aankomst en van Marsaskala naar Marsaxlokk

Op voorhand twijfelden we wat over hoe we deze halve dag konden invullen, maar deze visserdorpjes bleken een perfecte optie.
Eigenlijk ook wel één van de mooiste wandelingen die we hebben gedaan. De inspiratie kwam van Visit Malta (we namen route B van deze wandeling), omdat we ook via St. Peter’s Pool wilden passeren, wat uiteindelijk wat tegenviel want heel druk.
Het uitzicht tussen beide dorpjes was fenomenaal (je moet er wel even voor klimmen) en de visserdorpjes zijn heel charmant. Ik vond Marsaskala wel minstens even mooi als het toeristisch populaire Marsaxlokk, maar de befaamde zondagmarkt was wel al gedaan als we er arriveerden.
Onze wandeling was 12 km in totaal en we deden er ongeveer 3u30 over. Het was meteen een eerste test in de loodzware hitte, maar ik heb het gevoel dat we direct wel wat gezien hadden ook.
Enkel bij St. Peter’s Pool vond ik het te druk en stoorde ik me vooral aan de auto’s die per se zo dicht mogelijk wilden parkeren terwijl de straatjes veel te smal waren. De wandeling ging daar ook gewoon over de weg, wat wat stom was. Dat deel zou je dus kunnen overslaan en je zou sneller richting Marsaxlokk kunnen gaan om dat dorpje te verkennen, uiteindelijk waren we nu best moe en hebben we enkel wat aan de haven gezeten.

Lees mijn uitgebreid verslag hier.

Dag 2: Valletta

Het volledige stadscentrum binnen de oude stadsmuren is Unesco werelderfgoed en Valletta is de culturele hoofdstad van Europa 2018. Reden genoeg om deze stad zijn eigen dag te geven in onze planning.
We wandelden willekeurig door de vele oude straatjes en hadden twee bezienswaardigheden op de planning staan. Het Grand Masters Palace en de barokke St-John’s basiliek. Allebei achteraf gezien de moeite!
Er staat wel vaak een rij voor de ingang van de basiliek, zeker in de voormiddag. Het is dus aan te raden om de kerk in de namiddag te bezoeken, dan was het veel rustiger.
Verder moet je zeker de Upper en Lower Barakka Gardens doen en kan je om 12u het kanonschot meepikken in de Upper tuinen.
Valletta is niet super groot, maar als je een paar dingen bezoekt ben je snel een dag zoet. Mocht je tijd overhebben kan je de ferry nemen naar The Three Cities en daar ronddwalen, ik vond het daar zelfs nog mooier dan in Valletta (we deden dit op dag 3).

Meer over onze dag in Valletta.

Dag 3: van Dingli naar Blue Grotto

En dan de dag van de rode wandeling van Visit Malta, officieel net geen 12 km. Startend op het hoogste punt van Malta, de Dingli Cliffs, via de tempels van Hagar Qim & Mnajndra, zouden we uiteindelijk uitkomen bij de Blue Grotto. Het werd de wandeling met de mooiste views, maar ook een enorm saai stuk én een gevecht tegen de hitte, dat ook.
De Dingli Cliffs. Twee dingen moet je daarover weten. 1. Ze zijn de moeite 2. Het panoramapunt waar alle bussen toeristen stoppen is dit echter niet. Dit is het hoogste punt. Wat wil zeggen dat de kliffen onder jou zijn, want je staat erop. Je ziet ze dan dus niet. Wil je snel tussendoor even de kliffen zien dan raad ik dus zelfs aan om het gewoon over te slaan, want je zal teleurgesteld worden. Het wordt alleen de moeite als je een heel stuk naar beneden gaat wandelen. Dat kan ook met de auto, maar er is zo’n mooi offroad stuk waar je alleen te voet op kunt. Daar was het uitzicht echt fenomenaal. Ik weet nu wel waarom de kliffen bij veel mensen tegenvielen, ze zagen gewoon het verkeerde.
Na 5 km is er tot aan de tempels helemaal niks meer te zien op deze wandeling. Eerst wandel je nog op een rustig paadje, daarna kom je op een grote weg waar de hitte uit het asfalt komt, je iets te ver bent van de zee om wind te voelen en de weg gaat ook nog eens naar omhoog. De tempels zie je in de verte maar zijn dus nog ver weg. Zorg voor voldoende water en neem iets om te eten mee als je deze wandeling volledig doet. Mocht je de kans hebben om halverwege de bus te nemen: doen, want je mist dus echt niks eens je weer de weg bereikt hebt.
Het tempelrestaurant sla je best over, de tempels zelf niet. Ik vond deze net een beetje interessanter dan de Ggantija tempel op Gozo.
Blue grotto vanuit een bootje. Toeristisch ja, maar leuk na een dag stappen, het is wel meer de moeite in de voormiddag door de lichtinval. Dus ik zou dit persoonlijk ’s morgens plannen.
Ik denk niet dat ik de wandeling nog opnieuw zou doen, maar ik zou wel een manier zoeken om de kliffen en zeker de tempels met de blue grotto te bezoeken. De zuidkust van Malta is in ieder geval een aanrader.
We hebben die dag ook nog een dik uur rond gewandeld in de straatjes van Birgu/Vittoriosa, de mooiste van The Three Cities volgens het internet. The Three Cities is een must, het geeft echt de sfeer van het authentieke Malta weer en je ziet er amper een toerist.
Uiteindelijk hebben we die dag meer dan 5u lang gewandeld en veel meer dan die 12km. Ook in Birgu zijn er nog wel wat stappen gezet. We zaten over de 30.000 stappen ’s avonds. En we waren moe. Ah ja.

Naar het verslag van deze wandeling.

Dag 4: Mdina en Rabat

Oorspronkelijk zou dit een halve dag worden en zouden we in de namiddag de Victoria Lines tot in Mosta wandelen. De dag ervoor had stevig in onze fysiek gehakt en we waren allebei doodop. Het werd dus een volledige dag cultuur. En qua stadjes was dit mijn favoriete dag.
Mdina: dit is geen stille stad. Hier rijden wel effectief auto’s. Meteen ook datgene waar ik me opnieuw aan heb gestoord. En aan de toeristen, die vielen me hier meer op dan in Valletta.
Mdina zelf was wel helemaal mijn ding: smalle middeleeuwse straatjes, we bezochten de mooie basiliek (vroeger gebouwd dan die van Valletta dus nog geen barok, hoera!) en slenterden maar wat rond.
Rabat had ergens nog meer charme dan Mdina. Hier was het allemaal wat echter, met de was die over het straat hangt, de bloempotten aan de gevels… Dit was de minder opgekuiste versie.
We bezochten St Paul’s Catacomben. Het was een speciale belevenis, je doet het niet elke dag. Helemaal niet te druk en indrukwekkend. Zo’n grote begraafplaats die uit rots is gehakt. Straf!
Je kan nog heel wat andere dingen bezoeken in Rabat zoals de Romeinse villa. Een dag ben je er dus snel zoet.

Meer lezen over Mdina & Rabat

Dag 5: vertrek naar Gozo en Marsalforn

Je doet er ongeveer een halve dag over om met het openbaar vervoer van Valletta tot in Marsalforn te geraken. Je neemt een bus tot in Cirkewwa, dan de ferry en in Mgarr opnieuw een bus (al dan niet via Victoria) tot Marsalforn.
We deden een stuk van de zoutpannenwandeling. Van Marsalforn tot in Wied-Il-Ghasri. Waar we het mooiste natuurwonder zagen van de hele reis, even childen en een plonsje deden aan het rotsige strandje.

Naar het verslag van de zoutpannenwandeling.

Dag 6: Comino en Victoria

Opnieuw richting Mgarr om een bootje te nemen naar Comino. We vaarden met Ebson Comino Ferries. Check zeker even op voorhand de prijzen want alle ferries zijn privaat georganiseerd. 10 euro heen en terug is een normale prijs.
Ga vroeg naar de Blue Lagoon, vanaf een uur of 12 stroomt de massa het eiland binnen, inclusief partyboten en al wat de sfeer niet echt bevordert.
Er staat stroming op The Blue Lagoon want je zit nog altijd in de zee.
Wandel eens het te druk wordt naar Saint Mary’s Tower. Het is een hele klim, maar het uitzicht is wonderlijk. Je ziet heel Comino, Gozo en Malta. De tower zelf kan je beklimmen voor een kleine donatie. Niet veel toeristen doen dit, maar echt ga ook eens uit het water voor dit uitzicht aub :).
Rond half 3 stonden we terug op Gozo en namen we de bus tot in Victoria/Rabat, de hoofdstad van het eiland.
Bezoek de Citadella voor een 360 graden uitzicht van het eiland. Indrukwekkend! Het uitzicht is gratis, voor de musea in de Citadella moet je betalen, maar die gingen al dicht als wij er waren. Je zou dus zeker wat meer uren kunnen spenderen in de Citadella dan wij met ons blitsbezoek. Aan het eind van de dag was het er dan weer super rustig, mooi meegenomen.

Lees mijn blogpost over Comino. En daarna het verslag van een namiddag in Victoria.

Dag 7: Ramla en Xaghra

We deden de Ramla Walk in omgekeerde richting. We genoten van een rustig strand in de voormiddag om dan in de namiddag ook weer weinig volk tegen te komen aan de tempels. Ideaal.
Ramla beach zorgde voor verfrissing door te gaan zwemmen, maar op het strand zelf vind je geen schaduw. Als je lang wil gaan zonnen is een parasol wel aan te raden.
De beklimming van Ramla naar Xaghra was pittig door de hitte, maar valt wel mee in hoogtemeters. Omgekeerd van Marsalforn naar Xaghra lijkt het mij steviger.
Met je ticket voor de Ggantija tempel in het leuke stadje Xaghra heb je ook toegang tot de Ta’Kona windmolen een straat verderop. Een super schattig klein museum om mee te pikken. We waren er volledig alleen ook.
De wandeling zelf ging niet veel over de grote weg zoals de andere wandelingen die we gedaan hadden en was dus aangenaam. Zeker ook tijdens de afdaling hadden we mooie uitzichten.

Naar het verslag over de Ramla walk.

Dag 8: met een shuttledienst naar de luchthaven.

Het was niet mogelijk om via het openbaar vervoer tijdig op de luchthaven te geraken. We boekten via onze B&B een gesplitte shuttledienst. Een taxi tot aan de ferry in Mgarr, de ferry namen we zelf en weer een taxi in Cirkewwa tot aan de luchthaven. We betaalden hiervoor 37 euro, wat ik best vind meevallen.

Met deze planning heb je een leuke week vol cultuur en natuur op Malta & Gozo zonder de benen van je lijf te lopen of je achterste te slijten op een Hop On Hof Off bus vol Japanners.

Hoe plan jij je perfecte vakantie?