Over een stad als Londen raak ik nooit uitgepraat. In november 2018 trokken het lief en ik 4 dagen naar de Britse hoofdstad, voor mij het tweede bezoek aan Londen. Na een regenachtige tweede dag, klaarde het weer wat op. Vandaag op de planning: mijn favoriete wijk Shoreditch!
De vorige keer volgde ik een Alternative Walking Tour en werd ik op slag verliefd op deze wijk met street art. Deze keer wilde ik de wijk daarom wat beter leren kennen en daarom zette ik dezelfde tour nog eens op de planning!
Ook al was het november, ik wou graag de dag beginnen op de Columbia Road Flower Market. Shoreditch staat sowieso bekend voor zijn markten op zondag. De bloemenmarkt is wat verder in East End (richting Hackney & Hoxton) dan het iets commerciëler Brick Lane en hoewel de kleurenpracht wat beperkter bleef door de herfst vond ik het toch een hele fijne sfeer hebben daar. Ik moet zeker eens terug in de zomer.
We namen trouwens niet de metro, maar de trein tot in Hoxton om er te raken. Het is wel eens fijn om door een rustiger deel van de stad te wandelen.
Van daaruit weer naar Brick Lane, waar het die dag ook markt zou zijn, maar het was nog vroeg.
Na een opwarmpauze bij Nude Espresso, begaven we ons naar Old Spitalfields Market waar we aan de witte geit hadden afgesproken voor de Alternative Walking Tour.
Hoewel ik de tour een jaar eerder al volgde, was het toch weer een fijne ervaring. Het was een andere gids, die dus ook een licht andere route koos en sowieso zijn er heel wat nieuwe werken bijgekomen. Tegelijk ontdekte ik nog enkele van mijn oude favorieten en maakte ik kennis met nieuwe pareltjes. Ondertussen zijn ze overgeschakeld op een vaste fee van 10 pond. Lekker transparant.
Tijdens de wandeling ontdekten we ook twee beschermde werken van Bansky. Het is wat raar als ze glas om zo’n street art werk doen omdat het iets waard is, want daar is het niet echt voor bedoeld. Ik ga zeker nog eens deze tour volgen, ook al zou het dan de derde keer zijn.
Na de begeleide wandeling, warmden we op met een reuzepizza bij Homeslice. Recht uit van die heel grote houtovens. Je kiest twee smaken en daar eet je dan met twee van. Een hele hype want de dag ervoor in Neal’s Yard was er voor een lange tijd geen plek vrij. Wij kozen uiteindelijk een mindere smaak en het nadeel van zo’n megapizza is dat ie ook snel koud wordt. Dus ja, hip, maar niet de beste pizza ever.
Hierna verkenden we de wijk op ons eigen tempo, vooral rond Shoreditch Hight Street & Boxpark. Waar heel wat hippe winkeltjes zijn en ook leuke eetplekjes (een maand later zouden we met het werk terugkeren naar deze wijk, wat we toen nog niet wisten).
En weer terug naar Brick Lane waar de markt in volle gang was. Het was over de koppen lopen. Dus sloegen we een klein weggetje in naar een brug, met alweer prachtige street art en een soort hippie-achtige naar cannabisruikende vreemde plek.
Hierna leidde ik het lief naar drie van mijn favoriete street art werken:
Na een fijne dag waarbij we heel wat hebben afgewandeld trokken we opnieuw de City in op zoek naar iets lekkers. We belandden bij Pho, een ramenrestaurant (Vietnamees). Wat luchtiger na die zware pizza en heel erg lekker. Ook dit is een soort miniketen die verschillende locaties heeft, iets wat je in Londen echt wel vaker ziet.
En zo was er weer een fijne dag achter de rug!
Wat is jouw favoriete street art kunstenaar?
Op mijn reisgidspagina vind je een handig overzicht van alle bestemmingen die ik bezocht en de bijhorende blogposts die ik erover schreef. Zo vertrek je nooit zonder inspiratie op vakantie.