Het is altijd zo fijn om even een uitstap te doen naar een mooie plek in België. Dat zorgt vaak voor een instant vakantiegevoel. Want Vlaanderen is soms echt een schoon land! Het moet ergens tijdens onze citytrip in Sevilla geweest zijn dat medereisgezel Leen het had over haar voorliefde voor Brussel. Ik moest toen toegeven dat ik onze hoofdstad amper ken en dat ik pas in 2017 voor het eerst op de Grote Markt was geweest. Toen spraken we af dat ze me een keer mee zou nemen en haar favoriete plekjes tonen.
Concrete aanleiding tot ons dagje uit werd een expo over Pompeii in de beurs van Brussel. Over de expo ga ik het zelf niet hebben. Ik deel wat dat betreft Leen’s mening volledig: het was niet slecht, maar ik werd niet weggeblazen en dan was de toegangsprijs wat aan de hoge kant. Naar Pompeii zelf wil ik wel heel graag ooit eens.
We hadden die dag intens geluk met het weer: het was een zonnige dag eind maart vlak na een stevige winterprik. Te warm aangekleed genoten we zo van ons eerste terrasjes en het maakte Brussel nog heel wat mooier. De foto’s zijn een mix van mijn twee tripjes.
Kunstberg en omgeving
Met de trein kwamen we aan in Brussel-Centraal en de eerste stop was meteen goed voor het mooiste uitzicht over de stad. De kunstberg was het gedeelte dat ik het jaar daarvoor al had gezien, alleen was het toen Paasmaandag en was er niets open en dus weinig bedrijvigheid.
Boven op de Kunstberg heb je het gezellige Love, Ciabatta. Een soort koffiehuisje meets hipsterbroodjeszaak (met uiteraard ciabattabrood^^) dat heel gezellig is ingericht. Ideaal om uit te rusten mocht je moe zijn van de klim.
Dit gedeelte van Brussel is het meest officiele en koninklijke. Je hebt er verschillende musea (zo zou ik graag eens het Margrittemuseum bezoeken) en oude paleizen. Allemaal in mooie gebouwen die stammen uit de 19de eeuw. Ga je hier naar links kom je bij het Koninklijk Paleis en het Warandepark. Achter het park kom je uit in de Wetstraat. Het paleis is zeker niet over te slaan tijdens een bezoekje aan Brussel.
Mijn perfecte gids loodste ons deze keer niet langs het paleizenplein, maar aan het Grondwettelijk Hof liepen we de Naamsestraat in waar je verschillende streetartwerken kan spotten die er ooit gezet zijn in het kader van het project Propaganza. Sinds mijn trip naar Shoreditch ben ik een echte liefhebber van de betere streetkunst geworden.
Volgende stap: het Egmontpaleis, het idyllische plekje aan de Notre-Dame Kerk en de oase van rust midden in de stad: het Egmontpark. De graaf Egmond kwam in opstand tegen de Spaanse overheersing in de 16de eeuw (je weet wel ten tijde van de Beeldenstorm enzo) en werd hierop geëxecuteerd op bevel van de hertog van Alva, die in onze contreien niet bepaald populair was. Woelige geschiedenis, maar nu geniet je er vooral in het zonlicht op een bankje aan de voeten van zijn standbeeld.
Volgende stop: het immense justitiepaleis. Dit staat jammer genoeg nog in de steigers (geplande afronding 2028) waardoor de schoonheid van het gebouw niet goed naar voren komt. Volgens Leen kan er een olifant binnen, maar door de steigers kon ik dat niet zelf gaan checken. Nog weetjes: het gebouw is groter dan de Sint-Pietersbasiliek in Rome en Hitler was een enorme fan. Aan het justitiepaleis heb je opnieuw een goed uitzicht over de stad en kan je met wat geluk het Atomium spotten.
Marollen
Vanaf dit punt kan je een glazen lift nemen naar de Marollen (glazen liften zijn f*****ng eng, dat legde ik hier al eens uit). De Marollen is een heropgewaarde multiculturele wijk waar vooral de vlooienmarkt heel bekend is.
Hierna hadden we honger (we kennen onze prioriteiten). Toevallig waren we in de buurt bij het favoriete eetplekje van Kathleen: Houtsiplou. Met een burger en een huislimonade zaten we een tijdje in het lentezonnetje op hun kleurrijk terras. Aanrader.
Het toeristische hart
Na het eten deden we de musts aan en dat was te zien aan de horde Japanners met een fototoestel in hun ene hand en een wafel, een Luikse trouwens, in hun andere hand. De Grote Markt blijft indrukwekkend, hoe vaak ik er ook kom.
Tja Manneke Pis, het is en blijft een fenomeen. Al ga je maar naartoe om alle toeristen wanhopig selfies te zien nemen met zo een klein beeldje. Maar ik word er niet warm. Ik zag dit jaar voor het eerst de vrouwelijke tegenhanger, Jeanneke Pis. Tja, het is wat het is. Een beeldje gecreëerd voor het toerisme en daar een soort halve legende aangeplakt.
De galerij Sint-Hubert is dan weer wel de moeite om even door te lopen en aan windowshopping te doen. Daar laat je het best bij want de galerij herbergt winkels zoals Delvaux en dure chocolatiers. Laat die portefeuille dus maar waar hij zit.
De Muntschouwburg is misschien wel het gebouw met de grooste historische waarde. Hier werd in 1830 de opera ‘De stomme van Portici’ opgevoerd wat de druppel was die emmer deed overlopen en uiteindelijk uitmondde in een onafhankelijk België. Ik vind het vooral een heel mooi gebouw in neoclassicistische stijl
Eindhalte van de tocht: de levendige Dansaertwijk en de Beurs in de Anspachlaan. Shoppen kan je hier naar hartelust of gewoon in het zonnetje zitten en kijken naar de breakdancers bijvoorbeeld. De Beurs is niet meer an sich in gebruik, maar doet dienst als expositieruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, zoals die van Pompeii.
Brussel zal niet het plekje van meest favoriete stad in Vlaanderen veroveren in mijn hart. Daarvoor vind ik Leuven en op de tweede plaats Gent te geweldig. Maar het heeft iets. Zeker in een heerlijke lentezonnetje. En met deze wandeling heb je op korte tijd de grootste bezienswaardigheden bewonderd en geniet je tegelijk van het multiculturele karakter van de stad.
Wat is jouw favoriete plekje in onze hoofdstad?