Close
Rotterdam #3: Museum Boijmans Van Beuningen‎

Rotterdam #3: Museum Boijmans Van Beuningen‎

Rotterdam, een stad die niet meteen een top-of-the-bill plaats bekleedde op mijn bucketlist. Ik had namelijk geen idee wat er te beleven viel. Hierdoor kon ik er twee dagen zonder vooroordelen rondstappen. Het verrassingstripje van het lief was op dat vlak dus al volledig geslaagd. En hoewel het niet 100% mijn stad is genoot ik toch met volle teugen. Een stad langs het water met een grote haven, dan waaien al je zorgen letterlijk weg.

De dag ervoor deden we een ijskoude wandeling door het centrum en het havengebied in de verwachting dat het zondag zou regenen. Maar eigenlijk scheen zondag de zon. Toch bleven we bij ons idee om één van de bekendste musea van de stad te bezoeken.

thumb_P1110130_1024.jpg

Bojmans Van Beuningen is een kunstmuseum, maar dan vanuit het alle kunst onder één dak principe. Niet enkel antieke kunst, niet enkel moderne werken. Ook geen focus op één kunstenaar, tijdperk of stroming. Je vindt er van alles wat en het staat ook allemaal wat door elkaar. En alleen al om die beleving vind ik het een echte aanrader.

Ook op het binnenplein merk je al dat dit geen standaard museum is:

thumb_P1110132_1024

thumb_P1110142_1024Een ticketje kost 17,50 euro, misschien vrij prijzig denk je, maar je krijgt er wel wat voor terug. De ruimtes zijn zeer mooi ingedeeld en gebruikt. Op de eerste verdieping draait het rond schilderkunst. Elke kamer heeft een bepaald thema, maar het mooie is dus dat de ene kamer niet noodzakelijk op de andere volgt. En dat je dus plaats tussen de heel moderne kunst loopt en dan weer een Rubens spot.

Ik was natuurlijk het meest geïnteresseerd in de antiekere kunst, vooral uit de 14de tot 17de eeuw en ik kwam zeker aan mijn trekken. Maar geconfronteerd worden met die moderne kunst was ook wel weer goed, want die comfort zone hé.

Op de benedenverdieping gaan ze voorbij de schilderkunst en gaat het om voorwerpen of zoals zij het noemen ’toegepaste kunst & design’. Zoals een omgekeerde ladder met lichtjes aan. Leuk om door te wandelen, maar ik verkies toch de schilderijen ;).

thumb_P1110137_1024.jpg

Het museum heeft daarnaast telkens wat tijdelijke tentoonstellingen lopen, opnieuw in hele mooie ruimtes. Ik vind het best wel belangrijk dat een museum ruim en licht is en dat is hier zeker het geval. In combinatie met de grote en kleinere namen aan kunstenaars, uit binnen- en buitenland heb ik enorm genoten van mijn kunstbad. Als je dus nog een leuke culturele activiteit zoekt in Rotterdam is dit zeker een aanrader!

Na dit bezoekje moesten we jammer genoeg terug naar huis. Hoe koud het ook was, de stad heeft ons zeker warm gehouden tijdens dit weekendje. Een laatste blik op de oude haven met de kubushuisjes in de verte.

thumb_P1110173_1024.jpg

Bezoek jij graag een kunstmuseum?

Mijn andere berichten over Rotterdam:

Rotterdam #2: havengebied

Rotterdam #2: havengebied

Rotterdam, een stad die niet meteen een top-of-the-bill plaats bekleedde op mijn bucketlist. Ik had namelijk geen idee wat er te beleven viel. Hierdoor kon ik er twee dagen zonder vooroordelen rondstappen. Het verrassingstripje van het lief was op dat vlak dus al volledig geslaagd. En hoewel het niet 100% mijn stad is genoot ik toch met volle teugen. Een stad langs het water met een grote haven, dan waaien al je zorgen letterlijk weg.

Vorige keer konden jullie lezen over het eerste deel van een ijskoude wandeling door het centrum. Na een opwarmertje bij een koffiebar stapten we richting havengebied.

We wandelden langs het maritiem museum, dat me wel eens tof lijkt om ooit te bezoeken, langs de uitloper van de oude haven, wat ze daar Leuvehaven noemen. Stilaan kregen we de brug in het zicht.

thumb_P1110063_1024.jpg

Want ja: de Erasmusbrug. Het is de bekendste bezienswaardigheid van Rotterdam en heeft als bijnaam “De zwaan”. De brug is wit en dat heb ik geweten, want die dag was de lucht ook wit en de grond was ook wit van de sneeuw. Alles was wit! Je moet dan eens proberen een goede foto te nemen van een witte brug. The struggles. Ik weet het. Enfin, het is echt wel een mooie brug. En het was er niet zo koud als we hadden gedacht, het viel wel mee met de wind. Maar toch geen selfies, want mijn haar is overal op de foto’s. Dat moet je er maar bijdenken ;).

thumb_P1110154_1024.jpg
De dag erna wandelen we terug om deze keer wel een fatsoenlijke foto te maken van de brug 🙂

Aan de overkant kom je langs het theater, het fotografiemuseum en die drie hele vreemde hoge wolkenkrabbers die de skyline beheersen. Het was heerlijk wandelen op het eiland en op het einde kom je aan Hotel New York. Van hieruit kon je vroeger de boot nemen naar Amerika om je droom te gaan waarmaken.

thumb_P1110084_1024.jpg

Ondertussen was het al even na de middag en kregen we een hongertje. We verlieten het eilandje langs de andere kant via een kleine brug om aan te komen bij de Fenix Food Factory. Het is een industrieel gebouw dat opnieuw wordt gebruikt als permanente food market, voor de Leuvenaars: de hal 5 van Rotterdam, maar dan groter.

thumb_P1110096_1024.jpg

Het werkt er met plankjes waarop je allerlei hapjes kan krijgen (soep, kaas, vlees, quiches, tapas…) én natuurlijk een hele resem desserts, waaronder stroopwafels. Die nergens zo lekker smaken als in Nederland, vooral al je net uren hebt rondgewandeld in -10.

Hierna wandelden we terug richting eiland en probeerden nog steeds hopeloos de Erasmusbrug op foto te krijgen die we opnieuw overstaken. Er passeerden containerschepen. En we besloten om nog wat verder te wandelen langs het water naar beneden in plaats van weer omhoog het centrum in.

We kwamen langs het wereldmuseum (god weet wat dat mag zijn, maar een mooi gebouw!) en opnieuw een kleine oudere haven.

thumb_P1110103_1024

thumb_P1110104_1024

Vanaf deze kade lukte het dan eindelijk wel om de brug vrij ok op de foto te krijgen. Daarna wandelden we een besneeuwd park in dat gewoon ‘Het park’ heet. Nederlanders en namen, tja :).

thumb_P1110109_1024.jpg

Niet alleen met namen hebben Nederlanders iets maar ook gewoon met schaatsen. Hoewel er al veel gaten in het ijs zaten stonden toch al veel mensen gewoon op het ijs van plassen, riviertjes. Inclusief hun kinderen en huisdieren. Ik vind dat toch maar wat onverantwoord, het is daar misschien allemaal niet zo diep, maar onderkoeld ben je meteen als je in het water valt.

Wij hadden het al koud van gewoon te wandelen en gingen deze keer wel richting centrum. Opwarmen deden we bij Noc Noc koffie. In de Witte the withstraat vind je een resem aan goede opties voor het avondeten. Gourmetburgers bij Hamburg bijvoorbeeld, opnieuw niet de origineelste naam, maar wel lekker!

Heb jij ook al eens een besneeuwde citytrip gedaan?

Rotterdam #1: het centrum

Rotterdam #1: het centrum

Rotterdam is zo’n stad die niet meteen een top-of-the-bill plaats bekleedde op mijn bucketlist. Ik had namelijk geen idee wat er te beleven viel. Hierdoor kon ik er twee dagen zonder vooroordelen rondstappen. Het verrassingstripje van het lief was op dat vlak dus al volledig geslaagd. En hoewel het niet 100% mijn stad is genoot ik toch met volle teugen. Een stad langs het water met een grote haven, dan waaien al je zorgen letterlijk weg.

Het lief was er wel al enkele keren geweest en loodste me dan ook foutloos langs de belangrijkste bezienswaardigheden. Zo zelf niets gepland hebben was best nieuw voor mij. Met deze wandeling ben je even zoet, maar dan heb je ook wel wat. Een aanrader, zelfs als je tenen en vingers ervan afvriezen!

Want begin maart hadden we niet verwacht dat we zouden ontwaken in een stad onder een sneeuwtapijt en al helemaal niet in een gevoelstemperatuur van -10°C. Het was koud, dat is een understatement. Maar de volgende dag voorspelden ze regen dus wilden we toch vandaag de wandeling maken. Spoiler alert: de dag erna scheen de zon en de enige regen die we zagen was die toen we weer in België waren #MyLife.

Vandaag deel 1 van de wandeling: de bezienswaardigheden die pal in het centrum liggen.

De kubuswoningen en markthal

We sliepen in het fantastische Citizen M hotel midden in het hart van de stad met zicht op de oude haven. Die dus voor de gelegenheid was voorzien van een wit laagje. Ontbijten deden we bij Lot & Daan aan de overkant. Het is een beetje een hipsteradresje met schommels en ontbijtbowls enzo. Maar de porties zijn ruim dus prijs-kwaliteit zit je heel goed (op een stoel, ik weiger op een schommel te eten).

thumb_P1110123_1024.jpg
Uitzicht op de oude haven vanuit de kamer

Het hotel is vlakbij de kubuswoningen, die ik al kende van op foto’s. Rotterdam is volledig platgebombardeerd tijdens WOII en dat zie je. Heel wat gebouwen dateren uit de jaren 60 en 70 en zijn niet bepaald vrolijk. Piet Blom wou al in de jaren 80 het stadscentrum wat opfleuren en ontwierp de gele zeshoekige kubuswoningen naar een model van die in Helmond. Ik blijf het wat rare architectuur vinden en zou er niet graag wonen, maar het is leuk om er eens door te wandelen. Je kan één van de huisjes ook bezoeken mocht je dit willen.

thumb_P1110019_1024.jpg

thumb_P1110021_1024.jpg

Naast de grijze blokken uit de naoorlogse tijd vind je in de stad veel ultramoderne kantoorgebouwen die de laatste 10 jaar in de hoogte zijn neergepland. Het geeft Rotterdam een apart karakter waardoor je het moeilijk kan vergelijken met andere steden. Die hippe moderne feeling vind je niet echt in oostbloksteden, waar Rotterdam mij nog het meest aan deed denken.

Wandel je vanaf de kubushuisjes het station Blaak voorbij dan kom je aan de markthal, wat dit moderne karakter meteen mooi illustreert. Het is een soort glazen gebouw, het doet wat denken aan wat ze in Gent hebben neergezet, maar dan volledig overdekt waar je allerlei marktkraampjes en permanente eetplekjes vindt. Er wonen mensen in de appartementen, wat opnieuw mijn wenkbrauwen deed fronsen. De binnenkant van het gebouw is prachtig beschilderd en de geuren van lekker eten komen je tegemoet. Je moet het zeggen zoals het is: in Nederland kennen ze wel iets van goed en veel eten.

thumb_P1110033_1024.jpg
Binnen valt het kleurrijke plafond meteen op
thumb_P1110031_1024.jpg
Detail van het glas en het beschilderde plafond

Vanaf de markthal loop je de Binnerotte af, waar af en toe een markt wordt gehouden, je wandelt door een parkje en zo kom je voor de spoorweg links de Nieuwe Delftse Poort tegen. Het is een reconstructie van de stadspoort die hier heeft gestaan tot aan WOII. De poort is niet afgebrand door de Duitsers trouwens, de Rotterdamse bevolking heeft ze indertijd zelf weggehaald.

thumb_P1110039_1024.jpg
Fotogeniek is het niet echt, maar fijn om even langs te wanelen

Steek je de drukke steenweg over dan kan je daarna ook de spoorweg oversteken via een houten felgele constructie. Op elke plank staat volgens mij de sponsor van die plank, maar door heen de jaren heen zijn er natuurlijk ook de nodige grafittitags aangebracht.

thumb_P1110049_1024.jpg

thumb_P1110050_1024.jpg

Er was geen mens te bekennen toen wij er waren 🙂 Zo koud was het. Aan de overkant namen we trap naar beneden, om de hoek zit een gezellig koffiezaakje. Lokaal belooft eerste klas koffie in een gezellig interieur. Dat opwarmertje hadden we wel verdient.

thumb_P1110055_1024.jpg

thumb_P1110059_1024.jpg

Hierna wandelden we richting haven op zoek naar de fameuze Erasmusbrug, maar dat is voor een volgende keer.

Ben jij al eens in Rotterdam geweest?