Het moet een jaar of twee geleden zijn dat ik aan het lief vroeg wat mansplaining exact betekende. ‘Je hebt er sowieso al mee te maken gehad’ zei hij toen, alvorens hij het concept begon uit te leggen. Bij mansplaining gaat een man er onterecht vanuit dat een vrouw ergens geen kennis van zaken over heeft en legt hij dit op een betuttelende en overdreven manier aan haar uit. Ik kon me wel voorstellen dat dat inderdaad al eens was gebeurd.
Tot je begint te bouwen. ‘Kan ik uwe man spreken?’, ‘Bespreek het met uwe vriend en laat me dan iets weten’, ‘Uw vader zal dat wel snappen’. Dagelijkse kost dit. Als vrouw alleen bouwen is dat blijkbaar niet.
En ja, ik geef het toe: ik ben technisch niet meteen onderlegt in pakweg een dak leggen, chapewerken of isolatiematerialen. Maar ik ben ook niet dom en ik wil heel graag bijleren. Dus in plaats van er dan vanuit te gaan dat ik het toch niet ga snappen of het aan mij uit te leggen alsof ik een kleuter ben, mag je ook normaal doen. Nog erger vind ik het als ze mij gewoon negeren en rechtstreeks mijn vader of het lief beginnen aanspreken. Misschien moet je de factuur dan ook naar hen sturen? Want om te betalen ben ik ineens wel goed genoeg blijkbaar :).
Enfin, ik ben eigenlijk helemaal geen zware feministe. Equal rights, glazen plafond, allemaal heel belangrijk. Maar ik wind me er ook niet in op. En ik heb allang leren accepteren dat de bouwsector nu eenmaal nog niet klaar is voor vrouwen die op zichzelf bouwen. Jammer voor hen. Vrouwelijke waarden kunnen elk bedrijf zwaar vooruithelpen. En in tijden als deze is dat dubbel zo belangrijk.
Maar toen ik afgelopen week een telefoontje deed voor het werk waarin een man me wel eens even ‘een geheimpje ging verklappen’ en allerlei zaken over offerteprocedures en het verloop van webprojecten uit de doeken ging doen, iets waar ik toch al heel wat ervaring in heb (4 jaar om exact te zijn), stond ik op ontploffen. Vooral omdat die persoon niet echt ervaring heeft in het web (hij is zaakvoerder van een bedrijf uit een andere sector) en zelf vooral de sales doet en niet echt aan de slag gaat nadat een project is gewonnen. (Veel blabla en weinig doen, het is iets waaraan ik allergisch ben.).
Ik heb dat natuurlijk niet laten merken, maar ‘een geheimpje verklappen’. Wie denkt hij dat ik ben? Zijn dochter van vier? Ik kan heel wat mannen technisch onder tafel praten op vlak van IT of marketing om maar twee dingen te noemen. Maar wat ben je daarmee? Ik geloof in samenwerken en dat begint bij wederzijds vertrouwen dat iedereen expertise meebrengt, ongeacht gender of leeftijd.
Ondertussen is dat project binnen en ben ik er actief op aan het werken. De man waarover dit gaat zit nog steeds regelmatig mee in meeting, maar het woord is aan mij. En ik geef het beste van mezelf om te laten zien dat ik weet wat ik doe.
Enfin, dit soort situaties zorgen er alleen maar voor dat ik nog meer geprikkeld zal zijn om het tegendeel te bewijzen. Zo ben ik dan ook weer wel. Ik ga die persoon er niet op aanspreken, maar hopelijk wel door mijn acties zelf tot inzicht doen komen.
Weer zo een berichtje zonder clue dit. Ik weet dat het niet snel zal veranderen. Maar onderschat nooit een vrouw. It’s an easy mistake 🙂
Heb jij al met mansplaining te maken gehad?